- Katılım
- 25 Eyl 2020
- Mesajlar
- 2,594
- Puanları
- 38
Kemal Okuyan: Siyasal islamın ılımlısının olmayacağı bir sefer daha ortaya çıktı
Türkiye Komünist Partisi Genel Sekreteri Kemal Okuyan Halk TV’de Gökmen Karadağ’ın konuğu oldu.
Afganistan’da yaşanan gelişmeleri pahalandıran Okuyan, emperyalizmin dünden bugüne adım adım bölge coğrafyasına nasıl müdahale ettiğini şu biçimde anlattı:
“Afganistan dünyanın en bahtsız ülkelerinden birisi haline geldi. Geçmişte monarşiyle yönetim edildiğinde dahi bölge ülkelerinden çok farklı, hatta vakit zaman modernizme yönelen değişik bir ülkeydi. Bağımsızlığını neredeyse bizimle tıpkı devir kazandı. Türkiye’yle ve Sovyetler Birliği’yle vaktinde düzgün bağlantılar kuran bir ülkeydi. Vakit ortasında emperyalizm Afganistan’ın kendi yazgısını eline almasına müsaade vermemeye karar verdi ve elindeki tek başlık gericilikti. Bugün karanlık, ayağında terliklerle bayanlara saldıran ve karanlık getirilmeye çalışılan ülke, 1978 yılında pek manalı bir tarihi dönüşüme girmişti. Afganistan Demokratik Halk Cumhuriyeti sıradane alınabilecek bir deney değil. Geri kalmış, kabilelere bölünmüş bir ülkede ülkenin hudutlu sayıdaki çalışanı, aydını ve asker, sivil bürokratı kıymetli bir dönüşüme imza attılar. Bu dönüşüm ABD ve bölgedeki öbür gerici ülkeleri paniğe sevk etti ve müthiş bir yığınak yaptılar. Bugün nereden çıktı bu karanlık beşerler denilen Taliban grubunun öncülleri Sovyetler Birliği’ne karşı savaşta ortaya çıktı. Hangi ülkeler bu savaşta bu gerici silahlı güçleri destekledi? ABD’yi bir kenara koyuyorum, Pakistan, Çin Halk Cumhuriyeti, Suudi Arabistan ve muhakkak ölçülerde Türkiye. ötürüsıyla ortada bile isteye yaratılmış bir gerici kuvvet var ve bu kuvvete karşı Sovyetler Birliği’ni yardıma çağırmak zorunda kaldı Afganistan Demokratik Halk Cumhuriyeti. Altını çiziyorum, Sovyetler Birliği Afganistan’ı işgal edip sosyalist bir idare kurmaya kalkmadı. 78 yılında olan bir devrimci dönüşüme yardım etmek zorunda kaldı. niye zorunda kaldı? Birincisi bu biçimde bir talep geldiği için, ikincisi ise kendi Cumhuriyetleri Tacikistan, Türkmenistan, Özbekistan tehdit altındaydı. Afganistan’ı islamcı silahlı güçler ele geçirirse bu Sovyet Cumhuriyetleri’ni de etkileyecekti. Tıpkı şey yeniden ediyor. ABD’nin saçma sapan işgal ederek ve temelsiz toplumsal dayanağı olmayan iktidarı çöktü. Bu manada yenildi ABD.”
“Taliban artık insanların boğazını kesmiyor diye kendimizi avutacak mıyız?”
Okuyan ABD’nin Afganistan’da mağlubiyet almasıyla ilgili yorumlara ait ise şu yorumu yaptı:
“ABD’nin askeri mağlubiyet almadığı ya da kara savaşlarında zaferle çıktığı kaç tane örnek var? Kore’de, Vietnam’da, Irak’ta ve artık Afganistan’da çuvalladılar. Küba’da da çuvalladılar. Domuzlar Körfezi -Kübalı misyonerleri kullandılar ama- ABD çıkartmasıdır. ABD’nin başarılı olduğu tek kara savaşı Granada’nın işgalidir. O da yüz bin kişilik bir ada devletidir. Ve orada yedi yüz tane Kübalı inşaat çalışanı ABD’ye baş tutmuştur. Onların sayısı biraz daha fazla olsaydı ABD orada da yenilecekti. O yüzden ‘ABD çöktü’ hegemonyası bitti. Ancak ABD bir yere gitmiyor zira elinde öbür seçenekler var. Taliban da bir seçenek ve kendi yarattığı bir örgüt. Taliban’ın şu anda en kıymetli ismi Baradar, ABD tarafınca yetiştirilmiş bir silahlı örgüt önderidir. Taliban’ın kuruluşunda ABD’ye gitti, orada eğitildi. ondan sonrasında ABD’ye karşı çaba ederken yakalandı ve şahsen ABD tarafınca özgür bırakıldı 2018’de ve görüşmelerin başına getirildi. Artık ABD hem düşman, hem dost