‘Koca Türkiye, bir Muğla’ya bakamadı’ Muğla’daki yangın turizm cennetini küle çevirdi. Artık ağaçlar yok, meskenler yok. Hayvanlar öldü. Yangın bakıyorsunuz bir derede, bir dorukta ilerliyor. tıpkı vakitte ışık hızıyla… Alevler artık de Muğla’nın merkez ilçesi Menteşe’ye yanlışsız ilerledi. Yangını durdurmak, kente sokmamak için yollar açıldı, toprak barikatlar kuruldu. Yürürken ayağınız küllere gömülüyor, o ortada kökü kalmış çamlar içinde için için yanan, etrafında ağaç bulsa sıçramaya hazır alevler son kütükleri de yakıyor. Rüzgarla bir arada atak yapan yangınla baş etmek o denli kolay olmuyor. Cetlerinin, köklerinin yaşadığı köylerinin, ağaçlarının yandığını bakılırsan belde halkının ise gözü yaşlı. İkizce Köyü’nün 57 yaşındaki muhtarı Fatih Çakır şunları söylemiş oldu:
“Yangının Kavaklıdere’den köyümüze kadar yaklaşacağınız hiç düşünmemiştik. Ancak o denli bir yangın geliyor ki tanım edemem. Dedelerimizin anlattığına bakılırsa 1945 yılında buralarda büyük bir yangın çıkmış ve 6 ay daha sonra söndürülmüş. Şimdi uçak, helikopter geldi fakat geç geldi. İş işten geçti.” Muhtar ve köylüleri bir çardağın altında oturmuş kendilerine hakikat yaklaşan yangını çaresizce izliyor. Gençler ve gönüllüler ise canlarını ortaya koyarak alevleri söndürmek için çabalıyor. Belde halkı yaşananlara şu sözlerle isyan ediyor: “Burası Muğla, Türkiye’nin, dünyanın turizm cenneti. Türkiye’ye bakar. Lakin koca Türkiye, bir Muğla’ya bakamadı. Cennetimiz cehenneme döndü. hayatımız bitti. Her yer kömür karası, kül yığını. Hayvan otlakları yandı. Tabiat bitti, cennet bitti.”
Muğla Büyükşehir Belediye Lideri Osman Gürün “Hani ‘Yumurta kapıya dayandı’ derler ya, burada da yangın düzgünce kapıya dayanmaya başlayınca, Muğla vilayet merkezine yaklaşınca dozerler, iş makineleri geldi. Lakin, koca memlekette orman kalkmadıktan daha sonra bunlar yapılıyor. Artık yapılanlar, birinci günlerde yapılmış olsa yangın büyüyemeyecekti. Soğutmada da, yangında da yanmayan eldiven, yanmayan ayakkabı epeyce değerli. Ancak gelin görün ki yangına terlikle gelenler de vardı. Onlar reklam kaygısında, biz can. Taşlar bile kavruldu” dedi.
bu biçimdesi olmadı, sabotaj bu
Hürmet Öztürk köylülerle bir ortaya geldi. Bölge halkı “Yalnız bırakıldık” dedi.
Yangın yerlerine Dikili Belediye Lideri Adil Kırgöz’le bir arada gittik. Kırgöz, “Aynı anda bu kadar yerde yangın çıkmaz. Bu bir sabotajdır” dedi. Tecrübesiz yangın söndürme işçisine köylülerin nasıl yardım ettiğini anlattı: “Yangının birinci üç günü büyük bir karmaşa yaşandı. Valilik farklı, belediye başka çalıştı. Uçaktan vazgeçtik, helikopterler neredeydi? yangını söndürmeye çalışırken tecrübesi olmayan kimi ormancılarla da karşı karşıya geldik. Fakat, belde halkı, köylerini ağaç keserek, her tarafı daima sulayarak alevlerden korudu. Orman köylüsüne, ormanla ilgisi olmayan kimi yönetici konumunda olanlar “Sen anlamazsın” dedi. Açıkçası orman ortasındaki Sungur ve Muratlar köylüleri tecrübelerini konuşturup yangını köylerine sokmadı… Merkez ilçe Menteşe Belediye Lideri Bahattin Gümüş de, “Bu bir olağan yangın değil, sabotaj” olduğuna inananlardan. Birebir biçimde Büyükşehir Belediye Lideri Osman Gürün de. Lider Gürün bu kadar yangının çıkmasının akla sabotajı getirdiğini belirtiyor. Pekala sabotajcı diye yakalanan var mı? Yok. Gürün, “Soğutulmaya başlanmış yangınlar tam manasıyla soğutma yapılmazsa rüzgarda alev alıyor. Biz buna ‘Uyutulmuş yangın’ deriz. İşte o uyuyan birden patlıyor” dedi.
