ahmetbeyler
Active member
- Katılım
- 25 Eyl 2020
- Mesajlar
- 26,124
- Puanları
- 36
Köpenick Emmy-Noether-Gymnasium'un müzik odasındaki kuyruklu piyanoda birkaç aşınma izi var. Köşelerde siyah boya eksik. Diyapazon kapakta hazırdır. Tefler ve ksilofonlar ahşap dolapta saklanır. Elke Vagts karma koronun önünde duruyor. Siyah kazaklı, iki koluyla idare ediyor. Beşinci sınıftan on ikinci sınıfa kadar eski öğrencilerle desteklenen şarkıcıların ellerinde şarkı kitapları var. Kırmızı kapağı 1. FC Union Berlin'in amblemi ile süslenmiştir.
Koro lideri Vagts tonu belirliyor, “Aaan” şarkısını söylüyor, ardından öğrenciler sendikaya özel sözlerle “In the Christmas fırınında” şarkısının melodisini çalmaya başlıyor: “Alte Försterei'de her zaman oradayız. Burada, karanlık ormanda şarkımız yankılanıyor. Şehrin her yerinde yankılanıyor. Eski Orman Evinde – Eski Orman Evinde. Futbolcular nerede? Noel'i bizimle kutlasan iyi olur. Bize kim şarkı söylüyor? Koro!”
Koro yönetmeni Elke Vagts, Emmy-Noether-Gymnasium korosuyla okulun müzik odasında 1. FC Union Berlin Noel şarkısı için prova yapıyor.Jordis Antonia Schlösser/Ostkreuz
Koro elbette. Elke Vagts ve Emmy-Noether Lisesi korosu, 2012'den bu yana, Noel arifesinden önceki gün An der Alten Försterei'de şarkı söylemek için 28.500 kişinin toplandığı stadyumun içindeki sahnede atmosferi belirliyor. “Bu kadar çok insanın Noel arifesinde soğuk stadyumda müzik eşliğinde Noel şarkıları söyleme ihtiyacı duymasını gerçekten canlandırıcı buluyorum. Vagts, “Her zaman büyük bir aile gibi hissettiriyor” diyor.
Sekizinci sınıf öğrencisi Melek John ikinci kez ilahi söyleme etkinliğine katılıyor. “Geçen yıl sahnede durup seyirciler arasında aileyi aramak gerçekten güzeldi. Daha önce sadece televizyonda şarkı söylemeyi izlemiştim. Hava soğuktu. Siyah ya da kırmızı ceketim olmadığı için oraya sadece bir kazakla gittim.
Heyecan vericiydi çünkü her yerde kameralar vardı” diye anımsıyor. Ne yazık ki kamera hiçbir zaman onun yüzüne yaklaşmadı. Sadece Melek'in omzu görünüyordu. Bu yıl RBB, saat 20:15'ten itibaren Noel şarkılarını yeniden yayınlayacak.
Koro stadyumda normalden daha düşük bir tonla şarkı söylüyor
Melek'in soprano bir sesi var. Ancak stadyumda en yüksek notaları söylemek zorunda değil. Koro, Noel okulu konserinde veya yarışmalarda olduğu gibi birden fazla sesle değil, hep birlikte şarkı söylüyor. Her zamankinden daha düşük bir tonla. Bu, futbol molalarına aşina olan ancak “Sessiz Gece, Kutsal Gece”de satır sonlarında şarkı söylemeyi seven Union taraftarları için daha kolaydır. Vagts, “Bazen normal ritmin dışına çıkıyoruz” diyor.
Müzik odasındaki koro provası sırasında herkes ritim içinde kalıyor. Öğrenciler ayakta şarkı söylerler. Konuşma ve gevşeme egzersizlerinin “La, Lo, Lis”i tamamlandı. Vagts şarkı sözlerini dudaklarıyla oluşturuyor ki kimse bir ayeti unuttuğu için takılıp kalmasın. Daha sonra “kurabiye” kelimesinin daha iyi ifade edilmesi gerektiği için sözünü kesiyor. “Ama çok patlayıcı değil,” diye soruyor, “tükürmeyin.” Öğrenciler sırıtıyor.
