Başta Fransa olmak üzere AB'ye her yıl binlerce ton kurbağa bacağı ithal ediliyor. Ancak bunun çevre açısından çok ciddi sonuçları var. Uzmanlar rota değişikliği çağrısında bulunuyor.
Uluslararası alanda neredeyse hiçbir yemek kurbağa bacağı kadar tipik Fransız yemeği sayılmaz. Çıtır çıtır kızartılıp sarımsakla tatlandırılan bu tatlılar ülke çapında birçok restoranda servis ediliyor. DPA haber ajansının geçen yıl yayınladığı bir rapora göre, Fransa'da her yıl bu geleneksel yemeğin yaklaşık 4.000 tonu tüketiliyor. Hatta Bourgone-Franche-Comté'nin doğu bölgesindeki Tarım Bakanlığı, yemeği bir mutfak kültürü mirası olarak sayıyor.
Ancak Fransız lezzetinin yüksek tüketiminin bazı sonuçları var: Fransa'da yenilebilir kurbağa türleri onlarca yıldır korunuyor. Avlanmaları Avrupa Birliği'nin çoğunda olduğu gibi sıkı bir şekilde denetleniyor.
Bourgogne-Franche-Comté'de çim kurbağaları belirli koşullar altında yakalanıp, üremek için göletlere geldikleri Şubat sonu ile Nisan ayı arasında kesilebilir. Bu ulusal ihtiyaçlar nedeniyle, Fransa'nın yanı sıra Belçika'da da oldukça popüler olan lezzet için yurt dışından Fransa'ya her yıl yaklaşık 2.800 ton kurbağa bacağı ithal edilmektedir.
Ekolojik sorunlar
Uzak ülkelerdeki lezzete olan büyük talep ekolojik sorunlara yol açıyor. En çok ihracat yapan ülkelerde, özellikle Endonezya'da, Avrupa'nın bu lezzete olan sınırsız arzusu, yalnızca nadir kurbağa türlerinin popülasyonunu değil, aynı zamanda ekosistemlerin dengesini de tehdit ediyor. Bu nedenle çevre örgütleri şimdi de Başkan Emmanuel Macron'a açık bir mektup gönderdi. Günlük gazete “Le Journal de Montréal” diğerlerinin yanı sıra bu konuyu da haber yapıyor.
Buna göre yüzlerce kurbağa türünün varlığı tüketim nedeniyle tehdit altındadır. Mektubu imzalayan yaklaşık 560 kişi, dünyanın en çok ticareti yapılan kurbağa türlerinin daha iyi korunması için baskı yapıyor. Bilim insanları ve uzmanlar, Macron'un kurbağa bacağı ithalatını kontrol altına alacak önlemler almasını talep ediyor.
Her yıl AB'ye 200 milyona kadar kurbağa ithal ediliyor
Rapora göre, açık mektupta kurbağa bacağı ithalatı konusunda “Fransa'nın özel bir sorumluluğu olduğuna ve bu inisiyatifi alması gerektiğine inanıyoruz” deniyor. Her yıl AB'ye yaklaşık 4.000 ton ithal ediliyor. Bu, büyüklüğüne bağlı olarak yaklaşık 80 ila 200 milyon kurbağaya karşılık gelir.
Uzmanlara göre hayvanlar çoğunlukla Endonezya, Arnavutluk, Vietnam ve Türkiye'deki yabani popülasyonlardan geliyor. Tüketim nedeniyle, yengeç kurbağası (Fejervarya cancrivora) ve pirinç tarlası kurbağası (Fejervarya limnocharis) gibi bazı kurbağa türlerinde halihazırda “önemli düşüşler” yaşanmıştır.
“Ticaret pek düzenlenmiyor veya izlenmiyor”
Geçen yıl Java'daki (Endonezya) Bandung şehrindeki zooloji müzesinin küratörü amfibi uzmanı Ganjar Cahyadi, “Kurbağa bacağı ticareti hükümet tarafından pek düzenlenmiyor veya izlenmiyor” dedi. Ada ülkesindeki yabani kurbağaların sayısına ilişkin resmi bir veri bulunmuyor. “Ne kadar kurbağanın ihraç edildiğini ve kaçının vahşi doğada kaldığını bilmiyoruz.”
Amfibilerin bir diğer önemli ihracatçısı olan Vietnam'da da durum benzer. Hayvanları koruma örgütü Humane Society International'dan dpa'ya konuşan Mai Nguyen, burada genel olarak kurbağa sayısının son yıllarda önemli ölçüde azaldığını söyledi. “Çocukken ülkede yaşadığımda kurbağaları görmek ve yakalamak kolaydı. Ancak bugün – neredeyse 40 yıl sonra – yabani kurbağa bulmak hiç de zor değil.” Şu anda hayvanların satışını veya ihracatını sınırlamaya yönelik bir plan bulunmamaktadır.
Kurbağalar ekosistemlerin önemli bir parçasıdır
Güneydoğu Asya'daki ve özellikle Endonezya'daki yağmur ormanları büyük biyolojik çeşitlilikleriyle tanınır; daha önce bilinmeyen türler bugün hâlâ orada keşfedilmektedir. Cahyadi, kurbağaların yaygın şekilde avlanmasının, bilim insanları tarafından tanımlanmadan önce türlerin tamamının yok olmasının mümkün olduğunu söyledi. Araştırmalar ve her şeyden önce hayvanların korunması için daha acilen çalışmalar yapılması gerekiyor.
Bir diğer nokta çok önemli: Kurbağalar hem av hem de avcıdır ve dolayısıyla yaşadıkları ekosistemin önemli bir parçasıdır. Vıraklayan amfibiler, özellikle çekirge ve sivrisinek gibi böceklerin popülasyonunun azaltılması söz konusu olduğunda vazgeçilmezdir.