KesikÇayır
New member
- Katılım
- 26 Mar 2021
- Mesajlar
- 1,744
- Puanları
- 0
Bilecik’te 3 jenerasyondur saat tamir eden aile Kentte yaklaşık bir asır evvel dedesinin başladığı saat tamirciliğini yaklaşık 55 yıl icra eden babasından devralan 45 yaşındaki Terzi, ailenin üçüncü nesil üyesi olarak bu işi sürdürmenin gururunu yaşıyor.
10 METREKARELİK DÜKKANDA DEDE MESLEĞİNE DEVAM
Yaklaşık 10 metrekarelik dükkanda her çeşit saatin tamirini yapabilen Murat usta, unutulmasını istemediği mesleğini oğluna öğretiyor.
Murat Terzi, ailesinde saat tamirciliğinin bir asır öncesine dayandığını söylemiş oldu.
Bu işi babasına bakarak öğrendiğini belirten Terzi, “Babam yaklaşık 55 sene bu işi yapmış. Dedem de yapmış. Dedem esasen Bilecik’in birinci saatçisi. Merhum amcam da saatçiydi. Oğluna devretti. Oğlu sonrasındasında mesleği bıraktı.” dedi. Terzi, babasının saatçiliği bıraksa da vakit zaman yanına gelerek dükkanda vakit geçirdiğini aktardı.
“ÇIRAKLARIMIN BİRİ OKUL MÜDÜRÜ, BAŞKASI ÖĞRETMEN OLDU”
Biri 18, başkası 1,5 yaşında iki oğlunun olduğunu, saatçiliği seven büyük çocuğu Furkan’a işini devretmek istediğini lisana getiren Terzi, şöyleki devam etti:
“Saat tamirciliği bitme noktasına geldi. Bilecik’te tekiz. Çok saatçi vardı. Zamanımızdaki ekonomik kurallardan, işlerin azlığından dolayı azaldı. Bir de bizde çırak yetişmiyor. Hiç kimse çocuğunu çırak olarak vermiyor. Olmadı mı, oldu. Benim burada örneğin kendi oğlumdan evvel çıraklar vardı. İki çırak yetiştirdim, biri okul müdürü oburu öğretmen oldu. İkisi de saatçi olmadı.”
Terzi, insanların saatlerine değer verdiğini ve bilhassa kol saatlerinin tamiri için kendilerine geldiğini anlatarak şunları kaydetti:
“Saatin örneğin dışı epey kirlenmiş. Çok yıpranmış. Kordonu kopuyor ya da kordonunu beğenmiyor. Kahverengiyse ‘Ben bundan sıkıldım, siyah olsun, kırmızı olsun’ diyor. Tamir yaparken modül bulamadığımız durumlar oluyor. Şu anda sağ olan eski saatçiler var. Amcalarımız, dedelerimiz var. Onlardan kesim tedarik edebiliyoruz, fikir alabiliyoruz. Yapamadığımız bir iş oluyor, babama söylüyorum. Vakte hükmedemiyoruz ancak en azından saatlerin tamirini yapabiliyoruz şu anda. Saatle ilgili rastgele bir sorun var ise elimizden geldiği kadarıyla yardımcı olmaya çalışırız.”
AİLENİN DÖRDÜNCÜ NESİL TEMSİLCİSİ OLMAK İSTİYOR
Furkan Terzi ise babasından daha sonra dördüncü nesil olarak mesleği sürdürmek istediğini lakin kat etmesi gereken epey yol olduğunu vurguladı.
İşin yüzde 50’sini öğrendiğini lisana getiren Terzi, “Kendi isteğimle yapıyorum. Ben doğduğumdan beri buradayım. Neredeyse her şeyi babamın öğrettiği üzere yapmaya çalışıyorum. Bu mesleği yapacak kimse olmadığı için yapmayı düşündüm. Oğlum olursa bu mesleği ona aktarmaya çalışacağım.” tabirlerini kullandı.
Eski model saat almak için dükkana gelen Turgut Kayabaşı da Terzi ailesine ilişkin saatçi dükkanının esaslı bir tarihi olduğunu bildikleri belirterek, “Buraya devamlı geliriz. Eski bir yer burası. Her türlü saat bulunur. Burası Bilecik’te tek.” diye konuştu.
10 METREKARELİK DÜKKANDA DEDE MESLEĞİNE DEVAM
Yaklaşık 10 metrekarelik dükkanda her çeşit saatin tamirini yapabilen Murat usta, unutulmasını istemediği mesleğini oğluna öğretiyor.
Murat Terzi, ailesinde saat tamirciliğinin bir asır öncesine dayandığını söylemiş oldu.
Bu işi babasına bakarak öğrendiğini belirten Terzi, “Babam yaklaşık 55 sene bu işi yapmış. Dedem de yapmış. Dedem esasen Bilecik’in birinci saatçisi. Merhum amcam da saatçiydi. Oğluna devretti. Oğlu sonrasındasında mesleği bıraktı.” dedi. Terzi, babasının saatçiliği bıraksa da vakit zaman yanına gelerek dükkanda vakit geçirdiğini aktardı.
“ÇIRAKLARIMIN BİRİ OKUL MÜDÜRÜ, BAŞKASI ÖĞRETMEN OLDU”
Biri 18, başkası 1,5 yaşında iki oğlunun olduğunu, saatçiliği seven büyük çocuğu Furkan’a işini devretmek istediğini lisana getiren Terzi, şöyleki devam etti:
“Saat tamirciliği bitme noktasına geldi. Bilecik’te tekiz. Çok saatçi vardı. Zamanımızdaki ekonomik kurallardan, işlerin azlığından dolayı azaldı. Bir de bizde çırak yetişmiyor. Hiç kimse çocuğunu çırak olarak vermiyor. Olmadı mı, oldu. Benim burada örneğin kendi oğlumdan evvel çıraklar vardı. İki çırak yetiştirdim, biri okul müdürü oburu öğretmen oldu. İkisi de saatçi olmadı.”
Terzi, insanların saatlerine değer verdiğini ve bilhassa kol saatlerinin tamiri için kendilerine geldiğini anlatarak şunları kaydetti:
“Saatin örneğin dışı epey kirlenmiş. Çok yıpranmış. Kordonu kopuyor ya da kordonunu beğenmiyor. Kahverengiyse ‘Ben bundan sıkıldım, siyah olsun, kırmızı olsun’ diyor. Tamir yaparken modül bulamadığımız durumlar oluyor. Şu anda sağ olan eski saatçiler var. Amcalarımız, dedelerimiz var. Onlardan kesim tedarik edebiliyoruz, fikir alabiliyoruz. Yapamadığımız bir iş oluyor, babama söylüyorum. Vakte hükmedemiyoruz ancak en azından saatlerin tamirini yapabiliyoruz şu anda. Saatle ilgili rastgele bir sorun var ise elimizden geldiği kadarıyla yardımcı olmaya çalışırız.”
AİLENİN DÖRDÜNCÜ NESİL TEMSİLCİSİ OLMAK İSTİYOR
Furkan Terzi ise babasından daha sonra dördüncü nesil olarak mesleği sürdürmek istediğini lakin kat etmesi gereken epey yol olduğunu vurguladı.
İşin yüzde 50’sini öğrendiğini lisana getiren Terzi, “Kendi isteğimle yapıyorum. Ben doğduğumdan beri buradayım. Neredeyse her şeyi babamın öğrettiği üzere yapmaya çalışıyorum. Bu mesleği yapacak kimse olmadığı için yapmayı düşündüm. Oğlum olursa bu mesleği ona aktarmaya çalışacağım.” tabirlerini kullandı.
Eski model saat almak için dükkana gelen Turgut Kayabaşı da Terzi ailesine ilişkin saatçi dükkanının esaslı bir tarihi olduğunu bildikleri belirterek, “Buraya devamlı geliriz. Eski bir yer burası. Her türlü saat bulunur. Burası Bilecik’te tek.” diye konuştu.