- Katılım
- 25 Eyl 2020
- Mesajlar
- 2,594
- Puanları
- 38
Erdoğan’ın bakanları: Soylu tepeliyor, Akar gülümsüyor
AKP’li Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın geçtiğimiz günlerde 10 büyükelçiyi hudut dışı etme sonucunı açıklaması ve akabinde İçişleri Bakanı Süleyman Soylu’nun gibisi meydan okumasından daha sonra Savunma Bakanı Hulusi Akar Brüksel’de NATO karargahındaydı.
Türkiye Komünist Partisi Genel Sekreteri Kemal Okuyan, Akar’ın bu ziyaretindeki temaslarında dikkat çeken bilgileri soL haber portalındaki köşesine taşıdı.
Akar’ın, Erdoğan ve Soylu’nun açıklamalarıyla aykırı düşen imgeler verdiğini tez eden Okuyan’ın “Erdoğan’ın bakanları: Soylu tepeliyor, Akar gülümsüyor” başlıklı yazısı şu biçimde:
“Bir adım daha sonrası savaş ilanıdır” dedi kimi yorumcular Erdoğan’ın on büyükelçinin hudut dışı edileceğini açıklamasının ardından… AKP Genel Başkanı’nın üslubuna bakılacak olursa nitekim de savaş güya kapıdaydı.
İçişleri Bakanı’na bakılırsayse savaş oldukçatan başlamıştı! Süleyman Soylu “teröristleri tepelediğimiz vakit Batı’yı da, ABD’yi de tepeliyoruz” diyerek hususa açıklık getirmişti. Elçiler hususundaysa Bakan nezaketi elden bırakmadı ve on diplomata “edepsiz” sözcüğünü yakıştırdı!
Cumhurbaşkanı her bahiste konuşuyor, kaç çocuk yapılacağına bile karışıyor, on büyükelçinin istenmeyen kişi ilan edilmesine mi karar vermeyecek? Süleyman Soylu da yavaş yavaş Peker travmasını üzerinden atıp forma girmekte. Ne de olsa Türkiye’nin iç güvenliğinden sorumlu, tepeleyecek, vuracak, atacak, had bildirecek…
Ancak husus sonuçta dış siyaset, insan Dışişleri Bakanı’nın ne düşündüğünü ister istemez merak ediyor. Lakin Mevlüt Çavuşoğlu oralı değil, memleketten uzakta “Türkiye ile Güney Kore içindeki stratejik paydaşlığı derinleştirmek”le meşgul. “Stratejik ortaklık” kıymetli kavram, biliyorsunuz ABD ile de ortada sırada bu biçimde bir bağ kuruluyor; daha sonra bir öteki bakan çıkıp “onları tepeliyoruz” diye halkımızı bilgilendiriyor!
İçimiz dışımız bir değil sanırım! İçişleri ile Dışişleri birden fazla defa farklı telden çalıyor.
Bu durumda husus önemli olduğu için, savaşla ilgili bakanlığa yöneltiyoruz bakışımızı. Erdoğan’ın bir an evvel istenmeyen adam ilan edilmeleri için Çavuşoğlu’na talimat verdiği, Soylu’nunsa “edepsizler” diye kalayı bastığı büyükelçilerin temsil ettikleri ülkelerle gerginlik tırmanacaksa iş kaçınılmaz olarak silahlı kuvvetlerin caydırıcılığına ve savaşma yeteneğine kalacak. E bu durumda başkomutanlık yetkisi TBMM ismine Cumhurbaşkanı’nda ve onun ismine da Genelkurmay Başkanı’nda olsa da, en yetkili şahıs Savunma Bakanı Hulusi Akar.
Pekala Türkiye’nin Savunma Bakanı Hulusi Akar, amirleri ve kabinedaşları büyükelçilere ve onların ülkelerine yüklenirken ne yapıyordu?
Brüksel’de NATO karargahında ortalarında “istenmeyen” ülkelerinkilerin de olduğu Savunma Bakanları ile samimi pozlar verip bunları bakanlığın resmi sayfasında yayınlıyordu.
