Çocukların Birinci Gereksinimi İnanç, daha sonra Bilgi

acemşalı

Global Mod
Global Mod
Katılım
15 Nis 2021
Mesajlar
2,706
Puanları
0
Çocukların Birinci Gereksinimi İnanç, daha sonra Bilgi Çocuklar pandemi devrinin problemlerini çabucak hemen atlatamamışken, hepimizi derinden etkileyen orman yangınlarının acısını hissettiler, haberleri dinlediler ve tasaya tanıklık ettiler. Yalnızca yangına yakın yerlerde bulunan çocuklar değil tüm çocukların doğal afetlerin yaratacağı tasayla baş edebilmeleri için, hislerinin ciddiye alınması, afetin niçin/sonuç alakasının yanlışsız anlatılması ve inançta hissetmelerinin sağlanması gerekli. DBE Davranış Bilimleri Enstitüsü Çocuk ve Genç Ruhsal Danışmanlık Merkezi Kısım Lideri Klinik Psikolog Gülşah Ergin, başta yangın olmak üzere doğal afetlerin çocuklar üstündeki muhtemel tesirlerini ve tahlil yollarını paylaştı.


Çocuklar tarihi bir değişim sürecine tanıklık ediyorlar. Tüm dünyayı tesiri altına alan global ısınma ve iklim değişikliği süreci, birlikteinde sıra dışı tabiat olaylarını ve afetleri de getiriyor. Çocukları, yalnızca ülkemizde değil, dünyanın her yerinde artış gösteren doğal afetlerle ilgili sağlıklı bir halde bilgilendirmek, niye ve sonuç bağını anlayabilecekleri biçimde anlatmak ve hepsinden değerlisi inançta hissetmelerini sağlamak ailelerin en değerli sorumlulukları içinde yer alıyor.

DBE Davranış Bilimleri Enstitüsü’nden Klinik Psikolog Gülşah Ergin Yangın, çocuklara bilgi vermenin onları rahatlatacağına ve telaşlarını azaltacağına dikkat çekerek “Yangın, çocuklara öteki doğal afetler çerçevesinde anlatılabilir. Doğal afetlerin sistemsiz ve sıklıkla öncesinden kestirilemeyen tabiat olayları olduğu söylenebilir ve örnekler üzerinden çocukla sohbet edilebilir” dedi.

İnanç hissini destekleyin

Klinik Psikolog Gülşah Ergin çocukların bir olayı travmatik bir tecrübe olarak yaşaması için illa o olayı birebirde yaşaması gerekmeyeceğini; o olaya şahitlik etmenin, o olayla ilgili yaşananları duymanın ve hatta yaşananları ekranda görmenin de çocuklarda travmatik bir tesir yaratabileceğini söylemiş oldu. Ergin, bir bireyin fizikî ve ruhsal kapasitesini aşan her şeyin travmaya dönüşebileceğini tabir ederek, “Travmatik bir olaydan daha sonra tüm çocuklar tıpkı reaksiyonları beraberinde göstermeyebilirler. Her çocuk için “olağan” hallerinin dışına çıkan her türlü davranış ve his değişimi dikkatle takip edilmelidir. İçe kapanma, evvelden yapabildiği bir şeyde gerileme, genel bir korku-kaygı yahut öfke hali, çok hareketlilik, bedensel semptomlar travmatize olmuş çocuklarda çoğunlukla görülen belirtilerdendir. Travmatik bir tecrübe yaşayan çocuğun en hayli “güven” ve “güvende hissetme” hisleri zedelenir. Bu niçinle fizikî ve duygusal olarak çocuğun yanında olmak, onu sevdiğimizi söylemek, “şimdi” inançta olduğuna bilhassa vurgu yapmak fazlaca kıymetlidir. Neler olduğu, artık ne durumda olunduğu konusunda bilgi verilmesi ve yaşananlar karşında “Ben de hayli üzüldüm. Ben de fazlaca korktum” üzere cümleler ile kendi hislerimizin da paylaşılıyor olması bir daha çocuğu epeyce rahatlatacaktır. Ayrıyeten çocuklara oyun ve cümbüş için fırsatlar yaratılması da onların düzgünleşme süreçlerini hızlandıracaktır” dedi.

Haberleri izlemek sarsıcı olabilir

Klinik Psikolog Gülşah Ergin haberlerin birçok sefer gündemin en makus, en etkileyici yanlarına odaklandıklarını ve içeriklerin çocuklar için hayli sarsıcı ve fazlaca üzücü olabileceğine değindi ve “Yayınlanan haberlerin çocuklara değil büyüklere yönelik hazırlandığını unutmamalıyız. Çocukları direkt olarak haberlere maruz bırakmamak daha gerçek olacaktır. birebir vakitte çocuklar bir daha de etraftan bir şeyler duyuyor olabilir. Çocukları ülkemizde ve dünyamızda olan gündem hakkında yaşlarına uygun olacak biçimde bilgilendirmek, soruları var ise sorularını yanıtlamak ve hislerini tabir etmek konusunda onlara yardımcı olmak fazlaca önemlidir” dedi.

Hislerini hafifçee almayın

Toplumun her kesitini etkileyen ve gündemi tümüyle kaplayan doğal afet süreçlerinde çocukların hislerini hafifçee almamanın kritik ehemmiyet taşıdığını söyleyen Ergin “Çocuklara “Korkulacak ya da üzülecek bir şey yok.” demek yanlışsız bir yaklaşım değildir. Tam karşıtı bu biçimde durumlar karşısında dehşet ve keder hissetmek epey olağan bir durumdur. Dehşet ortasında olan bir çocuğa “Sen artık bu biçimde şeyler duydun/gördün, anlayamadın, ondan fazlaca korktun.” ya da “bu biçimde şeyler olduğu için hayli üzüldün, kafan epeyce karıştı.” demek epey daha hakikat bir yaklaşım olacaktır. bu biçimdelikle çocuğa hislerini söz etme konusunda takviye olunurken beraberinde da onun sakinleşmesi sağlanmış olacaktır. Ayrıyeten bu biçimde durumlarda yardım kaynakları hakkında bilgi vermek de çocukları fazlaca rahatlatacaktır: ‘Şimdi orada itfaiyeciler, polisler, tabipler var. Herkes ellerinden geleni yapıyor.’ üzere açıklamalar yapılabilir” dedi.

Evvel itimat daha sonra farkındalık

Gülşah Ergin afet devirlerinde önceliğin inanç oluşturmak olduğunu, lakin iklim değişikliğinin gelecekteki muhtemel tesirlerini çocuklarla paylaşmanın da faydalı olabileceğine vurgu yaptı. “Çocuklar var olan global değişimin sorumlusu değiller ve onlara taşıyabileceklerinden çok sorumluluk yükleyemeyiz. bir daha de tüketim, etraf muhafazası, orman, ağaç ve hayvan sevgisi, su ve güç kullanması üzere konularda dikkatli olmalarını sağlayacak bir bilgilendirme oyun mantığında onlara aşılanabilir. Öncelikle rol model olmak, mesela unutulan ışıklarla ilgili teftiş bakılırsavini çocuklara vermek, daha az kâğıt kullanmasını desteklemek üzere mesken içi aksiyonlar sürdürülebilir bir geleceğin inşasına iştiraklerini sağlayabilir” dedi.



Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı
 
Üst