Barcali
Active member
- Katılım
- 14 Şub 2021
- Mesajlar
- 1,145
- Puanları
- 38
Paleontologlar, inceledikleri 50 bin yıllık bizondan güveç yaptılar ‘Blue Babe’ lakaplı bir bozkır bizonu, 50 bin yıl evvel yaşadığı buz bölümünden bu yana bir epey enteresan olaya tanıklık etti.
Aslanlar tarafınca taarruza uğrayarak ölen bizon, buz devranı Alaska’sının şiddetli kar fırtınaları yüzünden donarak bir mumyaya dönüştü.
Aradan geçen binlerce yılın akabinde bir zirvede buza hapsolmuş bizon, 1979 yılında bir küme madenci tarafınca bulundu ve paleontologların eline verildi. Blue Babe en sonunda kendisini 1984 yılında, buzu çözüldüğü vakit saldığı ‘biftek aromasına’ dayanamayan paleontolog Dale Guthrie ve takımının sofrasında buldu.
50 BİN YILLIK BİZON GÜVECİ
Dale Guthrie’nin meskeninde Blue Babe’i incelemekte olan paleontolog grup, bizonun aslanlar tarafınca atağa uğrayınca derin yaralar aldığını ve ensesindeki etin, bu yaralar aracılığıyla hayli süratli donduğunu farketti.
Hızla donduğu için çürümeyen bizonun kemik iliği, yağı ve eti epeyce uygun biçimde korunmuştu ve ense bölgesi, kurutulmuş eti andıran bir kıvama gelmişti.
Bunu farkeden grubun aklına, isimlerini paleontoloji tarihine yazdıracak bir fikir geldi ve bizonun ensesinde bulunan etin bir kısmını kullanarak kendilerine ’50 bin yıllık bizon güveci’ yaptılar.
“GÜÇLÜ BİR BUZ ZAMANI AROMASI VARDI”
Yaptıkları ziyafeti kaleme alan Guthrie yazısında, “Bu keşfi doruğa çıkarmak ve kutlamak için, Blue Babe’ten bir güveç yaptık ve afiyetle yedik. Mumyalanmış bizonun boynundan ufak bir parçayı bir tencereye doğranmış sebzelerle kaynattık” tabirlerini kullandı.
Güveç hakkında yazan Guthrie, “Her ne kadar güzelce kaynatmış olsak da, et biraz sertti ve yahnide hayli kuvvetli bir buz zamanı aroması vardı” dedi.
niçin güveç yapmayı tercih ettiler sorusuna yanıt veren Guthrie, “Boyundan kıyma yapmak kulağa hiç güzel gelmedi, ayrıyeten elimizde kullanabileceğimiz çokça zerzevat ve baharat vardı” dedi.
Guthrie kaleme aldığı olayı, “Bizonun buzu çözüldüğü vakit odaya, toprak kokusuyla karışmış ağır bir biftek aroması yayılmıştı. Yaklaşık bir düzine araştırmacı, 6 Nisan 1984’te 50 bin yıllık bizon güvecini tatmak için toplandı” sözleriyle anlattı.
Guthrie, bu riskli yemekten daha sonra bir rahatsızlıkla karşılatılar mı sorusuna, “Tadı epeyce lezzetliydi ve hiç birimiz yemekten rastgele bir olumsuz tesir görmedik” tabirleriyle karşılık verdi.
Aslanlar tarafınca taarruza uğrayarak ölen bizon, buz devranı Alaska’sının şiddetli kar fırtınaları yüzünden donarak bir mumyaya dönüştü.
Aradan geçen binlerce yılın akabinde bir zirvede buza hapsolmuş bizon, 1979 yılında bir küme madenci tarafınca bulundu ve paleontologların eline verildi. Blue Babe en sonunda kendisini 1984 yılında, buzu çözüldüğü vakit saldığı ‘biftek aromasına’ dayanamayan paleontolog Dale Guthrie ve takımının sofrasında buldu.
50 BİN YILLIK BİZON GÜVECİ
Dale Guthrie’nin meskeninde Blue Babe’i incelemekte olan paleontolog grup, bizonun aslanlar tarafınca atağa uğrayınca derin yaralar aldığını ve ensesindeki etin, bu yaralar aracılığıyla hayli süratli donduğunu farketti.
Hızla donduğu için çürümeyen bizonun kemik iliği, yağı ve eti epeyce uygun biçimde korunmuştu ve ense bölgesi, kurutulmuş eti andıran bir kıvama gelmişti.
Bunu farkeden grubun aklına, isimlerini paleontoloji tarihine yazdıracak bir fikir geldi ve bizonun ensesinde bulunan etin bir kısmını kullanarak kendilerine ’50 bin yıllık bizon güveci’ yaptılar.
“GÜÇLÜ BİR BUZ ZAMANI AROMASI VARDI”
Yaptıkları ziyafeti kaleme alan Guthrie yazısında, “Bu keşfi doruğa çıkarmak ve kutlamak için, Blue Babe’ten bir güveç yaptık ve afiyetle yedik. Mumyalanmış bizonun boynundan ufak bir parçayı bir tencereye doğranmış sebzelerle kaynattık” tabirlerini kullandı.
Güveç hakkında yazan Guthrie, “Her ne kadar güzelce kaynatmış olsak da, et biraz sertti ve yahnide hayli kuvvetli bir buz zamanı aroması vardı” dedi.
niçin güveç yapmayı tercih ettiler sorusuna yanıt veren Guthrie, “Boyundan kıyma yapmak kulağa hiç güzel gelmedi, ayrıyeten elimizde kullanabileceğimiz çokça zerzevat ve baharat vardı” dedi.
Guthrie kaleme aldığı olayı, “Bizonun buzu çözüldüğü vakit odaya, toprak kokusuyla karışmış ağır bir biftek aroması yayılmıştı. Yaklaşık bir düzine araştırmacı, 6 Nisan 1984’te 50 bin yıllık bizon güvecini tatmak için toplandı” sözleriyle anlattı.
Guthrie, bu riskli yemekten daha sonra bir rahatsızlıkla karşılatılar mı sorusuna, “Tadı epeyce lezzetliydi ve hiç birimiz yemekten rastgele bir olumsuz tesir görmedik” tabirleriyle karşılık verdi.