Barcali
Active member
- Katılım
- 14 Şub 2021
- Mesajlar
- 1,145
- Puanları
- 38
Simülasyonda yaşayıp yaşamadığımızı öğreneceğimiz deney Birleşik Krallık’taki Portsmouth Üniversitesi’nde nazaranv alan Alman fizikçi Melvin Vopson, kozmosun aslında bir simülasyon olabileceği kanısını bilimsel yollarla sınamaya hazırlanıyor.
Independent Türkçe’deki habere göre Vopson, deney için gerekli harcamaları karşılama emeliyle bağış toplamaya başladı. 219 bin dolar elde etme maksadıyla kampanya başlatan bilim insanı, şimdilik sırf bin dolar toplayabildi. Vopson, insanlara deneyin gayesini ve nasıl yapılabileceğini anlatmak için The Conversation’da simülasyon teorisini ele aldı ve bunu kanıtlayacağını düşündüğü tekniği deklare etti.
SİMÜLASYON TEORİSİ NEDİR?
Simülasyon teorisi, kabaca, bu kozmosun aslında öteki canlıların tasarladığı bir bilgisayar programı olduğu manasına geliyor. Teori, “Evrende ömür nasıl ortaya çıktı?” sorusuna kadar dayanıyor.
Dünya’da ve ötürüsıyla cihanda hayatın gelişmesi için gereken karmaşık şartların ve olaylar zincirinin nasıl ortaya çıkabildiği bilim dünyasının en büyük gizemlerinden.
Bazı fizikçiler, oldukçalu cihan teorisinin bu soruyu cevaplayabileceğine inanıyor. Buna bakılırsa bizimki üzere biroldukca cihanın var olduğu farz edilirse en az bir adedinde gerekli şartların oluşması şaşırtan değil.
Öte yandan kimi bilim insanları bu soruya büsbütün farklı bir karşılık veriyor: Cihan, birilerinin bilgisayarda ince ayarlamalar yaptığı bir simülasyon olabilir.
Vopson’a bakılırsa ikinci seçenek, bilgi fiziği ismi verilen bir bilim kısmının alanına giriyor. Bu da fizikî gerçekliğin aslında “uzay-zaman tecrübemizi ortaya çıkaran bilgi parçalarından” oluştuğu manasına geliyor.
Vopson, The Conversation’daki yazısında bunu şöyleki açıklıyor:
1989’da efsanevi fizikçi John Archibald Wheeler, cihanın temelde matematiksel olduğunu ve bilgiden doğmuş olabileceğini söylemiş oldu. Yani ünlü aforizmayı ‘bit’lerden icat etti.
Bilgisayar lisanında bilgi depolayan en küçük ve en temel üniteye “bit” ismi veriliyor.
“Aşırı yüklenmiş bir işlemcinin bilgisayardaki süreçleri yavaşlattığını biliyoruz” diyen bilim insanı, teoriyi Einstein’dan bir örnekle açıklıyor:
Benzer biçimde Albert Einstein’ın genel nazaranlilik kuramı da kara deliğin yakınında vaktin yavaşladığını gösteriyor.
HER BİLGİ KESİMİNİN SONLU VE ÖLÇÜLEBİLİR BİR KÜTLESİ OLMAK ZORUNDA
Vopson, 2019’da Einstein’ın genel gorelilik kuramına dayandırdığı bir teori ortaya atmıştı. Bu teoriye bakılırsa her bilgi kesiminin sonlu ve ölçülebilir bir kütlesi olmak zorunda.
Örneğin bilgi yüklü bir sabit disk, birebir diskin boş versiyonundan daha ağır olmalı. Öte yandan, bu kütle farkı fazlaca küçük bir değişikliğe tekabül ettiği için eldeki imkanlarla ölçülmesi ve ötürüsıyla fizikçinin teorisini kanıtlaması şimdiye dek mümkün olmadı.
Vopson ise yakın gelecekte bu teoriyi kanıtlamanın mümkün olduğunu düşünüyor. Fizikçinin şimdilik sırf kağıt üzerinde tasarladığı deneyde iki var iseyım öne çıkıyor.
Bunlardan birincisi, bilginin de kütleye sahip olduğuna yönelik ana iddia.
İkinci var iseyıma bakılırsayse tüm temel parçacıklar, canlıların DNA tarafınca kodlanmasına misal biçimde, kendileriyle ilgili bilgi içeriğini depoluyor. Başka bir deyişle her elektron bir bilgi taşıyor.
