Barcali
Active member
- Katılım
- 14 Şub 2021
- Mesajlar
- 1,145
- Puanları
- 38
İklim krizi: Sabancı Üniversitesi’ne bakılırsa Türkiye’nin 2050’ye kadar ‘karbonsuz ekonomiye’ geçmesi mümkün Getty Images
Sabancı Üniversitesi İstanbul Siyasetler Merkezi (İPM) hazırladığı yeni bir raporla, Türkiye’nin 30 yıl ortasında “karbonsuzlaşmış bir ekonomiye” geçmesinin mümkün olduğunu deklare etti.
“Net sıfır emisyon” amacına ulaşmak için izlenmesi gereken yolu bilimsel verilerile ortaya koyan birinci araştırma olduğu söylenen “Türkiye’nin Karbonsuzlaşma Yol Haritası: 2050’de Net Sıfır”, bugün internet üzerinden yapılan bir aktiflikle kamuoyuna duyuruldu.
görüşmede konuşan İPM İklim Değişikliği Çalışmaları Koordinatörü Dr. Ümit Şahin, Türkiye’nin 2015’te sunduğu ve karbon salımını ne kadar kısıtlayacağını deklare ettiğı Ulusal Katkı Beyanı’nın Paris İklim Anlaşması’ndaki amaçlarla uyumlu olmadığını ve hazırladıkları raporun bu alanda bilimsel tartışmaları tetiklemeyi hedeflediğini söylemiş oldu.
Karbonsuzlaşmanın anahtarının elektrik üretiminde güneş ve rüzgarın hissesini artırmaktan geçtiği belirtildi.
Temel olarak Türkiye’nin 2018’deki elektrik üretimi, ulaşım, binalar, sanayi ve öteki kesimlerin karbon salımını alan araştırmacılar, bunun tedbir alınmadığı durumda 2050’ye kadar ne kadar artabileceğini hesapladıktan daha sonra (baz senaryo), bunun nasıl sıfıra çekilebileceği üzerine çalıştı (net sıfır senaryosu).
Baz Senaryo’da Türkiye’nin toplam karbondioksit emisyonunun 2050 yılında, 2018’e kadar yüzde 66 artarak 700 milyon tona çıkacağı öngörülüyor.
Toplam sera gazı emisyonlarının ise 890 milyon ton olacağı varsayım ediliyor.
“Net sıfır emisyon” siyaseti için gerekli adımların atılması durumunda ise 2030’a kadar güç tüketimi kaynaklı karbondioksit emisyonlarının yüzde 37, iktisat genelindeki karbondioksit emisyonları ise 2030’a kadar yüzde 32 azaltılabilir.
Bu, Türkiye’nin Birleşmiş Milletler’e sunduğu Ulusal Katkı Beyanı’ndaki senaryolardan fazlaca daha düşük bir ölçüye denk geliyor.
Türkiye 2015’te sunduğu Ulusal Katkı Beyanı’ndaki baz senaryoda 2030’a kadar toplam sera gazı salımının 1,17 milyar tona çıkacağını hesaplamış ve bundan yüzde 21’lik bir indirim yaparak 929 milyon tona düşüreceğini açıklamıştı.
Bu artış senaryosu gerçeklerin epey üzerinde olduğu nedeni öne sürülerek iklim hareketi ve memleketler arası kuruluşlar tarafınca eleştiriliyordu.
GÜNEŞ VE RÜZGAR GÜCÜNDE SÜRATLİ BİR ARTIŞ MÜMKÜN
Ümit Şahin, Türkiye’de hidroelektrik haricindeki yenilenebilir kaynakların heyeti güçteki hissesinin 2018’de yüzde 17 olduğunu, bunu 2030’da yüzde 50’ye, 2050’de de yüzde 77’ye çıkarmanın mümkün olduğunu söylüyor.
Getty ImagesKaraburun’da bir güneş gücü santrali
Şahin’e göre Türkiye 2030’a kadar her yıl ortalama 3 GW güneş ve 2,5 GW rüzgar gücü santrali yaparak 2030’da ikisinin toplam konseyi gücünü 35 GW’a çıkarabilir.
Şahin, ulaşım bölümündeki karbon salımını azaltmanın ise karayolu nakliyatından demiryolu nakliyatına geçiş ve karayolunda da akaryakıtlı araçlardan elektrikli araçlara geçiş yardımıyla gerçekleşebileceğini belirtiyor.
Ulaşım bölümündeki emisyonların dörtte üçü karayolu yük nakliyatından kaynaklanıyor.
IPM, bölüm olarak emisyonlardaki en süratli azalmanın binalarda gerçekleşebileceğini vurguluyor.
ISI POMPASI: 2030’DA KÖMÜRE, 2040’TA DOĞAL GAZA VEDA
Bunun için 2030’dan itibaren binalarda ısınma maksatlı kömür ve sıvı yakıt kullanmasının bırakılması; bunun bir kısmının doğal gaz ile, büyük kısmının ise elektrikle çalışan ısı pompalarıyla ikame edilmesi gerekiyor.
Binalarda doğal gaz kullanmasının 2040’a kadar sonlandırılmasının mümkün olduğunu belirten IPM, yeşil hidrojenin de 2035’ten itibaren ısınma için kullanılabileceğini aktarıyor.
