KesikÇayır
New member
- Katılım
- 26 Mar 2021
- Mesajlar
- 1,744
- Puanları
- 0
Ebeveynlerin çocuklarına söylememesi gereken 9 kelam Dikkatsiz kelamlar, çocukları bırakın yetişkinleri bile olumsuz etkileyebilir. Sonuçta onlar bu dünyayı yeni anlamaya başlıyorlar, aldıkları ayrıntıları nasıl filtreleyeceklerini bilmiyorlar ve neredeyse her şeyi inançla kabul ediyorlar.
birebir vakitte, hiç bir ebeveyn yanlışlara karşı bağışık değildir. Sonuç olarak, belgisiz bir biçimde, lakin çocukların ruhunu daima olarak aşağılayıcı bir biçimde etkileyen kuşkulu eğitim sözleri jenerasyondan nesile aktarılır. İşte, çocuk yetiştirirken ebeveynlerin en yaygın kullandığı yanlış tabirleri sizler için sıraladık…
1. SANA İNANMIYORUM
Ebeveynler ekseriyetle çocuklarıyla açık bir bağlantı çizgisi kurmakla ilgilenirler. Ne de olsa, çocuğun hayatındaki tüm hadiselerden haberdar olmanın ve çocuğu ortaya çıktığında meselelerden muhafazanın en kolay yolu budur. İlgilendiğiniz şey buysa, evvela çocuğunuzun kelamlarına dikkat etmek ve onun açılma isteğine saygılı davranmak fazlaca kıymetlidir.
“Yalan söylüyorsun” yahut “Sana inanmıyorum” üzere bir şey söyleyerek ebeveynler çocuklarıyla ilgilerine önemli biçimde ziyan verebilir. Sonuç olarak, çocuk size güvenmeyi bırakabilir ve hemen ketum olmayı öğrenebilir ve yardıma muhtaçlık duyduğunda artık tavsiye için size dönmeyeceklerdir.
2. BU MESKENDEN GİDECEĞİM VE DÖNMEYECEĞİM
Tehditlerin hiç bir tipi açıkça en dostça bağlantı yolu değildir ve bir çatışmanın sakin bir biçimde çözülmesine katkıda bulunmazlar. Çocuğunuz sizinle tartışıyorsa yahut hislerini epey canlı gösteriyorsa, bu esasen gerilimli olduğunun işaretidir. “Başın belaya girecek” ya da “Bu meskenden ayrılacağım ve beni tekrar görmeyeceksin” üzere tabirler yalnızca onların hudut gerginliğini arttırır ve çocuğu konutta inançsız hissettirir.
Arbede beklediğinizden daha uzun sürerse ve artık yapan bir şey söylemek için kâfi gücünüz yoksa, tehditler yerine herkesi sakinleşmeye davet etmek ve konuşmayı çabucak sonrasında bitirmek daha güzeldir.
3. ASLA DEĞİŞMEYECEKSİN
Genel olarak uzmanlar, “her zaman” yahut “asla” üzere sözlerden kaçınmanızı önerir. Bunun üzere sözler kullanmak, çocukları sezgisel olarak umutsuz hissettirir.
Çocuğunuzu olumlu değişiklikler yapmaya teşvik etmek için çoklukla bilinçsizce söylenen bu kelamlar, ne yazık ki zıt tesir yaratacaktır. tıpkı vakitte, bunun aksisi olabilir ve hiç bir ebeveynin istemeyeceği istenmeyen davranışların sürekliliğine yol açabilir.
4. ZİRA BEN O DENLİ İSTİYORUM
Bu muhtemelen en klişe ebeveynlik tabirlerinden biridir. Lakin, pek yapan olarak isimlendirilemez. Gerçek şu ki, birinci vakit içinderda, bu tabir çocuklara hislerinin değerli olmadığını fark ettirir ve ikincisi, daha sonraki hayat için bilmek epeyce değerli olan bağlamı öğrenmelerine ve durumu anlamalarına müsaade vermez.
