ahmetbeyler
Active member
- Katılım
- 25 Eyl 2020
- Mesajlar
- 26,144
- Puanları
- 36
Uzun sohbetin ardından Jörg Bandlow, Alte Försterei’ye geri dönüyor. Stadyum ana tribünün önündeki, 1968 kupa kazananlarının anısına dikilen anıta hızlıca bir göz atın, atmosferin tadını çıkarın ve stadyumun etrafındaki demir havayı içinize çekin. Burada ilk kez 2008 yılında Iron Men’in maçını gördü ve Union virüsüne hemen kapıldı. Sezonluk bilet sahibi burada çok duygusal anlar yaşadı. Ve: 56 yaşındaki adam, hayatının en karanlık evresinden sonra burada destek buldu.
Alkol bağımlılığı nedeniyle Union maçlarını kaçırdık
Gelecek yıl 17 Şubat’ta, Jörg Bandlow dört yıldır ayık olacak. Neredeyse işine, dairesine ve en kötü ihtimalle kendi hayatına mal olan uzun süreli alkol bağımlılığını başarıyla tedavi etti. Ondan önce, “İçki içtiğim ve artık oraya gitmeye cesaret edemediğim için pek çok maçı kaçırdım.” Ancak neredeyse iki saat süren sohbette 1. FC Union Berlin’in de bağımlılıkla mücadelede onun için itici bir güç olduğunu ifade ediyor: “Bu kulübün etrafındakileri seviyorum, benim için çok büyük bir destek. Orada kulübüme geri dönmek istedim.”
Ama hayatının en kötü döneminde olduğu gibi değil. Artık Eiserne’in iç sahadaki maçlarının çoğunu her gözeneğinden alkol kokan, tribünlerden müstehcen sözler söyleyen ve sarhoş bir sersemlik içinde dördüncü blokta duran taraftarlar olmayacak. Her zaman elinizde bir bardak bira, bir sonrakinin düşüncesi zaten kafanızda. Alkolsüz futbol olur mu? Bu çoğu yetişkin futbol taraftarı için hayal bile edilemez, hatta normaldir; bira da sosis gibi stadyum ziyaretinin bir parçasıdır.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Jörg Bandlow’un artık farklı gördüğü ve yalnız olmadığı şey tam olarak budur. 56 yaşındaki hasta, kendi hastalığı nedeniyle tedavisinin ilk günlerinde, hastanede kaldığı sırada Union hayranlarına yönelik bir kişisel yardım grubunun broşürünü fark etti. Adı: “Ayık bir şekilde bakarsanız, oyunun daha fazlası”. Bir çağrı ve şu anda 32 üyeye destek ve Union futbol maçına yeni bir bakış açısı sunan küçük grubun bir parçası olan Jörg Bandlow oradaydı.
Dördüncü bloğun yeni, ciddi perspektifi neye benziyor? “Oyunu daha iyi görüyorsunuz, daha fazlasını fark ediyorsunuz. Daha iyi konuşursunuz, daha iyi durursunuz, daha iyi kokarsınız ve futbol hakkında daha iyi sohbet edebilirsiniz” diyor Jörg Bandlow. Daha az önemli değil: “Sadece bir sonraki içeceği nasıl alacağınıza odaklanmıyorsunuz. Normal bir konuşma yapabilirsiniz, ancak içki içerken hızla agresifleşebilir veya bir şey olduğunda daha yüksek sesle konuşabilirsiniz. boyun, “Doğru ölçüleri aldı ve ona gerektiği gibi hakaret etti. Şimdi arkama döndüm ve çok fazla sümük olmamasını umduğumu söyledim, sildim, arkama döndüm ve futbol maçımı izlemeye devam ettim.” Jörg Bandlow artık oyunlar sırasında eskisi kadar şikayet etmiyor, eskisi kadar yüksek sesle konuşmuyor ve artık belirli kelimeleri kullanmıyor. “Bunun da işin bir parçası olduğunu düşünürdüm; gürültülü ve kaba davrandım” diyor.