1. FC Union Berlin'in önceki Noel şarkılarından şarkı kitapları, Köpenick Emmy-Noether-Gymnasium'un koro şarkıcıları tarafından kullanılıyor.Jordis Antonia Schlösser/Ostkreuz
Vagts, Alte Försterei'nin bugünkü kadar iyi bir teknolojiye sahip olmadığı ve mikrofonlarla ses aktarımında sorun yaşandığı Noel şarkısını hatırlıyor: “Güney eğrisi bazen kuzey eğrisinden daha hızlı şarkı söylüyor ya da tam tersi. . Bugün her şey bir arada yapılıyor.” Stadyum ziyaretçileri girişlerde Union kapaklı şarkı kitaplarını ve mumları ücretsiz alabiliyor.
Elke Vagts'ın korosundaki çocuklar ve eski öğrencilerin 1. FC Union hayranı olmaları gerekmiyor, sadece şarkı söylemeyi seviyorlar. Ancak Vagts, Union hayranlarının sayısının yıllar geçtikçe arttığını gözlemledi. Tıpkı Alte Försterei'deki Noel şarkısı söyleyenlerin sayısının artmaya devam etmesi gibi.
2003 yılında “Alt-Unioner” hayran kulübünün 89 üyesinin sıcak şarap ve yarı yolda koltuklar sunduğu gizli bir kampanya olarak başlayan şey, artık nakitsiz ödemelerin yapılabildiği açık yiyecek içecek istasyonları ve hayran ürünleriyle büyük bir etkinliğe dönüştü. Beş farklı lokasyonda satışlar var ve bu bazen açık bir depo ofisi ve abonelik formları için teslim noktaları ile.
An der Alten Försterei stadyumunda Noel şarkıları söylemek popülerdir. Almanya'nın her yerinden insanlar bu yeteneği ve topluluk deneyimini deneyimlemek için seyahat ediyor. Sendika hayran kulüpleri, Noel şarkıları için bilet almayı ilk reddetme hakkına sahiptir, aksi takdirde çekiliş yapılacaktır. Chris Lopatta, “Şöyle söyleyen birçok insan tanıyorum: Ah, o kadar çok etkinlik yapılıyor ki, neredeyse hiç gerçek Sendikacı kalmadı” diyor.
Chris Lopatta ilk Union atkısını Karl-Marx-Stadt'ta kaybetti
Berlinli aktör Chris Lopatta, Union hayran kulübü “Die Schärfsten”in kurucu üyesidir, Union Tiyatrosu'nda oynuyor ve Köpenick'te stadyum turları düzenliyor. 23 Aralık'ta Alte Försterei'de “aslında futbol ve sendikayla ilgilenmeyen” pek çok insanın olması gerçeğinden hoşlanmıyor. Ona göre gerçek Union taraftarları yalnızca düzenli olarak stadyuma giden, deplasman maçlarına giden ve birbirleriyle karşılaştıklarında birbirlerini “Ütülerle” selamlayanlardır. Lopatta'nın ayrıca bir şeyler yolunda gittiğinde kısa mesaj veya e-postalarına “Tamam” yazmama gibi bir özelliği de var. “Okeke” yazıyor. Bunu neden yaptığını yalnızca gerçek Sendikacılar anlıyor.
An der Alten Försterei stadyumunda Noel şarkılarının söylenmesi tüm nesiller için bir etkinliktir.Baltık Denizi fotoğrafı/imago
Lopatta ilk kez 2006 yılında Noel'e şarkı söyleyerek gitti. O zamanlar sadece orman tarafındaki tribünlerin dolu olduğunu söylüyor. En son, 23 Aralık'ta, Emmy-Noether-Gymnasium'un okul korosu sahneye çıkıp herkesin katılmasından önce Iron Winds ve Eintracht Mahlsdorf erkek korosunun açılış gösterisinde çalıp şarkı söylediğinde birkaç yıldır kayıptı. . Kartlarını sık sık arkadaşlarına hediye olarak verirdi. Futbol izlemek için Alte Försterei'ye gitmeyi tercih ediyor, “Daha heyecanlı çünkü nasıl biteceğini bilmiyorum” diyor.
Bu yıl Lopatta, ikinci sınıf öğrencisi oğlu Willi ile birlikte ilk kez Noel'e şarkı söyleyerek gidecek. İkisi de ellerinde Union atkılarıyla stadyuma geliyor. Lopatta bunları kendisi ördü. Willi hayran atkısını doğduğunda almıştı. Doğum duyurusu, üzerinde Birlik amblemi bulunan küçük ve büyük kırmızı ve beyaz bir eşarptan oluşuyordu.
