Barcali
Active member
- Katılım
- 14 Şub 2021
- Mesajlar
- 1,145
- Puanları
- 38
Bir vakit içinder dünyanın en büyüğü olan buzdağından milyarlarca ton okyanuslara karıştı Cpl Phil Dye RAF/Crown CopyrightGeniş lakin çok ince: Başlangıçta A68’in ortalam kalınlığı 235 metreydi
Eriyen devasa buzdağı A68 ile ilgili yeni bir araştırmaya nazaran, erimenin en yüksek düzeye ulaştığı periyotta, okyanusa her gün 1,5 milyar tondan fazla tatlı su karıştı.
Bu, tüm Birleşik Krallık vatandaşları tarafınca günlük olarak kullanılan su ölçüsünün yaklaşık 150 katı.
A68, kısa bir süre öncesine kadar dünyanın en büyük buzdağıydı.
2017’de Antarktika’dan ayrıldığında yaklaşık 6 bin km2’lik bir alanı kaplıyordu. Lakin 2021’in başlarında ortadan kaybolmuştu.
Bir trilyon ton buzun tamamı eridi.
Araştırmacılar, A68’in erimesinin etraf üstündeki tesirini anlamak için farklı çalışmalar yürütüyor.
Leeds Üniversitesi’nden bilim insanlarının oluşturduğu bir grup, Beyaz Kıta Antarktika’dan kuzeye, Güney Okyanusu boyunca Güney Atlantik’e gerçek hareket ederken dev buzdağının boyutlarının nasıl değiştiğini hesaplamak için var olan tüm uydu bilgilerini inceledi.
Bu manzaralar, grubun mega buz dağının üç buçuk yıl boyunca erime oranlarının nasıl değiştiğini değerlendirmesine yardımcı oldu.
Erime için kilit periyotlardan biri A68’in İngiltere’nin Denizaşırı Toprakları’ndan biri olan ve sıcak bir iklime sahip Güney Georgia’ya yaklaştığı vakit içinderdı.
BBC
bir süreliğine, dev buz bloğunun etrafındaki sığlıklara yerleşerek, burada yaşayan milyonlarca penguen, fok ve balinanın yiyecek arama yollarını kapatabileceğinden kaygı edildi.
Fakat bu gerçekleşmedi, zira yeni bilgiler A68’in burada ayakta kalabilmek için kâfi omurga derinliğine sahip olmadığına gösteriyor.
Leeds Üniversitesi araştırmacılarından Dr. Anne Braakmann-Folgmann BBC’ye verdiği demeçte, “Kıta sahanlığına kısa bir süre dokunmuş üzere görünüyor. Bu sebeple bir bir dönüş yaptığını ve küçük bir modülün ondan koptuğunu gördük. Fakat bu, A68’i sabitlemek için kâfi değildi.” dedi.
Araştırmanın ortak muharriri Prof. Dr. Andrew Shepherd, “Ve sanırım kalınlık iddialarında bunun sebebini nazaranbiliyorsunuz.” dedi ve ekledi: “O kademede, buzdağının omurgası ortalama 141 metreydi ve bölgedeki batimetri (derinlik) çizelgeleri 150m’yi gösteriyordu. Yani ikisi içinde fazlaca az bir fark vardı.”
A68, Nisan 2021’e kadar takip edilemeyecek kadar sayısız küçük modüle bölündü. Lakin bunun ekosistemler üstündeki tesirleri hayli daha uzun ömürlü olacak.
İngiltere’nin Antarktika Araştırması takımı, buz kütlesi büsbütün yok olmadan evvel buradaki şartları izlemek için A68 civarına kimi robotik planörler yerleştirmeyi başarmıştı.
Biyolojik oşinograf Prof. Dr. Geraint Tarling, bu ve öbür araçlardan elde edilen bilgilerin çabucak hemen tam olarak tahlil edilmemiş bulunmasına karşın kimi enteresan özellikleri ortaya çıkardığını BBC’ye verdiği şu demeçle aktardı:
“A68 etrafındaki fitoplankton tiplerinin değişen florasına ve ayrıyeten okyanusun daha derin kısımlarına biriken gerçek hususa dair kuvvetli sinyaller olduğunu düşünüyoruz. Planördeki parçacık sensörü, buzdağından epey kuvvetli husus birikim sinyalleri alıyordu.”