“Ayık bir bakışla bakıldığında, oyunun daha fazlası”: Küçük kendi kendine yardım grubunun popülaritesi artıyor.Özel
Ve prensip olarak bunu, düzenli olarak stadyuma arabasıyla veya yürüyerek giden diğer futbol taraftarlarından pek farklı yapmıyordu. Maçtan önce sabit buluşma noktasından başlayarak Wegbier ile Alte Försterei’ye giderdi, stadyum dergisini alırdı, arkadaşı sosisli sandviçi alırdı ve ardından bir sonraki içecekleri, yani o zamanlar bira satın alırdı. Bandlow şöyle diyor: “Bir gün, kendimi çok kötü hissettiğimde, arkadaşı ona doğrudan birayı unuttuğunu söyledi.” Ancak bunun ardındaki dolaylı mesaj farklıydı. Çünkü: “Arkadaşım akıllı bir adamdır, bunu unutmaz.” Jörg Bandlow da bu yüzden şöyle düşündü: “Ah, şimdi bir şeyi fark etti. Ayrıca muhtemelen rüzgara karşı inek gibi kokuyordum. Benim için açıktı; gözlerim sarıydı, cildim kötüydü ve sedef hastalığım vardı. Solgun görünüyordum, artık doğru düzgün yemek yemiyordum, ancak yiyemediğimde. Bir şeyleri değiştirmem gerektiğini anladığım anlardı.”
Alkol, 56 yaşındaki adamın hayatında her zaman önemli bir rol oynamıştı: Anne ve babası içki içiyordu ve kendisi de alkolle erken yaşta temasa geçmişti; “Jockel” lakabıyla gençlik yıllarında alkol kullandığı biliniyordu ve bu kimse için sorun değildi. Ancak Jörg Bandlow, karısı kansere yakalanıp öldüğünde bunun ne kadar çabuk olabileceğini anladı. “Altı yıl mücadele ettik ama maalesef kaybettik. Ve sonra artık hiçbir şey işime yaramadı. Hayatımı tek başıma yönetemedim” diyor. Evlilikte görevler net bir şekilde dağıtılmıştı: Evrak işleri veya idari prosedürler gibi işleri karısı üstleniyordu çünkü kendisi bu konularda rahat değildi. Ancak montaj işi nedeniyle uzaktaydı ve parayı eve getirdi.
Kendi haline bırakıldığında bu dünya çöktü ve Jörg Bandlow çöktü. “Ölümümle hiç baş edemedim, haftada üç kez mezarlığa gitmeyi, orada oturup kaza yapıp ağlamayı tercih ettim. Ne zaman işler kötü olsa, onu içip bitiriyordum; yetkililerden gelen mektupları bile.” diyor ve kendi kişisel baskı ilkesini aktarıyor. Bütün mektupları iki çekmecede topladı. “Oraya yeni mektuplar koydum, kapattım, bir şeyler içtim ve sonra mektup gitti. İkinci bir mektubun olabileceği aklıma bile gelmedi. Bütün hayatım boyunca böyle yaşadım, her şeyi çekmecelere koydum, her zaman çenemi kapalı tuttum, her şeyi bir kenara koydum ve hepsini içerek yaşadım.”
Ancak bir noktada alkol hayatını kontrol etmeye başladı. Bu süre zarfında ailesinin desteği yalnızca 1. FC Union Berlin’di. Oyunlara katılmak ve arkadaşlarının ve oğlunun önünde görünmeye devam etmek için kendimi toparladığımda orada geçirdiği tek zaman buydu. Orada pek fark edilmiyordu, sadece orada içiyorsun. Artık hiçbir şey çalışmayana kadar. Doktoruyla ciddi bir konuşmanın ardından, işi ve dairesi tehlikede olduğu için kredi çekmek zorunda kaldığı ama yine de eşyalarının parasını ödemek zorunda olduğu an aklına geldi. En sonunda alkolik anne ve babasıyla geçirdiği çocukluğunu düşündüğünde ve kendi oğluna ne yaptığını kendine sorduğunda, Jörg Bandlow’un bağımlılığıyla mücadeleye başladığı noktaya gelindi. İkinci denemede geri çekilme işe yaradı; terapiler ve hepsinden önemlisi kendi kendine yardım grubu ona destek ve istikrar sağladı.
1. FC Union Berlin’in genel toplantısında kulüp başkanı Dirk Zingler de geçtiğimiz günlerde kendi kendine yardım grubu hakkında konuştu.Matthias Koch/dpa
Kendi evindeki maçlara oldukça hızlı bir şekilde ve hatta terapi sırasında katılırken, Alte Försterei’deki stadyuma gitmek bazı grup üyeleri için büyük bir iç mücadeledir. Bira duşlarından ve bunun sonucunda kıyafetlerinde veya ciltlerinde oluşacak kokudan korkuyorlar. Çünkü bu, hastalığın tekrarlama riskine ilişkin büyük korkuyu artırıyor. FC St. Pauli’nin hayran kulübü olan “Beyaz-Kahverengi Kahve İçenler”in isteği, kendi kendine yardım grubunun istediği, alkolsüz bloklar veya stadyumlarda alkolün tamamen yasaklanması veya stadyumda alkol reklamlarının yasaklanmasıdır. “Ayık bir şekilde bakıldığında, oyundan daha fazlası” hedefleniyor hiç de değil.
