Barcali
Active member
- Katılım
- 14 Şub 2021
- Mesajlar
- 1,145
- Puanları
- 38
NASA keşfetti: Mars’taki harika tuzlu su, hayatın izlerini silmiş Uzay ajansının 2011’de Mars’a gitmesi için fırlattığı Curiosity, Kızıl Gezegen’deki Gale kraterinde araştırmalar yapıyor. Bu araştırmalar, Mars’ın yaşanabilirlik potansiyelini ortaya çıkarmayı hedefliyor.
Bu maksatla Curiosity, Gale kraterindeki kil mineralleriyle dolu tortul kayaçları inceliyor. Çünkü kil, ömür için kıymetli bir bileşen olan sıvı suyun geçmişte var olduğu manasına gelebilir. Bu da yaşanabilirliğin kıymetli bir göstergesi.
Uzay aracının 2019’da Vera Rubin sırtında çizdiği rastlantısal bir rota, yaklaşık 3,5 milyar yıl evvel bir gölde oluşan çamurtaşı katmanını incelemesini mümkün kıldı.
Curiosity, ortalarında 400 metreden daha az aralık bulunan iki alandan toprak örnekleri topladı.
Her iki alandaki çamurtaşları da tıpkı vakte ve birebir bölgeye aitti. Bu niçinle misal ölçülerde kil minerali içermesi bekleniyordu. Lakin bir kısımdaki toprak modülü, beklenen mineral ölçüsünün yalnızca yarısını barındırıyordu.
Bu şaşırtan müşahede, NASA’nın Ames Araştırma Merkezi’nden Tom Bristow liderliğindeki araştırmacıların kayıp kile açıklama getirmesini gerektirdi.
Takım en mümkün açıklamanın, üstte bulunan bir sülfat tortusundan kil katmanına su sızması olduğunu lisana getirdi. Buna bakılırsa son derece tuzlu su, eski gölün tabanındaki kum tanelerinin içinden sızmış ve aşağıdaki mineral bakımından varlıklı katmanları değiştirmişti.
Bristow, “Eskiden, Gale Krateri’nde gölün tabanında oluşan bu kil mineral katmanlarının, o biçimde kaldıklarını ve oluştukları andaki şartları milyarlarca yıl boyunca koruduklarını düşünürdük” diye konuştu:
Ancak çabucak sonrasında tuzlu sular kimi yerlerde bu kil minerallerini bozmuş ve esasen kayaçlardaki kayıtları sıfırlamış.
Araştırmacılara göre göl kuruduktan sonr ada Gale kraterindeki yeraltı suyu yüzeyin altında kimyasalları taşımaya ve çözmeye devam etti. Sonuçta birtakım çamurtaşı bölgeleri farklı şartlara maruz kaldı.
Tuzlu suya maruz kalan bu bölgeler, değişen mineralojinin jeolojik ve muhtemelen biyolojik kaydı sildiği “diyajenez” ismi verilen süreçten geçti. Diyajenez, sıcaklık ve basıncın tesiriyle tortul kayaçların, başkalaşımı farklı tortul kayaçlara dönüşümü manasına geliyor.
Öte yandan Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü’nde jeoloji profesörü ve araştırmanın ortak müellifi John Grotzinger’e bakılırsa diyajenez, potansiyel ömür ispatlarını silmiş olsa da mikroskobik canlılara dost ortamlar yaratabilir.
Grotzinger, yaptığı açıklamada, “Bunlar, eski hayatın ispatlarını aramak ve yaşanabilirliği ölçmek için eksiksiz yerler” dedi.
Diyajenez, yepyeni göldeki hayat belirtilerini silebilir lakin yeraltı hayatını desteklemek için gerekli kimyasal gradyanları da yaratır. Bu yüzden bunu keşfettiğimiz için sahiden heyecanlıyız.
Kaynak: Independent Türkçe
Bu maksatla Curiosity, Gale kraterindeki kil mineralleriyle dolu tortul kayaçları inceliyor. Çünkü kil, ömür için kıymetli bir bileşen olan sıvı suyun geçmişte var olduğu manasına gelebilir. Bu da yaşanabilirliğin kıymetli bir göstergesi.
Uzay aracının 2019’da Vera Rubin sırtında çizdiği rastlantısal bir rota, yaklaşık 3,5 milyar yıl evvel bir gölde oluşan çamurtaşı katmanını incelemesini mümkün kıldı.
Curiosity, ortalarında 400 metreden daha az aralık bulunan iki alandan toprak örnekleri topladı.
Her iki alandaki çamurtaşları da tıpkı vakte ve birebir bölgeye aitti. Bu niçinle misal ölçülerde kil minerali içermesi bekleniyordu. Lakin bir kısımdaki toprak modülü, beklenen mineral ölçüsünün yalnızca yarısını barındırıyordu.
Bu şaşırtan müşahede, NASA’nın Ames Araştırma Merkezi’nden Tom Bristow liderliğindeki araştırmacıların kayıp kile açıklama getirmesini gerektirdi.
Takım en mümkün açıklamanın, üstte bulunan bir sülfat tortusundan kil katmanına su sızması olduğunu lisana getirdi. Buna bakılırsa son derece tuzlu su, eski gölün tabanındaki kum tanelerinin içinden sızmış ve aşağıdaki mineral bakımından varlıklı katmanları değiştirmişti.
Bristow, “Eskiden, Gale Krateri’nde gölün tabanında oluşan bu kil mineral katmanlarının, o biçimde kaldıklarını ve oluştukları andaki şartları milyarlarca yıl boyunca koruduklarını düşünürdük” diye konuştu:
Ancak çabucak sonrasında tuzlu sular kimi yerlerde bu kil minerallerini bozmuş ve esasen kayaçlardaki kayıtları sıfırlamış.
Araştırmacılara göre göl kuruduktan sonr ada Gale kraterindeki yeraltı suyu yüzeyin altında kimyasalları taşımaya ve çözmeye devam etti. Sonuçta birtakım çamurtaşı bölgeleri farklı şartlara maruz kaldı.
Tuzlu suya maruz kalan bu bölgeler, değişen mineralojinin jeolojik ve muhtemelen biyolojik kaydı sildiği “diyajenez” ismi verilen süreçten geçti. Diyajenez, sıcaklık ve basıncın tesiriyle tortul kayaçların, başkalaşımı farklı tortul kayaçlara dönüşümü manasına geliyor.
Öte yandan Kaliforniya Teknoloji Enstitüsü’nde jeoloji profesörü ve araştırmanın ortak müellifi John Grotzinger’e bakılırsa diyajenez, potansiyel ömür ispatlarını silmiş olsa da mikroskobik canlılara dost ortamlar yaratabilir.
Grotzinger, yaptığı açıklamada, “Bunlar, eski hayatın ispatlarını aramak ve yaşanabilirliği ölçmek için eksiksiz yerler” dedi.
Diyajenez, yepyeni göldeki hayat belirtilerini silebilir lakin yeraltı hayatını desteklemek için gerekli kimyasal gradyanları da yaratır. Bu yüzden bunu keşfettiğimiz için sahiden heyecanlıyız.
Kaynak: Independent Türkçe