Eriyen devasa buzdağı A68 ile ilgili yeni bir araştırmaya nazaran, erimenin en yüksek düzeye ulaştığı periyotta, okyanusa her gün 1,5 milyar tondan fazla tatlı su karıştı.
Bu, tüm Birleşik Krallık vatandaşları tarafınca günlük olarak kullanılan su ölçüsünün yaklaşık 150 katı.
A68, kısa bir süre öncesine kadar dünyanın en büyük buzdağıydı.
2017’de Antarktika’dan ayrıldığında yaklaşık 6 bin km2’lik bir alanı kaplıyordu. Lakin 2021’in başlarında ortadan kaybolmuştu.
Bir trilyon ton buzun tamamı eridi.
Araştırmacılar, A68’in erimesinin etraf üstündeki tesirini anlamak için farklı çalışmalar yürütüyor.
Leeds Üniversitesi’nden bilim insanlarının oluşturduğu bir grup, Beyaz Kıta Antarktika’dan kuzeye, Güney Okyanusu boyunca Güney Atlantik’e gerçek hareket ederken dev buzdağının boyutlarının nasıl değiştiğini hesaplamak için var olan tüm uydu bilgilerini inceledi.
Bu manzaralar, grubun mega buz dağının üç buçuk yıl boyunca erime oranlarının nasıl değiştiğini değerlendirmesine yardımcı oldu.
Erime için kilit periyotlardan biri A68’in İngiltere’nin Denizaşırı Toprakları’ndan biri olan ve sıcak bir iklime sahip Güney Georgia’ya yaklaştığı vakit içinderdı.
BBC
bir süreliğine, dev buz bloğunun etrafındaki sığlıklara yerleşerek, burada yaşayan milyonlarca penguen, fok ve balinanın yiyecek arama yollarını kapatabileceğinden kaygı edildi.
Fakat bu gerçekleşmedi, zira yeni bilgiler A68’in burada ayakta kalabilmek için kâfi omurga derinliğine sahip olmadığına gösteriyor.
Leeds Üniversitesi araştırmacılarından Dr. Anne Braakmann-Folgmann BBC’ye verdiği demeçte, “Kıta sahanlığına kısa bir süre dokunmuş üzere görünüyor. Bu sebeple bir bir dönüş yaptığını ve küçük bir modülün ondan koptuğunu gördük. Fakat bu, A68’i sabitlemek için kâfi değildi.” dedi.
Araştırmanın ortak muharriri Prof. Dr. Andrew Shepherd, “Ve sanırım kalınlık iddialarında bunun sebebini nazaranbiliyorsunuz.” dedi ve ekledi: “O kademede, buzdağının omurgası ortalama 141 metreydi ve bölgedeki batimetri (derinlik) çizelgeleri 150m’yi gösteriyordu. Yani ikisi içinde fazlaca az bir fark vardı.”
A68, Nisan 2021’e kadar takip edilemeyecek kadar sayısız küçük modüle bölündü. Lakin bunun ekosistemler üstündeki tesirleri hayli daha uzun ömürlü olacak.
İngiltere’nin Antarktika Araştırması takımı, buz kütlesi büsbütün yok olmadan evvel buradaki şartları izlemek için A68 civarına kimi robotik planörler yerleştirmeyi başarmıştı.
Biyolojik oşinograf Prof. Dr. Geraint Tarling, bu ve öbür araçlardan elde edilen bilgilerin çabucak hemen tam olarak tahlil edilmemiş bulunmasına karşın kimi enteresan özellikleri ortaya çıkardığını BBC’ye verdiği şu demeçle aktardı:
“A68 etrafındaki fitoplankton tiplerinin değişen florasına ve ayrıyeten okyanusun daha derin kısımlarına biriken gerçek hususa dair kuvvetli sinyaller olduğunu düşünüyoruz. Planördeki parçacık sensörü, buzdağından epey kuvvetli husus birikim sinyalleri alıyordu.”