yaratıyor. IŞİD ve El Kural’da de bu biçimde oldu. Bunlar kullanışlı çeteler, dost olduğunda da düşman olduğunda da. Şunu söylemiyorum; ABD Afganistan’a hakim filan değil ancak yeni bir kart açıyor, Taliban Afganistan’ı, Rusya’yı bir daha islamcı örgütlerle kuşatmak istiyor. Aslında Çin için de bir tehlike lakin bu iki ülke buna uyandılar ve tedbir almaya çalışıyorlar Talibanla lakin bu tehlikeli bir oyundur, bölgemiz giderek daha fazla daha yaygın bir coğrafyada bu radikal islamcı takımların cirit attığı bir bölge haline gelmiştir. Ayrıyeten siyasal islamın ılımlısının olmayacağı da ortaya çıkmıştır. Tartışılıyor, Taliban eskisi üzere değilmiş. Bu niçin tartışılıyor, biz insanların sokakta boğazını kesmiyorlar diye kendimizi avutacak mıyız? Ya da “Türkiye Taliban Afganistan’a benzemiyor” deniyor. Benzemez aslına bakarsanız, şunu öğrenmemiz gerekiyor. İslamın siyasallaşması ya da laisizmden uzaklaşılan her örnek başa büyük bir beladır. İkincisi emperyalizm her vakit başa beladır. ABD başarılı da başarısız da olduğunda başa beladır. ötürüsıyla şu anda “ne hoş ABD yenildi” demek için fazlaca erken. Güzel oldu, ABD çıktı oradan lakin kendi uzantılarını oranın başına bela ederek çıktı. Uğraş bölgemizde sürüyor ve bu uğraşın büyük güçlerin zavallı halkların kanıyla birbirleriyle yaptıkları çabadan çıkıp, fakirlerin kendi yazgılarını ele aldığı bir çabaya dönüşmesi gerekiyor. Afganistan’da da, Irak’ta da, Suriye’de de, Türkiye’de de bu biçimde. Yoksa biz daha epey izleyeceğiz Talibanları, El Kaideyi, IŞİD’i ve benzerilerini.
“Afganistan’ın aydınlanmacı ve eşitlikçi bir iktidara muhtaçlığı var, her ülkenin olduğu gibi”
Afganistan’ın 1978 yılındaki tecrübesini ise TKP Genel Sekreteri şöyleki kıymetlendirdi:
“Afganistan ilerici, devrimci, sosyalizme yönelmiş bir idareyi yaşadı, 78’den 92’ye kadar. Baktığımız vakit Afganistan tabi endüstrisi olmayan, iktisadı afyona ve madene dayanan geri bir ülke. bu biçimde bir ülkede epeyce büyük işler yapıldı. Bayanlar özgürleştirildi, eğitim hakkı elde edildi, kültür sanat alanında değerli ilerlemeler yapıldı, parasız sıhhat ve eğitim hizmetleri verildi. Afganistan çağdaşlaşma sürecine girdi ve bunu eşitlikçi ve aydınlanmacı bir karakterde yapmayı denedi. Pek bilinmeyen bir örnek vereceğim. ABD Afganistan’ı işgal ettikten daha sonra ellerinde kendi kurmaya kalktıkları devlette çalışacak takım bulamadılar. Polis teşkilatında, İçişleri, Sıhhat Bakanlığı’nda… Ve sosyalizm devrinden kalma takımları kullanmak zorunda kaldılar. Bu takımların bir kısmı Türkiye’de askeri eğitim aldı tekrar. Afganistan’da devrimci periyottan kalma takımlar ne yazık ki ABD’ye hizmet etmek durumunda kaldılar. Bu farklı bir tartışma konusu, bana bakılırsa yanlış bir tercih. Lakin şunu anlatmaya çalışıyorum, Afganistan’da bir iz bıraktı o devir. Hâlâ orada karanlığa karşı bir direnç var ise, bayanlar birinci fırsatta ayağa kalkıp ses çıkarıyorsa o devrin kesinlikle izi var. “Afganistan’da ne öneriyorsunuz?” sorusunun karşılığı muhakkak budur. Afganistan çağ dışı kabilelere, silahlı örgütler içinden seçim yapmaya mahkum değil, tarih olmadığını gösterdi. Ancak rahat bırakılmıyor bu ülke. Altını çiziyorum o denli ya da bu biçimde orada 15 yıllık ilerici bir iktidar vardı ve bu ilerici iktidar ülkeyi değiştirmeye başlamıştı. ötürüsıyla Afganistan’ın katiyetle aydınlanmacı ve eşitlikçi bir iktidara muhtaçlığı var, dünyanın her ülkesinin olduğu üzere. Bugün Taliban’a bakıp ABD işgali daha güzeldi deme bahtımız yok, ikisi birbirinden beter ve birbirinden besleniyor.”