Örneğin, çocuklarınız oyun alanına gitmeniz için yalvarıyor ancak sizin çamaşır yıkamanız ve bulaşıkları yıkamanız gerekiyor. Durumu açıklamaz ve yalnızca hayır derseniz, onların eğlenmesini istemeyen makus biri üzere görüneceksinizdir. Durumu açıklarsanız, çocuklar bir daha de üzülseler bile en azından bunun yalnızca sizin hevesiniz olmadığını anlayacaklardır.
5. BUNU aslına bakarsan KENDİN BİLMELİSİN
Çocuğunuza aptal yahut gibisi bir şey demek birkaç niçinden dolayı yanlıştır. Birincisi, küçük çocuklar bile bunun son derece utanç verici ve hatta aşağılayıcı bir söz olduğunu bilirler. İkincisi, bunu bir yetişkinden ve sizin de sevdiğiniz tecrübeli bir bireyden duymak iki kat acı verici zira yetişkin muhtemelen ne hakkında konuştuklarını biliyor. Sonuç olarak, çocuğun bu kelamları epeyce ciddiye alması ve gelecekte birfazlaca güvensizliğe yol açması riski vardır.
6. BUNU YAPABİLECEĞİNDEN EMİN DEĞİLİM
Çok muhafazaya eğilimli olan ebeveynler, açıklama isteme, kuşku gösterme ve yardım sağlamakta ısrar etme eğilimindedir. Ebeveynler çocukları için her şeyi yapmaya çalışarak, hatta kimi şeyleri yapmaktan caydırarak, onları tehlikeden ve hayal kırıklığından koruduklarına inanırlar. Lakin, çocuklar bunu olumsuz bir biçimde algılarlar, yani yeteneklerine olan itimat eksikliğiniz. Sonuç olarak, bu güvensizliklere ve değerli rastgele bir şey için sorumluluk alma kaygılarına yol açabilir.
7. YEMEĞİNİ YERSEN TATLI YİYEBİLİRSİN
Bu kelamı tehlikeli yapan şey, çocuğu yemeğin geri kalanının tatlı kadar lezzetli olmadığına inandırmasıdır. Sonunda, çocuk, daha evvel hiç sorun yaşamamış olsa bile, sözün tam manasıyla yemeye zorlandığı yemekten daha az tatmin olmaya başlar.
Çocuğunuzun berbat beslenme alışkanlıkları geliştirmesini istemiyorsanız, tatlıyı ödül olarak kullanmayın. Bunun yerine, tarafsız kalmaya çalışın ve çocuğunuza “Önce akşam yemeğini bitirmeyi seçtiğinizde tatlı yemeyi seçebilirsiniz” üzere bir seçenek sunun.
8. SENİN SIKINTININ NE
Çocuğun güvendiği bir yetişkin, kendisinde bir sorun olduğunu söylerse, bunu katiyen hatırlayacaklarından ve buna inanacaklarından emin olabilirsiniz. Fakat bu sözün asıl tehlikesi çok geniş olmasıdır. Çocuk ondan sonrasında kendilerine bu soruyu soracaktır. Ya da “Ben berbat bir insanım” kararına atlayarak bunu kendi biçimleriyle yorumlayabilirler. Sonuç olarak, sonunda bu güvensizliğin üstesinden gelmek için uzun yıllar terapiye gereksinimleri olabilir.
9. İŞİMDEN NEFRET EDİYORUM
her insanın iş yerinde makûs bir günü vardır. Bu olursa, sık sık konuta gelebilir ve mesela partnerimize işimizden ne kadar nefret ettiğimizi şikayet edebiliriz. Bu senaryoda yanlış bir şey yok üzere görünebilir. Fakat çocuklar her şeyi sünger üzere emerler. Aslında araştırmalar, hayata karşı tavırlarımızın, çocuklarımızın muvaffakiyetini belirlemede büyük tesiri olduğunu bulmuştur.
