- Katılım
- 15 Nis 2021
- Mesajlar
- 2,706
- Puanları
- 0
Obezite insülin direnci için risk faktörü oluşturuyor Sabri Ülker Vakfı’nın derlediği bilgiler obezitenin insülin direnci üzerinde risk oluşturduğunu ortaya koyuyor.
Bilhassa artan beden yükü ile insülin direnci içinde sıkı bir bağ bulunuyor. Fazla kilolu bireylerde insülinin bedende gösterdiği tesir ile olağan tartıda olan bireylerin bedeninde gösterdiği tesir birbirinden pek farklı. Sabri Ülker Vakfı’nın derlediği bilgiler obezitenin insülin direnci üzerinde risk oluşturduğunu ortaya koyuyor.
İnsülinin bedenimizde pankreastaki hücreler tarafınca üretilen kıymetli bir hormon olduğu biliniyor. Pankreasın sahip olduğu hücreler tarafınca üretilen insülin hormonu sağlıklı bireylerde ve olağan şartlarda kandaki glikoz yükseldiği vakit pankreastan birkaç dakika ortasında salgılanıyor. Sağlıklı bireylerde her besin tüketiminde daha sonra alınan besinlerin güç haline dönüşmesini sağlamak için pankreas tarafınca insülin üretiliyor. İnsülin direnci sağlıklı bireylerde yemek daha sonrasında yemek öncesine göre 5-15 kat artış gösteriyor. Bu artış seviyesini ise tüketilen yemek örüntüsü belirliyor. Artan insülin seviyesi, kan şekerinin kullanmasını düzenleyerek, kandaki glikozun yüksek seviyelere çıkmasını önlüyor ve kandaki glikozun amaç hücre içine girmesini sağlıyor.
Tükettiğimiz besinlerin yapısında bulunan karbonhidratlar (sıradan ve kompleks şekerler), sindirime uğradıktan daha sonra bedende bulunan enzimler ile şekere (glikoza) dönüşüyor. Glikoz ise kan ile bedenin tüm kısımlarına taşınıyor. bu biçimdece, bedenimizin ana besin kaynağı olan glikoz hücrelere güç kaynağı oluyor. İnsülin direncini sıradançe tanımlamak gerekirse, kanda insülinin artmasına karşın bu hormonun fonksiyonunu tam olarak gerçekleştirememesidir. İnsülin direnci glikozun kan yoluyla hücrelere taşınmasında görülen yetersizlik ve hiperinsülinemiye niye olan bir durumdur. Bunun kararında da kanda glikoz düzeyinde artış görülürken, hücrelerin içerine geçen glikoz ölçüsünde da bir düşme görülür.
Obezite insülin direncini tetikliyor!
Obezitenin oluşumunda kalıtımsal ve çevresel birfazlaca faktör rol oynuyor. İnsülin direncinin gelişmeninde birfazlaca farklı düzenek olsa da obezite en yaygın görülen niye olarak karşımıza çıkıyor. Obezitede insülin direncinin sebebi kısmen insülin reseptör sayısındaki azalma ve artmış insülin düzeyine karşın bu insülinin işlevlerini gereğince yapamamasından kaynaklanıyor. Bilhassa karın etrafında yağlanmanın yaygın olduğu obezitede karında toplanmış yağ hücrelerinin lipolitik aktivileri devasa yükseklikte olup, deverana daima olarak yağ molekülleri salınıyor. İnsülin hassaslığı vücut kütle indeksi ve bedendeki yağ ölçüsü ile aykırı bağlantılı gösteriyor. Beden yağımız ve yükümüz azaldıkça insülin hassaslığının arttığı gözlemlenirken beden tartımız ve bedendeki yağlanma arttığında ise insülin hassaslığı azalıyor.
İnsülin direncinin önlenmesinde,
Bilhassa artan beden yükü ile insülin direnci içinde sıkı bir bağ bulunuyor. Fazla kilolu bireylerde insülinin bedende gösterdiği tesir ile olağan tartıda olan bireylerin bedeninde gösterdiği tesir birbirinden pek farklı. Sabri Ülker Vakfı’nın derlediği bilgiler obezitenin insülin direnci üzerinde risk oluşturduğunu ortaya koyuyor.
