Anayasa Mahkemesi cezaevinde mevte ait sonucunı deklare etti R.B. işlediği birtakım kabahatler niçiniyle toplam 41 yıl mahpusa mahkum edildi. 2005 yılından itibaren biroldukça cezaevinde yattı.
2014 yılında Silivri Devlet Hastanesi’nde antisosyal kişilik bozukluğu olduğu ve intihar fikrinin bulunduğu rapor edildi. Bakırköy Ruh ve Hudut Hastalıkları Hastanesi’nde farklı tarihlerde reçeteler yazıldı. Silivri Cezaevi’nde 5 Kasım 2014’te fazla sayıda ilaç kullanarak intihar teşebbüsünde bulundu.
2015’te Bakırköy’de kendisine yahut diğerlerine ziyan verebilecek nitelikte davranışları olabileceği ve yakın nezaret altında bulundurulması ve ilaçlarının denetimli bir biçimde kendisine verilmesi gerektiği rapor edildi.
Edirne Cezaevi’nde kalırken biroldukça defa psikoloğa gdolayıldü. 2015 yılı Eylül tarihindeki psikolog raporunda, evet cevabı verdiği sorularla; hiç bir niye yokken kendini huzursuz, huzursuz, kaygılı hissettiği, öbür insanların duymadığı sesler, fısıltılar, konuşmalar duyduğu, on beş yaşından evvel hayvanlara ve insanlara ziyan verdiği, yangın çıkardığı kaydedildi. İntihar planının olup olmadığı sorusuna ise hayır yanıtı verdi.
Lakin yalnızca 12 gün daha sonra bir daha fazla sayıda ilaç kullanarak intihar teşebbüsünde bulundu.
R.B.’ye vakit zaman disiplin cezaları verildi. En son Tekirdağ Cezaevi’nde üç gün hücre cezası aldı.
“O MÜDÜR BURAYA GELECEK”
10 Kasım 2015’te Sincan Cezaevi’ne sevk edildi. Sonraki gün birebir bahçeyi paylaştığı arkadaşıyla butona basarak gardiyanları çağırdı. Müdürü görmek istediklerini söylemiş olduler. Dilekçe vermesi gerektiği söylenince denetimden çıktılar: “O müdür beş dakika ortasında buraya gelecek, yoksa bu cezaevinin altını üstüne getiririz. Kim olduğumuzu size göstereceğiz. Biz adamı iki dakikada yeriz” diyerek bağırdılar, odayı dağıtmaya başladılar, başlarını duvara vurdular.
R.B. bir gün daha sonra bir daha intihara teşebbüs etti. Tedavisinin akabinde 13 Kasım Cuma günü verdiği dilekçede geldiği günden beri dövüldüğünü ve hakarete uğradığını azaba maruz kaldığını, vefat orucuna başladığını ve öldüğü takdirde sorumlunun yönetim olduğunu argüman etti.
R.B.’nin babası da birebir gün Başsavcılığa verdiği dilekçede oğluyla yaptığı telefon görüşmesinde; oğlunun, müdür ve gardiyanlar tarafınca üç defa epey berbat bir biçimde dövüldüğünü, “Seni burada idam edeceğiz” denilerek tehdit edildiğini söylemiş oldu.
Sonraki gün saat 01.50 sıralarında yan odada kalan Y.O. acil davet butonuna basarak gardiyanları çağırdı. Yan taraftan su ve müzik sesi geldiğini söylemiş oldu. R.B’nin odasının kapısındaki mazgal açıldı, yanıt vermedi. Banyo kapısının kapalı olduğu görülünce odaya girildi ve RB’nin kendisini astığı görüldü. R.B. ölmüştü.
“ÇOCUĞUMUZ İÇİN GEREKLİ ÖNLEMLER ALINMADI, EZİYET EDİLDİ”
R.B.’nin anne ve babası çocuklarının vefatının akabinde Anayasa Mahkemesi’ne ferdî müracaatta bulundu.
Anne ve babanın dilekçesine geçmişinde birden çok intihar teşebbüsü bulunan çocuklarının ömrünün korunması için gerekli önlemlerin alınmaması sebebiyle intihar etmesi ve bu olay hakkında yürütülen ceza soruşturmasının etkisizliği niçiniyle hayat hakkının, vefatından bir süre evvel çocuklarının gardiyanlar tarafınca faydalanması ve kelam konusu olay daha sonrasında etkisiz bir biçimde yürütülen ceza soruşturması sonunda açılan kamu davasında sanıklar hakkında kararın açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi niçiniyle eziyet yasağının ihlal edildiği sav edildi.
OYBİRLİĞİYLE KARAR VERİLDİ
Anayasa Mahkemesi şu kararları verdi:
2014 yılında Silivri Devlet Hastanesi’nde antisosyal kişilik bozukluğu olduğu ve intihar fikrinin bulunduğu rapor edildi. Bakırköy Ruh ve Hudut Hastalıkları Hastanesi’nde farklı tarihlerde reçeteler yazıldı. Silivri Cezaevi’nde 5 Kasım 2014’te fazla sayıda ilaç kullanarak intihar teşebbüsünde bulundu.
2015’te Bakırköy’de kendisine yahut diğerlerine ziyan verebilecek nitelikte davranışları olabileceği ve yakın nezaret altında bulundurulması ve ilaçlarının denetimli bir biçimde kendisine verilmesi gerektiği rapor edildi.
Edirne Cezaevi’nde kalırken biroldukça defa psikoloğa gdolayıldü. 2015 yılı Eylül tarihindeki psikolog raporunda, evet cevabı verdiği sorularla; hiç bir niye yokken kendini huzursuz, huzursuz, kaygılı hissettiği, öbür insanların duymadığı sesler, fısıltılar, konuşmalar duyduğu, on beş yaşından evvel hayvanlara ve insanlara ziyan verdiği, yangın çıkardığı kaydedildi. İntihar planının olup olmadığı sorusuna ise hayır yanıtı verdi.
Lakin yalnızca 12 gün daha sonra bir daha fazla sayıda ilaç kullanarak intihar teşebbüsünde bulundu.
R.B.’ye vakit zaman disiplin cezaları verildi. En son Tekirdağ Cezaevi’nde üç gün hücre cezası aldı.
“O MÜDÜR BURAYA GELECEK”
10 Kasım 2015’te Sincan Cezaevi’ne sevk edildi. Sonraki gün birebir bahçeyi paylaştığı arkadaşıyla butona basarak gardiyanları çağırdı. Müdürü görmek istediklerini söylemiş olduler. Dilekçe vermesi gerektiği söylenince denetimden çıktılar: “O müdür beş dakika ortasında buraya gelecek, yoksa bu cezaevinin altını üstüne getiririz. Kim olduğumuzu size göstereceğiz. Biz adamı iki dakikada yeriz” diyerek bağırdılar, odayı dağıtmaya başladılar, başlarını duvara vurdular.
R.B. bir gün daha sonra bir daha intihara teşebbüs etti. Tedavisinin akabinde 13 Kasım Cuma günü verdiği dilekçede geldiği günden beri dövüldüğünü ve hakarete uğradığını azaba maruz kaldığını, vefat orucuna başladığını ve öldüğü takdirde sorumlunun yönetim olduğunu argüman etti.
R.B.’nin babası da birebir gün Başsavcılığa verdiği dilekçede oğluyla yaptığı telefon görüşmesinde; oğlunun, müdür ve gardiyanlar tarafınca üç defa epey berbat bir biçimde dövüldüğünü, “Seni burada idam edeceğiz” denilerek tehdit edildiğini söylemiş oldu.
Sonraki gün saat 01.50 sıralarında yan odada kalan Y.O. acil davet butonuna basarak gardiyanları çağırdı. Yan taraftan su ve müzik sesi geldiğini söylemiş oldu. R.B’nin odasının kapısındaki mazgal açıldı, yanıt vermedi. Banyo kapısının kapalı olduğu görülünce odaya girildi ve RB’nin kendisini astığı görüldü. R.B. ölmüştü.
“ÇOCUĞUMUZ İÇİN GEREKLİ ÖNLEMLER ALINMADI, EZİYET EDİLDİ”
R.B.’nin anne ve babası çocuklarının vefatının akabinde Anayasa Mahkemesi’ne ferdî müracaatta bulundu.
Anne ve babanın dilekçesine geçmişinde birden çok intihar teşebbüsü bulunan çocuklarının ömrünün korunması için gerekli önlemlerin alınmaması sebebiyle intihar etmesi ve bu olay hakkında yürütülen ceza soruşturmasının etkisizliği niçiniyle hayat hakkının, vefatından bir süre evvel çocuklarının gardiyanlar tarafınca faydalanması ve kelam konusu olay daha sonrasında etkisiz bir biçimde yürütülen ceza soruşturması sonunda açılan kamu davasında sanıklar hakkında kararın açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi niçiniyle eziyet yasağının ihlal edildiği sav edildi.
OYBİRLİĞİYLE KARAR VERİLDİ
Anayasa Mahkemesi şu kararları verdi:
- Ömür hakkının maddi ve adap boyutlarının ihlal edildiğine ait savın KABUL EDİLEBİLİR olduğuna,
- Eziyet yasağının maddi ve yordam boyutlarının ihlal edildiğine ait argümanın KABUL EDİLEBİLİR olduğuna,
- Anayasa’nın 17. hususunun ücüncü fıkrasında garanti altına alınan eziyet yasağının maddi ve adap boyutlarının İHLAL EDİLDİĞİNE,
- sonucun birer meselain hayat hakkı ile eziyet yasağına ait ihlallerin sonuçlarının ortadan kaldırılması için bir daha soruşturma yapılmak üzere Başsavcılığa, bir daha yargılama yapılmak üzere mahkemeye gönderilmesine,
- Hayat hakkının metot boyutunun ihlali niçiniyle anneye net 55 bin TL , eziyet yasağının maddi ve tarz boyutlarının ihlali niçiniyle anne ve babaya ortaklaşa 50 bin TL manevi tazminat ödenmesine,