KesikÇayır
New member
- Katılım
- 26 Mar 2021
- Mesajlar
- 1,744
- Puanları
- 0
Negatif bir ebeveyn olduğunuzu anlamanın 8 yolu Ebeveynlerden gelen ruhsal istismar, çocukları büyüdüklerinde zihinsel sıhhat problemleri ile bağlantılıdır. Çocuklarınızın kendilerini inançta ve huzurlu hissetmeleri gereken bir konut ortamı yaratamamak uzun vadede onlara ziyan verebilir. Kendinizi ve ebeveynliğinizi tanımak, artık ve gelecekte ondan nasıl kaçınılacağını bilmenin birinci adımıdır. İşte, çocuklarınız üzerinde aksiliklere niye olabilecek kimi ebeveynlik davranışları…
1. ÇOCUKLARINIZI BİRBİRLERİYLE KARŞILAŞTIRMAK
Bir ebeveyn olarak, genel olarak çocuklarınızın davranışlarında, mizacında ve hatta zihniyetlerinde farklılıkları fark etmemek imkansızdır. Daima kardeşleriyle karşılaştırılan çocuklar, öz kıymetlerini buna dayandıracak, bu da onları baltalayabilecek, motivasyonu azaltıp tasayı artıracaktır. Bu üslup davranışlar ileride çocuğun hayattaki rastgele bir şeyle nasıl başa çıktığını direkt etkileyecektir.
2. SIKINTILARINIZLA ÇOCUKLARINIZA YÜK OLMAK
Hepimizin şahsi meseleleri var ve bizim de ilgilenmemiz gereken çocuklarımız var ise, bunlarla baş etmek fazlaca güç olabilir. Onlarla konuşmak ve onlara hisleri tabir etmenin sağlıklı bir yolunu göstermek uygundur, lakin onları kendi şahsi şeylerimizle yüklemekten kaçınmalıyız. Çocuğun ebeveyn yahut arkadaş olabileceği garip bir dinamik yaratabilir. Duygusal yardım için çocuklarımıza yönelmemeli ve onların çocuk olmalarına müsaade vermeliyiz.
3. HAYAL KIRIKLIKLARINI GİDERMEYE ÇALIŞMAK
Hayal kırıklığımızı asla hak etmeyen birinden çıkarmamalıyız, bilhassa de niçini çocuğunuz değilse bu duyguyu ona yüklemeyin. Çocuklarımıza, kendi kusuru olmayan bir şeyin onların yanlışıymış üzere hissettirmemeliyiz. Bunun yerine, hislerimizi ve bunların gerisindeki sebebi tanımalı ve kendimize sakinleşmek için biraz vakit ve alan vermeliyiz.
4. ÇOCUKLARINIZIN HİSLERİNİ REDDETMEK
Âlâ olma telkinleri vermek, çocuğunuzu rahatlatmak istediğinizde kullandığınız epeyce tanınan bir karşılıktır. Söylemesi düzgün görünebilir, fakat aslında değildir. Çocuklarınızın hislerini görmezden gelmeyi bırakmayı ve bunun yerine onları kabul etmeyi, onlar hakkında konuşmayı ve göründüğü kadar küçük meselelerine tahliller sunmayı öğrenmelisiniz. Hissettikleri hislerin gerçek olduğunu unutmayın ve kimi vakit yalnızca “Sorun değil” demekten daha fazlasına muhtaçlıkları vardır.
5. CEZA PROSEDÜRÜNÜ TERCİH ETMEK
Birden fazla vakit ceza, yaramaz bir çocuğu yönetim etmenin en kolay yoludur, zira ebeveynler bunu yapmaları gerektiğini düşünürler. Lakin birçok durumda, bu sırf makus davranışı pekiştirir ve düzeltmez. Bunun yerine, ebeveynler makûs davranışları öğretilebilir anlara dönüştürmeye çalışmalıdır. bu türlü, çocuk niye yanlış olduğunu öğrenebilir. Çocuklar güzel olduklarında da olumlu pekiştirme sunmalıyız.
6. ÇOCUKLARINIZI DAİMA ELEŞTİRMEK
Çocuklarımızı epeyce sık eleştirdiğimizde, bu onlara birden çok biçimde ziyan verir. Bir araştırma, eleştirel ebeveynleri olan çocukların diğerlerinin hislerine daha az dikkat ettiğini gösteriyor. Bu, bağlantıları kurmak ve sürdürmek için epey kıymetli bir maharet olan insanları okuma kapasitelerini sonlar.
7. TANIMLAYICI OLUMSUZ SÖZLER KULLANMAK
Çocuklara ne kadar olumsuz sözler kullanırsak, benlik hürmetleri o kadar ziyan görür. çok yıkıcı olabilirler ve davranışlarını, kendilerini nasıl gördüklerini ve hissettiklerini etkileyebilirler. Onları utangaç, dağınık, ağlayan bebek, hudut bozucu, inatçı üzere sözlerle tanımlamaktan vazgeçin. Bu biçim olumsuz tanımlamalar hayli genç yaşta bile önemli olumsuz tesir yapabilir.
