KesikÇayır
New member
- Katılım
- 26 Mar 2021
- Mesajlar
- 1,744
- Puanları
- 0
Düzce’de görme engelli eşine böbreğini verdi Yaşanan üzücü olaylarla aile ve sevgi kavramlarının sorgulandığı şu periyotlarda, gerçek manada “aile” ve “sevgili” olmanın pahasını bize yenidendan hatırlatan hoş örnekler de var.
GÖREN GÖZÜ OLAN EŞİ, BÖBREĞİNİ VERDİ
Düzcde’nin Kaynaşlı ilçesinde yaşayan 44 yaşındaki görme engelli Özgür Özdemir, 12 yıl evvel annesi aracılığıyla tanıştığı Arife Özdemir ile evlendi.
Eşinin verdiği dayanakla karanlık dünyası aydınlanan Özdemir, 6 yıl evvel de böbrek rahatsızlığının ilerlemesi üzerine karısının bağışladığı organla yaşama bağlandı.
ALDIĞI EĞİTİMLE TELEFON OPERATÖRÜ OLDU
Bir çocuk babası Özdemir, sıhhatine kavuşur kavuşmaz aldığı eğitimlerin ve katıldığı kursların akabinde Kaynaşlı Devlet Hastanesine telefon operatörü olarak işe başlayarak toplumsal hayata dahil oldu.
“ÇOK GÜÇ GÜNLER GEÇİRDİM”
44 yaşındaki Özgür Özdemir, doğuştan görme kaybı olduğunu, 16 yıl evvel geçirdiği ameliyat daha sonrası ise görme yetisini büsbütün kaybettiğini söylemiş oldu.
Özdemir, uzun yıllardır böbrek rahatsızlığıyla da uğraş ettiğini anlatarak, “Sol böbreğim iltihaba bağlı çürüme yaşadı ve 5 yaşımdayken böbreğim alındı. O biçimde ömrümü devam ettirdim. ondan sonrasında yine külfet yaşamaya başladım ve analizlerim çıktı, diyalize girmem gerektiği söylendi. Diyalize girdim. Çok sıkıntı günler geçirdim.” diye konuştu.
Eşiyle evlendikten daha sonra karanlık dünyasının aydınlandığını lisana getiren Özdemir, “Böbrek rahatsızlığım ortaya çıkınca eşimle bunun araştırmasını yaptık. Bursa Uludağ Üniversitesine gittik kadavra için. Benim tek böbreğim olduğu için eşimden nakil almak istemedim, ilerde benim çektiğim kasvetleri yaşamasın diye.” dedi.
“ÇOK ŞÜKÜR BİR PROBLEMİMİZ KALMADI”
Özdemir, daha sonraki süreçte durumunun berbatlaşması üzerine eşinin böbreğinin uygun olması kararı nakil sonucu alındığını anlatarak, “2015 yılının aralık ayında nakil olduk. 6 sene bitti, Allah’a fazlaca şükür bir derdimiz kalmadı.” sözünü kullandı.
Engelli bireylere toplumsal hayata katılma davetinde bulunan Özdemir, toplumda da bu şahıslara yönelik farkındalığın artırılması gerektiğini vurguladı.
“ENGEL BEDENDE DEĞİL, BEYİNDEDİR”
Arife Özdemir de 12 yıldır eşiyle bir arada hayat gayreti verdiklerini belirterek, “Engel hiç bir vakit bedende değildir, insanın beynindedir. Beğenilen yahut bedenin rastgele bir yerinde olan mahzur, benim için pürüz değildir.” dedi.
“EŞİMİ İKNA ETMEK İÇİN ÇOK ÇABALADIM”
Eşine böbreğini vermek istediğinde olumsuz cevap almasına karşın sonucundan vazgeçmediğini lisana getiren Özdemir, “İki ay boyunca hayli gayret gösterdim Özgür’ü ikna etmek için. Bir biçimde Ankara’ya götürdüm, hekimin yanında da söylemiş oldum böbreğimi vermek istiyorum diye. Eşim itiraz etti, ben de ona istemezse konuta kendisi döneceğini söylemiş oldum.” diye konuştu.
