Arif Kızılyalın yazdı: “Burak Elmas’ın sırrı” Galatasaray’ın 38. lideri oldu 47 yaşındaki Burak Elmas.
20’li yaşlardan beri topluluğun ortasında olan bir iş insanı.
UEFA Kupası ve Muhteşem Kupa’lı serüvenin yöneticisi.
Apoletlerini saymakla bitiremeyiz.
Pekala nasıl kazandı Burak Elmas?
Öncelikle dünün, bugünün adayı değildi genç yönetici.
2000’li senelerdaki yöneticilik macerası daha sonrası kulüple alakasını hiç kesmedi.
Lakin maç vasıtasıyla topluluğun ortasında kaldı, lakin mali genel konseylerde kulübün hakkını savunarak.
Hatta Mustafa Cengiz’in ibra edilmediği son genel heyette, kameralardan yüzünü kaçırmadan cesurca, “ibrasızlık” oyu vermiş, muhalif kesitin gönlünü almıştı.
Zira Galatasaray’da bilhassa son üç buçuk yıldır işler düzgün gitmiyordu.
Liseli olmadığı biçimde, liselilere karşı takınılan tutuma birinci o direndi.
Kulüpten atılmak istenen üyelere birinci moral telefonu ondan geldi.
Topluluğun akil ağabeyleri ile daima temasta kaldı.
Galatasaray’ın Federasyon tarafınca dövüldüğü günlerde yönetimdilk evvel “Durun, ne yapıyorsunuz…” dedi.
Mustafa Cengiz idaresinin, “Aman iktidar kızmasın” diye kılını kıpırdatmadığı İstanbul Mukavelesi için açıklama yaptı. Bayana yönelik şiddete “Dur” diyenler içinde yer aldı.
olağan olarak bir de Faruk Süren üzere, efsane bir lider vardı yanında.
Bu ortada “Kayınpederi o yüzden destekledi…” diye düşünmeyin. Faruk Bey’in aklı yatmasa, Burak Elmas’a asla takviye vermezdi.
Gelelim cumartesi günkü seçim zaferine.
Daha doğrusu seçim öncesine.
Beş aday da çeşitli vesilelerle üyelerin karşısına çıktı.
Burak Elmas’ın Kalamış’taki toplantısını izledim. O gün orada Metin Öztürk ve Eşref Hamamcıoğlu kümesi da vardı, lakin kimseyi ötekileştirmedi.
Ve Fatih Terim…
Terim’in evvelki lider Mustafa Cengiz tarafınca adeta idam edilişine verdiği reaksiyonla puan topladı.
Hatta, “bakılırsave gelir gelmez birinci işimiz Fatih Terim’i Florya’ya, yuvasına davet etmek” diyecek kadar da gözü pekti.
Ki, biroldukça lider adayı, üyeler içindeki anti-Terim’cileri kaybetmemek için bu mevzuda net duruş sağlamamış, hatta birileri Alman, birileri yerli hocalarla el bile sıkışmıştı..
İşte bu adımlar, aslında birer genel heyet mühendisliğiydi.
Ve daha değerlisi, istekli lakin profesyonelce çalışan bir ofis, üyeleri tek tek arayıp ikna etti aylarca.
Seçime girerken 1575 civarı oy alacaklarını hesaplıyorlardı.
İsmi bende gizli bir yönetici bu sayısı verdi, zira realistçe davranmışlardı,
Seçim günü hasta olanları, gelip de oy atmayanları hesaplarsanız, Burak Elmas’ın alacağı oy neredeyse birebir tuttu.
Son dakikadaki Rezan Epözdemir atağı, epey oy getirdi. Keza Asaf Savaş Akat ismi da o denli.
Ve gelelim heyecan fırtınası yarışa.
Birinci sandıklar açıldığında sürpriz halde Eşref Hamamcıoğlu öne geçti. Zira lise oyları ondan yanaydı, tek liseli adaydı.