Örnek olsun, kapı dışarı edilecek büyükelçilerden biri ABD’li, tahminen de Ankara’da bavulunu topluyor David Satterfield; Brüksel’deki görüntü ise büsbütün farklı, Hulusi Akar ile ABD Savunma Bakanı Lloyd James Austin ne hoş anlaşıyorlar! Maskeler var yüzlerinde lakin gözlerinin içi gülüyor Akar’ın.
daha sonra maskeler de çıkıyor, samimiyet artıyor.
Bir de üstüne açıklama yapıyor Hulusi Akar ve bir sefer daha “NATO’dan bir yere gitmiyoruz, biz ittifakın ayrılmaz parçasıyız” diyor.
Birebir anda batılı medyada Hulusi Akar’ı Türkiye’de en yeterli iş yapılacak siyasilerden biri olarak kıymetlendiren haberlerin çıktığını da hatırlatalım.
Evet, AKP Genel Lideri ve İçişleri Bakanı ile Dışişleri Bakanı ve Savunma Bakanı içinde bir uyumsuzluk gözüküyor büyükelçi krizinde.
Kıymetli mi?
Hayır. Zira sadece farklı yetkililer içinde değil, tıpkı kişinin kelamlarında de uyumsuzluk artık bir kural haline geldi. Herkes biliyor ki, Türkiye’de yöneticilerin konuşmalarına fazla mana yüklemeyeceksin.
Kıymetsiz mi?
Hayır. Zira AKP iktidarında makine uygunca dağıldığı üzere, birtakım isimler açıkça Erdoğan daha sonrasına yatırım yapıyor, sermaye etraflarına, emperyalist merkezlere “güven” vermek ve “ben onlar üzere değilim” demek için her fırsatı pahalandırıyor.
Kıymetli mi?
Hayır. Zira bugünkü Türkiye’nin emperyalist dünyaya savaş ilan etmesi bir yana, bağları kopacak noktaya getirmesi mümkün değil.
Kıymetsiz mi?
Hayır. Zira iktisadı kırılgan ve şiddetle yabancı sermaye girişine muhtaç, bütün kurumlarına ABD ve AB’nin yerleştiği, nükleer silahların dahi konuşlandırıldığı yabancı üslerin faaliyetini sürdürdüğü ve en değerlisi piyasa iktisadı ismi altında memleketler arası monopollerin acımasız terörü ile karşı karşıya olan bir ülkede makineyi dağıtan ve çaresizlik ortasında denemeler yapan bir iktidarın emperyalist dünya ile yaşadığı her tansiyonun bedelini halkımız ödemekte.
Emperyalist dünyaya meydan okunacaksa…
Birinci iş halk örgütlenecek. Halk fakat işçi halka dayanan bir toplumsal sistemde örgütlenir, sahiden ülkeye sahip çıkar. Halkı yoksulluğa ve adaletsizliğie mahkum eden bir nizamın savunması da çürüktür.
İkincisi, emperyalist kurumlardan çıkılacak. NATO’nun ortasında, AB’nin kapı eşiğinde bu kurumlara dayılanmak ya inandırıcı olmaz ya da yıkım getirir.
Üç, yabancı üslere el konacak ve tüm yabancı askeri ögeler kapı dışarı edilecek. Kalenin içi işgal altındaysa neyi savunacaksınız?
Dört, ülkede eşitlikle birlikte özgürlükçü bir tertip kurulacak, gelişkin bir demokrasi inşa edilecek ve insanlık düşmanı emperyalistlerin bu konularda gevezelik etmesinin tabanı ortadan kalkacak. Onların bizi değil, halkımızın onları yargılamasının şartları yaratılacak.
Beş ve tahminen en değerlisi, ülke iktisadı sermayenin değil tüm toplumun faydasına bir daha yapılandırılacak, emperyalizm altından bu coğrafyadaki halı çekiverilecek.
Sosyalizmde bu biçimde yapılacak; bu ülkelerin büyükelçilerine nezakette kusur edilmeyecek zira onlar karşılarında içi dışı bir bir iktidar ve kuş uçurtmayan bir halk olduğunu bilerek ayaklarını denk alacaklar.
Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı
AKP’li Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın geçtiğimiz günlerde 10 büyükelçiyi hudut dışı etme sonucunı açıklaması ve akabinde İçişleri Bakanı Süleyman Soylu’nun gibisi meydan okumasından daha sonra Savunma Bakanı Hulusi Akar Brüksel’de NATO karargahındaydı.
Türkiye Komünist Partisi Genel Sekreteri Kemal Okuyan, Akar’ın bu ziyaretindeki temaslarında dikkat çeken bilgileri soL haber portalındaki köşesine taşıdı.
Akar’ın, Erdoğan ve Soylu’nun açıklamalarıyla aykırı düşen imgeler verdiğini tez eden Okuyan’ın “Erdoğan’ın bakanları: Soylu tepeliyor, Akar gülümsüyor” başlıklı yazısı şu biçimde:
“Bir adım daha sonrası savaş ilanıdır” dedi kimi yorumcular Erdoğan’ın on büyükelçinin hudut dışı edileceğini açıklamasının ardından… AKP Genel Başkanı’nın üslubuna bakılacak olursa nitekim de savaş güya kapıdaydı.
İçişleri Bakanı’na bakılırsayse savaş oldukçatan başlamıştı! Süleyman Soylu “teröristleri tepelediğimiz vakit Batı’yı da, ABD’yi de tepeliyoruz” diyerek hususa açıklık getirmişti. Elçiler hususundaysa Bakan nezaketi elden bırakmadı ve on diplomata “edepsiz” sözcüğünü yakıştırdı!
Cumhurbaşkanı her bahiste konuşuyor, kaç çocuk yapılacağına bile karışıyor, on büyükelçinin istenmeyen kişi ilan edilmesine mi karar vermeyecek? Süleyman Soylu da yavaş yavaş Peker travmasını üzerinden atıp forma girmekte. Ne de olsa Türkiye’nin iç güvenliğinden sorumlu, tepeleyecek, vuracak, atacak, had bildirecek…
Ancak husus sonuçta dış siyaset, insan Dışişleri Bakanı’nın ne düşündüğünü ister istemez merak ediyor. Lakin Mevlüt Çavuşoğlu oralı değil, memleketten uzakta “Türkiye ile Güney Kore içindeki stratejik paydaşlığı derinleştirmek”le meşgul. “Stratejik ortaklık” kıymetli kavram, biliyorsunuz ABD ile de ortada sırada bu biçimde bir bağ kuruluyor; daha sonra bir öteki bakan çıkıp “onları tepeliyoruz” diye halkımızı bilgilendiriyor!
İçimiz dışımız bir değil sanırım! İçişleri ile Dışişleri birden fazla defa farklı telden çalıyor.
Bu durumda husus önemli olduğu için, savaşla ilgili bakanlığa yöneltiyoruz bakışımızı. Erdoğan’ın bir an evvel istenmeyen adam ilan edilmeleri için Çavuşoğlu’na talimat verdiği, Soylu’nunsa “edepsizler” diye kalayı bastığı büyükelçilerin temsil ettikleri ülkelerle gerginlik tırmanacaksa iş kaçınılmaz olarak silahlı kuvvetlerin caydırıcılığına ve savaşma yeteneğine kalacak. E bu durumda başkomutanlık yetkisi TBMM ismine Cumhurbaşkanı’nda ve onun ismine da Genelkurmay Başkanı’nda olsa da, en yetkili şahıs Savunma Bakanı Hulusi Akar.
Pekala Türkiye’nin Savunma Bakanı Hulusi Akar, amirleri ve kabinedaşları büyükelçilere ve onların ülkelerine yüklenirken ne yapıyordu?
Brüksel’de NATO karargahında ortalarında “istenmeyen” ülkelerinkilerin de olduğu Savunma Bakanları ile samimi pozlar verip bunları bakanlığın resmi sayfasında yayınlıyordu.
