Daha pahalı yakıt, daha pahalı ısıtma, daha pahalı uçuşlar – bu, yakında AB’deki tüketiciler için gerçek olacak. Bunun nedeni, emisyon ticareti reformudur. Genel Bakış.
Bir bakışta en önemli şeyler
Fiyatlar artıyor – ister süpermarkette, ister benzin istasyonunda, ister ek masraflar için fatura keserken. Ancak gelecekte iklim koruması açısından daha da pahalı hale gelebilir. Geçen hafta AB Parlamentosu, Avrupa iklim politikasının kalbi olan emisyon ticaretinin genişletilmesi ve reformunu kabul etti. Son resmi adım da Konsey’de üye devletlerin onayıyla Salı günü atıldı.
Kesin olan bir şey var: Hem endüstri hem de tüketiciler iklim koruması için daha fazla para ödeyecek. Ancak Brüksel’in en güzel dilindeki adıyla emisyon ticareti sistemi soyut ve karmaşık görünüyor. Peki tam olarak ne hakkında? Hangi değişiklikler? Ve gerçekten ne kadar daha pahalı olacak? Genel Bakış:
Avrupa emisyon ticareti nedir?
Avrupa emisyon ticareti (Emissions Trading System için ETS) fikri basittir: İklime çok fazla zarar veren CO2’ye neden olan herhangi biri, yalnızca bunun için izinlerden birini satın almışsa, sözde CO2’yi atmosfere üfleyebilir. CO2 emisyon sertifikaları. Dolayısıyla her ton CO2’nin bir bedeli vardır – daha azına neden olursanız tasarruf edebilirsiniz – daha fazla salıyorsanız daha fazla ödemeniz gerekir.
Sertifikalar düzenli müzayedelerde mevcuttur ve şirketler birbirleriyle de ticaret yapabilirler. Vurgu: Sertifika sayısı sınırlıdır ve düzenli olarak azaltılır. Genel olarak bu, atmosfere karışan CO2 miktarının kontrol edilmesini sağlar.
(Kaynak: Heike Aßmann)
Gerisini piyasa ekonomisinin güçleri halleder: Avrupa’daki tüm fabrikalar aynı anda faaliyete geçerse, tüm şirketler aynı anda çok fazla CO2 salmak isterse, sertifikalara olan talep artar. Ve teklif aynı kaldığı için fiyat da artıyor. Şu anda ton CO2 başına 85 avronun üzerinde, üç yıl önce 20 avronun altındaydı. Bu, özellikle kullanılmayan sertifikalar şirketler tarafından kâr amacıyla satılabildiğinden, CO2 tasarrufu için bir teşvik oluşturur.
Emisyon ticareti (ETS) 2005’ten beri var. 27 AB üye devletine ek olarak Norveç, İzlanda ve Lihtenştayn da katılıyor. Şu anda, kömüre dayalı enerji santralleri gibi fosil enerji üretimi ve çelik üretimi veya kimya sanayi gibi enerji yoğun sanayi buna tabidir.
Göm
Ne var ne yok?
Planlanan reformla, AB şimdi reform yapmak ve emisyon ticaretini genişletmek istiyor. Mevcut sisteme ETS 2 adı verilen yeni bir emisyon ticaret sistemi eklenecektir. 2027’den itibaren binalara ve trafiğin geri kalanına, yani her şeyden önce ısıtma ve yol trafiğine uygulanacaktır. 2022’ye benzer bir enerji krizi olursa ETS 2 bir yıl ertelenecek.
Mevcut bölümlerde, eski ETS daha önce hariç tutulan daha küçük sanayi şirketlerini de içerecek şekilde genişletilecektir. 2024’ten itibaren nakliye de eklenecek. Ek olarak – ve burası hızla pahalı hale geldiği yer – Avrupa içi hava trafiğine yönelik sübvansiyonlar kaldırılacak. Onun için emisyon ticareti teoride zaten geçerli. Ancak uygulamada şimdiye kadar havayollarına CO2 sertifikaları ücretsiz olarak tahsis edilmiştir. AB şimdi bu prosedürü kademeli olarak sonlandırmak istiyor. 2026’dan itibaren havayolları emisyonlarının tamamını ödemek zorunda kalacak. Aynı durum en geç 2034 yılına kadar münferit sanayi dalları için de geçerli olmalıdır.
Hedef: ETS tarafından kapsanan tüm emisyonların oranını gelecekte yüzde 40’tan yüzde 75’e çıkarmak. Yayılan sera gazı miktarı da daha hızlı düşmelidir. Daha önce, 2030 yılına kadar 2005 yılına göre yüzde 43’lük bir azalma planlanmıştı; reform sürecinde şimdi aynı tarih itibariyle yüzde 62 hedefleniyor. 2050’ye kadar AB iklim açısından nötr olmak, yani artık herhangi bir sera gazı üretmemek istiyor.
