KesikÇayır
New member
- Katılım
- 26 Mar 2021
- Mesajlar
- 1,744
- Puanları
- 0
Cam kemik hastası Tuğba, kitaplarıyla hayata tutundu Nuriye ve Osman Fidan çiftinin tek çocukları 50 santimetre uzunluğundaki Tuğba Fidan, yürüyemediği için ilkokul, ortaokul ve liseden dışarıdan imtihanlara girerek mezun oldu.
Birinci çocuklarını 10 yaşında cam kemik hastalığından kaybeden Fidan çifti, kitap okumayı epey seven kızları Tuğba’ya her hususta takviye oluyor.
Tuğba Fidan, doğuştan bedensel engelli ve cam kemik hastası olduğunu söylemiş oldu.
“OKUMA VE YAZMAYI ANNEM ÖĞRETTİ”
Mahzuru niçiniyle gününün büyük kısmını konutunda geçirdiğini belirten Fidan, “Kitap okumayı hayli seviyorum, kitaplarla ömrümü sürdürmeye devam ediyorum. Okuma ve yazmayı annem öğretti. sonrasındasında dışardan ilköğretim ve liseyi bitirdim. Üniversiteye gitmeyi de fazlaca istiyorum lakin sıhhat durumlarımdan dolayı yapamıyorum.” dedi.
“OKUMA AŞKIM, ÇOCUK YAŞLARDA BAŞLADI”
Fidan, okuma aşkının çocuk yaşlarda başladığını ve daha fazlaca roman okuduğunu anlatarak “Havanın hoş olduğu günlerde dışarı çıkıyorum. Arkadaşlarla vakit geçirmeyi fazlaca seviyorum. Pandemi ötürüsıyla şu anda arkadaşlarımla fazla görüşemiyorum.” diye konuştu.
“SOĞUK HAVALARDA KİTAPLAR, ARKADAŞIM OLUYOR”
Kitap okumanın vakit içinde kendisinde bir tutku haline dönüştüğünü lisana getiren Fidan, “Soğuk havalarda dışarı çıkamadığım vakit içinderda kitaplar arkadaşım oluyor. Kitaplar şayet olmazsa hayatım olmaz. Kitap okumanın haricinde konutta olduğum vakit lif örüyorum. Kitap okumayı fazlaca seviyorum.” tabirlerini kullandı.
ÜNİVERSİTE HAYALİ DE VAR
Anne Nuriye Fidan ise imkansızlıklar niçiniyle okula gönderemediği kızına okuma ve yazmayı meskende kendisinin öğrettiğini anlattı.
Yeğenlerinin ders çalışmak için kendilerine geldiğinde kızının da onlarla çalıştığını lisana getiren Fidan, “Okumayı öğrendi, yazmayı öğrenemedi. daha sonrasında ufak ufak şiirler, öyküler yazmaya başladı. Yazmayı da öğrendi, dışarıdan okulunu bitirdi. Bu yıl da lise diplomasını aldı. Üniversiteyi düşünüyor lakin sıhhat problemlerinden dolayı yapamıyor.” dedi.
“KIZIM BANA RABB’İMİN BİR HEDİYESİ”
Kızının en güzel arkadaşının kitaplar olduğunu vurgulayan anne Fidan, şunları kaydetti:
“Evde olduğu sürece kitap okuyor. kimi vakit de el işi yapıyor lakin genelde kitap okumayı epey seviyor. Kızım hayli toplumsal, etrafı tarafınca seviliyor, arkadaşları ve komşular fazlaca ilgileniyor. Ben de her vakit kızımı götürdüm, getirdim, hiç bir vakit ne utandım ne de bir ‘of’ dedim. Kızımı her istediği yere gdolayıyorum. Kızım cam kemik hastası olduğu için hayli hassas, öteki kimseye emanet edemiyorum. En ufak bir darbede kırılabiliyor. Ölen çocuğum da öyleydi. Banyo yaptırırken sorun oluyordu, bunun için dikkat etmem gerekiyor. Allah’tan gelene her vakit şükrettim. Kızım bana Rabb’imin bir armağanı, ölene kadar gerisindeyim.”