Vopson bu ikinci var iseyımına dayanarak maddeyi anti-maddeyle (diğer bir deyişle elektronu pozitronla) çarpıştırmak istiyor:
Tüm parçacıklar kendileriyle birebir olan ancak zıt yüke sahip ‘karşı’ versiyonlarına sahiptir. Bunlara anti-madde deniyor. Bir güç patlamasında bu iki husus ‘fotonlar’ yani daha yavaşça parçacıklar yayarak birbirini yok ediyor.
Vopson, bu parçacıklar yok edildiğinde geriye bilginin kalacağını düşünüyor. Bu bilginin düşük güçlü kızılötesi fotonlara dönüşeceğini ve bunu da kelam konusu deneyle kanıtlayabileceğini söz ediyor:
Ortaya çıkacak fotonların sahip olması beklenen frekansların tam aralığını bilgi fiziğine dayanarak hesapladım. Bu deneyi mevcut araçlarımızla yapmak hayli mümkün.
“Bitler, simülasyonun kodlarıdır”
Bu teoriyle birlikte bilginin hususun 5. hali olduğunu öne süren Vopson, “Temel parçacık başına düşmesi beklenen bilgi içeriğini bile hesapladım. Deney protokolünü de buna dayandırdım” diyor:
Simüle edilmiş bir kozmosun, her yerde epey sayıda bilgi biti içereceğini var iseymak mantıklı. Bu bilgi bitleri simülasyonun kodlarını temsil eder. ötürüsıyla, bitlerin saptanması simülasyon hipotezini kanıtlayacaktır.
Vopson, bu teoriden hareketle yazdığı bir diğer makalede, toplumsal medyada paylaşılan her gönderinin ve atılan her bildirinin da aslında Dünya’nın yükünü artırdığını öne sürmüştü.
Aynı deneyle iki kanıyı de kanıtlayabileceğini söyleyen fizikçi, “Bir elektrondaki bilgi, onun kütlesinden 22 milyon kat küçüktür. Bilgiyi lakin elektronu silerek ölçebiliriz” demişti:
Bir husus parçacığını bir anti-madde parçacığıyla çarpıştırdığınızda birbirlerini yok ederler. Bunu biliyoruz. Parçacık yok olduğunda bu bilgi bir yere gitmek zorunda.
Independent Türkçe’deki habere göre Vopson, deney için gerekli harcamaları karşılama emeliyle bağış toplamaya başladı. 219 bin dolar elde etme maksadıyla kampanya başlatan bilim insanı, şimdilik sırf bin dolar toplayabildi. Vopson, insanlara deneyin gayesini ve nasıl yapılabileceğini anlatmak için The Conversation’da simülasyon teorisini ele aldı ve bunu kanıtlayacağını düşündüğü tekniği deklare etti.
SİMÜLASYON TEORİSİ NEDİR?
Simülasyon teorisi, kabaca, bu kozmosun aslında öteki canlıların tasarladığı bir bilgisayar programı olduğu manasına geliyor. Teori, “Evrende ömür nasıl ortaya çıktı?” sorusuna kadar dayanıyor.
Dünya’da ve ötürüsıyla cihanda hayatın gelişmesi için gereken karmaşık şartların ve olaylar zincirinin nasıl ortaya çıkabildiği bilim dünyasının en büyük gizemlerinden.
Bazı fizikçiler, oldukçalu cihan teorisinin bu soruyu cevaplayabileceğine inanıyor. Buna bakılırsa bizimki üzere biroldukca cihanın var olduğu farz edilirse en az bir adedinde gerekli şartların oluşması şaşırtan değil.
Öte yandan kimi bilim insanları bu soruya büsbütün farklı bir karşılık veriyor: Cihan, birilerinin bilgisayarda ince ayarlamalar yaptığı bir simülasyon olabilir.
Vopson’a bakılırsa ikinci seçenek, bilgi fiziği ismi verilen bir bilim kısmının alanına giriyor. Bu da fizikî gerçekliğin aslında “uzay-zaman tecrübemizi ortaya çıkaran bilgi parçalarından” oluştuğu manasına geliyor.
