KesikÇayır
New member
- Katılım
- 26 Mar 2021
- Mesajlar
- 1,744
- Puanları
- 0
Faizin tarihçesi: Nasıl ortaya çıktı? Türkçe’deki yaygın karşılığı “faiz” olan Arapça ribâ kelimesi sözlükte “fazlalık, nemâ, artma, çoğalma; yükseğe çıkma; (beden) serpilip gelişme” üzere manalara gelir.
Faiz, borç verilen bir parayı yahut malı aşikâr bir süre sonunda muhakkak bir fazlalıkla, veyahut borç bağlantısından doğan ve müddetinde ödenmeyen bir alacağa ek vade tanıyıp bu müddete karşılık onu fazlalıkla geri almanın yahut bu türlü alınan fazlalığın ismidir.
Faiz, ekonomi biliminde iki manada kullanılmaktadır.
Birinci manada faiz, bir borç mutabakatının satışı kararı elde edilen gelir oranıdır. İkinci manada ise üretim hedefli girdi olarak kullanılan sermayenin gelir oranıdır.
FAİZİN MUCİDİ: SÜMERLER
Faizin tarihi M.Ö 3000’li senelerda ilk vakit içinderda Sümerler vaktinde kullanıldığı ve birinci kere borç verilen tohumların muhakkak bir yüzde ziyadesiyle geri alınması olarak ortaya çıktığı iddia edilmektedir.
Yaklaşık 5000 yıllık tarihi olan faiz birinci vakit içinderda borç verilen tohumların geri alınırken, %20 daha fazla oranda alınmasıyla ortaya çıkmıştır.
Ekonomist Mahfi Eğilmez, faizin doğuşunu şöyle anlatır:
Antik dünyada çiftçiler başta buğday, arpa olmak üzere ürettikleri ziraî mamüllerin eşkıyalar ya da hükümdarlar tarafınca el konulmasından bıkmış usanmışlardı. Bu eserleri çuvallara koyup tapınaklara emanet etmeye başladılar.
FAİZİN DOĞUŞU
Din vazifelilerinin rastgele bir bedel talep etmeksizin muhafazaya aldıkları bu mallar tapınaklarda epey yer işgal etmeye başlayınca vakit ortasında bu muhafaza karşılığında bir bedel alınır oldu.
bir süre daha sonra çabucak hemen mahsul almamış olup da bu tahıllara bir süreliğine muhtaçlığı olanlar bu tahılları kendi mahsullerini aldıklarında iade etmek kaydıyla ödünç istemeye başladılar.
Başlangıçta yalnızca itimada dayalı ve bedelsiz yapılan bu ödünç verme işi daha sonraları tapınakların harcamalarına katkı sağlaması maksadıyla makul bir bedel alınarak yapılmaya başlandı.
TARİHTEKİ BİRİNCİ FAİZ
örneğin bir çiftçi tarafınca o periyotta muhtaçlık fazlası olduğu için tapınağa 6 aylığına 5 mina buğday karşılığı müdafaa bedeliyle emanet bırakılmış 100 mina (yaklaşık 50 kg) buğdayı din nazaranvlileri gereksinimi olana 6 ay müddetle emanet olarak veriyor ve 6 ay daha sonra geri getirdiğinde 120 mina (60 kg) olarak vermesi isteniyordu.
Bütün bu süreçler tapınaktaki din nazaranvlileri tarafınca detaylı halde kayıt altına alınıyor ve rastgele bir karışıklığa yol açılmadan yürütülüyordu.
Kolay kolay anlaşılacağı üzere koruma bedeli olarak alınan 5 mina hariç ödünç alınan ile geri ödenen içindeki 15 mina buğday (yüzde 15) bugünkü manada faizdi.
Faiz, borç verilen bir parayı yahut malı aşikâr bir süre sonunda muhakkak bir fazlalıkla, veyahut borç bağlantısından doğan ve müddetinde ödenmeyen bir alacağa ek vade tanıyıp bu müddete karşılık onu fazlalıkla geri almanın yahut bu türlü alınan fazlalığın ismidir.
Faiz, ekonomi biliminde iki manada kullanılmaktadır.
Birinci manada faiz, bir borç mutabakatının satışı kararı elde edilen gelir oranıdır. İkinci manada ise üretim hedefli girdi olarak kullanılan sermayenin gelir oranıdır.
FAİZİN MUCİDİ: SÜMERLER
Faizin tarihi M.Ö 3000’li senelerda ilk vakit içinderda Sümerler vaktinde kullanıldığı ve birinci kere borç verilen tohumların muhakkak bir yüzde ziyadesiyle geri alınması olarak ortaya çıktığı iddia edilmektedir.
Yaklaşık 5000 yıllık tarihi olan faiz birinci vakit içinderda borç verilen tohumların geri alınırken, %20 daha fazla oranda alınmasıyla ortaya çıkmıştır.
Ekonomist Mahfi Eğilmez, faizin doğuşunu şöyle anlatır:
Antik dünyada çiftçiler başta buğday, arpa olmak üzere ürettikleri ziraî mamüllerin eşkıyalar ya da hükümdarlar tarafınca el konulmasından bıkmış usanmışlardı. Bu eserleri çuvallara koyup tapınaklara emanet etmeye başladılar.
FAİZİN DOĞUŞU
Din vazifelilerinin rastgele bir bedel talep etmeksizin muhafazaya aldıkları bu mallar tapınaklarda epey yer işgal etmeye başlayınca vakit ortasında bu muhafaza karşılığında bir bedel alınır oldu.
bir süre daha sonra çabucak hemen mahsul almamış olup da bu tahıllara bir süreliğine muhtaçlığı olanlar bu tahılları kendi mahsullerini aldıklarında iade etmek kaydıyla ödünç istemeye başladılar.
Başlangıçta yalnızca itimada dayalı ve bedelsiz yapılan bu ödünç verme işi daha sonraları tapınakların harcamalarına katkı sağlaması maksadıyla makul bir bedel alınarak yapılmaya başlandı.
TARİHTEKİ BİRİNCİ FAİZ
örneğin bir çiftçi tarafınca o periyotta muhtaçlık fazlası olduğu için tapınağa 6 aylığına 5 mina buğday karşılığı müdafaa bedeliyle emanet bırakılmış 100 mina (yaklaşık 50 kg) buğdayı din nazaranvlileri gereksinimi olana 6 ay müddetle emanet olarak veriyor ve 6 ay daha sonra geri getirdiğinde 120 mina (60 kg) olarak vermesi isteniyordu.
Bütün bu süreçler tapınaktaki din nazaranvlileri tarafınca detaylı halde kayıt altına alınıyor ve rastgele bir karışıklığa yol açılmadan yürütülüyordu.
Kolay kolay anlaşılacağı üzere koruma bedeli olarak alınan 5 mina hariç ödünç alınan ile geri ödenen içindeki 15 mina buğday (yüzde 15) bugünkü manada faizdi.