KesikÇayır
New member
- Katılım
- 26 Mar 2021
- Mesajlar
- 1,744
- Puanları
- 0
Fransa’nın en yeterli fakültesinden yüksek yapıp Elazığ’daki köyüne döndü 57 yaşındaki bir çocuk annesi Hava Arslan, 1986 yılında Fransa’ya gitti.
Fransızca öğrendikten daha sonra dünyanın en güzel üniversiteleri içinde yer alan Paris 1 Üniversitesi Sorbonne Fakültesi Coğrafya Kısmı’nı kazanan Arslan, eğitimini tamamladı.
Tıpkı üniversitede doktora ve master çalışmalarını yapan Arslan, Güneydoğu Anadolu Projesi (GAP) üzerine çalışma yürüttü.
ÜLKESİNE DÖNDÜ
14 yıl Fransa’da yaşayan Arslan, sonrasındasında Türkiye’ye dönerek Ankara’ya yerleşti ve özel kurumlarda Fransızca öğretmenliği yapmaya başladı.
Pandeminin başlamasıyla bir arada online ders vermeye başlayan Arslan, bunu fırsat bilerek sıkıldığı kent ömrünü terk edip, tarım yapmak için memleketi Elazığ’ın Karakörk köyüne yerleşti.
KURAKLIK, İSTEDİĞİ RANDIMANI OLUŞTURMADI
Geçen yıl birinci vakit içinderda 290 dönüme aspir ekimi yapan Arslan, kuraklık niçiniyle istediği randımanı alamadı.
Tarım Vilayet Müdürlüğü ile koordineli bir biçimde çalışan Arslan, 500 dönüm alana kuraklığa daha sağlam olan ve tıbbi olarak kullanılan deve dikeni ekimine karar verdi.
GÜNÜNÜ TRAKTÖR ÜZERİNDE GEÇİRİYOR
beraberinde salep ve badem ekimine de başlayan Arslan, gününün büyük bir kısmını traktör üzerinde tarla sürerek geçiriyor. Arslan, günün başka saatlerinde ise bir daha öğrencilerine online olarak Fransızca dersi vermeyi sürdürüyor.
TOPRAĞA DÖNÜŞ KARARI
1986 yılında Fransa’ya gittiğini ve 14 yıl orada kaldığını an9latan Hava Arslan, “İlk 3 yılım Fransızca öğrenmekle geçti. Akabinde Paris 1 Üniversitesi Sorbonne Fakültesi’nde coğrafya eğitimimi aldım. Mastır ve doktora çalışmalarımı orada bitirdim. 2000 yılında yine Türkiye’ye dönüş sonucu aldım. Zira biz buna memleket hasreti diyelim. Geldikten daha sonra uzun yıllar Ankara’da yaşadım. Ankara senelerında Fransız Büyükelçiliği’nin okuluna animasyon komitesi olarak kimi aktivedeler düzenledim. Fransız etüt merkezim vardı. Fransızca dersleri verdim. sonrasındasında bu pandemi sürecinde girdiğimiz vakit meskende online Fransızca derslerine devam ettim. Bu pandemi süreci bize tabiatın ne kadar değerli olduğunu, toprağa dönüş sonucumın ne kadar süratli gerçekleştirilmesi gerektiğini bana gösterdi. Mart ayı prestiji ile köye dönüş sonucu aldım ve geldim.” dedi.
“TÜKRİYE’NİN ZİRAÎ ÜRETİMİNE KATKI SUNABİLİRİZ”
Köye dönüş hedefinin rol model oluşturmak olduğunu aktaran Arslan, “Genç kuşaklara örnek olmak. Pandemi süreciyle bir arada görüyoruz ki biz kentlerde dört duvar içinde sıkıştık kaldık. Kaslarım erimeye başladı. Benim bu gelişimi örnek alıp da köye gelme isteği taşıyan akrabalarımız olmaya başladı. Genç arkadaşlarımız gelip burada konut yapmaya başladı. Aslında bir şey daha göstermek istiyorum. Köyde kent hayatından epey daha lüks ve konforlu bir hayat sürerek burada ziraî üretime girebilirsiniz. Ziraî mekanizasyon, traktör üzere her türlü aletler, fiziken yorulmadan da tarım yapabileceğimizi gösterdi. Bu da mümkün. Çok yorulmadan epeyce daha keyifli işler yapabiliriz. Türkiye’nin ziraî üretimine katkı sunabiliriz.” tabirlerini kullandı.
