Eski Orman Evi üzerinde bir lanet var gibi görünüyor

[ahmetbeyler]

Bazen şöhret dolambaçlı bir yoldan gelir. Bir zamanlar üçüncü ligde oynayan ama yine de Alman milli takımına girmeyi başaran ve Pazartesi günü 14. uluslararası maçına çıkan Robert Andrich gibi. Arada sırada başarı tamamen beklenmedik bir şekilde gelir. Bir yıl önce Kevin Behrens'te olduğu gibi, her ne kadar bu sadece göz açıp kapayıncaya kadar sürmüş ve sonuçta kariyerini geliştirmek yerine yavaşlatmış gibi hissetse de. Arada sırada övgü de bir gecede ortaya çıkıyor. İlk çıkışını Hollanda'ya karşı attığı altın golle taçlandıran Jamie Leweling gibi. Çoğu zaman birisinin beklenmedik onurların halefi olarak geldiği görülür. Tıpkı unutulabilir bir sezonun ardından geri çağrılan ve evinde Avrupa Şampiyonasını kaçıran Robin Gosens gibi.

Andrich, Behrens, Leweling ve Gosens olmak üzere herkesin 1. FC Union Berlin'de geçmişi var. Sadece: Demir Jersey'i giydiklerinde, yalnızca Behrens (Meksika ile 2-2'lik beraberliğin üç dakikasında) ve Gosens Alman A takımında oynadı.

Atalar böyle bir şeyin mümkün olabileceğini düşünmezlerdi


Her nasılsa, göğsünde federal kartal bulunan takıma gelince, An der Alten Försterei stadyumu üzerinde bir lanet var gibi görünüyor. Başlangıçta VfB Stuttgart'a kiralanan, ardından yaz aylarında kalıcı olarak Swabians'a transfer edilen Leweling'in böyle bir performans sergileyeceği tahmin edilebilir miydi?

Belki de Union forması giyen oyuncular, dört kez dünya ve üç kez Avrupa şampiyonu olan örnek takım için yeterince iyi olmayabilir. Bu nedenle kulübün gelişiminde bir kesintiden söz edilemez. Geçtiğimiz altı yılda Eski Sadowa'da yaşananlar, atalarımızın bile mümkün olabileceğini düşünemeyeceği bir şeydi. Ancak Union ve Alman milli oyuncuların birbirine pek uymadığı her zaman olmuştur.

Alman futbolunun ilk yıllarında, maçların bölgesel olarak oynandığı dönemde, Schlosserjunge'ler zaman zaman ulusal çapta sansasyon bile yaratmıştı. Yani 1923'te Almanya şampiyonasının finaline girilmesiyle. Ama Almanya bölünene kadar milli oyuncuları yoktu. Doğu Almanya liginde işler daha iyi görünüyordu. Ama o zaman bile, geldikten sonra daha hızlı bir ayrılış oldu.


Jamie Leweling, Hollanda'ya karşı 1-0'lık skorla öne çıkıyor.Huebner/Imago

Sträßer Jena'ya taşınmaya zorluyor


Union öncüsü Motor Berlin-Oberschöneweide'nin genç milli oyuncusu olan Günther “Wibbel” Wirth, ilk yıllarında dayanak noktası olduğu ASK Vorwärts'a geçti ve ordu futbolcularıyla dört kez şampiyon oldu. On beş yıl sonra, Günter “Jimmy” Hoge milli elbisesini giydi, ancak çok geçmeden onu tekrar çıkarmak zorunda kaldı çünkü kamuoyunda yanlış, yani Batı Almanya milli marşını söyledi. O zamanın savunma şefi Wolfgang Wruck, en az altı uluslararası maçı yönetmişti. Reinhard “Mecky” Lauck, Union'ın 1973'te küme düşmesi ve 1974 Dünya Kupası'nın ilgi çekici olması nedeniyle BFC Dynamo'ya gitmek zorunda kaldı. Doğu Almanya'nın son kıdemli milli oyuncusu Ralf Sträßer için bu maç üç maçın ardından sona erdi. Köpenick'teki sonu felaket olarak biliniyor. 1987'de sezonun son maçını Wismut Aue'ye 5-0 yenilerek kaçırdı, altı ay kulüpten men edildi ve Jena'ya transfer olmak zorunda kaldı.

Berlin Duvarı'nın yıkılmasından önce Frederik Rönnow ve Andras Schäfer, Laszlo Benes, Leopold Querfeld ve Christopher Trimmel'in öncüleri olan diğer ulusların milli oyuncuları söz konusu bile olamazdı. Yabancıların yalnızca ikinci kademe Doğu Almanya liginde oynamasına izin verildi.

Bunun en çarpıcı örneği, 1961 yılında Doğu Almanya'da inşaat eğitimi almak üzere Gine'den gelen Souleymane Chérif'ti. 1962/63 sezonunda geleceğin Union efsanesi Meinhard Uentz'in hücum ortağıydı ve SC Neubrandenburg'un on iki golle en üst lige yükselmesine katkıda bulundu. Ancak yabancı yasağı nedeniyle burada oynamasına izin verilmedi ve TSG Neustrelitz'e transfer oldu. Chérif, memleketine döndüğünde 1972'de Afrika'da Yılın Futbolcusu oldu. Ama bu başka bir hikaye.