“Yangının Kavaklıdere’den köyümüze kadar yaklaşacağınız hiç düşünmemiştik. Ancak o denli bir yangın geliyor ki tanım edemem. Dedelerimizin anlattığına bakılırsa 1945 yılında buralarda büyük bir yangın çıkmış ve 6 ay daha sonra söndürülmüş. Şimdi uçak, helikopter geldi fakat geç geldi. İş işten geçti.” Muhtar ve köylüleri bir çardağın altında oturmuş kendilerine hakikat yaklaşan yangını çaresizce izliyor. Gençler ve gönüllüler ise canlarını ortaya koyarak alevleri söndürmek için çabalıyor. Belde halkı yaşananlara şu sözlerle isyan ediyor: “Burası Muğla, Türkiye’nin, dünyanın turizm cenneti. Türkiye’ye bakar. Lakin koca Türkiye, bir Muğla’ya bakamadı. Cennetimiz cehenneme döndü. hayatımız bitti. Her yer kömür karası, kül yığını. Hayvan otlakları yandı. Tabiat bitti, cennet bitti.”
Muğla Büyükşehir Belediye Lideri Osman Gürün “Hani ‘Yumurta kapıya dayandı’ derler ya, burada da yangın düzgünce kapıya dayanmaya başlayınca, Muğla vilayet merkezine yaklaşınca dozerler, iş makineleri geldi. Lakin, koca memlekette orman kalkmadıktan daha sonra bunlar yapılıyor. Artık yapılanlar, birinci günlerde yapılmış olsa yangın büyüyemeyecekti. Soğutmada da, yangında da yanmayan eldiven, yanmayan ayakkabı epeyce değerli. Ancak gelin görün ki yangına terlikle gelenler de vardı. Onlar reklam kaygısında, biz can. Taşlar bile kavruldu” dedi.
bu biçimdesi olmadı, sabotaj bu
Hürmet Öztürk köylülerle bir ortaya geldi. Bölge halkı “Yalnız bırakıldık” dedi.
Yangın yerlerine Dikili Belediye Lideri Adil Kırgöz’le bir arada gittik. Kırgöz, “Aynı anda bu kadar yerde yangın çıkmaz. Bu bir sabotajdır” dedi. Tecrübesiz yangın söndürme işçisine köylülerin nasıl yardım ettiğini anlattı: “Yangının birinci üç günü büyük bir karmaşa yaşandı. Valilik farklı, belediye başka çalıştı. Uçaktan vazgeçtik, helikopterler neredeydi? yangını söndürmeye çalışırken tecrübesi olmayan kimi ormancılarla da karşı karşıya geldik. Fakat, belde halkı, köylerini ağaç keserek, her tarafı daima sulayarak alevlerden korudu. Orman köylüsüne, ormanla ilgisi olmayan kimi yönetici konumunda olanlar “Sen anlamazsın” dedi. Açıkçası orman ortasındaki Sungur ve Muratlar köylüleri tecrübelerini konuşturup yangını köylerine sokmadı… Merkez ilçe Menteşe Belediye Lideri Bahattin Gümüş de, “Bu bir olağan yangın değil, sabotaj” olduğuna inananlardan. Birebir biçimde Büyükşehir Belediye Lideri Osman Gürün de. Lider Gürün bu kadar yangının çıkmasının akla sabotajı getirdiğini belirtiyor. Pekala sabotajcı diye yakalanan var mı? Yok. Gürün, “Soğutulmaya başlanmış yangınlar tam manasıyla soğutma yapılmazsa rüzgarda alev alıyor. Biz buna ‘Uyutulmuş yangın’ deriz. İşte o uyuyan birden patlıyor” dedi.