“Emperyalizm ve sermaye sistemi gericilikle saldırıyor”
Karadağ’ın birtakım siyasetçilerin Taliban’ı destekleyen açıklamalar yapmasıyla ilgili sorusuna Okuyan şöyleki karşılık verdi:
“ABD işgaline karşı bir gayret kendi başına elbette pahalıdır. Fakat şunda tez etmeyelim. ABD’ye yönelik 11 Eylül akınlarında dünyada ve Türkiye’de kimileri “ABD hapı yuttu, artık ezilenler ayağa kalktı, ABD artık kendi bahçesinde vuruluyor” diye optimist değerlendirmeler yapmıştı. Ne oldu? Tahminen hâlâ bir gölge var 11 Eylül olaylarında, müsaade verildi güya ABD’nin dünyanın sağına soluna müdahale etmesi için bir münasebet olarak kullanıldı. Şunun yine altını çiziyorum, ABD ve NATO’nun Afganistan’dan çıkmak zorunda kalması tutunamaması uygun bir şeydir lakin bunu sağlayan her güce antiemperyalist demek hatta Mustafa Kemal’le karşılaştırmak bana anlamsız ve temelsiz geliyor. Üstelik Taliban ABD’nin yarattığı ve 3 yıldır saklı ve açık görüşmeler yürüttüğü bir örgüt. Bu görüşmelerde nasıl bir yol haritası çizildiği hakkında sırf varsayım yürütebiliriz. Varsayımı de ABD emperyalizminin bu coğrafyada şimdiye kadar hangi cürümleri işlediğini hesaba katarak yürütürüz. Manzaralara dair parantez açmak istiyorum, bu imgelerin niye servis edildiğini yakında anlayacağız. Bu manzaralar kıymetsizdir ya da palavradır demiyorum. Fakat şu anda Batı medyasında, direkt ABD ve İngiliz medyasını bilhassa kastediyorum, Afganistan’la ilgili bu trajik imajların daima pazarlanmasının gerisinden ne çıkacağını bakılırsaceğiz. birebir vakitte bizim laikliğin ehemmiyetini kavramamız için bu imgelere gereksinimimiz yok. İkincisi Türkiye’de bu biçimde manzaralar yaşanmadığı için şükretmemiz de saçma. Zira her ülkenin tarihteki akışı kendine nazarandır. Türkiye’de de bu imajların özündeki geriye yanlışsız gidiş önemli bir ara aldı. Bunu bilmemiz gerekiyor. Yani bir ülkede beşerler uçak kanatlarından düşmediğinde de o ülke karanlığa mahkum olabilir. Türkiye’de de o denli olaylar yaşadık ki en az bu imgelerdeki kadar vahimdir. Bu ülkede çocuklara tecavüz ediliyor, bayan cinayetleri daima devam ediyor, eğitim sistemimiz büsbütün çöktü ve bunların hesabını soramıyoruz. ötürüsıyla halimize şükretmek ya da bu imajlardan dehşete kapılmak yerine çağımızın bir gerçeğini görmemiz gerekiyor. Emperyalizm ve sermaye sistemi gericilikle saldırıyor. Yani bu sırf memleketler arası siyasette bir enstrüman değil, halkı karanlığa mahkum etmek ve hakkını aramaktan alıkoymak için gericilikle saldırıyor. ötürüsıyla bizim laisizme, aydınlanmacı bir atılıma muhtaçlığımız var. Bunun artık biricik taşıyıcısı Türkiye’de fakir işçi halk olmak zorunda.”
Talibanla bağlar açısından güçler içinde bilek güreşi olacak
“Batı medyası niye bu manzaraları veriyor sıkıntısına de özetlemek gerekirse değinmek istiyorum. Bir defa Rusya ve Çin’in Taliban’la görüştüğünü Batı basını çabucak işlemeye başladılar aslına bakarsanız. ötürüsıyla bir algı operasyonuyla Taliban’ın ABD emperyalizmi açısından iki düşman ülke Rusya ve Çin tarafınca himaye edildiği, tanındığı, onunla güzel münasebetler kurduğu kanaati yaratılmaya çalışılıyor, bu değerli. Rusya da o yüzden bir yandan Talibanla olağanlaşma denemesi yaparken tedbirini alıyor ve Taliban’ın bir terör örgütü olduğunu kendi basınları işlemeye devam ediyor. Değişik bir tablo var, her iki taraf da, Rusya da, ABD, İngiltere ve hatta AB ülkeleri Talibanla evvel kim alaka kuracak çeşidinden bir durum yaşıyor şu anda. Hem Taliban’ı öteki tarafa kaptırmak istemiyorlar birebir vakitte birbirlerini Taliban’ı desteklemekle suçlama hakkını da kaçırmak istemiyorlar. Ancak bir gerçek var, Talibanla görüşüp anlaşan ABD, Biden da değil, Trump idaresinde yaptılar bu işi. ötürüsıyla Biden’ın