- Katılım
- 15 Nis 2021
- Mesajlar
- 2,706
- Puanları
- 0
Kendi sesimizi duymaktan niye hazzetmeyiz? ABD’deki Washington Üniversitesi’nden Doç. Dr. Neel Bhatt ses tedavisi üzerine uzmanlaşmış bir cerrah. Ona nazaran hastalarının tedavi sürecinde ses kayıtlarını almak, gelişmenini izlemek açısından hayli pahalı. Vakit zaman hastalarına da bu ses kayıtlarını dinleten uzman bu durumun hastalar için ne kadar rahatsız edici olabildiğine çoğunlukla şahit oluyor.
Doç. Dr. Bhatt’a bakılırsa kaydedilmiş sesimizi dinlerken yaşadığımız rahatsızlığın arkasında ruhsal ve fizyolojik niçinler yatıyor.
Öncelikle ses kaydından çıkan sesle konuştuğunuzda çıkan ses beyne farklı olarak iletiliyor. Ses kaydını dinlerken ses hava yoluyla kulağa geliyor. Buna ‘hava iletimi’ ismi veriliyor. Ses kulak zarını ve küçük kulak kemiklerini titreştiriyor. çabucak sonrasında bu kemikler ses titreşimlerini kulak salyangozuna (koklea) iletiyor. Bu da işitsel sinyalleri beyne gönderen hudut liflerini (aksonlar) uyarıyor.
Fakat konuştuğunuzda sesiniz farklı biçimde iç kulağınıza ulaşıyor. Sesin bir kısmı ‘hava iletimi’ yoluyla iletilirken birçok kafatası kemikleri aracılığıyla içsel olarak iletiliyor. Konuşurken duyduğunuz kendi sesiniz hem dış hem iç iletimin bir karışımı. Bu kemik yoluyla iç iletim düşük frekansları güçlendiriyor. Bu niçinle beşerler konuşurken genelde seslerini daha derin/tok ve güçlü algılıyor. Buna kıyasla kaydedilmiş ses ise daha ince ve tiz duyuluyor. Bu niçinle beşerler sesinden utanıyor yahut rahatsız oluyor.
Bu rahatsızlığın bir diğer sebebi de kendi sesinizin aslında yeni bir ses olması. Bir diğer deyişle kendi algınızla gerçek içindeki fark ortaya çıkıyor. Sesiniz kimliğinizin kıymetli bir kesimi olduğundan bu uyumsuzluk hoşunuza gitmiyor. Apansızın insanların başından beri değişik bir şey duyduğunu fark ediyorsunuz.
Aslında sesimiz kayıttaki hali üzere çıkıyor. Fakat gerçek sesimizi duymamızdan kaynaklanan rahatsızlık algıladığımızdan daha makûs olması da değil; temelde kendimizi diğer biçimde duymaya alışık olmamız.
2005’te yayınlanan bir araştırmada hastalara kendi sesleri dinletilip puanlamaları istenmiş. Tıpkı sesler için araştırmacılar da puanlama yapmış. Sonuçta hastaların klinik çalışanlarının objektif değerlendirmesine kıyasla kendi seslerini daha olumsuz değerlendirdiği görülmüş.
Yani başınızdaki ses, kayıt aletinden duyduğunuz kendi sesinizi sert biçimde eleştiriyorsa, muhtemelen içinizdeki eleştirmen çok reaksiyon gösteriyor ve kendinizi fazla sert yargılıyorsunuz.
Kaynak: Diken
Doç. Dr. Bhatt’a bakılırsa kaydedilmiş sesimizi dinlerken yaşadığımız rahatsızlığın arkasında ruhsal ve fizyolojik niçinler yatıyor.
Öncelikle ses kaydından çıkan sesle konuştuğunuzda çıkan ses beyne farklı olarak iletiliyor. Ses kaydını dinlerken ses hava yoluyla kulağa geliyor. Buna ‘hava iletimi’ ismi veriliyor. Ses kulak zarını ve küçük kulak kemiklerini titreştiriyor. çabucak sonrasında bu kemikler ses titreşimlerini kulak salyangozuna (koklea) iletiyor. Bu da işitsel sinyalleri beyne gönderen hudut liflerini (aksonlar) uyarıyor.
Fakat konuştuğunuzda sesiniz farklı biçimde iç kulağınıza ulaşıyor. Sesin bir kısmı ‘hava iletimi’ yoluyla iletilirken birçok kafatası kemikleri aracılığıyla içsel olarak iletiliyor. Konuşurken duyduğunuz kendi sesiniz hem dış hem iç iletimin bir karışımı. Bu kemik yoluyla iç iletim düşük frekansları güçlendiriyor. Bu niçinle beşerler konuşurken genelde seslerini daha derin/tok ve güçlü algılıyor. Buna kıyasla kaydedilmiş ses ise daha ince ve tiz duyuluyor. Bu niçinle beşerler sesinden utanıyor yahut rahatsız oluyor.
Bu rahatsızlığın bir diğer sebebi de kendi sesinizin aslında yeni bir ses olması. Bir diğer deyişle kendi algınızla gerçek içindeki fark ortaya çıkıyor. Sesiniz kimliğinizin kıymetli bir kesimi olduğundan bu uyumsuzluk hoşunuza gitmiyor. Apansızın insanların başından beri değişik bir şey duyduğunu fark ediyorsunuz.
Aslında sesimiz kayıttaki hali üzere çıkıyor. Fakat gerçek sesimizi duymamızdan kaynaklanan rahatsızlık algıladığımızdan daha makûs olması da değil; temelde kendimizi diğer biçimde duymaya alışık olmamız.
2005’te yayınlanan bir araştırmada hastalara kendi sesleri dinletilip puanlamaları istenmiş. Tıpkı sesler için araştırmacılar da puanlama yapmış. Sonuçta hastaların klinik çalışanlarının objektif değerlendirmesine kıyasla kendi seslerini daha olumsuz değerlendirdiği görülmüş.
Yani başınızdaki ses, kayıt aletinden duyduğunuz kendi sesinizi sert biçimde eleştiriyorsa, muhtemelen içinizdeki eleştirmen çok reaksiyon gösteriyor ve kendinizi fazla sert yargılıyorsunuz.
Kaynak: Diken