KesikÇayır
New member
- Katılım
- 26 Mar 2021
- Mesajlar
- 1,744
- Puanları
- 0
Pandemide çocuklardaki lisan gecikmesi sorunu arttı Pandemi öncesinde hastaneye başvuran çocukların yüzde 30’unda gelişimsel lisan gecikmesi sorunu görülürken, pandemi periyodunda bu oran yüzde 65’lere çıktı. Bu artışın gerisinde en çok çocukların toplumsal ortamdan izole olmaları ve dijital ekran ile daha fazla vakit geçirmeleri yer alıyor.
Lisan ve Konuşma Terapisti Prof. Dr. Bülent Gündüz, 2 seneye yakın pandemi periyodunda çocuklarda meskende kalma ve ailelerin çocuklarıyla etkileşiminde yetersiz kalmaları niçiniyle bilhassa 1-6 yaş kümesindeki çocukların lisan ve irtibat sorunlarının arttığını söylemiş oldu.
“DİL GELİŞİMLERİNDE GECİKMELER OLDU”
Gündüz, pandemi periyodunda çocuklarda fazlaca önemli etkileşim ve irtibat sorunları ile karşı karşıya kaldıklarını lisana getirerek, şu biçimde konuştu: “Pandemi öncesi sayılara ve istatistiklere baktığımız vakit bize başvuran 100 çocuktan 30 adedinde gelişimsel lisan gecikmesi sorunu görüyorduk. Lakin pandemi periyodunda bu oranın yaklaşık yüzde 65’lere çıktığını gördük. Yani 2 katına kadar büyüyen bir sorunla karşı karşıyayız. Pandemi periyodunda ortaya çıkan bağlantı ve etkileşim yetersizliği ile lisan sorunu 2 katına çıktı diyebiliriz. Sözel olarak kendini tabir etmeye başlayan; 1-6 yaş içindeki tüm çocuklarda bu görülmeye başlandı; lakin en epeyce erken çocukluk evresi dediğimiz 1-3 yaş kümesi içindeki çocuklarda bu problemle karşı karşıya kaldık.”
Prof. Dr. Gündüz, bunun kıymetli sorun olduğuna dikkat çekerek, “Bu sorun etkileşim ve irtibat sorunlarının art planında sonuç olarak bir lisan gelişim sorunu ortaya çıkardı. Çocuklar bilhassa uyaran eksikliğine bağlı olarak, akran etkileşiminin yetersizliğine bağlı olarak ve bununla birlikte pandemi devrinde ailelerle birlikte meskenin içerisinde kalmalarına karşın anne ve babanın işe odaklanması niçiniyle ekrana kilitlenmiş olarak kaldıkları için çocukların lisan gelişimlerinde epeyce önemli gecikmeler oldu ve bu gecikmelerde çocukların tüm gelişim alanlarını olumsuz istikamette etkiledi. Yani pandemi çocukları hayli önemli olarak etkileyerek maalesef lisan gelişimlerinde hayli büyük sorunlara yol açtı.” diye konuştu.
“AİLELER FARKINDA OLMALI”
Prof. Dr. Gündüz, bu tip rahatsızlıkları bulunan çocukların kronolojik yaşları olan gerçek yaşları ile lisan yaşları içinde farklılık ortaya çıktığına dikkat çekerek, “Gelişimsel lisan gecikmesi birlikteinde birtakım problemlerin da işareti olabilir. Atipik otizm ya da gelişimsel bozukluklar üzere sorunların ön işareti de olabilir ve çocuk bilhassa pandemi devrinde etkileşim bağlamında meseleler yaşadığı için bu cins çocukları bu kapsamda kıymetlendirmek gerekir.” dedi.
Prof. Dr. Gündüz, ailelerin, çocuklarında bu problemlerden kaçmamaları gerektiğini belirterek, “Örneğin kimi aileler ‘erkek çocuğu geç konuşur’ üzere bir anlayışla maalesef biraz bekliyorlar. Çocuklarımızın omurundaki en kıymetli evre 0-2 ve 2-4 yaş aralığında nöroplastisitenin epeyce kuvvetli geliştiği devirde çocuklarımıza bu imkanı tanımak lazım. Çocuk bu devri etkin olarak geçiremediği taktirde bu maharetleri kazanmakta fazlaca zorlanıyorlar. birinci vakit içinderda aileler farkında olmalı, bu durumu kabullenmeli ve etkileşim bağlamında çocukları ile fazlaca güzel oynayarak uzman takviyesi ile birlikte bu meselelerin çözülebileceğini unutmamaları lazım.” diye konuştu.