eleştirilecek tarafı bu tahliye operasyonunu yüzüne gözüne bulaştırmasıdır, ABD iç siyaseti açısından söylüyorum. Bir diğer olgudan daha kelam etmemiz gerekiyor, Avrupa Birliği’nden bugün gelen açıklamalardan bahsediyorum. Talibanla münasebet kuran birinci ülke kim olur sıkıntısı kamuoyu oluşturmak açısından son derece kıymetli. Burada Rusya bence epey hakikat bir adım attı ve dedi ki Birleşmiş Milletler sonucu olmaksızın ve “BM Güvenlik Kurulu’nda bir mutabakat olmaksızın Taliban’ı tanımayacağız” dedi. ötürüsıyla hepberaber karar vereceğiz demiş oldu. Yavaş yavaş Talibanla diplomatik ilgiyi hepsi kuracak. Bütün Batılı ülkeler tıpkı yola girmek zorundalar. ötürüsıyla orada bir bilek güreşi olacak. Taliban da bunu biliyor aslına bakarsanız. Bu denklemde eli büyük olan Çin. sebebi de şu, Çin Halk Cumhuriyeti son periyotta Pakistanla epeyce düzgün ilgiler geliştirdi. Şu anda Pakistan ABD’nin müttefiki mi yoksa Çin’in mi biraz tartışmalı. Ve Afganistan’daki gelişmeleri bölgede Çin’in önemli rakibi olan Hindistan’a karşı kullanma imkanı da var. O yüzden de Çin bir yandan da bilhassa madencilik bölümünde ekonomik yatırımı yapma gereksinimi var. ötürüsıyla sanıyorum Çin pek fazla Taliban gericidir değildir tartışmalarına girmeksizin son derece pragmatik bir formda Taliban idaresiyle bağlarda tam gaz gidecektir. ABD’nin bu oyunu Çin tarafında zıt tepebilir. Lakin Rusya’nın Çeçenistan’dan daha sonra siyasal islamla oynama bahtı kısıtlı.
“Sınırlar namustur deniyorsa öbür ülkenin iç işlerine karışmayacaksınız”
Bu denklemde Türkiye nasıl konumlanmalı sorusunu ise Okuyan kendi cephesinden şu biçimde kıymetlendirdi:
“Göçmen meselesinden kelam ediyoruz. Bana nazaran göçmen karşılığının, ırkçılığın mazereti olmaz. ötürüsıyla Türkiye bir sorunla karşı karşıya. Türkiye’de hükümetin büsbütün yanlış bir göçmen siyaseti var. O yanlışlık nerede başlıyor biliyor musunuz? Namustur deniyor hudut. Pekala kardeşler zıddı namus değil mi? Türkiye’nin hudutları niçin delik deşik oldu? Zira Türkiye hudut ötesi operasyonları bir kural haline getirdi. Biz her yere kendi coğrafyamızda asker yolluyoruz. Bakın hudutları tek taraflı delemezsiniz. Bunun karşılığı da olur. Asker yollarsınız, sermaye yollarsınız, işveren yollarsınız, göçmen olarak geri döner. O yüzden de hudutlar namustur deniyorsa öteki ülkenin iç işlerine karışmayacaksınız, buradan başlamamız gerekiyor. Türkiye’nin egemenliği nasıl kutsalsa, diğer ülkenin iç işlerine de karışmayacaksınız, bu çift istikametli bir sorundur. İkincisi, daima şikayet ediliyor ABD’den, dış güçlerden, lobilerden, şunlardan, bunlardan. Madem bu kadar şikayet ediliyor, Türkiye’deki bu emperyalist güçlerin varlığı sona ersin. Afganistan sorununun tahlili buradan geçer. NATO’dan çıkalım. “NATO’dan nasıl çıkacağız” deniyor. NATO bir tabiat kanunu mudur? NATO’dan Türkiye’ye ne yarar gelmiştir ki durmaya devam ediyoruz. Lakin evet bugünkü iktidarla ve düzenle sıkıntı. Türkiye’deki bütün yabancı askeri güçler çekilsin. Ülkenin güvenliği için buna gereksinimi yok. Tam bilakis yabancı üsler ve askerler halkımızın güvenliğini tehdit ediyor. Türkiye de diğer ülkelerdeki askeri varlığını geri çeksin. Türkiye’nin güvenliği şurada başlar üzere şeyler söylersek ABD’nin tüm dünyayı kendi egemenlik alanı ilan etmesini de yasal kabul etmiş oluruz. Türkiye’nin güvenliği Türkiye’de başlar, öbür ülkelerde değil. ötürüsıyla Afganistan’da ne yapmak gerekir sorusunun karşılığı ülkelerin iç işlerine karışılmamalı olmalıdır. Şayet müdahale edilmezse Afganistan halkı eninde sonunda bu karanlıktan kurtulacaktır. ABD’nin NATO’nun sayesinde demokrasi, aydınlık, özgürlük gelmez. Türkiye’de bir NATO’cu ülke olarak orada bulunuyor, ötürüsıyla derhal çıkılmalıdır.”
Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı
Türkiye Komünist Partisi Genel Sekreteri Kemal Okuyan Halk TV’de Gökmen Karadağ’ın konuğu oldu.
Afganistan’da yaşanan gelişmeleri pahalandıran Okuyan, emperyalizmin dünden bugüne adım adım bölge coğrafyasına nasıl müdahale ettiğini şu biçimde anlattı:
“Afganistan dünyanın en bahtsız ülkelerinden birisi haline geldi. Geçmişte monarşiyle yönetim edildiğinde dahi bölge ülkelerinden çok farklı, hatta vakit zaman modernizme yönelen değişik bir ülkeydi. Bağımsızlığını neredeyse bizimle tıpkı devir kazandı. Türkiye’yle ve Sovyetler Birliği’yle vaktinde düzgün bağlantılar kuran bir ülkeydi. Vakit ortasında emperyalizm Afganistan’ın kendi yazgısını eline almasına müsaade vermemeye karar verdi ve elindeki tek başlık gericilikti. Bugün karanlık, ayağında terliklerle bayanlara saldıran ve karanlık getirilmeye çalışılan ülke, 1978 yılında pek manalı bir tarihi dönüşüme girmişti. Afganistan Demokratik Halk Cumhuriyeti sıradane alınabilecek bir deney değil. Geri kalmış, kabilelere bölünmüş bir ülkede ülkenin hudutlu sayıdaki çalışanı, aydını ve asker, sivil bürokratı kıymetli bir dönüşüme imza attılar. Bu dönüşüm ABD ve bölgedeki öbür gerici ülkeleri paniğe sevk etti ve müthiş bir yığınak yaptılar. Bugün nereden çıktı bu karanlık beşerler denilen Taliban grubunun öncülleri Sovyetler Birliği’ne karşı savaşta ortaya çıktı. Hangi ülkeler bu savaşta bu gerici silahlı güçleri destekledi? ABD’yi bir kenara koyuyorum, Pakistan, Çin Halk Cumhuriyeti, Suudi Arabistan ve muhakkak ölçülerde Türkiye. ötürüsıyla ortada bile isteye yaratılmış bir gerici kuvvet var ve bu kuvvete karşı Sovyetler Birliği’ni yardıma çağırmak zorunda kaldı Afganistan Demokratik Halk Cumhuriyeti. Altını çiziyorum, Sovyetler Birliği Afganistan’ı işgal edip sosyalist bir idare kurmaya kalkmadı. 78 yılında olan bir devrimci dönüşüme yardım etmek zorunda kaldı. niye zorunda kaldı? Birincisi bu biçimde bir talep geldiği için, ikincisi ise kendi Cumhuriyetleri Tacikistan, Türkmenistan, Özbekistan tehdit altındaydı. Afganistan’ı islamcı silahlı güçler ele geçirirse bu Sovyet Cumhuriyetleri’ni de etkileyecekti. Tıpkı şey yeniden ediyor. ABD’nin saçma sapan işgal ederek ve temelsiz toplumsal dayanağı olmayan iktidarı çöktü. Bu manada yenildi ABD.”
“Taliban artık insanların boğazını kesmiyor diye kendimizi avutacak mıyız?”
Okuyan ABD’nin Afganistan’da mağlubiyet almasıyla ilgili yorumlara ait ise şu yorumu yaptı:
“ABD’nin askeri mağlubiyet almadığı ya da kara savaşlarında zaferle çıktığı kaç tane örnek var? Kore’de, Vietnam’da, Irak’ta ve artık Afganistan’da çuvalladılar. Küba’da da çuvalladılar. Domuzlar Körfezi -Kübalı misyonerleri kullandılar ama- ABD çıkartmasıdır. ABD’nin başarılı olduğu tek kara savaşı Granada’nın işgalidir. O da yüz bin kişilik bir ada devletidir. Ve orada yedi yüz tane Kübalı inşaat çalışanı ABD’ye baş tutmuştur. Onların sayısı biraz daha fazla olsaydı ABD orada da yenilecekti. O yüzden ‘ABD çöktü’ hegemonyası bitti. Ancak ABD bir yere gitmiyor zira elinde öbür seçenekler var. Taliban da bir seçenek ve kendi yarattığı bir örgüt. Taliban’ın şu anda en kıymetli ismi Baradar, ABD tarafınca yetiştirilmiş bir silahlı örgüt önderidir. Taliban’ın kuruluşunda ABD’ye gitti, orada eğitildi. ondan sonrasında ABD’ye karşı çaba ederken yakalandı ve şahsen ABD tarafınca özgür bırakıldı 2018’de ve görüşmelerin başına getirildi. Artık ABD hem düşman, hem dost yaratıyor. IŞİD ve El Kural’da de bu biçimde