İnsülinin bedenimizde pankreastaki hücreler tarafınca üretilen kıymetli bir hormon olduğu biliniyor. Pankreasın sahip olduğu hücreler tarafınca üretilen insülin hormonu sağlıklı bireylerde ve olağan şartlarda kandaki glikoz yükseldiği vakit pankreastan birkaç dakika ortasında salgılanıyor. Sağlıklı bireylerde her besin tüketiminde daha sonra alınan besinlerin güç haline dönüşmesini sağlamak için pankreas tarafınca insülin üretiliyor. İnsülin direnci sağlıklı bireylerde yemek daha sonrasında yemek öncesine göre 5-15 kat artış gösteriyor. Bu artış seviyesini ise tüketilen yemek örüntüsü belirliyor. Artan insülin seviyesi, kan şekerinin kullanmasını düzenleyerek, kandaki glikozun yüksek seviyelere çıkmasını önlüyor ve kandaki glikozun amaç hücre içine girmesini sağlıyor.
Tükettiğimiz besinlerin yapısında bulunan karbonhidratlar (sıradan ve kompleks şekerler), sindirime uğradıktan daha sonra bedende bulunan enzimler ile şekere (glikoza) dönüşüyor. Glikoz ise kan ile bedenin tüm kısımlarına taşınıyor. bu biçimdece, bedenimizin ana besin kaynağı olan glikoz hücrelere güç kaynağı oluyor. İnsülin direncini sıradançe tanımlamak gerekirse, kanda insülinin artmasına karşın bu hormonun fonksiyonunu tam olarak gerçekleştirememesidir. İnsülin direnci glikozun kan yoluyla hücrelere taşınmasında görülen yetersizlik ve hiperinsülinemiye niye olan bir durumdur. Bunun kararında da kanda glikoz düzeyinde artış görülürken, hücrelerin içerine geçen glikoz ölçüsünde da bir düşme görülür.
Obezite insülin direncini tetikliyor!
Obezitenin oluşumunda kalıtımsal ve çevresel birfazlaca faktör rol oynuyor. İnsülin direncinin gelişmeninde birfazlaca farklı düzenek olsa da obezite en yaygın görülen niye olarak karşımıza çıkıyor. Obezitede insülin direncinin sebebi kısmen insülin reseptör sayısındaki azalma ve artmış insülin düzeyine karşın bu insülinin işlevlerini gereğince yapamamasından kaynaklanıyor. Bilhassa karın etrafında yağlanmanın yaygın olduğu obezitede karında toplanmış yağ hücrelerinin lipolitik aktivileri devasa yükseklikte olup, deverana daima olarak yağ molekülleri salınıyor. İnsülin hassaslığı vücut kütle indeksi ve bedendeki yağ ölçüsü ile aykırı bağlantılı gösteriyor. Beden yağımız ve yükümüz azaldıkça insülin hassaslığının arttığı gözlemlenirken beden tartımız ve bedendeki yağlanma arttığında ise insülin hassaslığı azalıyor.
İnsülin direncinin önlenmesinde,
- Ülkü beden tartısı ve beden yağ oranının korunması,
- Glisemik indeksi yüksek olan beyaz ekmek, pirinç üzere sıradan karbonhidrat kaynaklarını tüketmek kan şekerinizin ani artışı ve ani düşüşüne niye olarak insülin direncini tetikleyebilir. Bu niçinle, kan şekerinin istikrarlı seyrine takviye olan kompleks karbonhidrat kaynakları (tam tahıllar, tam tahıllardan yapılmış ekmek ve çeşitleri, klasik şartlarda üretilmiş bulgur, zerzevat ve meyve tüketimi) tercih etmek,
- Diyetteki lif kaynaklarını arttırmak,
- Bedeni uzun müddetli açlıktan korumak (gerekiyorsa gün ortasında 1-2 orta öğün eklemek)
- Glisemik indeksi yüksek olan incir, üzüm, kavun üzere meyvelerin tek başına tüketiminden kaçınmak,
- Fizikî aktiviteyi ihmal etmemek ve mümkün olduğunca artırmak kıymet taşıyor.