Özdemir, daha sonrasında eşinin kabul etmesi ve doku ahenginin sağlanması üzerine böbrek naklinin gerçekleştiğini anlatarak, eşine böbreğine bağışlamaktan keyifli olduğunu kelamlarına ekledi.
GÖREN GÖZÜ OLAN EŞİ, BÖBREĞİNİ VERDİ
Düzcde’nin Kaynaşlı ilçesinde yaşayan 44 yaşındaki görme engelli Özgür Özdemir, 12 yıl evvel annesi aracılığıyla tanıştığı Arife Özdemir ile evlendi.
Eşinin verdiği dayanakla karanlık dünyası aydınlanan Özdemir, 6 yıl evvel de böbrek rahatsızlığının ilerlemesi üzerine karısının bağışladığı organla yaşama bağlandı.
ALDIĞI EĞİTİMLE TELEFON OPERATÖRÜ OLDU
Bir çocuk babası Özdemir, sıhhatine kavuşur kavuşmaz aldığı eğitimlerin ve katıldığı kursların akabinde Kaynaşlı Devlet Hastanesine telefon operatörü olarak işe başlayarak toplumsal hayata dahil oldu.
“ÇOK GÜÇ GÜNLER GEÇİRDİM”
44 yaşındaki Özgür Özdemir, doğuştan görme kaybı olduğunu, 16 yıl evvel geçirdiği ameliyat daha sonrası ise görme yetisini büsbütün kaybettiğini söylemiş oldu.
Özdemir, uzun yıllardır böbrek rahatsızlığıyla da uğraş ettiğini anlatarak, “Sol böbreğim iltihaba bağlı çürüme yaşadı ve 5 yaşımdayken böbreğim alındı. O biçimde ömrümü devam ettirdim. ondan sonrasında yine külfet yaşamaya başladım ve analizlerim çıktı, diyalize girmem gerektiği söylendi. Diyalize girdim. Çok sıkıntı günler geçirdim.” diye konuştu.
Eşiyle evlendikten daha sonra karanlık dünyasının aydınlandığını lisana getiren Özdemir, “Böbrek rahatsızlığım ortaya çıkınca eşimle bunun araştırmasını yaptık. Bursa Uludağ Üniversitesine gittik kadavra için. Benim tek böbreğim olduğu için eşimden nakil almak istemedim, ilerde benim çektiğim kasvetleri yaşamasın diye.” dedi.
“ÇOK ŞÜKÜR BİR PROBLEMİMİZ KALMADI”
Özdemir, daha sonraki süreçte durumunun berbatlaşması üzerine eşinin böbreğinin uygun olması kararı nakil sonucu alındığını anlatarak, “2015 yılının aralık ayında nakil olduk. 6 sene bitti, Allah’a fazlaca şükür bir derdimiz kalmadı.” sözünü kullandı.
Engelli bireylere toplumsal hayata katılma davetinde bulunan Özdemir, toplumda da bu şahıslara yönelik farkındalığın artırılması gerektiğini vurguladı.
“ENGEL BEDENDE DEĞİL, BEYİNDEDİR”
Arife Özdemir de 12 yıldır eşiyle bir arada hayat gayreti verdiklerini belirterek, “Engel hiç bir vakit bedende değildir, insanın beynindedir. Beğenilen yahut bedenin rastgele bir yerinde olan mahzur, benim için pürüz değildir.” dedi.
“EŞİMİ İKNA ETMEK İÇİN ÇOK ÇABALADIM”
Eşine böbreğini vermek istediğinde olumsuz cevap almasına karşın sonucundan vazgeçmediğini lisana getiren Özdemir, “İki ay boyunca hayli gayret gösterdim Özgür’ü ikna etmek için. Bir biçimde Ankara’ya götürdüm, hekimin yanında da söylemiş oldum böbreğimi vermek istiyorum diye. Eşim itiraz etti, ben de ona istemezse konuta kendisi döneceğini söylemiş oldum.” diye konuştu.
Özdemir, daha sonrasında eşinin kabul etmesi ve doku ahenginin sağlanması üzerine böbrek naklinin gerçekleştiğini anlatarak, eşine böbreğine bağışlamaktan keyifli olduğunu kelamlarına ekledi.