1. FC Union Berlin herkes için bir ailedir

[ahmetbeyler]

Ev
1.Birlik
Bir futbol kulübünden daha fazlası: 1. FC Union Berlin herkes için bir ailedir

Sürekli çalışma Birliği Şampiyonlar Ligi’ne taşıdı. Bu kahramanlar yükselişin babalarıdır. Seri Bölüm 16: Olağanüstü Aile.


1. FC Union Berlin’in ilk Bundesliga iç saha maçında özel bir an: Taraftarlar, ölen taraftarların resimlerini gösteriyor.Britta Pedersen/dpa


18 Ağustos 2019, bir Pazar, birçok yönden 1. FC Union Berlin tarihinde dikkate değer bir gün. Çok dikkat çekici biri. Bundesliga’nın 56. sezonu iki gün önce başladı. Köpenick’teki çoğu insan, sadece Bayern Münih’in son şampiyon olarak Hertha Berlin’e karşı sadece 2-2 oynadığı gerçeğiyle ilgileniyor, bunun yerine Paderborn’un Leverkusen’de 2: 3’te ve Köln’de Wolfsburg’da 1: 2’de iyi durumda kalmasıyla ilgileniyor. . 1. FC Union gibi, her iki az kaybeden de ligde yeni ama geçmişteki Irons’ın (kurucu üye ve ilk şampiyon olarak Köln, bir sezon Paderborn) aksine, onlar zaten oradaydı. Bu, eski ormancının ofisindeki adamlar için bir prömiyer, ilk kez deniyorlar. Rakamlar açısından da uyuyor: 56. sezonlarında Bundesliga’da puan için saldıran 56. kulüp oldular!

İlk maçtan sonra kırmızı fener 1. FC Union Berlin’de asılı kalıyor


Atletik olarak değil, hemen davul çaldılar, çünkü tahta genelinde başarısız oldular, çünkü Leipzig’e karşı tamamen yıkıcı bir 0: 4’ten sonra, dört yıl sonra bile hala en ağır ev mağlubiyeti, maç gününün sonunda kırmızı fener Koepenick’te takılıyor. İlk ve şimdiye kadar son kez olmasına rağmen, bugün kimse bundan şüphelenmiyor. Aksine, ilk dersten sonra, bu bir: Altı, iddiaya girerim! Aksine, cumhuriyete kendilerini bir birim, birbirine sıkı sıkıya bağlı bir topluluk ve bir aile olarak tanımlayan tamamen farklı türden bir sinyal gönderiyorlar.

Polter’den Ingvartsen’e: 1. FC Union Berlin’deki jokerler harika anlar yaşıyor

• 
• 

Kuşkusuz, bu büyük bir kelime. O gün Wuhle’de işler böyle yürüyor: Çoğu ayakta olan 22.012 koltuklu Ballhaus des Ostens biletleri tükendi. Dünyanın en iyi iradesiyle, daha fazlası mümkün değil, birlikte hareket edip kucağınıza bile oturmuyorsunuz. Ancak bu özel saatte, bir daha asla geri gelmeyecek bu eşsiz olay nedeniyle kulübe dolup taşar. Bu sefer 455 taraftar var, çok özel çünkü fiziksel olarak stadyumda değiller ve olamazlar. Çünkü kırmızı ve beyazın hayatın rengi olduğu, kulübü için her şeyini verebilecek 455 kişi artık hayatta değil.


İlan | daha fazlasını okumak için kaydırın

1. FC Union Berlin: Profesyoneller geri döndü ve Çarşamba gününden itibaren antrenmanda

• 
• 

Yine de bu bayramda yer alsınlar çünkü 1. FC Birlik onların hayatı, her şeyiydi. Bu yüzden Ingeborg Lahmer, uzun yıllardır kulüpte sekreter ve eski teknik direktör Harald Seeger için “daha çok bir asistan ve yönetici”, daha sonraki teknik direktör Heinz Werner için ise İncil çağında ev maçlarına katılan “olağanüstü özenli, bilgili ve yetkin”, kısa bir süre önce 99 yaşında terfi ettikten sonra öldü ve 100 yaşında ilk maçın olduğu gün bizzat stadyumda olacaktı. Bu nedenle, birkaç kuşak oyuncunun eski peri vaftiz annesine ek olarak, özünde Birlikçi olan ve yalnızca Birlikçi olan 454 kişi daha vardı.

Demir Olanlar en başından bir işaret koydu. Başkan Dirk Zingler, “Terfi hiçbir şeyi değiştirmez, hiçbir şeyi,” diyor. Herkesin düşündüğü şeyi kastediyor: Olduğumuz gibi kalıyoruz. Demirden ve ruhumuza ve her şeyden önce kalbimize sadık kalıyoruz.

1. FC Union Berlin dünya şampiyonu kardeşleriyle güzel hamleler yapıyor

• 
• 

Reklamların başka bir yerde yayınlandığı yerde, iletişim direktörü ve çoğu için bir kült stadyum spikeri olan Christian Arbeit, Alte Försterei’deki devre arasında bir önceki iç saha maçından bu yana ölen taraftarların isimlerini okumaya devam ediyor ve onlara son veriyor. Sıcak sözlerle kapanıp zamanı geldiğinde pek çokları, hatta biraz gevşeyerek bu durumu söyleyerek: “Artık Birlik göğünde daralıyor…”

Terfiden birkaç yıl önce, 2016’da 1. FC Union Berlin’in kuruluşunun 50. yıl dönümü vesilesiyle Dirk Zingler, Union ailesine olan demirden bakışını şu sözlerle dile getirdi: “Dördüncü ligdeydik ve üçüncü sıradaydık. ve ikinci geldi. Belki önümüzdeki 20 yıl içinde tüm ligleri tekrar ziyaret edeceğiz – ne olmuş yani? Bu, son 50 yılda kulübü çökertmedi ve önümüzdeki 50 yılda da öldürmeyecek. Çünkü sonuçtan önemli ölçüde daha fazla ve hesap bakiyesini veya masadaki mevcut yeri kastetmiyorum, kulübün insanlarla çıpalanmasını kastediyorum.

1. FC Union Berlin takımlarının her zaman bir sloganı olmuştur.

• 
• 

Bunun aslında ziynetlerle, Köpenick’ten cumhuriyeti fetheden efsanevi Noel şarkılarıyla, ejderha botu yarışlarıyla, hayran turnuvalarıyla ve diğer her türlü sosyal yönüyle çok ilgisi var. Hayranlar yüksek sesle “Aşkımız. Bizim takım. Gururumuz. Kulübümüz”, tam bir inançtan ve kalbinizin derinliklerinden geliyor. “Birlik, futbol maçı dışındaki insanlar için sosyal odak noktası haline geldi,” diyor Zingler, “top yuvarlanmıyor ama yine de insanlar bir şeyler organize ediyor, bir araya geliyor ve şu ortak paydaya sahip oluyorlar: Burada kendimizi rahat hissediyoruz.”

Union takımından kaleci Jakob Busk için dokunaklı jest


O kadar iyi ki Jakob Busk, sözleşmesinin bitmesine ve vedasına rağmen altı buçuk demir yılın ardından 2022 yazında kendiliğinden dönmeye karar verdi. Bir zamanlar rekor şampiyon FC Kopenhag’dan bir numara olarak gelen Danimarkalı, üç yıldır Bundesliga’da tek bir dakika bile oynamamasına (dördüncüde bir saniye bile gelişmedi) ve sadece yedek kulübesinde oturmasına izin verilmesine rağmen zaman zaman dönüşünün en önemli sebebini şu şekilde dile getiriyor: “Union ve Berlin benim evim oldu.”

1. FC Union Berlin’deki finalin ardından Max Kruse, geleceği görme yeteneklerini gösteriyor

• 
• 

Busk ailesi geçen sonbaharda tam olarak bu sıcaklığı, bu güvenlik hissini yaşadı. Heidenheim’a karşı DFB Kupası maçında Sven Michel skoru 2-0 yaptı, ancak golünü zar zor kutladı, bunun yerine sahanın kenarına koştu, Busk’ın sarı kaleci formasını aldı ve takım arkadaşlarıyla birlikte evde kalan üçüncü kaleciyi selamladı. Ertesi gün bakıcı oldukça üzücü sırrı açıkladı: “Ailem ve ben şu anda çok zor zamanlar geçiriyoruz çünkü oğlum Carlo kısa hayatında üçüncü ameliyatını oldu. Neyse ki her şey yolunda gitti.” Busk duygulandı ve yürekten teşekkürlerini ifade etti: “Bu süre zarfında bana ve aileme inanılmaz destek veren takımın ve kulübün harika bir jestiydi. Union’da ‘bizi’ farklı kılan da bu, biz büyük bir aileyiz ve gerektiğinde birbirimizin yanındayız.”