Barcali
Active member
- Katılım
- 14 Şub 2021
- Mesajlar
- 1,145
- Puanları
- 38
Jüpiter’in yörüngesi yüzünden Dünya öyleyse olabilir Bilinen tüm gezegenler içinde Dünya, bir gezegen ömür için ne kadar dost olabilirse yaşama karşı o kadar dost. Yoksa değil mi?
Bir gezegenin kendi yıldızı etrafında eksiksiz ölçüde dairesel bir yörüngesi var ise, yıldız ile gezegen içindeki uzaklık asla değişmez. Lakin birden fazla gezegenin yıldızları etrafındaki yörüngesi dış merkezli; yani yörünge oval halinde. Gezegen yıldızına daha fazla yaklaşınca, daha fazla ısı alıyor ve bu durum iklimini etkiliyor.
Riverside – California Üniversitesinde (UCR) çalışan araştırmacılar, günümüzde bilindiği biçimiyle Güneş sisteminden alınan datalara dayalı ayrıntılı modeller kullanarak alternatif bir güneş sistemi oluşturmuşlar. Bu kuramsal sistemde, dev Jüpiter’in yörüngesinin daha dış merkezli olması halinde, Dünya’nın yörünge formunun büyük değişimler geçireceği keşfedilmiş.
UCR’de çalışan ve makalenin baş müellifi olan Dünya ve gezegen bilimci Pam Vervoort, “Jüpiter’in pozisyonu tıpkı kalsaydı ama yörüngesinin biçimi değişseydi, aslında bu gezegenin yaşanabilirliğini artırabilirdi” diyor.
Dünya yüzeyinin sıcaklığı değişirdi
Populer Science’ta yer alan yazıya göre Dünya’nın yüzeyi, sıfır ve 100 derece Celsius içinde bilinen biroldukca hayat biçimi için yaşanabilir nitelikte. Jüpiter Dünya’nın yörüngesini daha dış merkezli olacak biçimde değiştirseydi, Dünya’nın çeşitli kısımları kimi vakit Güneş’e daha fazla yaklaşırdı. Dünya yüzeyinin günümüzde donma noktasının altında olan kısımları ısınır, yaşanabilir aralıktaki sıcaklıklar artardı.
Astronomical Journal bülteninde yayımlanan bu sonuç, Güneş sistemimiz hakkında uzun vakittir süregelen iki bilimsel var iseyımı altüst ediyor.
“bir fazlaca insan Dünya’nın yaşanabilir bir gezegenin en somut örneği olduğuna ve dev gezegen Jüpiter’in yörüngesindeki rastgele bir değişimin, Dünya için yalnızca berbat sonuçlar doğuracağına inanıyor” diyor Vervoort. “Biz ise her iki var iseyımın da yanlış olduğunu gösteriyoruz.”
Araştırmacılar yeni bulguyu, ötegezegen ismi verilen ve öbür yıldızların etrafında dönen yaşanabilir gezegenlerin aranışına uygulamak istiyor.
UCR’de çalışan astrofizikçi ve makale eş muharriri Stephen Kane, “Ötegezegen arayışında insanların birinci baktığı şey yaşanabilir bölge” diyor. “Yıldız ve gezegen içindeki uzaklığa bakarak, gezegen yüzeyinde sıvı suyun var olabileceği kadar güç bulunup bulunmadığını görmeye çalışıyorlar.”
Bir gezegen yörüngede dönerken, gezegenin farklı bölgeleri daha fazla yahut daha düşük ölçüde direkt ışık alıyor. Bu durum, gezegende mevsimlerin oluşmasıyla sonuçlanıyor. Gezegenin farklı kısımları bir mevsimde makul iken, başka mevsimde son derece sıcak yahut soğuk olabiliyor.
“Yüzeyde su bulunması epeyce sıradan bir birinci ölçüt” diyor Kane. “Burada, bir gezegenin yörünge biçimi yahut gezegenin yaşayabileceği mevsimsel değişkenlikler hesaba katılmıyor.”
Mevcut teleskoplar, bir gezegenin yörüngesini ölçebilecek kapasitede. Fakat yaşanabilirliği etkileyebilen ek ögeler da var; örneğin gezegenin yıldızına göre ne kadar eğik durduğu gibi… Gezegenin yıldızdan aykırı tarafa eğilmiş kısmı daha düşük güç bakılırsaceği için daha soğuk olur.
Aynı çalışmada, Jüpiter’in Güneş’e fazlaca daha yakın durması halinde Dünya’nın olağanüstü ölçüde eğilmesine sebep olacağı ve Dünya yüzeyinin büyük kısımlarını donma noktasının altına getireceği de bulunmuş.
Eğikliği yahut bir gezegenin kütlesini ölçmek daha sıkıntı olduğundan, araştırmacılar bu ögeleri da kestirim etmelerine yardımcı olacak usuller doğrultusunda çalışma yürütmek istiyor.
Nihayetinde dev bir gezegenin hareketi, başka sistemlerdeki gezegenlerin yaşanabilirliğine dönük iddia yürütme yolcuğunun yanısıra bu güneş sistemindeki tesirini manaya seyahatinde da değer taşıyor.