oldu. Bunlar kullanışlı çeteler, dost olduğunda da düşman olduğunda da. Şunu söylemiyorum; ABD Afganistan’a hakim filan değil ancak yeni bir kart açıyor, Taliban Afganistan’ı, Rusya’yı bir daha islamcı örgütlerle kuşatmak istiyor. Aslında Çin için de bir tehlike lakin bu iki ülke buna uyandılar ve tedbir almaya çalışıyorlar Talibanla lakin bu tehlikeli bir oyundur, bölgemiz giderek daha fazla daha yaygın bir coğrafyada bu radikal islamcı takımların cirit attığı bir bölge haline gelmiştir. Ayrıyeten siyasal islamın ılımlısının olmayacağı da ortaya çıkmıştır. Tartışılıyor, Taliban eskisi üzere değilmiş. Bu niçin tartışılıyor, biz insanların sokakta boğazını kesmiyorlar diye kendimizi avutacak mıyız? Ya da “Türkiye Taliban Afganistan’a benzemiyor” deniyor. Benzemez aslına bakarsanız, şunu öğrenmemiz gerekiyor. İslamın siyasallaşması ya da laisizmden uzaklaşılan her örnek başa büyük bir beladır. İkincisi emperyalizm her vakit başa beladır. ABD başarılı da başarısız da olduğunda başa beladır. ötürüsıyla şu anda “ne hoş ABD yenildi” demek için fazlaca erken. Güzel oldu, ABD çıktı oradan lakin kendi uzantılarını oranın başına bela ederek çıktı. Uğraş bölgemizde sürüyor ve bu uğraşın büyük güçlerin zavallı halkların kanıyla birbirleriyle yaptıkları çabadan çıkıp, fakirlerin kendi yazgılarını ele aldığı bir çabaya dönüşmesi gerekiyor. Afganistan’da da, Irak’ta da, Suriye’de de, Türkiye’de de bu biçimde. Yoksa biz daha epey izleyeceğiz Talibanları, El Kaideyi, IŞİD’i ve benzerilerini.
“Afganistan’ın aydınlanmacı ve eşitlikçi bir iktidara muhtaçlığı var, her ülkenin olduğu gibi”
Afganistan’ın 1978 yılındaki tecrübesini ise TKP Genel Sekreteri şöyleki kıymetlendirdi:
“Afganistan ilerici, devrimci, sosyalizme yönelmiş bir idareyi yaşadı, 78’den 92’ye kadar. Baktığımız vakit Afganistan tabi endüstrisi olmayan, iktisadı afyona ve madene dayanan geri bir ülke. bu biçimde bir ülkede epeyce büyük işler yapıldı. Bayanlar özgürleştirildi, eğitim hakkı elde edildi, kültür sanat alanında değerli ilerlemeler yapıldı, parasız sıhhat ve eğitim hizmetleri verildi. Afganistan çağdaşlaşma sürecine girdi ve bunu eşitlikçi ve aydınlanmacı bir karakterde yapmayı denedi. Pek bilinmeyen bir örnek vereceğim. ABD Afganistan’ı işgal ettikten daha sonra ellerinde kendi kurmaya kalktıkları devlette çalışacak takım bulamadılar. Polis teşkilatında, İçişleri, Sıhhat Bakanlığı’nda… Ve sosyalizm devrinden kalma takımları kullanmak zorunda kaldılar. Bu takımların bir kısmı Türkiye’de askeri eğitim aldı tekrar. Afganistan’da devrimci periyottan kalma takımlar ne yazık ki ABD’ye hizmet etmek durumunda kaldılar. Bu farklı bir tartışma konusu, bana bakılırsa yanlış bir tercih. Lakin şunu anlatmaya çalışıyorum, Afganistan’da bir iz bıraktı o devir. Hâlâ orada karanlığa karşı bir direnç var ise, bayanlar birinci fırsatta ayağa kalkıp ses çıkarıyorsa o devrin kesinlikle izi var. “Afganistan’da ne öneriyorsunuz?” sorusunun karşılığı muhakkak budur. Afganistan çağ dışı kabilelere, silahlı örgütler içinden seçim yapmaya mahkum değil, tarih olmadığını gösterdi. Ancak rahat bırakılmıyor bu ülke. Altını çiziyorum o denli ya da bu biçimde orada 15 yıllık ilerici bir iktidar vardı ve bu ilerici iktidar ülkeyi değiştirmeye başlamıştı. ötürüsıyla Afganistan’ın katiyetle aydınlanmacı ve eşitlikçi bir iktidara muhtaçlığı var, dünyanın her ülkesinin olduğu üzere. Bugün Taliban’a bakıp ABD işgali daha güzeldi deme bahtımız yok, ikisi birbirinden beter ve birbirinden besleniyor.”