Lopatta'nın şu anki hayran atkısı kendisinin ördüğü ikinci atkı. Lopatta, 1988'de Karl-Marx-Stadt'taki efsanevi maçta Mario Maek'in duraklama süresinin son saniyesinde Union adına 3-2'lik skorla Iron Men'in GDR Oberliga'da küme düşmesini garantileyen ilk maçı kaybettiğini söylüyor.
Kırmızı şapkalar, mumlar ve şarkı kitapları, tıklım tıklım An der Alten Försterei stadyumunda Noel şarkıları söylemenin malzemeleri arasında yer alıyor.Matthias Koch/imago
Özel topluluk duygusu nedeniyle Pazartesi günü Alte Försterei'ye gitmiyor. “Stadyumda her zaman bir topluluk duygusuna sahibiz” diyor. “Elbette biz büyük bir aile gibiyiz. Union kıyafetleri giyen herkese bağlı olduğumu hissediyorum çünkü hepimiz aynı hastalığa sahibiz. Lopatta Noel şarkı söyleyerek geliyor çünkü oğlu ilk kez orada olabiliyor. Çünkü akşam 7'de projektörlerin sönmesinin, “Ah” ve “Oh” seslerinin her yerde duyulabilmesinin ve Nina Hagen'in marşı çalınırken mumların yanmasının ne kadar etkileyici olduğunu ona göstermek istiyor. Lopatta, “Bu tüylerinizi diken diken ediyor” diyor. “Willi'nin okulda öğrendiği Noel şarkılarını söyleyebildiği için mutluyum.”
Elke Vagts, Köpenick'teki Emmy-Noether-Gymnasium'daki koroyu yönetiyor. 1. FC Union Berlin'in Noel şarkısının provası sırasında şarkının sözlerini dudaklarıyla oluşturuyor.Jordis Antonia Schlösser/ Ostkreuz
Alte Försterei sahnesinde Emmy-Noether-Gymnasium korosunu yönettiği tüm yıllarda Elke Vagts, öğrencileri arasında “Alman Noel şarkılarının itibarının sendika şarkılarıyla arttığını” fark etti. Daha önce öğrenciler İngilizce şarkıları tercih ediyorlardı.
Prefabrik okulun müzik odasındaki koronuz artık oturdu: herkes dik, kalçaları sandalyenin kenarının önünde. Futbol oynarken olduğu gibi şarkı söylerken de vücut gerginliği önemlidir. Derin sesler melodik, kadifemsi yumuşaklıkta bir “Simm, Simm, Simm”in provasını yaparken, daha hafif sesler ise “Kar sessizce aşağı doğru damlıyor” ifadesini ekliyor.
Melek gibi soprano Jennifer Hackenberg de şarkıya keyifle eşlik ediyor. Genç kadın 2015 yılında Emmy-Noether-Gymnasium'dan mezun oldu. O zamanlar koro üyesiydi ve şu anda düzenli olarak provalara gelen beş veya altı eski üyeden biri. Hackenberg, korodaki eski öğrencilerin sayısının genellikle Noel'den önce arttığını söylüyor.
Köpenick'li olduğu ve Spindlersfeld'deki stadyumun hemen yanında yaşadığı için genellikle şarkı söylemek için Bayan Vagts'a geliyor. Hackenberg, “Stadyumda Noel şarkılarının söylenmesi bir bonus” diyor. Pazartesi günü dokuzuncu veya onuncu kez Alte Försterei'de koro sahnesinde olacak.
İnsanlar Berlin'den sadece Noel şarkısını söylemek için gelmiyor
Kitlesel etkinlik, atmosfer, mum ışığı sizin için ne ifade ediyor? “Benim için bu Noel'in başlangıcı. Tüm hazırlıkları bir gece önceden bitiriyorsunuz, derin bir nefes alabiliyorsunuz ve Almanya'nın her yerinden insanlarla tanışabiliyorsunuz” diyor işitme uzmanı. “Stadyumdaki insanlar artık sadece Berlin'den değil, Brandenburg, Saksonya veya Köln'den de geliyor. Bu büyük bir toplantı.”