“Jüpiter’in Dünya’nın ikliminde vakit içinde nasıl bir tesir meydana getirdiğini, yörüngemizdeki etkisinin geçmişte bizi nasıl değiştirdiğini ve gelecekte bizi bir daha nasıl değiştirebileceğini anlamak değer taşıyor” diyor Kane.
Bir gezegenin kendi yıldızı etrafında eksiksiz ölçüde dairesel bir yörüngesi var ise, yıldız ile gezegen içindeki uzaklık asla değişmez. Lakin birden fazla gezegenin yıldızları etrafındaki yörüngesi dış merkezli; yani yörünge oval halinde. Gezegen yıldızına daha fazla yaklaşınca, daha fazla ısı alıyor ve bu durum iklimini etkiliyor.
Riverside – California Üniversitesinde (UCR) çalışan araştırmacılar, günümüzde bilindiği biçimiyle Güneş sisteminden alınan datalara dayalı ayrıntılı modeller kullanarak alternatif bir güneş sistemi oluşturmuşlar. Bu kuramsal sistemde, dev Jüpiter’in yörüngesinin daha dış merkezli olması halinde, Dünya’nın yörünge formunun büyük değişimler geçireceği keşfedilmiş.
UCR’de çalışan ve makalenin baş müellifi olan Dünya ve gezegen bilimci Pam Vervoort, “Jüpiter’in pozisyonu tıpkı kalsaydı ama yörüngesinin biçimi değişseydi, aslında bu gezegenin yaşanabilirliğini artırabilirdi” diyor.
Dünya yüzeyinin sıcaklığı değişirdi
Populer Science’ta yer alan yazıya göre Dünya’nın yüzeyi, sıfır ve 100 derece Celsius içinde bilinen biroldukca hayat biçimi için yaşanabilir nitelikte. Jüpiter Dünya’nın yörüngesini daha dış merkezli olacak biçimde değiştirseydi, Dünya’nın çeşitli kısımları kimi vakit Güneş’e daha fazla yaklaşırdı. Dünya yüzeyinin günümüzde donma noktasının altında olan kısımları ısınır, yaşanabilir aralıktaki sıcaklıklar artardı.
Astronomical Journal bülteninde yayımlanan bu sonuç, Güneş sistemimiz hakkında uzun vakittir süregelen iki bilimsel var iseyımı altüst ediyor.
“bir fazlaca insan Dünya’nın yaşanabilir bir gezegenin en somut örneği olduğuna ve dev gezegen Jüpiter’in yörüngesindeki rastgele bir değişimin, Dünya için yalnızca berbat sonuçlar doğuracağına inanıyor” diyor Vervoort. “Biz ise her iki var iseyımın da yanlış olduğunu gösteriyoruz.”
Araştırmacılar yeni bulguyu, ötegezegen ismi verilen ve öbür yıldızların etrafında dönen yaşanabilir gezegenlerin aranışına uygulamak istiyor.
UCR’de çalışan astrofizikçi ve makale eş muharriri Stephen Kane, “Ötegezegen arayışında insanların birinci baktığı şey yaşanabilir bölge” diyor. “Yıldız ve gezegen içindeki uzaklığa bakarak, gezegen yüzeyinde sıvı suyun var olabileceği kadar güç bulunup bulunmadığını görmeye çalışıyorlar.”
Bir gezegen yörüngede dönerken, gezegenin farklı bölgeleri daha fazla yahut daha düşük ölçüde direkt ışık alıyor. Bu durum, gezegende mevsimlerin oluşmasıyla sonuçlanıyor. Gezegenin farklı kısımları bir mevsimde makul iken, başka mevsimde son derece sıcak yahut soğuk olabiliyor.
“Yüzeyde su bulunması epeyce sıradan bir birinci ölçüt” diyor Kane. “Burada, bir gezegenin yörünge biçimi yahut gezegenin yaşayabileceği mevsimsel değişkenlikler hesaba katılmıyor.”
Mevcut teleskoplar, bir gezegenin yörüngesini ölçebilecek kapasitede. Fakat yaşanabilirliği etkileyebilen ek ögeler da var; örneğin gezegenin yıldızına göre ne kadar eğik durduğu gibi… Gezegenin yıldızdan aykırı tarafa eğilmiş kısmı daha düşük güç bakılırsaceği için daha soğuk olur.
Aynı çalışmada, Jüpiter’in Güneş’e fazlaca daha yakın durması halinde Dünya’nın olağanüstü ölçüde eğilmesine sebep olacağı ve Dünya yüzeyinin büyük kısımlarını donma noktasının altına getireceği de bulunmuş.
Eğikliği yahut bir gezegenin kütlesini ölçmek daha sıkıntı olduğundan, araştırmacılar bu ögeleri da kestirim etmelerine yardımcı olacak usuller doğrultusunda çalışma yürütmek istiyor.
Nihayetinde dev bir gezegenin hareketi, başka sistemlerdeki gezegenlerin yaşanabilirliğine dönük iddia yürütme yolcuğunun yanısıra bu güneş sistemindeki tesirini manaya seyahatinde da değer taşıyor.
“Jüpiter’in Dünya’nın ikliminde vakit içinde nasıl bir tesir meydana getirdiğini, yörüngemizdeki etkisinin geçmişte bizi nasıl değiştirdiğini ve gelecekte bizi bir daha nasıl değiştirebileceğini anlamak değer taşıyor” diyor Kane.