Bir bakışta en önemli şeyler
Fiyatlar artıyor – ister süpermarkette, ister benzin istasyonunda, ister ek masraflar için fatura keserken. Ancak gelecekte iklim koruması açısından daha da pahalı hale gelebilir. Geçen hafta AB Parlamentosu, Avrupa iklim politikasının kalbi olan emisyon ticaretinin genişletilmesi ve reformunu kabul etti. Son resmi adım da Konsey’de üye devletlerin onayıyla Salı günü atıldı.
Kesin olan bir şey var: Hem endüstri hem de tüketiciler iklim koruması için daha fazla para ödeyecek. Ancak Brüksel’in en güzel dilindeki adıyla emisyon ticareti sistemi soyut ve karmaşık görünüyor. Peki tam olarak ne hakkında? Hangi değişiklikler? Ve gerçekten ne kadar daha pahalı olacak? Genel Bakış:
Avrupa emisyon ticareti nedir?
Avrupa emisyon ticareti (Emissions Trading System için ETS) fikri basittir: İklime çok fazla zarar veren CO2’ye neden olan herhangi biri, yalnızca bunun için izinlerden birini satın almışsa, sözde CO2’yi atmosfere üfleyebilir. CO2 emisyon sertifikaları. Dolayısıyla her ton CO2’nin bir bedeli vardır – daha azına neden olursanız tasarruf edebilirsiniz – daha fazla salıyorsanız daha fazla ödemeniz gerekir.
Sertifikalar düzenli müzayedelerde mevcuttur ve şirketler birbirleriyle de ticaret yapabilirler. Vurgu: Sertifika sayısı sınırlıdır ve düzenli olarak azaltılır. Genel olarak bu, atmosfere karışan CO2 miktarının kontrol edilmesini sağlar.
(Kaynak: Heike Aßmann)
Gerisini piyasa ekonomisinin güçleri halleder: Avrupa’daki tüm fabrikalar aynı anda faaliyete geçerse, tüm şirketler aynı anda çok fazla CO2 salmak isterse, sertifikalara olan talep artar. Ve teklif aynı kaldığı için fiyat da artıyor. Şu anda ton CO2 başına 85 avronun üzerinde, üç yıl önce 20 avronun altındaydı. Bu, özellikle kullanılmayan sertifikalar şirketler tarafından kâr amacıyla satılabildiğinden, CO2 tasarrufu için bir teşvik oluşturur.
Emisyon ticareti (ETS) 2005’ten beri var. 27 AB üye devletine ek olarak Norveç, İzlanda ve Lihtenştayn da katılıyor. Şu anda, kömüre dayalı enerji santralleri gibi fosil enerji üretimi ve çelik üretimi veya kimya sanayi gibi enerji yoğun sanayi buna tabidir.
Göm
Ne var ne yok?
Planlanan reformla, AB şimdi reform yapmak ve emisyon ticaretini genişletmek istiyor. Mevcut sisteme ETS 2 adı verilen yeni bir emisyon ticaret sistemi eklenecektir. 2027’den itibaren binalara ve trafiğin geri kalanına, yani her şeyden önce ısıtma ve yol trafiğine uygulanacaktır. 2022’ye benzer bir enerji krizi olursa ETS 2 bir yıl ertelenecek.
Mevcut bölümlerde, eski ETS daha önce hariç tutulan daha küçük sanayi şirketlerini de içerecek şekilde genişletilecektir. 2024’ten itibaren nakliye de eklenecek. Ek olarak – ve burası hızla pahalı hale geldiği yer – Avrupa içi hava trafiğine yönelik sübvansiyonlar kaldırılacak. Onun için emisyon ticareti teoride zaten geçerli. Ancak uygulamada şimdiye kadar havayollarına CO2 sertifikaları ücretsiz olarak tahsis edilmiştir. AB şimdi bu prosedürü kademeli olarak sonlandırmak istiyor. 2026’dan itibaren havayolları emisyonlarının tamamını ödemek zorunda kalacak. Aynı durum en geç 2034 yılına kadar münferit sanayi dalları için de geçerli olmalıdır.
Hedef: ETS tarafından kapsanan tüm emisyonların oranını gelecekte yüzde 40’tan yüzde 75’e çıkarmak. Yayılan sera gazı miktarı da daha hızlı düşmelidir. Daha önce, 2030 yılına kadar 2005 yılına göre yüzde 43’lük bir azalma planlanmıştı; reform sürecinde şimdi aynı tarih itibariyle yüzde 62 hedefleniyor. 2050’ye kadar AB iklim açısından nötr olmak, yani artık herhangi bir sera gazı üretmemek istiyor.