İşte orada Faruk Süren liderin oyları tesirli oldu.
Burak Elmas’ın kapanmayacak fark yemesine pürüz oldu. zira biliyorlardı ki, dokuzuncu sandıktan daha sonra, yani tribün külçeşidinin ortasından gelen, Terim sempatizanı, Mustafa Cengiz aykırısı küme, 10. ve 25. sandıklarda ağırlıktaydı. İşte 250’ye yakın oy farkını bu kısımda eritti Elmas, ve son dört sandıkta da zaferini ilan etti.
Burada tıpkı Elmas üzere dik duran Eşref Hamamcıoğlu’nu, emek harcayan Metin Öztürk’ü, hatta az oy alacağını bilse bile demokratik hakkını kullanan İbrahim Özdemir’i kutlamak gerek.
Hepsi üyeye, topluluğa değer verdi.
Yalnızca Yiğit Şardan’ı farklı tutuyorum, o birinci günden bu yana teammüllere karşıt davrandı. Herkes ceket giyerken tişörtle topluluğun karşısına çıktı. Herkes ceket giyerken, “Terliyorum” dedi. Seçim gününde de Galatasaraylıların epeyce sevdiği lacivert pantolon üzerine düğmeleri açık beyaz gömlekle üyelerden oy istedi. Gerisinde Adnan Polat ve Abdurrahim Albayrak bulunmasına karşın fark yedi. Kendisi kaybetmekle kalmayıp, Polat’ı da yıprattı.
Evet, artık Burak Elmas’ı pazartesi günü tahlil bekleyen bir Fatih Terim konusu ile ödeme sırası gelen 350 milyon ve daha değerlisi yüzde 65’lik bir muhalif kesim bekliyor. Lakin Burak Elmas, sempatik ve kavrayıcı tutumunu sürdürürse, parayı da bulur, topluluk ortasındaki kamplaşmaları da bitirir.
Şayet aksi olursa, bu biçimde son devrin en heyecanlı bu seçimine yazık olur.
20’li yaşlardan beri topluluğun ortasında olan bir iş insanı.
UEFA Kupası ve Muhteşem Kupa’lı serüvenin yöneticisi.
Apoletlerini saymakla bitiremeyiz.
Pekala nasıl kazandı Burak Elmas?
Öncelikle dünün, bugünün adayı değildi genç yönetici.
2000’li senelerdaki yöneticilik macerası daha sonrası kulüple alakasını hiç kesmedi.
Lakin maç vasıtasıyla topluluğun ortasında kaldı, lakin mali genel konseylerde kulübün hakkını savunarak.
Hatta Mustafa Cengiz’in ibra edilmediği son genel heyette, kameralardan yüzünü kaçırmadan cesurca, “ibrasızlık” oyu vermiş, muhalif kesitin gönlünü almıştı.
Zira Galatasaray’da bilhassa son üç buçuk yıldır işler düzgün gitmiyordu.
Liseli olmadığı biçimde, liselilere karşı takınılan tutuma birinci o direndi.
Kulüpten atılmak istenen üyelere birinci moral telefonu ondan geldi.
Topluluğun akil ağabeyleri ile daima temasta kaldı.
Galatasaray’ın Federasyon tarafınca dövüldüğü günlerde yönetimdilk evvel “Durun, ne yapıyorsunuz…” dedi.
Mustafa Cengiz idaresinin, “Aman iktidar kızmasın” diye kılını kıpırdatmadığı İstanbul Mukavelesi için açıklama yaptı. Bayana yönelik şiddete “Dur” diyenler içinde yer aldı.
olağan olarak bir de Faruk Süren üzere, efsane bir lider vardı yanında.
Bu ortada “Kayınpederi o yüzden destekledi…” diye düşünmeyin. Faruk Bey’in aklı yatmasa, Burak Elmas’a asla takviye vermezdi.
