ahmetbeyler
Active member
- Katılım
- 25 Eyl 2020
- Mesajlar
- 26,144
- Puanları
- 36
Çarşamba yine normal bir iş gününde doğum günümdü. 50 ila 60 yaş arası orta yaşlı bir çuval olarak bunun anlamı: aile kahvaltısı ve açılış hediyeleri.
Daha sonra ilk doğum günü dileklerini kimin gönderdiğini merak ederek akıllı telefonunuza bakarsınız. Ve sonra gelen kutunuzda bu boktan mesaj var (EUFC müdavimleri masasından Niels sayesinde
).
Pekala millet, eğer Pazartesi günü zaten anlaştıysanız (Kara Heidi bunu Pazar günü kulübenin çatısından ıslıkla çalmıştı), o zaman neden doğum günümü mahvetmek için Çarşamba’ya kadar beklemek zorundasınız? Herkesin istediği halefinin de aynı anda büyük ikramiyeyi kazanacağını mı umuyordunuz ki görünüşe bakılırsa bunu yapmamış mıydı? Teşekkürler! Hediye kesinlikle gerekli DEĞİLDİR! Ve başka bir gün de yok!
Hertha hayranı Jakob tarafından tetiklendi
Olası bir “ya şöyle olsaydı” düşüncesi aklıma, Norveç Birliği taraftar kulübümüz Bohemen’in Oslo barında Bremen’e karşı oynadığı maç sırasında geldi. Bu doğru değil çünkü tetiklendiler. Oslo’daki tek tanınmış Hertha hayranı Jakob’dan. O da Bohem’deydi, maçı bizimle izledi ve sürekli sol kulağımı çiğnedi. “Tıpkı Hertha’nın geçen yıl oynadığı gibi oynuyorlar. Böyle bir kadroyla. Daha fazlasını beklemelisiniz. Ve yeni bir koç.” Evet dedim.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Özel
Kişiye
Berlin-Lichtenberg’de büyüyen Andras Ruppert (55), nitelikli bir ekonomisttir ve dünya çapında strateji danışmanı olarak çalışmaktadır. 40 yılı aşkın süredir sezonluk bilet sahibi bir Union hayranıdır ve 20 yıldır eşi ve oğluyla birlikte Norveç’in Oslo kentinde yaşamaktadır. Norveç Birliği hayran kulübü Bamsegjengen’in kurucu ortağı, metal kafalı olduğunu, tarih meraklısı ve madeni para koleksiyoncusu olduğunu itiraf ediyor. Normalde yalnızca Eisernen’in evindeki maçlardan önce Berliner Zeitung için yazıyor ama yeri geldiğinde favori kulübü hakkında da yazıyor.
İflas malikanesinden satın alma fiyatının yüzde 20’si karşılığında kurtulduğunuz eski bir Herthan oyuncusuyla muhtemelen kazanamazsınız ve biz de henüz kazanamadık. Ama koçu kovmak mı? HAYIR! Zamanının geldiğini düşündüğünde ayrılır. Çünkü biz farklıyız. Ve eğer bu Dirk Z’nin dediği gibi olduysa o zaman gerçekten farklıyız demektir. O zaman ahlaki, insani olarak hakkı olan kişiden gelen “nihai” kararın olduğu bir süreçti. İlgili her iki taraf da buna saygıyı hak ediyor. Ve teşekkürler. Bizi dokuzuncu buluta taşıyan beş harika yıl boyunca. En azından 50 yaşın üzerinde ve birçoğunun altında olanlar hâlâ bu konuda.
Bizim için farklı olmayan şey, kendimizi içinde bulduğumuz sosyal manzaradır. Hamann tarzı sözde uzmanlar tarafından körüklenen, çabuk beklentilere sahip bu dar görüşlü sansasyonellik. Bizim durumumuzda, bir dizi yenilginin medyada yer alması antrenörü o kadar yıprattı ki, o da bırakmayı gerekli gördü.
Bana ve tanıdığım çoğu Sendikacıya kalsaydı, boş ağa rağmen balık tutma turu memnuniyetle devam ederdi. Sevgi, şükran ve aşırı futbol romantizmiyle taşınıyor. Bu yüzden umarım Urs, bu yorgunluğu bir an önce arkanda bırakırsın. Avrupa Şampiyonası’nın ardından İsviçre milli takımına iyi şanslar!
Geçici çözüm – korkunç bir terim
Şimdi ne olacak, Birlik? Tabii ki Nina’da olduğu gibi: öne doğru ilerlemeye devam edin! İnsani açıdan korkunç ve teknik açıdan da aşağılayıcı bir terim olan ve Birlik üyeleri olarak bizlerin kullanmaması gereken “geçici çözüm” ile. Ancak oyuncuları seçtiğimizde futbol uzmanlarına farklı olduğumuzu gösteriyoruz. İşlerin farklı olup olmayacağını göreceğiz.
İstatistiklere göre, birkaç yıl önce Stuttgart, benzer uzun bir yenilgi serisine sahip olan ve teknik direktör değişikliğinden sonra hala ligde kalan tek takımdı. Bu nedenle: iyi şanslar Marie-Louise ve Marco! Böylece korkunç terim hızla ortadan kayboluyor. Ve umut taşıyıcımızın Noel’den önceki son maç gününden sonra Alte Försterei’de kalmasına gerek yok.