Vopson, The Conversation’daki yazısında bunu şöyleki açıklıyor:
1989’da efsanevi fizikçi John Archibald Wheeler, cihanın temelde matematiksel olduğunu ve bilgiden doğmuş olabileceğini söylemiş oldu. Yani ünlü aforizmayı ‘bit’lerden icat etti.
Bilgisayar lisanında bilgi depolayan en küçük ve en temel üniteye “bit” ismi veriliyor.
“Aşırı yüklenmiş bir işlemcinin bilgisayardaki süreçleri yavaşlattığını biliyoruz” diyen bilim insanı, teoriyi Einstein’dan bir örnekle açıklıyor:
Benzer biçimde Albert Einstein’ın genel nazaranlilik kuramı da kara deliğin yakınında vaktin yavaşladığını gösteriyor.
HER BİLGİ KESİMİNİN SONLU VE ÖLÇÜLEBİLİR BİR KÜTLESİ OLMAK ZORUNDA
Vopson, 2019’da Einstein’ın genel gorelilik kuramına dayandırdığı bir teori ortaya atmıştı. Bu teoriye bakılırsa her bilgi kesiminin sonlu ve ölçülebilir bir kütlesi olmak zorunda.
Örneğin bilgi yüklü bir sabit disk, birebir diskin boş versiyonundan daha ağır olmalı. Öte yandan, bu kütle farkı fazlaca küçük bir değişikliğe tekabül ettiği için eldeki imkanlarla ölçülmesi ve ötürüsıyla fizikçinin teorisini kanıtlaması şimdiye dek mümkün olmadı.
Vopson ise yakın gelecekte bu teoriyi kanıtlamanın mümkün olduğunu düşünüyor. Fizikçinin şimdilik sırf kağıt üzerinde tasarladığı deneyde iki var iseyım öne çıkıyor.
Bunlardan birincisi, bilginin de kütleye sahip olduğuna yönelik ana iddia.
İkinci var iseyıma bakılırsayse tüm temel parçacıklar, canlıların DNA tarafınca kodlanmasına misal biçimde, kendileriyle ilgili bilgi içeriğini depoluyor. Başka bir deyişle her elektron bir bilgi taşıyor.
Vopson bu ikinci var iseyımına dayanarak maddeyi anti-maddeyle (diğer bir deyişle elektronu pozitronla) çarpıştırmak istiyor:
Tüm parçacıklar kendileriyle birebir olan ancak zıt yüke sahip ‘karşı’ versiyonlarına sahiptir. Bunlara anti-madde deniyor. Bir güç patlamasında bu iki husus ‘fotonlar’ yani daha yavaşça parçacıklar yayarak birbirini yok ediyor.
Vopson, bu parçacıklar yok edildiğinde geriye bilginin kalacağını düşünüyor. Bu bilginin düşük güçlü kızılötesi fotonlara dönüşeceğini ve bunu da kelam konusu deneyle kanıtlayabileceğini söz ediyor:
Ortaya çıkacak fotonların sahip olması beklenen frekansların tam aralığını bilgi fiziğine dayanarak hesapladım. Bu deneyi mevcut araçlarımızla yapmak hayli mümkün.
“Bitler, simülasyonun kodlarıdır”
Bu teoriyle birlikte bilginin hususun 5. hali olduğunu öne süren Vopson, “Temel parçacık başına düşmesi beklenen bilgi içeriğini bile hesapladım. Deney protokolünü de buna dayandırdım” diyor:
Simüle edilmiş bir kozmosun, her yerde epey sayıda bilgi biti içereceğini var iseymak mantıklı. Bu bilgi bitleri simülasyonun kodlarını temsil eder. ötürüsıyla, bitlerin saptanması simülasyon hipotezini kanıtlayacaktır.
Vopson, bu teoriden hareketle yazdığı bir diğer makalede, toplumsal medyada paylaşılan her gönderinin ve atılan her bildirinin da aslında Dünya’nın yükünü artırdığını öne sürmüştü.
Aynı deneyle iki kanıyı de kanıtlayabileceğini söyleyen fizikçi, “Bir elektrondaki bilgi, onun kütlesinden 22 milyon kat küçüktür. Bilgiyi lakin elektronu silerek ölçebiliriz” demişti:
Bir husus parçacığını bir anti-madde parçacığıyla çarpıştırdığınızda birbirlerini yok ederler. Bunu biliyoruz. Parçacık yok olduğunda bu bilgi bir yere gitmek zorunda.