Artık stadyumun yakınında, alkollü taraftarlarla hemen karşılaşmayacakları bir restoran aradılar ve Jörg Bandlow, evdeki maçlardan sonra bira kamyonunu ziyaret etmemeye karar verdi, ancak “biz misyoner değiliz – bunu şeytanlaştırmıyoruz”. 32 üye, alkol tüketimi konusundaki farkındalık ve alkol bağımlılığı konusunu açıkça ele alma konusuyla çok daha fazla ilgileniyor. 56 yaşındaki futbolcu, “Sizin bir sorumluluğunuzun olması, kulübün de bir sorumluluğu olması bizim için önemli” dedi.
Dirk Zingler ve Christian Arbeit grupla buluşuyor
Küçük hayran grubu, diğer hayran kulüpleriyle birlikte etkinliklere katılıyor, bu yıl ilk kez dragon boat yarışına katılıyor, bit pazarlarında kendini tanıtıyor ve böylece alkolle baş etme konusunda farkındalık yaratıyor. Kulübün kendi içinde de bir yeniden düşünme süreci yaşanıyor: Bu yılın 12 Eylül’ünde Başkan Dirk Zingler ve medya direktörü Christian Arbeit, insanların güldüğü, tartıştığı ve birbirini tanıdığı iki saatlik bir fikir alışverişi için grupla bir araya geldi. İçgörü: Dil kullanımındaki küçük şeyler – örneğin, stadyum ziyaretini domuz sucuğu ve birayla ilişkilendirmek veya bedava içecekler yerine bedava biradan bahsetmek (sadece birincisi olmasına rağmen) – değiştirilebilir.
Grubun yakın zamanda 1. FC Union Berlin’in genel toplantısında Başkan Dirk Zingler tarafından ismen anılmasının faydası olabilir. Jörg Bandlow’un bakış açısına göre, “Aynı hobiye sahip olduğunuz bir grup bulmanız büyük bir avantaj.” Orada açılıp hikaye anlatmak daha kolay. “Biz oldukça halka açıkız ve diğer Birlik üyelerini de benzer bir yol izlemeye ikna etmek istiyoruz. “Bizim için bağımlılık tek konuşma konusu değil, Union her zaman orada” diyor ve Union 21 Ekim’de Alte Försterei’de VfB Stuttgart’a karşı oynayacağı bir sonraki maçta diğer üyelerle birlikte orada olacak. Bir bardak bira yerine kola ya da su ile ama oyunu net bir şekilde görerek.
Alkol bağımlılığı nedeniyle Union maçlarını kaçırdık
Gelecek yıl 17 Şubat’ta, Jörg Bandlow dört yıldır ayık olacak. Neredeyse işine, dairesine ve en kötü ihtimalle kendi hayatına mal olan uzun süreli alkol bağımlılığını başarıyla tedavi etti. Ondan önce, “İçki içtiğim ve artık oraya gitmeye cesaret edemediğim için pek çok maçı kaçırdım.” Ancak neredeyse iki saat süren sohbette 1. FC Union Berlin’in de bağımlılıkla mücadelede onun için itici bir güç olduğunu ifade ediyor: “Bu kulübün etrafındakileri seviyorum, benim için çok büyük bir destek. Orada kulübüme geri dönmek istedim.”
Ama hayatının en kötü döneminde olduğu gibi değil. Artık Eiserne’in iç sahadaki maçlarının çoğunu her gözeneğinden alkol kokan, tribünlerden müstehcen sözler söyleyen ve sarhoş bir sersemlik içinde dördüncü blokta duran taraftarlar olmayacak. Her zaman elinizde bir bardak bira, bir sonrakinin düşüncesi zaten kafanızda. Alkolsüz futbol olur mu? Bu çoğu yetişkin futbol taraftarı için hayal bile edilemez, hatta normaldir; bira da sosis gibi stadyum ziyaretinin bir parçasıdır.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Jörg Bandlow’un artık farklı gördüğü ve yalnız olmadığı şey tam olarak budur. 56 yaşındaki hasta, kendi hastalığı nedeniyle tedavisinin ilk günlerinde, hastanede kaldığı sırada Union hayranlarına yönelik bir kişisel yardım grubunun broşürünü fark etti. Adı: “Ayık bir şekilde bakarsanız, oyunun daha fazlası”. Bir çağrı ve şu anda 32 üyeye destek ve Union futbol maçına yeni bir bakış açısı sunan küçük grubun bir parçası olan Jörg Bandlow oradaydı.