“DÜNYADA ZİRAÎ ÜRETİME KATKI SUNMAK VE ÖRNEK OLMAK”
Dışa bağımlı olunduğunu lisana getiren Arslan, “Bu beni fazlaca üzüyor. Benim emellerimden bir tanesi de ülke ekonomisidir. Dünyada ziraî üretime katkı sunmak ve örnek olmak. Toprak ana doğurandır, bayan da doğurandır. İki doğuran bir ortaya geldiği vakit bayan eliyle ekilen her fidanın öbür bir tadı ve manası olacaktır. Orman Bakanlığı ile bir projem var. Burası orman köyü olduğu için orman köylerinin fazlaca hoş avantajları var. Köyümde yıpranmış orman yeri var. E-Devlet üzerinden talepte bulundum. Ardıç ve meşe ormanı olduğu için orada 30 sönüm badem ekmeyi düşünüyorum.” diye konuştu.
“BU BÖLGEYİ SALEP BÖLGESİ YAPABİLECEĞİME İNANIYORUM”
Mart ayında geldiğinde birinci vakit içinderda aspir ekimi yaptığını aktaran Arslan, “290 dönüm aspir ektik. Lakin bu sene 500 dönüm kadar araziyi sürüp üzerine deve dikeni ekmeyi düşünüyorum. Deve dikeni, karaciğer yağlanması, kolesterol düşürücü tesiri, şeker hastalığı olmak üzere biroldukca yararı var. Tohumlarını ve yapraklarını kullanabiliyorsunuz. Geri kalanı da hayvanlara yem olarak gidecek. Deve dikeni kuraklığa epeyce sağlam. Artık kuru tarım yapmak zorundayız. Etraf daha sonralarına karşı hassas olmak zorundayız. Bana en büyük yararı da ekonomik olarak gübre kullanılmamasıdır. Zira tıbbi olarak kullanılacak. Onun dışında bir salep denemesi yaptım. Bu sene Serapias ile başladım. çabucak sonrasında bu salep hadisesini büyütmeyi ve burayı salep köyü yapmayı düşünüyorum. Madem doğal olarak var. Salebi onlarca dönüme çıkarmayı düşünüyorum. Zira ithalat ve ihracata baktığınız vakit salep dalı yalnızca kaçak toplayıcılar ile besleniyor. Samsun, Sinop ve Amasya üzere epeyce hoş projeler geliştiren vilayetler var. Bu vilayetleri örnek alıyoruz. Bu bölgeyi salep bölgesi yapabileceğime inanıyorum.” biçiminde konuştu.
Fransızca öğrendikten daha sonra dünyanın en güzel üniversiteleri içinde yer alan Paris 1 Üniversitesi Sorbonne Fakültesi Coğrafya Kısmı’nı kazanan Arslan, eğitimini tamamladı.
Tıpkı üniversitede doktora ve master çalışmalarını yapan Arslan, Güneydoğu Anadolu Projesi (GAP) üzerine çalışma yürüttü.
ÜLKESİNE DÖNDÜ
14 yıl Fransa’da yaşayan Arslan, sonrasındasında Türkiye’ye dönerek Ankara’ya yerleşti ve özel kurumlarda Fransızca öğretmenliği yapmaya başladı.
Pandeminin başlamasıyla bir arada online ders vermeye başlayan Arslan, bunu fırsat bilerek sıkıldığı kent ömrünü terk edip, tarım yapmak için memleketi Elazığ’ın Karakörk köyüne yerleşti.
KURAKLIK, İSTEDİĞİ RANDIMANI OLUŞTURMADI
Geçen yıl birinci vakit içinderda 290 dönüme aspir ekimi yapan Arslan, kuraklık niçiniyle istediği randımanı alamadı.
Tarım Vilayet Müdürlüğü ile koordineli bir biçimde çalışan Arslan, 500 dönüm alana kuraklığa daha sağlam olan ve tıbbi olarak kullanılan deve dikeni ekimine karar verdi.
GÜNÜNÜ TRAKTÖR ÜZERİNDE GEÇİRİYOR
beraberinde salep ve badem ekimine de başlayan Arslan, gününün büyük bir kısmını traktör üzerinde tarla sürerek geçiriyor. Arslan, günün başka saatlerinde ise bir daha öğrencilerine online olarak Fransızca dersi vermeyi sürdürüyor.