8. FERDİ SONLARINI BİLMEMEK
Çocuklarınızın bağımsız bireyler bulunmasına müsaade vermemek fazlaca berbat bir atmosfere niye olabilir. Çocuğunuzun hayatıyla ilgili her şeyi öğrenmeye çalışmak, çocuğunuzu kendi yolunu izlemekten caydırmak ve daima olarak şahsi alanına müsaadesiz girmek, iç içe geçmenin açık işaretleridir. Bu, çocuğunuzu kuvvetli bir kim olduğu hissinden mahrum bırakabilir, bireyselleştirmeden ve çatışmayı çözme yeteneğinden mahrum bırakabilir.
1. ÇOCUKLARINIZI BİRBİRLERİYLE KARŞILAŞTIRMAK
Bir ebeveyn olarak, genel olarak çocuklarınızın davranışlarında, mizacında ve hatta zihniyetlerinde farklılıkları fark etmemek imkansızdır. Daima kardeşleriyle karşılaştırılan çocuklar, öz kıymetlerini buna dayandıracak, bu da onları baltalayabilecek, motivasyonu azaltıp tasayı artıracaktır. Bu üslup davranışlar ileride çocuğun hayattaki rastgele bir şeyle nasıl başa çıktığını direkt etkileyecektir.
2. SIKINTILARINIZLA ÇOCUKLARINIZA YÜK OLMAK
Hepimizin şahsi meseleleri var ve bizim de ilgilenmemiz gereken çocuklarımız var ise, bunlarla baş etmek fazlaca güç olabilir. Onlarla konuşmak ve onlara hisleri tabir etmenin sağlıklı bir yolunu göstermek uygundur, lakin onları kendi şahsi şeylerimizle yüklemekten kaçınmalıyız. Çocuğun ebeveyn yahut arkadaş olabileceği garip bir dinamik yaratabilir. Duygusal yardım için çocuklarımıza yönelmemeli ve onların çocuk olmalarına müsaade vermeliyiz.
3. HAYAL KIRIKLIKLARINI GİDERMEYE ÇALIŞMAK
Hayal kırıklığımızı asla hak etmeyen birinden çıkarmamalıyız, bilhassa de niçini çocuğunuz değilse bu duyguyu ona yüklemeyin. Çocuklarımıza, kendi kusuru olmayan bir şeyin onların yanlışıymış üzere hissettirmemeliyiz. Bunun yerine, hislerimizi ve bunların gerisindeki sebebi tanımalı ve kendimize sakinleşmek için biraz vakit ve alan vermeliyiz.
4. ÇOCUKLARINIZIN HİSLERİNİ REDDETMEK
Âlâ olma telkinleri vermek, çocuğunuzu rahatlatmak istediğinizde kullandığınız epeyce tanınan bir karşılıktır. Söylemesi düzgün görünebilir, fakat aslında değildir. Çocuklarınızın hislerini görmezden gelmeyi bırakmayı ve bunun yerine onları kabul etmeyi, onlar hakkında konuşmayı ve göründüğü kadar küçük meselelerine tahliller sunmayı öğrenmelisiniz. Hissettikleri hislerin gerçek olduğunu unutmayın ve kimi vakit yalnızca “Sorun değil” demekten daha fazlasına muhtaçlıkları vardır.
5. CEZA PROSEDÜRÜNÜ TERCİH ETMEK
Birden fazla vakit ceza, yaramaz bir çocuğu yönetim etmenin en kolay yoludur, zira ebeveynler bunu yapmaları gerektiğini düşünürler. Lakin birçok durumda, bu sırf makus davranışı pekiştirir ve düzeltmez. Bunun yerine, ebeveynler makûs davranışları öğretilebilir anlara dönüştürmeye çalışmalıdır. bu türlü, çocuk niye yanlış olduğunu öğrenebilir. Çocuklar güzel olduklarında da olumlu pekiştirme sunmalıyız.
6. ÇOCUKLARINIZI DAİMA ELEŞTİRMEK
Çocuklarımızı epeyce sık eleştirdiğimizde, bu onlara birden çok biçimde ziyan verir. Bir araştırma, eleştirel ebeveynleri olan çocukların diğerlerinin hislerine daha az dikkat ettiğini gösteriyor. Bu, bağlantıları kurmak ve sürdürmek için epey kıymetli bir maharet olan insanları okuma kapasitelerini sonlar.
7. TANIMLAYICI OLUMSUZ SÖZLER KULLANMAK
Çocuklara ne kadar olumsuz sözler kullanırsak, benlik hürmetleri o kadar ziyan görür. çok yıkıcı olabilirler ve davranışlarını, kendilerini nasıl gördüklerini ve hissettiklerini etkileyebilirler. Onları utangaç, dağınık, ağlayan bebek, hudut bozucu, inatçı üzere sözlerle tanımlamaktan vazgeçin. Bu biçim olumsuz tanımlamalar hayli genç yaşta bile önemli olumsuz tesir yapabilir.
8. FERDİ SONLARINI BİLMEMEK
Çocuklarınızın bağımsız bireyler bulunmasına müsaade vermemek fazlaca berbat bir atmosfere niye olabilir. Çocuğunuzun hayatıyla ilgili her şeyi öğrenmeye çalışmak, çocuğunuzu kendi yolunu izlemekten caydırmak ve daima olarak şahsi alanına müsaadesiz girmek, iç içe geçmenin açık işaretleridir. Bu, çocuğunuzu kuvvetli bir kim olduğu hissinden mahrum bırakabilir, bireyselleştirmeden ve çatışmayı çözme yeteneğinden mahrum bırakabilir.