Dördüncü bloğun yeni, ciddi perspektifi neye benziyor? “Oyunu daha iyi görüyorsunuz, daha fazlasını fark ediyorsunuz. Daha iyi konuşursunuz, daha iyi durursunuz, daha iyi kokarsınız ve futbol hakkında daha iyi sohbet edebilirsiniz” diyor Jörg Bandlow. Daha az önemli değil: “Sadece bir sonraki içeceği nasıl alacağınıza odaklanmıyorsunuz. Normal bir konuşma yapabilirsiniz, ancak içki içerken hızla agresifleşebilir veya bir şey olduğunda daha yüksek sesle konuşabilirsiniz. boyun, “Doğru ölçüleri aldı ve ona gerektiği gibi hakaret etti. Şimdi arkama döndüm ve çok fazla sümük olmamasını umduğumu söyledim, sildim, arkama döndüm ve futbol maçımı izlemeye devam ettim.” Jörg Bandlow artık oyunlar sırasında eskisi kadar şikayet etmiyor, eskisi kadar yüksek sesle konuşmuyor ve artık belirli kelimeleri kullanmıyor. “Bunun da işin bir parçası olduğunu düşünürdüm; gürültülü ve kaba davrandım” diyor.
“Ayık bir bakışla bakıldığında, oyunun daha fazlası”: Küçük kendi kendine yardım grubunun popülaritesi artıyor.Özel
Ve prensip olarak bunu, düzenli olarak stadyuma arabasıyla veya yürüyerek giden diğer futbol taraftarlarından pek farklı yapmıyordu. Maçtan önce sabit buluşma noktasından başlayarak Wegbier ile Alte Försterei’ye giderdi, stadyum dergisini alırdı, arkadaşı sosisli sandviçi alırdı ve ardından bir sonraki içecekleri, yani o zamanlar bira satın alırdı. Bandlow şöyle diyor: “Bir gün, kendimi çok kötü hissettiğimde, arkadaşı ona doğrudan birayı unuttuğunu söyledi.” Ancak bunun ardındaki dolaylı mesaj farklıydı. Çünkü: “Arkadaşım akıllı bir adamdır, bunu unutmaz.” Jörg Bandlow da bu yüzden şöyle düşündü: “Ah, şimdi bir şeyi fark etti. Ayrıca muhtemelen rüzgara karşı inek gibi kokuyordum. Benim için açıktı; gözlerim sarıydı, cildim kötüydü ve sedef hastalığım vardı. Solgun görünüyordum, artık doğru düzgün yemek yemiyordum, ancak yiyemediğimde. Bir şeyleri değiştirmem gerektiğini anladığım anlardı.”
Alkol, 56 yaşındaki adamın hayatında her zaman önemli bir rol oynamıştı: Anne ve babası içki içiyordu ve kendisi de alkolle erken yaşta temasa geçmişti; “Jockel” lakabıyla gençlik yıllarında alkol kullandığı biliniyordu ve bu kimse için sorun değildi. Ancak Jörg Bandlow, karısı kansere yakalanıp öldüğünde bunun ne kadar çabuk olabileceğini anladı. “Altı yıl mücadele ettik ama maalesef kaybettik. Ve sonra artık hiçbir şey işime yaramadı. Hayatımı tek başıma yönetemedim” diyor. Evlilikte görevler net bir şekilde dağıtılmıştı: Evrak işleri veya idari prosedürler gibi işleri karısı üstleniyordu çünkü kendisi bu konularda rahat değildi. Ancak montaj işi nedeniyle uzaktaydı ve parayı eve getirdi.
Kendi haline bırakıldığında bu dünya çöktü ve Jörg Bandlow çöktü. “Ölümümle hiç baş edemedim, haftada üç kez mezarlığa gitmeyi, orada oturup kaza yapıp ağlamayı tercih ettim. Ne zaman işler kötü olsa, onu içip bitiriyordum; yetkililerden gelen mektupları bile.” diyor ve kendi kişisel baskı ilkesini aktarıyor. Bütün mektupları iki çekmecede topladı. “Oraya yeni mektuplar koydum, kapattım, bir şeyler içtim ve sonra mektup gitti. İkinci bir mektubun olabileceği aklıma bile gelmedi. Bütün hayatım boyunca böyle yaşadım, her şeyi çekmecelere koydum, her zaman çenemi kapalı tuttum, her şeyi bir kenara koydum ve hepsini içerek yaşadım.”
Ancak bir noktada alkol hayatını kontrol etmeye başladı. Bu süre zarfında ailesinin desteği yalnızca 1. FC Union Berlin’di. Oyunlara katılmak ve arkadaşlarının ve oğlunun önünde görünmeye devam etmek için kendimi toparladığımda orada geçirdiği tek zaman buydu. Orada pek fark edilmiyordu, sadece orada içiyorsun. Artık hiçbir şey çalışmayana kadar. Doktoruyla ciddi bir konuşmanın ardından, işi ve dairesi tehlikede olduğu için kredi çekmek zorunda kaldığı ama yine de eşyalarının parasını ödemek zorunda olduğu an aklına geldi. En sonunda alkolik anne ve babasıyla geçirdiği çocukluğunu düşündüğünde ve kendi oğluna ne yaptığını kendine sorduğunda, Jörg Bandlow’un bağımlılığıyla mücadeleye başladığı noktaya gelindi. İkinci denemede geri çekilme işe yaradı; terapiler ve hepsinden önemlisi kendi kendine yardım grubu ona destek ve istikrar sağladı.
1. FC Union Berlin’in genel toplantısında kulüp başkanı Dirk Zingler de geçtiğimiz günlerde kendi kendine yardım grubu hakkında konuştu.Matthias Koch/dpa
Kendi evindeki maçlara oldukça hızlı bir şekilde ve hatta terapi sırasında katılırken, Alte Försterei’deki stadyuma gitmek bazı grup üyeleri için büyük bir iç mücadeledir. Bira duşlarından ve bunun sonucunda kıyafetlerinde veya ciltlerinde oluşacak kokudan korkuyorlar. Çünkü bu, hastalığın tekrarlama riskine ilişkin büyük korkuyu artırıyor. FC St. Pauli’nin hayran kulübü olan “Beyaz-Kahverengi Kahve İçenler”in isteği, kendi kendine yardım grubunun istediği, alkolsüz bloklar veya stadyumlarda alkolün tamamen yasaklanması veya stadyumda alkol reklamlarının yasaklanmasıdır. “Ayık bir şekilde bakıldığında, oyundan daha fazlası” hedefleniyor hiç de değil.
Artık stadyumun yakınında, alkollü taraftarlarla hemen karşılaşmayacakları bir restoran aradılar ve Jörg Bandlow, evdeki maçlardan sonra bira kamyonunu ziyaret etmemeye karar verdi, ancak “biz misyoner değiliz – bunu şeytanlaştırmıyoruz”. 32 üye, alkol tüketimi konusundaki farkındalık ve alkol bağımlılığı konusunu açıkça ele alma konusuyla çok daha fazla ilgileniyor. 56 yaşındaki futbolcu, “Sizin bir sorumluluğunuzun olması, kulübün de bir sorumluluğu olması bizim için önemli” dedi.
Dirk Zingler ve Christian Arbeit grupla buluşuyor
Küçük hayran grubu, diğer hayran kulüpleriyle birlikte etkinliklere katılıyor, bu yıl ilk kez dragon boat yarışına katılıyor, bit pazarlarında kendini tanıtıyor ve böylece alkolle baş etme konusunda farkındalık yaratıyor. Kulübün kendi içinde de bir yeniden düşünme süreci yaşanıyor: Bu yılın 12 Eylül’ünde Başkan Dirk Zingler ve medya direktörü Christian Arbeit, insanların güldüğü, tartıştığı ve birbirini tanıdığı iki saatlik bir fikir alışverişi için grupla bir araya geldi. İçgörü: Dil kullanımındaki küçük şeyler – örneğin, stadyum ziyaretini domuz sucuğu ve birayla ilişkilendirmek veya bedava içecekler yerine bedava biradan bahsetmek (sadece birincisi olmasına rağmen) – değiştirilebilir.
Grubun yakın zamanda 1. FC Union Berlin’in genel toplantısında Başkan Dirk Zingler tarafından ismen anılmasının faydası olabilir. Jörg Bandlow’un bakış açısına göre, “Aynı hobiye sahip olduğunuz bir grup bulmanız büyük bir avantaj.” Orada açılıp hikaye anlatmak daha kolay. “Biz oldukça halka açıkız ve diğer Birlik üyelerini de benzer bir yol izlemeye ikna etmek istiyoruz. “Bizim için bağımlılık tek konuşma konusu değil, Union her zaman orada” diyor ve Union 21 Ekim’de Alte Försterei’de VfB Stuttgart’a karşı oynayacağı bir sonraki maçta diğer üyelerle birlikte orada olacak. Bir bardak bira yerine kola ya da su ile ama oyunu net bir şekilde görerek.