Lisan ve Konuşma Terapisti Prof. Dr. Bülent Gündüz, 2 seneye yakın pandemi periyodunda çocuklarda meskende kalma ve ailelerin çocuklarıyla etkileşiminde yetersiz kalmaları niçiniyle bilhassa 1-6 yaş kümesindeki çocukların lisan ve irtibat sorunlarının arttığını söylemiş oldu.
“DİL GELİŞİMLERİNDE GECİKMELER OLDU”
Gündüz, pandemi periyodunda çocuklarda fazlaca önemli etkileşim ve irtibat sorunları ile karşı karşıya kaldıklarını lisana getirerek, şu biçimde konuştu: “Pandemi öncesi sayılara ve istatistiklere baktığımız vakit bize başvuran 100 çocuktan 30 adedinde gelişimsel lisan gecikmesi sorunu görüyorduk. Lakin pandemi periyodunda bu oranın yaklaşık yüzde 65’lere çıktığını gördük. Yani 2 katına kadar büyüyen bir sorunla karşı karşıyayız. Pandemi periyodunda ortaya çıkan bağlantı ve etkileşim yetersizliği ile lisan sorunu 2 katına çıktı diyebiliriz. Sözel olarak kendini tabir etmeye başlayan; 1-6 yaş içindeki tüm çocuklarda bu görülmeye başlandı; lakin en epeyce erken çocukluk evresi dediğimiz 1-3 yaş kümesi içindeki çocuklarda bu problemle karşı karşıya kaldık.”
Prof. Dr. Gündüz, bunun kıymetli sorun olduğuna dikkat çekerek, “Bu sorun etkileşim ve irtibat sorunlarının art planında sonuç olarak bir lisan gelişim sorunu ortaya çıkardı. Çocuklar bilhassa uyaran eksikliğine bağlı olarak, akran etkileşiminin yetersizliğine bağlı olarak ve bununla birlikte pandemi devrinde ailelerle birlikte meskenin içerisinde kalmalarına karşın anne ve babanın işe odaklanması niçiniyle ekrana kilitlenmiş olarak kaldıkları için çocukların lisan gelişimlerinde epeyce önemli gecikmeler oldu ve bu gecikmelerde çocukların tüm gelişim alanlarını olumsuz istikamette etkiledi. Yani pandemi çocukları hayli önemli olarak etkileyerek maalesef lisan gelişimlerinde hayli büyük sorunlara yol açtı.” diye konuştu.
“AİLELER FARKINDA OLMALI”
Prof. Dr. Gündüz, bu tip rahatsızlıkları bulunan çocukların kronolojik yaşları olan gerçek yaşları ile lisan yaşları içinde farklılık ortaya çıktığına dikkat çekerek, “Gelişimsel lisan gecikmesi birlikteinde birtakım problemlerin da işareti olabilir. Atipik otizm ya da gelişimsel bozukluklar üzere sorunların ön işareti de olabilir ve çocuk bilhassa pandemi devrinde etkileşim bağlamında meseleler yaşadığı için bu cins çocukları bu kapsamda kıymetlendirmek gerekir.” dedi.
Prof. Dr. Gündüz, ailelerin, çocuklarında bu problemlerden kaçmamaları gerektiğini belirterek, “Örneğin kimi aileler ‘erkek çocuğu geç konuşur’ üzere bir anlayışla maalesef biraz bekliyorlar. Çocuklarımızın omurundaki en kıymetli evre 0-2 ve 2-4 yaş aralığında nöroplastisitenin epeyce kuvvetli geliştiği devirde çocuklarımıza bu imkanı tanımak lazım. Çocuk bu devri etkin olarak geçiremediği taktirde bu maharetleri kazanmakta fazlaca zorlanıyorlar. birinci vakit içinderda aileler farkında olmalı, bu durumu kabullenmeli ve etkileşim bağlamında çocukları ile fazlaca güzel oynayarak uzman takviyesi ile birlikte bu meselelerin çözülebileceğini unutmamaları lazım.” diye konuştu.