Derbi üzere derbi! Galatasaray – Fenerbahçe olunca maçın ismi; gel de izleme.
Bırakın bizi, dünya izliyor!
Zira bir River Plate – Boca ya da Inter – Milan buluşmalarından farkı yok, hatta fazlası var.
Hele hele iki ekip da oynatmamaya değil de oynamaya uğraş harcarsa, deme keyfine.
***
Maç öncesi takımlara baktığımızda Galatasaray’ın sağlam savaunması ve hareketli forveti ile Fenerbahçe’nin hepsi de ayağına yetenekli orta saha dikkat çekti.
Ki maçın birinci kısmına de bu isimler damgasını vurdu.
Evvel Galatasaray’ın hareketli adamları Kerem, Feghouli, Halil merkezli golü geldi.
Geçiş oyununun eseriydi bu gol.
Kerem sahiden her geçen gün kumaşını bir kalite öteye taşıyor.
daha sonra Fenerbahçe’nin Sosa-Mesut-İrfan’la renkli, Mert ve Zajc ile coşkulu orta alanı oyuna hakim oldu.
Pereira’nın pek de düşünmediği Mesut ile İrfan’ı birinci defa bu kadar istekli ve enerjik gördük desek abartmış sayılmayız.
Hakikaten İrfan fevkalade bir orta pas attı, Mesut ofsayta milimle yakalanmadan neredeyse 70 metre koşup golü attı.
1-1 daha sonraskı derbinin o bilindik imajları çıktı ortaya; hani istenmeyen manzara yaklaşımları vardır ya onlar!
Tribünler Zippo çakmak, su şişesi, madeni para attı.
Şayet o çakmak Mesut’un başına, gözüne gelse, maç yarıda kalırdı!
Hangi şuur dışı insan (!) bu biçimde bir şey yaptı bilemedim.
Galatasaray kulübü kameralardan bu haini yakalasın.
Evet hain!
Hem öbür bir insanın canına kast ediyor, tıpkı vakitte ekibini muhtemel bir hükmen mağlubiyete taşıyor.
bir daha oyuna dönersek, 2. yarıda iki kadroda da değişiklikler geldi.
Galatasaray, Morutan’ın yerine Diagne, Halil Dervişoğlu’nun yerine de Taylan’ı aldı.
Fenerbahçe ise yorulan İrfan’ı kenara çekti ki, mecburi değişiklikte Fenerbahçe’ninki.
Zira Galatasaray bu kısımda önde basmaya başladı.
Aanholt’un getirip Halil ve Feghouli’nin atamadığı gol ah vahlara yol açarken, Cicaldau’nun vuruşunda Berke yıldızlaştı. Ve bu konumlarda Kim, inanılmaz dokunuşlarda bulundu.
Bırakın bizi, dünya izliyor!
Zira bir River Plate – Boca ya da Inter – Milan buluşmalarından farkı yok, hatta fazlası var.
Hele hele iki ekip da oynatmamaya değil de oynamaya uğraş harcarsa, deme keyfine.
***
Maç öncesi takımlara baktığımızda Galatasaray’ın sağlam savaunması ve hareketli forveti ile Fenerbahçe’nin hepsi de ayağına yetenekli orta saha dikkat çekti.
Ki maçın birinci kısmına de bu isimler damgasını vurdu.
Evvel Galatasaray’ın hareketli adamları Kerem, Feghouli, Halil merkezli golü geldi.
Geçiş oyununun eseriydi bu gol.
Kerem sahiden her geçen gün kumaşını bir kalite öteye taşıyor.
daha sonra Fenerbahçe’nin Sosa-Mesut-İrfan’la renkli, Mert ve Zajc ile coşkulu orta alanı oyuna hakim oldu.
Pereira’nın pek de düşünmediği Mesut ile İrfan’ı birinci defa bu kadar istekli ve enerjik gördük desek abartmış sayılmayız.
Hakikaten İrfan fevkalade bir orta pas attı, Mesut ofsayta milimle yakalanmadan neredeyse 70 metre koşup golü attı.
1-1 daha sonraskı derbinin o bilindik imajları çıktı ortaya; hani istenmeyen manzara yaklaşımları vardır ya onlar!
Tribünler Zippo çakmak, su şişesi, madeni para attı.
Şayet o çakmak Mesut’un başına, gözüne gelse, maç yarıda kalırdı!
Hangi şuur dışı insan (!) bu biçimde bir şey yaptı bilemedim.
Galatasaray kulübü kameralardan bu haini yakalasın.
Evet hain!
Hem öbür bir insanın canına kast ediyor, tıpkı vakitte ekibini muhtemel bir hükmen mağlubiyete taşıyor.
bir daha oyuna dönersek, 2. yarıda iki kadroda da değişiklikler geldi.
Galatasaray, Morutan’ın yerine Diagne, Halil Dervişoğlu’nun yerine de Taylan’ı aldı.
Fenerbahçe ise yorulan İrfan’ı kenara çekti ki, mecburi değişiklikte Fenerbahçe’ninki.
Zira Galatasaray bu kısımda önde basmaya başladı.
Aanholt’un getirip Halil ve Feghouli’nin atamadığı gol ah vahlara yol açarken, Cicaldau’nun vuruşunda Berke yıldızlaştı. Ve bu konumlarda Kim, inanılmaz dokunuşlarda bulundu.