Hackenberg'in hâlâ kırmızı beyaz şapkasını dolaptan çıkarması gerekiyor. Pazartesi günü Alte Försterei'de Melek ve koro ile aralarında Chris Lopatta ve Willi'nin de bulunduğu 28.500 kişi eşliğinde “In the Christmas Bakery” şarkısını söylüyor: “Bugün burada kimsenin donmasına, hatta maç kaybetmesine gerek yok. Kollarınızda birbirinizi sıcak tutun. Yakında futbol burada, stadyumda, ligde yeniden oynanacak. O zaman seni görecek miyim? Olé!”
Koro lideri Vagts tonu belirliyor, “Aaan” şarkısını söylüyor, ardından öğrenciler sendikaya özel sözlerle “In the Christmas fırınında” şarkısının melodisini çalmaya başlıyor: “Alte Försterei'de her zaman oradayız. Burada, karanlık ormanda şarkımız yankılanıyor. Şehrin her yerinde yankılanıyor. Eski Orman Evinde – Eski Orman Evinde. Futbolcular nerede? Noel'i bizimle kutlasan iyi olur. Bize kim şarkı söylüyor? Koro!”
Koro yönetmeni Elke Vagts, Emmy-Noether-Gymnasium korosuyla okulun müzik odasında 1. FC Union Berlin Noel şarkısı için prova yapıyor.Jordis Antonia Schlösser/Ostkreuz
Koro elbette. Elke Vagts ve Emmy-Noether Lisesi korosu, 2012'den bu yana, Noel arifesinden önceki gün An der Alten Försterei'de şarkı söylemek için 28.500 kişinin toplandığı stadyumun içindeki sahnede atmosferi belirliyor. “Bu kadar çok insanın Noel arifesinde soğuk stadyumda müzik eşliğinde Noel şarkıları söyleme ihtiyacı duymasını gerçekten canlandırıcı buluyorum. Vagts, “Her zaman büyük bir aile gibi hissettiriyor” diyor.
Sekizinci sınıf öğrencisi Melek John ikinci kez ilahi söyleme etkinliğine katılıyor. “Geçen yıl sahnede durup seyirciler arasında aileyi aramak gerçekten güzeldi. Daha önce sadece televizyonda şarkı söylemeyi izlemiştim. Hava soğuktu. Siyah ya da kırmızı ceketim olmadığı için oraya sadece bir kazakla gittim.
Heyecan vericiydi çünkü her yerde kameralar vardı” diye anımsıyor. Ne yazık ki kamera hiçbir zaman onun yüzüne yaklaşmadı. Sadece Melek'in omzu görünüyordu. Bu yıl RBB, saat 20:15'ten itibaren Noel şarkılarını yeniden yayınlayacak.
Koro stadyumda normalden daha düşük bir tonla şarkı söylüyor
Melek'in soprano bir sesi var. Ancak stadyumda en yüksek notaları söylemek zorunda değil. Koro, Noel okulu konserinde veya yarışmalarda olduğu gibi birden fazla sesle değil, hep birlikte şarkı söylüyor. Her zamankinden daha düşük bir tonla. Bu, futbol molalarına aşina olan ancak “Sessiz Gece, Kutsal Gece”de satır sonlarında şarkı söylemeyi seven Union taraftarları için daha kolaydır. Vagts, “Bazen normal ritmin dışına çıkıyoruz” diyor.
Müzik odasındaki koro provası sırasında herkes ritim içinde kalıyor. Öğrenciler ayakta şarkı söylerler. Konuşma ve gevşeme egzersizlerinin “La, Lo, Lis”i tamamlandı. Vagts şarkı sözlerini dudaklarıyla oluşturuyor ki kimse bir ayeti unuttuğu için takılıp kalmasın. Daha sonra “kurabiye” kelimesinin daha iyi ifade edilmesi gerektiği için sözünü kesiyor. “Ama çok patlayıcı değil,” diye soruyor, “tükürmeyin.” Öğrenciler sırıtıyor.
1. FC Union Berlin'in önceki Noel şarkılarından şarkı kitapları, Köpenick Emmy-Noether-Gymnasium'un koro şarkıcıları tarafından kullanılıyor.Jordis Antonia Schlösser/Ostkreuz
Vagts, Alte Försterei'nin bugünkü kadar iyi bir teknolojiye sahip olmadığı ve mikrofonlarla ses aktarımında sorun yaşandığı Noel şarkısını hatırlıyor: “Güney eğrisi bazen kuzey eğrisinden daha hızlı şarkı söylüyor ya da tam tersi. . Bugün her şey bir arada yapılıyor.” Stadyum ziyaretçileri girişlerde Union kapaklı şarkı kitaplarını ve mumları ücretsiz alabiliyor.
Elke Vagts'ın korosundaki çocuklar ve eski öğrencilerin 1. FC Union hayranı olmaları gerekmiyor, sadece şarkı söylemeyi seviyorlar. Ancak Vagts, Union hayranlarının sayısının yıllar geçtikçe arttığını gözlemledi. Tıpkı Alte Försterei'deki Noel şarkısı söyleyenlerin sayısının artmaya devam etmesi gibi.
2003 yılında “Alt-Unioner” hayran kulübünün 89 üyesinin sıcak şarap ve yarı yolda koltuklar sunduğu gizli bir kampanya olarak başlayan şey, artık nakitsiz ödemelerin yapılabildiği açık yiyecek içecek istasyonları ve hayran ürünleriyle büyük bir etkinliğe dönüştü. Beş farklı lokasyonda satışlar var ve bu bazen açık bir depo ofisi ve abonelik formları için teslim noktaları ile.
An der Alten Försterei stadyumunda Noel şarkıları söylemek popülerdir. Almanya'nın her yerinden insanlar bu yeteneği ve topluluk deneyimini deneyimlemek için seyahat ediyor. Sendika hayran kulüpleri, Noel şarkıları için bilet almayı ilk reddetme hakkına sahiptir, aksi takdirde çekiliş yapılacaktır. Chris Lopatta, “Şöyle söyleyen birçok insan tanıyorum: Ah, o kadar çok etkinlik yapılıyor ki, neredeyse hiç gerçek Sendikacı kalmadı” diyor.
Chris Lopatta ilk Union atkısını Karl-Marx-Stadt'ta kaybetti
Berlinli aktör Chris Lopatta, Union hayran kulübü “Die Schärfsten”in kurucu üyesidir, Union Tiyatrosu'nda oynuyor ve Köpenick'te stadyum turları düzenliyor. 23 Aralık'ta Alte Försterei'de “aslında futbol ve sendikayla ilgilenmeyen” pek çok insanın olması gerçeğinden hoşlanmıyor. Ona göre gerçek Union taraftarları yalnızca düzenli olarak stadyuma giden, deplasman maçlarına giden ve birbirleriyle karşılaştıklarında birbirlerini “Ütülerle” selamlayanlardır. Lopatta'nın ayrıca bir şeyler yolunda gittiğinde kısa mesaj veya e-postalarına “Tamam” yazmama gibi bir özelliği de var. “Okeke” yazıyor. Bunu neden yaptığını yalnızca gerçek Sendikacılar anlıyor.
An der Alten Försterei stadyumunda Noel şarkılarının söylenmesi tüm nesiller için bir etkinliktir.Baltık Denizi fotoğrafı/imago
Lopatta ilk kez 2006 yılında Noel'e şarkı söyleyerek gitti. O zamanlar sadece orman tarafındaki tribünlerin dolu olduğunu söylüyor. En son, 23 Aralık'ta, Emmy-Noether-Gymnasium'un okul korosu sahneye çıkıp herkesin katılmasından önce Iron Winds ve Eintracht Mahlsdorf erkek korosunun açılış gösterisinde çalıp şarkı söylediğinde birkaç yıldır kayıptı. . Kartlarını sık sık arkadaşlarına hediye olarak verirdi. Futbol izlemek için Alte Försterei'ye gitmeyi tercih ediyor, “Daha heyecanlı çünkü nasıl biteceğini bilmiyorum” diyor.
Bu yıl Lopatta, ikinci sınıf öğrencisi oğlu Willi ile birlikte ilk kez Noel'e şarkı söyleyerek gidecek. İkisi de ellerinde Union atkılarıyla stadyuma geliyor. Lopatta bunları kendisi ördü. Willi hayran atkısını doğduğunda almıştı. Doğum duyurusu, üzerinde Birlik amblemi bulunan küçük ve büyük kırmızı ve beyaz bir eşarptan oluşuyordu.
Lopatta'nın şu anki hayran atkısı kendisinin ördüğü ikinci atkı. Lopatta, 1988'de Karl-Marx-Stadt'taki efsanevi maçta Mario Maek'in duraklama süresinin son saniyesinde Union adına 3-2'lik skorla Iron Men'in GDR Oberliga'da küme düşmesini garantileyen ilk maçı kaybettiğini söylüyor.
Kırmızı şapkalar, mumlar ve şarkı kitapları, tıklım tıklım An der Alten Försterei stadyumunda Noel şarkıları söylemenin malzemeleri arasında yer alıyor.Matthias Koch/imago
Özel topluluk duygusu nedeniyle Pazartesi günü Alte Försterei'ye gitmiyor. “Stadyumda her zaman bir topluluk duygusuna sahibiz” diyor. “Elbette biz büyük bir aile gibiyiz. Union kıyafetleri giyen herkese bağlı olduğumu hissediyorum çünkü hepimiz aynı hastalığa sahibiz. Lopatta Noel şarkı söyleyerek geliyor çünkü oğlu ilk kez orada olabiliyor. Çünkü akşam 7'de projektörlerin sönmesinin, “Ah” ve “Oh” seslerinin her yerde duyulabilmesinin ve Nina Hagen'in marşı çalınırken mumların yanmasının ne kadar etkileyici olduğunu ona göstermek istiyor. Lopatta, “Bu tüylerinizi diken diken ediyor” diyor. “Willi'nin okulda öğrendiği Noel şarkılarını söyleyebildiği için mutluyum.”
Elke Vagts, Köpenick'teki Emmy-Noether-Gymnasium'daki koroyu yönetiyor. 1. FC Union Berlin'in Noel şarkısının provası sırasında şarkının sözlerini dudaklarıyla oluşturuyor.Jordis Antonia Schlösser/ Ostkreuz
Alte Försterei sahnesinde Emmy-Noether-Gymnasium korosunu yönettiği tüm yıllarda Elke Vagts, öğrencileri arasında “Alman Noel şarkılarının itibarının sendika şarkılarıyla arttığını” fark etti. Daha önce öğrenciler İngilizce şarkıları tercih ediyorlardı.
Prefabrik okulun müzik odasındaki koronuz artık oturdu: herkes dik, kalçaları sandalyenin kenarının önünde. Futbol oynarken olduğu gibi şarkı söylerken de vücut gerginliği önemlidir. Derin sesler melodik, kadifemsi yumuşaklıkta bir “Simm, Simm, Simm”in provasını yaparken, daha hafif sesler ise “Kar sessizce aşağı doğru damlıyor” ifadesini ekliyor.
Melek gibi soprano Jennifer Hackenberg de şarkıya keyifle eşlik ediyor. Genç kadın 2015 yılında Emmy-Noether-Gymnasium'dan mezun oldu. O zamanlar koro üyesiydi ve şu anda düzenli olarak provalara gelen beş veya altı eski üyeden biri. Hackenberg, korodaki eski öğrencilerin sayısının genellikle Noel'den önce arttığını söylüyor.
Köpenick'li olduğu ve Spindlersfeld'deki stadyumun hemen yanında yaşadığı için genellikle şarkı söylemek için Bayan Vagts'a geliyor. Hackenberg, “Stadyumda Noel şarkılarının söylenmesi bir bonus” diyor. Pazartesi günü dokuzuncu veya onuncu kez Alte Försterei'de koro sahnesinde olacak.
İnsanlar Berlin'den sadece Noel şarkısını söylemek için gelmiyor
Kitlesel etkinlik, atmosfer, mum ışığı sizin için ne ifade ediyor? “Benim için bu Noel'in başlangıcı. Tüm hazırlıkları bir gece önceden bitiriyorsunuz, derin bir nefes alabiliyorsunuz ve Almanya'nın her yerinden insanlarla tanışabiliyorsunuz” diyor işitme uzmanı. “Stadyumdaki insanlar artık sadece Berlin'den değil, Brandenburg, Saksonya veya Köln'den de geliyor. Bu büyük bir toplantı.”
Hackenberg'in hâlâ kırmızı beyaz şapkasını dolaptan çıkarması gerekiyor. Pazartesi günü Alte Försterei'de Melek ve koro ile aralarında Chris Lopatta ve Willi'nin de bulunduğu 28.500 kişi eşliğinde “In the Christmas Bakery” şarkısını söylüyor: “Bugün burada kimsenin donmasına, hatta maç kaybetmesine gerek yok. Kollarınızda birbirinizi sıcak tutun. Yakında futbol burada, stadyumda, ligde yeniden oynanacak. O zaman seni görecek miyim? Olé!”