“Emperyalizm ve sermaye sistemi gericilikle saldırıyor”
Karadağ’ın birtakım siyasetçilerin Taliban’ı destekleyen açıklamalar yapmasıyla ilgili sorusuna Okuyan şöyleki karşılık verdi:
“ABD işgaline karşı bir gayret kendi başına elbette pahalıdır. Fakat şunda tez etmeyelim. ABD’ye yönelik 11 Eylül akınlarında dünyada ve Türkiye’de kimileri “ABD hapı yuttu, artık ezilenler ayağa kalktı, ABD artık kendi bahçesinde vuruluyor” diye optimist değerlendirmeler yapmıştı. Ne oldu? Tahminen hâlâ bir gölge var 11 Eylül olaylarında, müsaade verildi güya ABD’nin dünyanın sağına soluna müdahale etmesi için bir münasebet olarak kullanıldı. Şunun yine altını çiziyorum, ABD ve NATO’nun Afganistan’dan çıkmak zorunda kalması tutunamaması uygun bir şeydir lakin bunu sağlayan her güce antiemperyalist demek hatta Mustafa Kemal’le karşılaştırmak bana anlamsız ve temelsiz geliyor. Üstelik Taliban ABD’nin yarattığı ve 3 yıldır saklı ve açık görüşmeler yürüttüğü bir örgüt. Bu görüşmelerde nasıl bir yol haritası çizildiği hakkında sırf varsayım yürütebiliriz. Varsayımı de ABD emperyalizminin bu coğrafyada şimdiye kadar hangi cürümleri işlediğini hesaba katarak yürütürüz. Manzaralara dair parantez açmak istiyorum, bu imgelerin niye servis edildiğini yakında anlayacağız. Bu manzaralar kıymetsizdir ya da palavradır demiyorum. Fakat şu anda Batı medyasında, direkt ABD ve İngiliz medyasını bilhassa kastediyorum, Afganistan’la ilgili bu trajik imajların daima pazarlanmasının gerisinden ne çıkacağını bakılırsaceğiz. birebir vakitte bizim laikliğin ehemmiyetini kavramamız için bu imgelere gereksinimimiz yok. İkincisi Türkiye’de bu biçimde manzaralar yaşanmadığı için şükretmemiz de saçma. Zira her ülkenin tarihteki akışı kendine nazarandır. Türkiye’de de bu imajların özündeki geriye yanlışsız gidiş önemli bir ara aldı. Bunu bilmemiz gerekiyor. Yani bir ülkede beşerler uçak kanatlarından düşmediğinde de o ülke karanlığa mahkum olabilir. Türkiye’de de o denli olaylar yaşadık ki en az bu imgelerdeki kadar vahimdir. Bu ülkede çocuklara tecavüz ediliyor, bayan cinayetleri daima devam ediyor, eğitim sistemimiz büsbütün çöktü ve bunların hesabını soramıyoruz. ötürüsıyla halimize şükretmek ya da bu imajlardan dehşete kapılmak yerine çağımızın bir gerçeğini görmemiz gerekiyor. Emperyalizm ve sermaye sistemi gericilikle saldırıyor. Yani bu sırf memleketler arası siyasette bir enstrüman değil, halkı karanlığa mahkum etmek ve hakkını aramaktan alıkoymak için gericilikle saldırıyor. ötürüsıyla bizim laisizme, aydınlanmacı bir atılıma muhtaçlığımız var. Bunun artık biricik taşıyıcısı Türkiye’de fakir işçi halk olmak zorunda.”
Talibanla bağlar açısından güçler içinde bilek güreşi olacak
“Batı medyası niye bu manzaraları veriyor sıkıntısına de özetlemek gerekirse değinmek istiyorum. Bir defa Rusya ve Çin’in Taliban’la görüştüğünü Batı basını çabucak işlemeye başladılar aslına bakarsanız. ötürüsıyla bir algı operasyonuyla Taliban’ın ABD emperyalizmi açısından iki düşman ülke Rusya ve Çin tarafınca himaye edildiği, tanındığı, onunla güzel münasebetler kurduğu kanaati yaratılmaya çalışılıyor, bu değerli. Rusya da o yüzden bir yandan Talibanla olağanlaşma denemesi yaparken tedbirini alıyor ve Taliban’ın bir terör örgütü olduğunu kendi basınları işlemeye devam ediyor. Değişik bir tablo var, her iki taraf da, Rusya da, ABD, İngiltere ve hatta AB ülkeleri Talibanla evvel kim alaka kuracak çeşidinden bir durum yaşıyor şu anda. Hem Taliban’ı öteki tarafa kaptırmak istemiyorlar birebir vakitte birbirlerini Taliban’ı desteklemekle suçlama hakkını da kaçırmak istemiyorlar. Ancak bir gerçek var, Talibanla görüşüp anlaşan ABD, Biden da değil, Trump idaresinde yaptılar bu işi. ötürüsıyla Biden’ın eleştirilecek tarafı bu tahliye