Birlik için sesler Werder'a karşı çekiliyor

ahmetbeyler

Active member
Katılım
25 Eyl 2020
Mesajlar
26,315
Puanları
36
1. FC Union Berlin'in saflarında, oyuncular ve antrenörler Werder Bremen'e karşı oyunda ilk yarım saatin daha da kötü olabileceğini kabul etti. Bunun için katılımcılar daha sonra performansta önemli bir artış gördüler. Bu, 2020/21 sezonundan Urs Fischer yönetiminde yenilgi Bundesliga rekoru olmadan sekizinci oyuna yol açtı! Oyunun sesleri.

Tom Rothe: İlk yarım saatte, düellolardaki son adım ve saldırganlıktan her zaman yoktu. Bremen bu aşamada iyi yaptı, oyunlarında güvenli süreçler vardı. Neyse ki, bağlantı hedefi nedeniyle anahtarı öldürebildik, süreçlerimizi daha iyi aldık ve oyunu farklı bir yöne çevirebildik. Antrenör, ilk yarıda otuz dakikadan çok az olduğunu ve son birkaç hafta içinde bizi bu kadar güçlü kılan şeyleri hatırlamamız gerektiğini söyledi. Sadece birimiz sahada yüzde yüz değilse, işe yaramıyor. İkinci yarıda, herkes bunu kalbe aldı.

Frederik Rönnow: İlk otuz dakika bizim tarafımızda çok kötüydü. Oyuna erişimimiz yoktu, bizim baskımız ve topla oyunumuz hiçbir şey değildi. İkinci yarıda meydanda çok daha fazla enerji vardı ve sonra Laci'nin hedefi boyunca kendimizi ödüllendirdik. Onun için çok mutluyum. Artık bir tablo olmasak bile, her oyunu kazanmak istiyoruz. Biz futbolcuyuz, motivasyon tek başına gelmeli.

Ole Werner (basın toplantısında): Bugün iki farklı yarım vardı. İlk başta iyi geldik, haklı olarak liderlik ettik ve hazırladığımız şeylerin çoğunu uygulayabildik. Ne yazık ki, iyi savunmadığımız dikkatsizlikle, Union'ı oyuna geri getirdik. O zamana kadar, bence hiçbir şeye izin vermedik. İkinci yarıda, oyuna karar vermek için artık oyunu sakinleştirmeyi ve saldırılarımızdan birini temizlemeyi başaramadık. Bu yüzden berabere biten yakın bir oyun olarak kaldı. Hata, Union'ın oyununa adapte olmasaydı. Sonunda iki noktamız çok az.

Steffen Baumgart (basın toplantısında): Bremen'in ilk yarısını gördük. Ne bekleyeceğimizi biliyorduk, ama bunu önleyemedik. Biz sadece 0: 2 geride olduğumuz için mutlu olmalıydık. Yavaş yavaş oyuna çalıştık, rakibi düellolarda yer aldık ve tekrar sendika futbolunu gösterdik. Sonunda, muhtemelen her hafta düşmeyen bir hedefle kendimizi ödüllendirdik.
 
Üst