Ütü!
Daha sonra ilk doğum günü dileklerini kimin gönderdiğini merak ederek akıllı telefonunuza bakarsınız. Ve sonra gelen kutunuzda bu boktan mesaj var (EUFC müdavimleri masasından Niels sayesinde
Pekala millet, eğer Pazartesi günü zaten anlaştıysanız (Kara Heidi bunu Pazar günü kulübenin çatısından ıslıkla çalmıştı), o zaman neden doğum günümü mahvetmek için Çarşamba’ya kadar beklemek zorundasınız? Herkesin istediği halefinin de aynı anda büyük ikramiyeyi kazanacağını mı umuyordunuz ki görünüşe bakılırsa bunu yapmamış mıydı? Teşekkürler! Hediye kesinlikle gerekli DEĞİLDİR! Ve başka bir gün de yok!
Hertha hayranı Jakob tarafından tetiklendi
Olası bir “ya şöyle olsaydı” düşüncesi aklıma, Norveç Birliği taraftar kulübümüz Bohemen’in Oslo barında Bremen’e karşı oynadığı maç sırasında geldi. Bu doğru değil çünkü tetiklendiler. Oslo’daki tek tanınmış Hertha hayranı Jakob’dan. O da Bohem’deydi, maçı bizimle izledi ve sürekli sol kulağımı çiğnedi. “Tıpkı Hertha’nın geçen yıl oynadığı gibi oynuyorlar. Böyle bir kadroyla. Daha fazlasını beklemelisiniz. Ve yeni bir koç.” Evet dedim.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Özel
Kişiye
Berlin-Lichtenberg’de büyüyen Andras Ruppert (55), nitelikli bir ekonomisttir ve dünya çapında strateji danışmanı olarak çalışmaktadır. 40 yılı aşkın süredir sezonluk bilet sahibi bir Union hayranıdır ve 20 yıldır eşi ve oğluyla birlikte Norveç’in Oslo kentinde yaşamaktadır. Norveç Birliği hayran kulübü Bamsegjengen’in kurucu ortağı, metal kafalı olduğunu, tarih meraklısı ve madeni para koleksiyoncusu olduğunu itiraf ediyor. Normalde yalnızca Eisernen’in evindeki maçlardan önce Berliner Zeitung için yazıyor ama yeri geldiğinde favori kulübü hakkında da yazıyor.
İflas malikanesinden satın alma fiyatının yüzde 20’si karşılığında kurtulduğunuz eski bir Herthan oyuncusuyla muhtemelen kazanamazsınız ve biz de henüz kazanamadık. Ama koçu kovmak mı? HAYIR! Zamanının geldiğini düşündüğünde ayrılır. Çünkü biz farklıyız. Ve eğer bu Dirk Z’nin dediği gibi olduysa o zaman gerçekten farklıyız demektir. O zaman ahlaki, insani olarak hakkı olan kişiden gelen “nihai” kararın olduğu bir süreçti. İlgili her iki taraf da buna saygıyı hak ediyor. Ve teşekkürler. Bizi dokuzuncu buluta taşıyan beş harika yıl boyunca. En azından 50 yaşın üzerinde ve birçoğunun altında olanlar hâlâ bu konuda.
Bizim için farklı olmayan şey, kendimizi içinde bulduğumuz sosyal manzaradır. Hamann tarzı sözde uzmanlar tarafından körüklenen, çabuk beklentilere sahip bu dar görüşlü sansasyonellik. Bizim durumumuzda, bir dizi yenilginin medyada yer alması antrenörü o kadar yıprattı ki, o da bırakmayı gerekli gördü.
Bana ve tanıdığım çoğu Sendikacıya kalsaydı, boş ağa rağmen balık tutma turu memnuniyetle devam ederdi. Sevgi, şükran ve aşırı futbol romantizmiyle taşınıyor. Bu yüzden umarım Urs, bu yorgunluğu bir an önce arkanda bırakırsın. Avrupa Şampiyonası’nın ardından İsviçre milli takımına iyi şanslar!
Geçici çözüm – korkunç bir terim
Şimdi ne olacak, Birlik? Tabii ki Nina’da olduğu gibi: öne doğru ilerlemeye devam edin! İnsani açıdan korkunç ve teknik açıdan da aşağılayıcı bir terim olan ve Birlik üyeleri olarak bizlerin kullanmaması gereken “geçici çözüm” ile. Ancak oyuncuları seçtiğimizde futbol uzmanlarına farklı olduğumuzu gösteriyoruz. İşlerin farklı olup olmayacağını göreceğiz.
İstatistiklere göre, birkaç yıl önce Stuttgart, benzer uzun bir yenilgi serisine sahip olan ve teknik direktör değişikliğinden sonra hala ligde kalan tek takımdı. Bu nedenle: iyi şanslar Marie-Louise ve Marco! Böylece korkunç terim hızla ortadan kayboluyor. Ve umut taşıyıcımızın Noel’den önceki son maç gününden sonra Alte Försterei’de kalmasına gerek yok.
Ütü!