Birinci çocuklarını 10 yaşında cam kemik hastalığından kaybeden Fidan çifti, kitap okumayı epey seven kızları Tuğba’ya her hususta takviye oluyor.
Tuğba Fidan, doğuştan bedensel engelli ve cam kemik hastası olduğunu söylemiş oldu.
“OKUMA VE YAZMAYI ANNEM ÖĞRETTİ”
Mahzuru niçiniyle gününün büyük kısmını konutunda geçirdiğini belirten Fidan, “Kitap okumayı hayli seviyorum, kitaplarla ömrümü sürdürmeye devam ediyorum. Okuma ve yazmayı annem öğretti. sonrasındasında dışardan ilköğretim ve liseyi bitirdim. Üniversiteye gitmeyi de fazlaca istiyorum lakin sıhhat durumlarımdan dolayı yapamıyorum.” dedi.
“OKUMA AŞKIM, ÇOCUK YAŞLARDA BAŞLADI”
Fidan, okuma aşkının çocuk yaşlarda başladığını ve daha fazlaca roman okuduğunu anlatarak “Havanın hoş olduğu günlerde dışarı çıkıyorum. Arkadaşlarla vakit geçirmeyi fazlaca seviyorum. Pandemi ötürüsıyla şu anda arkadaşlarımla fazla görüşemiyorum.” diye konuştu.
“SOĞUK HAVALARDA KİTAPLAR, ARKADAŞIM OLUYOR”
Kitap okumanın vakit içinde kendisinde bir tutku haline dönüştüğünü lisana getiren Fidan, “Soğuk havalarda dışarı çıkamadığım vakit içinderda kitaplar arkadaşım oluyor. Kitaplar şayet olmazsa hayatım olmaz. Kitap okumanın haricinde konutta olduğum vakit lif örüyorum. Kitap okumayı fazlaca seviyorum.” tabirlerini kullandı.
ÜNİVERSİTE HAYALİ DE VAR
Anne Nuriye Fidan ise imkansızlıklar niçiniyle okula gönderemediği kızına okuma ve yazmayı meskende kendisinin öğrettiğini anlattı.
Yeğenlerinin ders çalışmak için kendilerine geldiğinde kızının da onlarla çalıştığını lisana getiren Fidan, “Okumayı öğrendi, yazmayı öğrenemedi. daha sonrasında ufak ufak şiirler, öyküler yazmaya başladı. Yazmayı da öğrendi, dışarıdan okulunu bitirdi. Bu yıl da lise diplomasını aldı. Üniversiteyi düşünüyor lakin sıhhat problemlerinden dolayı yapamıyor.” dedi.
“KIZIM BANA RABB’İMİN BİR HEDİYESİ”
Kızının en güzel arkadaşının kitaplar olduğunu vurgulayan anne Fidan, şunları kaydetti:
“Evde olduğu sürece kitap okuyor. kimi vakit de el işi yapıyor lakin genelde kitap okumayı epey seviyor. Kızım hayli toplumsal, etrafı tarafınca seviliyor, arkadaşları ve komşular fazlaca ilgileniyor. Ben de her vakit kızımı götürdüm, getirdim, hiç bir vakit ne utandım ne de bir ‘of’ dedim. Kızımı her istediği yere gdolayıyorum. Kızım cam kemik hastası olduğu için hayli hassas, öteki kimseye emanet edemiyorum. En ufak bir darbede kırılabiliyor. Ölen çocuğum da öyleydi. Banyo yaptırırken sorun oluyordu, bunun için dikkat etmem gerekiyor. Allah’tan gelene her vakit şükrettim. Kızım bana Rabb’imin bir armağanı, ölene kadar gerisindeyim.”