Gelelim cumartesi günkü seçim zaferine.
Daha doğrusu seçim öncesine.
Beş aday da çeşitli vesilelerle üyelerin karşısına çıktı.
Burak Elmas’ın Kalamış’taki toplantısını izledim. O gün orada Metin Öztürk ve Eşref Hamamcıoğlu kümesi da vardı, lakin kimseyi ötekileştirmedi.
Ve Fatih Terim…
Terim’in evvelki lider Mustafa Cengiz tarafınca adeta idam edilişine verdiği reaksiyonla puan topladı.
Hatta, “bakılırsave gelir gelmez birinci işimiz Fatih Terim’i Florya’ya, yuvasına davet etmek” diyecek kadar da gözü pekti.
Ki, biroldukça lider adayı, üyeler içindeki anti-Terim’cileri kaybetmemek için bu mevzuda net duruş sağlamamış, hatta birileri Alman, birileri yerli hocalarla el bile sıkışmıştı..
İşte bu adımlar, aslında birer genel heyet mühendisliğiydi.
Ve daha değerlisi, istekli lakin profesyonelce çalışan bir ofis, üyeleri tek tek arayıp ikna etti aylarca.
Seçime girerken 1575 civarı oy alacaklarını hesaplıyorlardı.
İsmi bende gizli bir yönetici bu sayısı verdi, zira realistçe davranmışlardı,
Seçim günü hasta olanları, gelip de oy atmayanları hesaplarsanız, Burak Elmas’ın alacağı oy neredeyse birebir tuttu.
Son dakikadaki Rezan Epözdemir atağı, epey oy getirdi. Keza Asaf Savaş Akat ismi da o denli.
Ve gelelim heyecan fırtınası yarışa.
Birinci sandıklar açıldığında sürpriz halde Eşref Hamamcıoğlu öne geçti. Zira lise oyları ondan yanaydı, tek liseli adaydı.
İşte orada Faruk Süren liderin oyları tesirli oldu.
Burak Elmas’ın kapanmayacak fark yemesine pürüz oldu. zira biliyorlardı ki, dokuzuncu sandıktan daha sonra, yani tribün külçeşidinin ortasından gelen, Terim sempatizanı, Mustafa Cengiz aykırısı küme, 10. ve 25. sandıklarda ağırlıktaydı. İşte 250’ye yakın oy farkını bu kısımda eritti Elmas, ve son dört sandıkta da zaferini ilan etti.
Burada tıpkı Elmas üzere dik duran Eşref Hamamcıoğlu’nu, emek harcayan Metin Öztürk’ü, hatta az oy alacağını bilse bile demokratik hakkını kullanan İbrahim Özdemir’i kutlamak gerek.
Hepsi üyeye, topluluğa değer verdi.
Yalnızca Yiğit Şardan’ı farklı tutuyorum, o birinci günden bu yana teammüllere karşıt davrandı. Herkes ceket giyerken tişörtle topluluğun karşısına çıktı. Herkes ceket giyerken, “Terliyorum” dedi. Seçim gününde de Galatasaraylıların epeyce sevdiği lacivert pantolon üzerine düğmeleri açık beyaz gömlekle üyelerden oy istedi. Gerisinde Adnan Polat ve Abdurrahim Albayrak bulunmasına karşın fark yedi. Kendisi kaybetmekle kalmayıp, Polat’ı da yıprattı.
Evet, artık Burak Elmas’ı pazartesi günü tahlil bekleyen bir Fatih Terim konusu ile ödeme sırası gelen 350 milyon ve daha değerlisi yüzde 65’lik bir muhalif kesim bekliyor. Lakin Burak Elmas, sempatik ve kavrayıcı tutumunu sürdürürse, parayı da bulur, topluluk ortasındaki kamplaşmaları da bitirir.
Şayet aksi olursa, bu biçimde son devrin en heyecanlı bu seçimine yazık olur.