Endüstrideki karbon salımının azaltılması için ise güç verimliliğinin artırılması, elektrifikasyon, yeni teknolojilerin kullanılması üzere yolların mümkün olduğu belirtiliyor.
Sabancı Üniversitesi İstanbul Siyasetler Merkezi (İPM) hazırladığı yeni bir raporla, Türkiye’nin 30 yıl ortasında “karbonsuzlaşmış bir ekonomiye” geçmesinin mümkün olduğunu deklare etti.
“Net sıfır emisyon” amacına ulaşmak için izlenmesi gereken yolu bilimsel verilerile ortaya koyan birinci araştırma olduğu söylenen “Türkiye’nin Karbonsuzlaşma Yol Haritası: 2050’de Net Sıfır”, bugün internet üzerinden yapılan bir aktiflikle kamuoyuna duyuruldu.
görüşmede konuşan İPM İklim Değişikliği Çalışmaları Koordinatörü Dr. Ümit Şahin, Türkiye’nin 2015’te sunduğu ve karbon salımını ne kadar kısıtlayacağını deklare ettiğı Ulusal Katkı Beyanı’nın Paris İklim Anlaşması’ndaki amaçlarla uyumlu olmadığını ve hazırladıkları raporun bu alanda bilimsel tartışmaları tetiklemeyi hedeflediğini söylemiş oldu.
Karbonsuzlaşmanın anahtarının elektrik üretiminde güneş ve rüzgarın hissesini artırmaktan geçtiği belirtildi.
Temel olarak Türkiye’nin 2018’deki elektrik üretimi, ulaşım, binalar, sanayi ve öteki kesimlerin karbon salımını alan araştırmacılar, bunun tedbir alınmadığı durumda 2050’ye kadar ne kadar artabileceğini hesapladıktan daha sonra (baz senaryo), bunun nasıl sıfıra çekilebileceği üzerine çalıştı (net sıfır senaryosu).
Baz Senaryo’da Türkiye’nin toplam karbondioksit emisyonunun 2050 yılında, 2018’e kadar yüzde 66 artarak 700 milyon tona çıkacağı öngörülüyor.
Toplam sera gazı emisyonlarının ise 890 milyon ton olacağı varsayım ediliyor.
“Net sıfır emisyon” siyaseti için gerekli adımların atılması durumunda ise 2030’a kadar güç tüketimi kaynaklı karbondioksit emisyonlarının yüzde 37, iktisat genelindeki karbondioksit emisyonları ise 2030’a kadar yüzde 32 azaltılabilir.
Bu, Türkiye’nin Birleşmiş Milletler’e sunduğu Ulusal Katkı Beyanı’ndaki senaryolardan fazlaca daha düşük bir ölçüye denk geliyor.
Türkiye 2015’te sunduğu Ulusal Katkı Beyanı’ndaki baz senaryoda 2030’a kadar toplam sera gazı salımının 1,17 milyar tona çıkacağını hesaplamış ve bundan yüzde 21’lik bir indirim yaparak 929 milyon tona düşüreceğini açıklamıştı.
Bu artış senaryosu gerçeklerin epey üzerinde olduğu nedeni öne sürülerek iklim hareketi ve memleketler arası kuruluşlar tarafınca eleştiriliyordu.
GÜNEŞ VE RÜZGAR GÜCÜNDE SÜRATLİ BİR ARTIŞ MÜMKÜN
Ümit Şahin, Türkiye’de hidroelektrik haricindeki yenilenebilir kaynakların heyeti güçteki hissesinin 2018’de yüzde 17 olduğunu, bunu 2030’da yüzde 50’ye, 2050’de de yüzde 77’ye çıkarmanın mümkün olduğunu söylüyor.
Getty ImagesKaraburun’da bir güneş gücü santrali
Şahin’e göre Türkiye 2030’a kadar her yıl ortalama 3 GW güneş ve 2,5 GW rüzgar gücü santrali yaparak 2030’da ikisinin toplam konseyi gücünü 35 GW’a çıkarabilir.
Şahin, ulaşım bölümündeki karbon salımını azaltmanın ise karayolu nakliyatından demiryolu nakliyatına geçiş ve karayolunda da akaryakıtlı araçlardan elektrikli araçlara geçiş yardımıyla gerçekleşebileceğini belirtiyor.
Ulaşım bölümündeki emisyonların dörtte üçü karayolu yük nakliyatından kaynaklanıyor.
IPM, bölüm olarak emisyonlardaki en süratli azalmanın binalarda gerçekleşebileceğini vurguluyor.
ISI POMPASI: 2030’DA KÖMÜRE, 2040’TA DOĞAL GAZA VEDA
Bunun için 2030’dan itibaren binalarda ısınma maksatlı kömür ve sıvı yakıt kullanmasının bırakılması; bunun bir kısmının doğal gaz ile, büyük kısmının ise elektrikle çalışan ısı pompalarıyla ikame edilmesi gerekiyor.
Binalarda doğal gaz kullanmasının 2040’a kadar sonlandırılmasının mümkün olduğunu belirten IPM, yeşil hidrojenin de 2035’ten itibaren ısınma için kullanılabileceğini aktarıyor.
Endüstrideki karbon salımının azaltılması için ise güç verimliliğinin artırılması, elektrifikasyon, yeni teknolojilerin kullanılması üzere yolların mümkün olduğu belirtiliyor.