TOPRAĞA DÖNÜŞ KARARI
1986 yılında Fransa’ya gittiğini ve 14 yıl orada kaldığını an9latan Hava Arslan, “İlk 3 yılım Fransızca öğrenmekle geçti. Akabinde Paris 1 Üniversitesi Sorbonne Fakültesi’nde coğrafya eğitimimi aldım. Mastır ve doktora çalışmalarımı orada bitirdim. 2000 yılında yine Türkiye’ye dönüş sonucu aldım. Zira biz buna memleket hasreti diyelim. Geldikten daha sonra uzun yıllar Ankara’da yaşadım. Ankara senelerında Fransız Büyükelçiliği’nin okuluna animasyon komitesi olarak kimi aktivedeler düzenledim. Fransız etüt merkezim vardı. Fransızca dersleri verdim. sonrasındasında bu pandemi sürecinde girdiğimiz vakit meskende online Fransızca derslerine devam ettim. Bu pandemi süreci bize tabiatın ne kadar değerli olduğunu, toprağa dönüş sonucumın ne kadar süratli gerçekleştirilmesi gerektiğini bana gösterdi. Mart ayı prestiji ile köye dönüş sonucu aldım ve geldim.” dedi.
“TÜKRİYE’NİN ZİRAÎ ÜRETİMİNE KATKI SUNABİLİRİZ”
Köye dönüş hedefinin rol model oluşturmak olduğunu aktaran Arslan, “Genç kuşaklara örnek olmak. Pandemi süreciyle bir arada görüyoruz ki biz kentlerde dört duvar içinde sıkıştık kaldık. Kaslarım erimeye başladı. Benim bu gelişimi örnek alıp da köye gelme isteği taşıyan akrabalarımız olmaya başladı. Genç arkadaşlarımız gelip burada konut yapmaya başladı. Aslında bir şey daha göstermek istiyorum. Köyde kent hayatından epey daha lüks ve konforlu bir hayat sürerek burada ziraî üretime girebilirsiniz. Ziraî mekanizasyon, traktör üzere her türlü aletler, fiziken yorulmadan da tarım yapabileceğimizi gösterdi. Bu da mümkün. Çok yorulmadan epeyce daha keyifli işler yapabiliriz. Türkiye’nin ziraî üretimine katkı sunabiliriz.” tabirlerini kullandı.
“DÜNYADA ZİRAÎ ÜRETİME KATKI SUNMAK VE ÖRNEK OLMAK”
Dışa bağımlı olunduğunu lisana getiren Arslan, “Bu beni fazlaca üzüyor. Benim emellerimden bir tanesi de ülke ekonomisidir. Dünyada ziraî üretime katkı sunmak ve örnek olmak. Toprak ana doğurandır, bayan da doğurandır. İki doğuran bir ortaya geldiği vakit bayan eliyle ekilen her fidanın öbür bir tadı ve manası olacaktır. Orman Bakanlığı ile bir projem var. Burası orman köyü olduğu için orman köylerinin fazlaca hoş avantajları var. Köyümde yıpranmış orman yeri var. E-Devlet üzerinden talepte bulundum. Ardıç ve meşe ormanı olduğu için orada 30 sönüm badem ekmeyi düşünüyorum.” diye konuştu.
“BU BÖLGEYİ SALEP BÖLGESİ YAPABİLECEĞİME İNANIYORUM”
Mart ayında geldiğinde birinci vakit içinderda aspir ekimi yaptığını aktaran Arslan, “290 dönüm aspir ektik. Lakin bu sene 500 dönüm kadar araziyi sürüp üzerine deve dikeni ekmeyi düşünüyorum. Deve dikeni, karaciğer yağlanması, kolesterol düşürücü tesiri, şeker hastalığı olmak üzere biroldukca yararı var. Tohumlarını ve yapraklarını kullanabiliyorsunuz. Geri kalanı da hayvanlara yem olarak gidecek. Deve dikeni kuraklığa epeyce sağlam. Artık kuru tarım yapmak zorundayız. Etraf daha sonralarına karşı hassas olmak zorundayız. Bana en büyük yararı da ekonomik olarak gübre kullanılmamasıdır. Zira tıbbi olarak kullanılacak. Onun dışında bir salep denemesi yaptım. Bu sene Serapias ile başladım. çabucak sonrasında bu salep hadisesini büyütmeyi ve burayı salep köyü yapmayı düşünüyorum. Madem doğal olarak var. Salebi onlarca dönüme çıkarmayı düşünüyorum. Zira ithalat ve ihracata baktığınız vakit salep dalı yalnızca kaçak toplayıcılar ile besleniyor. Samsun, Sinop ve Amasya üzere epeyce hoş projeler geliştiren vilayetler var. Bu vilayetleri örnek alıyoruz. Bu bölgeyi salep bölgesi yapabileceğime inanıyorum.” biçiminde konuştu.