operasyonunu yüzüne gözüne bulaştırmasıdır, ABD iç siyaseti açısından söylüyorum. Bir diğer olgudan daha kelam etmemiz gerekiyor, Avrupa Birliği’nden bugün gelen açıklamalardan bahsediyorum. Talibanla münasebet kuran birinci ülke kim olur sıkıntısı kamuoyu oluşturmak açısından son derece kıymetli. Burada Rusya bence epey hakikat bir adım attı ve dedi ki Birleşmiş Milletler sonucu olmaksızın ve “BM Güvenlik Kurulu’nda bir mutabakat olmaksızın Taliban’ı tanımayacağız” dedi. ötürüsıyla hepberaber karar vereceğiz demiş oldu. Yavaş yavaş Talibanla diplomatik ilgiyi hepsi kuracak. Bütün Batılı ülkeler tıpkı yola girmek zorundalar. ötürüsıyla orada bir bilek güreşi olacak. Taliban da bunu biliyor aslına bakarsanız. Bu denklemde eli büyük olan Çin. sebebi de şu, Çin Halk Cumhuriyeti son periyotta Pakistanla epeyce düzgün ilgiler geliştirdi. Şu anda Pakistan ABD’nin müttefiki mi yoksa Çin’in mi biraz tartışmalı. Ve Afganistan’daki gelişmeleri bölgede Çin’in önemli rakibi olan Hindistan’a karşı kullanma imkanı da var. O yüzden de Çin bir yandan da bilhassa madencilik bölümünde ekonomik yatırımı yapma gereksinimi var. ötürüsıyla sanıyorum Çin pek fazla Taliban gericidir değildir tartışmalarına girmeksizin son derece pragmatik bir formda Taliban idaresiyle bağlarda tam gaz gidecektir. ABD’nin bu oyunu Çin tarafında zıt tepebilir. Lakin Rusya’nın Çeçenistan’dan daha sonra siyasal islamla oynama bahtı kısıtlı.
“Sınırlar namustur deniyorsa öbür ülkenin iç işlerine karışmayacaksınız”
Bu denklemde Türkiye nasıl konumlanmalı sorusunu ise Okuyan kendi cephesinden şu biçimde kıymetlendirdi:
“Göçmen meselesinden kelam ediyoruz. Bana nazaran göçmen karşılığının, ırkçılığın mazereti olmaz. ötürüsıyla Türkiye bir sorunla karşı karşıya. Türkiye’de hükümetin büsbütün yanlış bir göçmen siyaseti var. O yanlışlık nerede başlıyor biliyor musunuz? Namustur deniyor hudut. Pekala kardeşler zıddı namus değil mi? Türkiye’nin hudutları niçin delik deşik oldu? Zira Türkiye hudut ötesi operasyonları bir kural haline getirdi. Biz her yere kendi coğrafyamızda asker yolluyoruz. Bakın hudutları tek taraflı delemezsiniz. Bunun karşılığı da olur. Asker yollarsınız, sermaye yollarsınız, işveren yollarsınız, göçmen olarak geri döner. O yüzden de hudutlar namustur deniyorsa öteki ülkenin iç işlerine karışmayacaksınız, buradan başlamamız gerekiyor. Türkiye’nin egemenliği nasıl kutsalsa, diğer ülkenin iç işlerine de karışmayacaksınız, bu çift istikametli bir sorundur. İkincisi, daima şikayet ediliyor ABD’den, dış güçlerden, lobilerden, şunlardan, bunlardan. Madem bu kadar şikayet ediliyor, Türkiye’deki bu emperyalist güçlerin varlığı sona ersin. Afganistan sorununun tahlili buradan geçer. NATO’dan çıkalım. “NATO’dan nasıl çıkacağız” deniyor. NATO bir tabiat kanunu mudur? NATO’dan Türkiye’ye ne yarar gelmiştir ki durmaya devam ediyoruz. Lakin evet bugünkü iktidarla ve düzenle sıkıntı. Türkiye’deki bütün yabancı askeri güçler çekilsin. Ülkenin güvenliği için buna gereksinimi yok. Tam bilakis yabancı üsler ve askerler halkımızın güvenliğini tehdit ediyor. Türkiye de diğer ülkelerdeki askeri varlığını geri çeksin. Türkiye’nin güvenliği şurada başlar üzere şeyler söylersek ABD’nin tüm dünyayı kendi egemenlik alanı ilan etmesini de yasal kabul etmiş oluruz. Türkiye’nin güvenliği Türkiye’de başlar, öbür ülkelerde değil. ötürüsıyla Afganistan’da ne yapmak gerekir sorusunun karşılığı ülkelerin iç işlerine karışılmamalı olmalıdır. Şayet müdahale edilmezse Afganistan halkı eninde sonunda bu karanlıktan kurtulacaktır. ABD’nin NATO’nun sayesinde demokrasi, aydınlık, özgürlük gelmez. Türkiye’de bir NATO’cu ülke olarak orada bulunuyor, ötürüsıyla derhal çıkılmalıdır.”
Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı