Ebeveynlik tarzınızın çocuğunuz üstündeki tesirleri

KesikÇayır

New member
Katılım
26 Mar 2021
Mesajlar
1,744
Puanları
0
Ebeveynlik tarzınızın çocuğunuz üstündeki tesirleri Ebeveyn olduğunuzda, kararlarınızın çocuğunuzun büyüyünce kim olacağını etkileyebileceğini hemen anlarsınız. Ve çocuklarınıza karşı katı mı yoksa hoşgörülü mü olacağınızı seçmek gerilimli ve bunaltıcı olabilir. Yapılan bir araştırma, ebeveynlerin çocuklarından ne kadar talepkar olduklarına ve onlara ne kadar hassas olduklarına bağlı olarak 4 çeşit ebeveynlik belirlemiştir. Ebeveynlik tarzınıza nazaran çocuğunuzu nasıl bir gelecek beklediğini öğrenmeye hazır mısınız?


1. SIKI VE KONTROLCÜSÜNÜZ

Otoriter ebeveynler hayli katı ve denetim edicidir. Çocukları hiç bir soru sormadan kurallarına körü körüne uymak zorundadır. Onlarla müzakere etmek, zıt konuşma olarak kabul edileceğinden bir seçenek değildir. Çocuklarının his ve niyetlerini dikkate almazlar. Çocukları muhakkak bir kuralı çiğnediğinde disiplin yerine cezayı kullanabilirler. Bu çeşit ebeveynler yaklaşımlarını şiddetli aşk olarak isimlendirebilir ve çocuklarını gerçek dünyaya daha düzgün hazırlayacağına inanabilirler.

Ne yazık ki, bu çeşit ebeveynlik bir çocuğa hakikaten ziyan verebilir. Otoriter ebeveynlerin çocukları ekseriyetle daha az bağımsızdır, daha inançsızdır, benlik hürmeti meseleleri vardır ve liderlik için kıymetli olan zayıf toplumsal maharetlere sahiptir. Bunun sebebi, küçükken fikirlerine kıymet verilmemesi ve her vakit onların yerine anne babalarının karar vermesidir.

Bunun haricinde, otoriter ebeveynlik, çocukları gelecekteki bağlarında agresif ve otoriter hale getirebilir. Bu çeşit çocuklar kendilerine hiç bir açıklama yapılmadığı için doğruyu yanlıştan öğrenemeyebilirler ve bu onları her vakit cezadan kaçmak istedikleri için yalancıya dönüştürebilir. Kurallar onlara her vakit katı bir biçimde empoze edildiğinden, kendi kendini denetim etme sıkıntıları da olabilir.

2. DİKKATLİ VE DEMOKRATİKSİNİZ

Otoriter ebeveynler, otoriter ebeveynlere misal zira onlar da sonlar koyar ve kurallar oluştururlar. Lakin farklı olan, aksiyonlarını ve kararlarını çocuklarına açıklamalarıdır. Daha dikkatlidirler ve çocuklarının his ve fikirlerini dikkate alırlar. Çocuklarını cezalandırmak yerine disiplini kullanır ve yeterli davranışları pekiştirirler.

Bu cins ebeveynlik, çocukların görüşlerini lisana getirmelerine ve ebeveynleriyle sağlıklı tartışmalara girmelerine müsaade verildiği için demokratik olarak da isimlendirilir. Yetkili ebeveynler de çocuklarının gelişmenine epeyce fazla güç harcarlar, lakin çok derecede denetim etmezler. Çocuklarının cezalandırılmasına gerek kalmadan kusur yapmalarına ve onlardan öğrenmelerine müsaade verilir.

Çocukları yetkili ebeveynler olan bağımsız ve kendinden emin olması daha olasıdır. Kendi başlarına karar vermede daha güzeldirler ve âlâ bağlantı maharetlerine sahiptirler. Ayrıyeten daha uygun öz denetim ve duygusal maharetlere sahiptirler ve daha empatiktirler. Tüm bu marifetler, hayatta başarılı olmalarına yardımcı olabilir.

3. ÇOK HOŞGÖRÜLÜSÜNÜZ

Müsaade veren ebeveynler de kurallar koyabilir, lakin nadiren uygularlar. Hayır demek yahut çocuklarını disipline etmek onlar için sıkıntı olabilir ve makus davranışlar kolay kolay affedilebilir. Onlar bir ebeveynden epey bir arkadaştır. Müsaade veren ebeveynler, çocuklarının his ve isteklerine, hatta tahminen de epeyce fazla kıymet verir ve bu da çocukları olumsuz istikamette etkileyebilir.

Bu tıp hoşgörülü ebeveynler nadiren disiplin kullandıklarından, çocuklarının öz denetim ve kurallara uyma ile ilgili meseleleri olabilir ve bu da toplumsal ömürleri üzerinde olumsuz bir tesire sahip olabilir. Ayrıyeten istediklerini elde etme hakkına da sahip olabilirler. Müsamahakar ebeveynlerin çocukları çoklukla düşük benlik hürmetine sahiptir ve düşük akademik performans stantlar.

4. İHMALKARSINIZ

İlgisiz ebeveynler, çocuklarının ömürlerinde neredeyse hiç bulunmaz ve gelişimleri üzerinde hayli az tesire sahiptir. Çok fazla kural koymazlar yahut çocuklarına gereğince takviye yahut rehberlik sağlamazlar ve çocuklarının kendilerini yetiştirmelerini beklerler. Fakat, bu biçimde bir ihmal her vakit kasıtlı değildir. Ebeveynlerin işteki gerilim yahut zihinsel sıhhat sıkıntıları üzere kendi sıkıntılarıyla bunaldığı ailelerde çoğunlukla görülen bir durumdur.

İlgisiz ebeveynlerin çocukları, benlik hürmeti ve akademik performans ile ilgili meseleler yaşayabilir. Hislerini denetim etmekte zorlanabilirler ve bu da dürtüsel olmalarına niye olabilir. Küçükken bu sevgi ve takviyesi görmedikleri için kurallara uymaları, bağlantı kurmaları ve diğerleriyle yakın ilgiler kurmaları da güç olabilir.
 
Üst