Bu niçinle, çocukların önünde işten şikayet etmek, onları çalışmanın ömrünüzü mahveden müthiş bir aktivite olduğuna inandırabilir. Sonunda ya yetişkinliğin tam bir kabus olduğuna inanarak büyüyecekler ya da dehşetlerinden dolayı meslek seçemeyecekler.
birebir vakitte, hiç bir ebeveyn yanlışlara karşı bağışık değildir. Sonuç olarak, belgisiz bir biçimde, lakin çocukların ruhunu daima olarak aşağılayıcı bir biçimde etkileyen kuşkulu eğitim sözleri jenerasyondan nesile aktarılır. İşte, çocuk yetiştirirken ebeveynlerin en yaygın kullandığı yanlış tabirleri sizler için sıraladık…
1. SANA İNANMIYORUM
Ebeveynler ekseriyetle çocuklarıyla açık bir bağlantı çizgisi kurmakla ilgilenirler. Ne de olsa, çocuğun hayatındaki tüm hadiselerden haberdar olmanın ve çocuğu ortaya çıktığında meselelerden muhafazanın en kolay yolu budur. İlgilendiğiniz şey buysa, evvela çocuğunuzun kelamlarına dikkat etmek ve onun açılma isteğine saygılı davranmak fazlaca kıymetlidir.
“Yalan söylüyorsun” yahut “Sana inanmıyorum” üzere bir şey söyleyerek ebeveynler çocuklarıyla ilgilerine önemli biçimde ziyan verebilir. Sonuç olarak, çocuk size güvenmeyi bırakabilir ve hemen ketum olmayı öğrenebilir ve yardıma muhtaçlık duyduğunda artık tavsiye için size dönmeyeceklerdir.
2. BU MESKENDEN GİDECEĞİM VE DÖNMEYECEĞİM
Tehditlerin hiç bir tipi açıkça en dostça bağlantı yolu değildir ve bir çatışmanın sakin bir biçimde çözülmesine katkıda bulunmazlar. Çocuğunuz sizinle tartışıyorsa yahut hislerini epey canlı gösteriyorsa, bu esasen gerilimli olduğunun işaretidir. “Başın belaya girecek” ya da “Bu meskenden ayrılacağım ve beni tekrar görmeyeceksin” üzere tabirler yalnızca onların hudut gerginliğini arttırır ve çocuğu konutta inançsız hissettirir.
Arbede beklediğinizden daha uzun sürerse ve artık yapan bir şey söylemek için kâfi gücünüz yoksa, tehditler yerine herkesi sakinleşmeye davet etmek ve konuşmayı çabucak sonrasında bitirmek daha güzeldir.
3. ASLA DEĞİŞMEYECEKSİN
Genel olarak uzmanlar, “her zaman” yahut “asla” üzere sözlerden kaçınmanızı önerir. Bunun üzere sözler kullanmak, çocukları sezgisel olarak umutsuz hissettirir.
Çocuğunuzu olumlu değişiklikler yapmaya teşvik etmek için çoklukla bilinçsizce söylenen bu kelamlar, ne yazık ki zıt tesir yaratacaktır. tıpkı vakitte, bunun aksisi olabilir ve hiç bir ebeveynin istemeyeceği istenmeyen davranışların sürekliliğine yol açabilir.
4. ZİRA BEN O DENLİ İSTİYORUM
Bu muhtemelen en klişe ebeveynlik tabirlerinden biridir. Lakin, pek yapan olarak isimlendirilemez. Gerçek şu ki, birinci vakit içinderda, bu tabir çocuklara hislerinin değerli olmadığını fark ettirir ve ikincisi, daha sonraki hayat için bilmek epeyce değerli olan bağlamı öğrenmelerine ve durumu anlamalarına müsaade vermez.
Örneğin, çocuklarınız oyun alanına gitmeniz için yalvarıyor ancak sizin çamaşır yıkamanız ve bulaşıkları yıkamanız gerekiyor. Durumu açıklamaz ve yalnızca hayır derseniz, onların eğlenmesini istemeyen makus biri üzere görüneceksinizdir. Durumu açıklarsanız, çocuklar bir daha de üzülseler bile en azından bunun yalnızca sizin hevesiniz olmadığını anlayacaklardır.
5. BUNU aslına bakarsan KENDİN BİLMELİSİN
Çocuğunuza aptal yahut gibisi bir şey demek birkaç niçinden dolayı yanlıştır. Birincisi, küçük çocuklar bile bunun son derece utanç verici ve hatta aşağılayıcı bir söz olduğunu bilirler. İkincisi, bunu bir yetişkinden ve sizin de sevdiğiniz tecrübeli bir bireyden duymak iki kat acı verici zira yetişkin muhtemelen ne hakkında konuştuklarını biliyor. Sonuç olarak, çocuğun bu kelamları epeyce ciddiye alması ve gelecekte birfazlaca güvensizliğe yol açması riski vardır.
6. BUNU YAPABİLECEĞİNDEN EMİN DEĞİLİM
Çok muhafazaya eğilimli olan ebeveynler, açıklama isteme, kuşku gösterme ve yardım sağlamakta ısrar etme eğilimindedir. Ebeveynler çocukları için her şeyi yapmaya çalışarak, hatta kimi şeyleri yapmaktan caydırarak, onları tehlikeden ve hayal kırıklığından koruduklarına inanırlar. Lakin, çocuklar bunu olumsuz bir biçimde algılarlar, yani yeteneklerine olan itimat eksikliğiniz. Sonuç olarak, bu güvensizliklere ve değerli rastgele bir şey için sorumluluk alma kaygılarına yol açabilir.
7. YEMEĞİNİ YERSEN TATLI YİYEBİLİRSİN
Bu kelamı tehlikeli yapan şey, çocuğu yemeğin geri kalanının tatlı kadar lezzetli olmadığına inandırmasıdır. Sonunda, çocuk, daha evvel hiç sorun yaşamamış olsa bile, sözün tam manasıyla yemeye zorlandığı yemekten daha az tatmin olmaya başlar.
Çocuğunuzun berbat beslenme alışkanlıkları geliştirmesini istemiyorsanız, tatlıyı ödül olarak kullanmayın. Bunun yerine, tarafsız kalmaya çalışın ve çocuğunuza “Önce akşam yemeğini bitirmeyi seçtiğinizde tatlı yemeyi seçebilirsiniz” üzere bir seçenek sunun.
8. SENİN SIKINTININ NE
Çocuğun güvendiği bir yetişkin, kendisinde bir sorun olduğunu söylerse, bunu katiyen hatırlayacaklarından ve buna inanacaklarından emin olabilirsiniz. Fakat bu sözün asıl tehlikesi çok geniş olmasıdır. Çocuk ondan sonrasında kendilerine bu soruyu soracaktır. Ya da “Ben berbat bir insanım” kararına atlayarak bunu kendi biçimleriyle yorumlayabilirler. Sonuç olarak, sonunda bu güvensizliğin üstesinden gelmek için uzun yıllar terapiye gereksinimleri olabilir.
9. İŞİMDEN NEFRET EDİYORUM
her insanın iş yerinde makûs bir günü vardır. Bu olursa, sık sık konuta gelebilir ve mesela partnerimize işimizden ne kadar nefret ettiğimizi şikayet edebiliriz. Bu senaryoda yanlış bir şey yok üzere görünebilir. Fakat çocuklar her şeyi sünger üzere emerler. Aslında araştırmalar, hayata karşı tavırlarımızın, çocuklarımızın muvaffakiyetini belirlemede büyük tesiri olduğunu bulmuştur.
Bu niçinle, çocukların önünde işten şikayet etmek, onları çalışmanın ömrünüzü mahveden müthiş bir aktivite olduğuna inandırabilir. Sonunda ya yetişkinliğin tam bir kabus olduğuna inanarak büyüyecekler ya da dehşetlerinden dolayı meslek seçemeyecekler.