Endişelenmeyin: bu bir yardımdır
Gazoz kutunuzun üzerindeki etiketten en son ne zaman gerçekten rahatsız oldunuz? Tableti elinizde çöp gibi tutmaktan gerçekten hoşlandığınızı ve onunla ne yapacağınızı bilemediğinizi ne zaman hissettiniz? 1994 yılında içecek kutularındaki yırtma etiketi yasaklandığında ve yerine kutunun üzerinde kalan bir kapak konduğunda, büyük bir toplumsal öfke oluştu; bugün bunun bundan farklı olduğunu pek hatırlamıyorum.
1990'larda bile arka planda israfın önlenmesi vardı. Bu bakımdan plastik şişe kapaklarını ancak otuz yıl sonra düşünmeye başlamamız neredeyse tatsız bir durum. Tabii ki, yeni kapaklara alışmanın biraz zaman aldığını da düşünüyorum, açıldıktan sonra cesurca geri katlamaya alışana kadar çiziyorlar ve dökülüyorlar, sonra orada kalıyorlar. Ancak bu sadece bizim rahatlığımızla ilgili değil.
Öte yandan, denizlerdeki yaklaşık 12,7 milyon ton plastik atık arasında yaşamak zorunda olan balıklar, kuşlar, kaplumbağalar ve mercan resifleri var ve bunların çoğu bu yüzden ölüyor. Her dakika bir kamyon dolusu plastik atık ekleniyor. AB, davranışımızı değiştirmezsek 2050 yılına kadar denizlerde balıktan çok plastik olacağı konusunda uyarıyor. Dünya sahillerindeki çöplerin yüzde 85'i halihazırda plastikten oluşuyor. Bu hoş bir manzara değil.
Belki bazılarınız hala sorunun bireysel, kişisel kola şişesi kapağından mı kaynaklandığını merak ediyordur? Gevşek bir kapak olarak da geri dönüştürülseydi böyle olmazdı. Bu nedenle, eğer hâlâ kapağınızı yırtmak istiyorsanız lütfen onu geri dönüşüm kutusuna atın.
Ancak bu kişisel sorumlulukla ilgili bir şeydir: Kolaylık çoğu zaman kazanır. Bu nedenle sağlam kapaklar daha sürdürülebilir yaşamaya yardımcı olarak görülmelidir. Eğer alışamazsanız cam şişelerin metal kapakları yine de çıkarılabilir. Bunlara geçmek aynı zamanda plastiğe karşı sürdürülebilir bir karardır.