Örnek olsun, kapı dışarı edilecek büyükelçilerden biri ABD’li, tahminen de Ankara’da bavulunu topluyor David Satterfield; Brüksel’deki görüntü ise büsbütün farklı, Hulusi Akar ile ABD Savunma Bakanı Lloyd James Austin ne hoş anlaşıyorlar! Maskeler var yüzlerinde lakin gözlerinin içi gülüyor Akar’ın.
daha sonra maskeler de çıkıyor, samimiyet artıyor.
Bir de üstüne açıklama yapıyor Hulusi Akar ve bir sefer daha “NATO’dan bir yere gitmiyoruz, biz ittifakın ayrılmaz parçasıyız” diyor.
Birebir anda batılı medyada Hulusi Akar’ı Türkiye’de en yeterli iş yapılacak siyasilerden biri olarak kıymetlendiren haberlerin çıktığını da hatırlatalım.
Evet, AKP Genel Lideri ve İçişleri Bakanı ile Dışişleri Bakanı ve Savunma Bakanı içinde bir uyumsuzluk gözüküyor büyükelçi krizinde.
Kıymetli mi?
Hayır. Zira sadece farklı yetkililer içinde değil, tıpkı kişinin kelamlarında de uyumsuzluk artık bir kural haline geldi. Herkes biliyor ki, Türkiye’de yöneticilerin konuşmalarına fazla mana yüklemeyeceksin.
Kıymetsiz mi?
Hayır. Zira AKP iktidarında makine uygunca dağıldığı üzere, birtakım isimler açıkça Erdoğan daha sonrasına yatırım yapıyor, sermaye etraflarına, emperyalist merkezlere “güven” vermek ve “ben onlar üzere değilim” demek için her fırsatı pahalandırıyor.
Kıymetli mi?
Hayır. Zira bugünkü Türkiye’nin emperyalist dünyaya savaş ilan etmesi bir yana, bağları kopacak noktaya getirmesi mümkün değil.
Kıymetsiz mi?
Hayır. Zira iktisadı kırılgan ve şiddetle yabancı sermaye girişine muhtaç, bütün kurumlarına ABD ve AB’nin yerleştiği, nükleer silahların dahi konuşlandırıldığı yabancı üslerin faaliyetini sürdürdüğü ve en değerlisi piyasa iktisadı ismi altında memleketler arası monopollerin acımasız terörü ile karşı karşıya olan bir ülkede makineyi dağıtan ve çaresizlik ortasında denemeler yapan bir iktidarın emperyalist dünya ile yaşadığı her tansiyonun bedelini halkımız ödemekte.
Emperyalist dünyaya meydan okunacaksa…
Birinci iş halk örgütlenecek. Halk fakat işçi halka dayanan bir toplumsal sistemde örgütlenir, sahiden ülkeye sahip çıkar. Halkı yoksulluğa ve adaletsizliğie mahkum eden bir nizamın savunması da çürüktür.
İkincisi, emperyalist kurumlardan çıkılacak. NATO’nun ortasında, AB’nin kapı eşiğinde bu kurumlara dayılanmak ya inandırıcı olmaz ya da yıkım getirir.
Üç, yabancı üslere el konacak ve tüm yabancı askeri ögeler kapı dışarı edilecek. Kalenin içi işgal altındaysa neyi savunacaksınız?
Dört, ülkede eşitlikle birlikte özgürlükçü bir tertip kurulacak, gelişkin bir demokrasi inşa edilecek ve insanlık düşmanı emperyalistlerin bu konularda gevezelik etmesinin tabanı ortadan kalkacak. Onların bizi değil, halkımızın onları yargılamasının şartları yaratılacak.
Beş ve tahminen en değerlisi, ülke iktisadı sermayenin değil tüm toplumun faydasına bir daha yapılandırılacak, emperyalizm altından bu coğrafyadaki halı çekiverilecek.
Sosyalizmde bu biçimde yapılacak; bu ülkelerin büyükelçilerine nezakette kusur edilmeyecek zira onlar karşılarında içi dışı bir bir iktidar ve kuş uçurtmayan bir halk olduğunu bilerek ayaklarını denk alacaklar.
Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı