‘Karbonsuz ekonomi’ tertibinden dışlandık Ege ve Akdeniz’de bir türlü söndürülemeyen orman yangınları, bilim insanlarının on yıllardır uyardığı biçimde iklim değişikliğinin tesirlerine karşı en kırılgan bölgelerden birinde yer alan Türkiye’nin bu risklere karşı ne kadar hazırlıksız olduğunu ortaya koydu. Türkiye, global sıcaklık artışını 1.5 derecede sonlandırarak iklim değişikliğini önlemeyi hedefleyen Paris Muahedesi’ni 2016 yılında 197 ülke ile birlikte imzaladığı biçimde, İran, Irak, Eritre, Yemen ve Libya (onaylayacağını deklare etti) ile birlikte çabucak hemen onaylamayan 6 ülke içinde yer alıyor.
FIRSATI KAÇIRIYORUZ
Türkiye’nin muahedeyi imzaladığı biçimde onaylamamasının en kıymetli sebebi, başta kelam verildiği biçimde Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü (OECD) üyesi olduğu için alındığı “gelişmiş ülke” statüsünden “gelişmekte olan ülke” statüsüne alınmaması. Bu yüzden bu ülkelere 10.3 milyar dolar finansman sağlayan Yeşil İklim Fonu’ndan yararlanma fırsatını kaçırmak istemiyor.
Sürdürülebilir İktisat ve Finans Araştırmaları Derneği (SEFİA) Yöneticisi Bengisu Özenç, çabucak hemen Paris Mutabakatı’na taraf olmayarak, tezli bir amaç almayarak ve yeşil mutabakat konusunda lakin reaktif bir durum alarak Türkiye’nin önemli bir fırsatı kaçırmak üzere olduğunu söylemiş oldu. Dünyada kapsamlı bir karbonsuzlaşma gündemi eksikleriyle birlikte ilerlerken ve ülkeler daha tezli azaltım maksatları alırken, Türkiye’nin süratle bu dönüşümün haricinde kaldığını belirten Özenç, kelamlarını şöyleki sürdürdü:
“Yüzyıl ortası prestijiyle net sıfır emisyona ulaşma maksatları neredeyse bir norm haline gelmişken ve net sıfır amacı almış ülkeler global iktisadın yüzde 68’ini temsil ederken, Türkiye’nin hedefsizliği yeni kurulan ekonomik dengelerin de haricinde kalmasına niye oluyor.”
Bengisu Özenç, Türkiye’nin Paris Mutabakatı’na ahenk siyasetlerinde en kıymetli imtihanlarından birini, ülkemizi tesiri altına alan orman yangınlarında verdiğini vurgulayarak, şunları söylemiş oldu:
“İklim değişikliği siyasetlerini, sera gazlarının salımını azaltmaya yönelik ‘azaltım politikaları’ ve tesirlere ahenk sağlamaya yönelik ‘uyum politikaları’ olarak ikiye ayırabiliriz.
Bengisu Özenç
Türkiye’nin 2015’te sunduğu ulusal katkı beyanı ‘azaltım’ tezinden çok uzak ve aktüel bilgilerle örtüşmüyor. Türkiye birinci küme siyasetler açısından memleketler arası kamuoyunu ikna edici bir durumda değil.”
FIRSATI KAÇIRIYORUZ
Türkiye’nin muahedeyi imzaladığı biçimde onaylamamasının en kıymetli sebebi, başta kelam verildiği biçimde Ekonomik İşbirliği ve Kalkınma Örgütü (OECD) üyesi olduğu için alındığı “gelişmiş ülke” statüsünden “gelişmekte olan ülke” statüsüne alınmaması. Bu yüzden bu ülkelere 10.3 milyar dolar finansman sağlayan Yeşil İklim Fonu’ndan yararlanma fırsatını kaçırmak istemiyor.
Sürdürülebilir İktisat ve Finans Araştırmaları Derneği (SEFİA) Yöneticisi Bengisu Özenç, çabucak hemen Paris Mutabakatı’na taraf olmayarak, tezli bir amaç almayarak ve yeşil mutabakat konusunda lakin reaktif bir durum alarak Türkiye’nin önemli bir fırsatı kaçırmak üzere olduğunu söylemiş oldu. Dünyada kapsamlı bir karbonsuzlaşma gündemi eksikleriyle birlikte ilerlerken ve ülkeler daha tezli azaltım maksatları alırken, Türkiye’nin süratle bu dönüşümün haricinde kaldığını belirten Özenç, kelamlarını şöyleki sürdürdü:
“Yüzyıl ortası prestijiyle net sıfır emisyona ulaşma maksatları neredeyse bir norm haline gelmişken ve net sıfır amacı almış ülkeler global iktisadın yüzde 68’ini temsil ederken, Türkiye’nin hedefsizliği yeni kurulan ekonomik dengelerin de haricinde kalmasına niye oluyor.”
Bengisu Özenç, Türkiye’nin Paris Mutabakatı’na ahenk siyasetlerinde en kıymetli imtihanlarından birini, ülkemizi tesiri altına alan orman yangınlarında verdiğini vurgulayarak, şunları söylemiş oldu:
“İklim değişikliği siyasetlerini, sera gazlarının salımını azaltmaya yönelik ‘azaltım politikaları’ ve tesirlere ahenk sağlamaya yönelik ‘uyum politikaları’ olarak ikiye ayırabiliriz.
Bengisu Özenç
Türkiye’nin 2015’te sunduğu ulusal katkı beyanı ‘azaltım’ tezinden çok uzak ve aktüel bilgilerle örtüşmüyor. Türkiye birinci küme siyasetler açısından memleketler arası kamuoyunu ikna edici bir durumda değil.”