Spor müellifi Hasan Al, Trabzonspor’un şampiyonluk bahtını kıymetlendirdi Spor Toto Harika Lig’in 22. hafta müsabakasında meskeninde GZT Giresunspor ile karşılaşan Trabzonspor, gayretten 1-1’lik birliktelik ile ayrılarak puan kaybetti.
Spor müellifi Hasan Al, Trabzonspor’un şampiyonluk talihini Cumhuriyet’e kıymetlendirerek dikkat edilmesi gereken noktaları vurguladı.
Hasan Al’ın değerlendirmesinin tamamı şöyle:
“Cuma günü demir yolu personelleri paydosa hazırlanmaktadır. Birkaç eşyasını almak için vagona giren personelin üzerine kapı kapanır. Sesini duyurmaya çalışır fakat başaramaz. Arkadaşları erken çıktığını düşünür. Vagon trenin buzdolabıdır. Pazartesi mesai başladığında kapı açılır, personelin vagonun ortasında cansız bir biçimde yattığı görülür. Ölen personel üşümemek için üzerini gazete kağıtlarıyla örtmeye çalışmıştır. Yapılan otopsi kararında personelin donarak öldüğü tespit edilir… halbuki buzdolabının motoru bozuktur. Ve çalışmamaktadır. Vagonun ısısı da beden sıcaklığı seviyesindedir. Olağanda emekçinin donarak ölmesine niye olacak fiziki ortam yoktur.”
Ne vakit ümitsizlik ve telaş üzerine tenkitler dinlemeye başlasam bu trajik öykü gelir aklıma.
İnsanların bilinçsizce kendine yaptığı berbatlığı kimse yapamaz.
Şampiyonla küme düşme içinde ince bir çizgi vardır. Bu çizgide psikolojidir.
Ömür çöplüğü, ağaca bakıp ormanı gözden kaçıranlarla doludur.
En hoş bayanın kendini berbat hissetmesi. Çok zeki insanın kendini aptal zannetmesi. Çok yetenekli insanın kendini yeteneksiz görmesi…
Düşünme yeteneksizliği ile ilgilidir.
Daha biroldukca örnek verebiliriz gücün güçsüzlüğüne…
“Keşke”lerle ruhunu yıpratırsın.
“İyi ki yaptımla” şampiyon olursun.
“Endişe” ekersen telaş, “cesaret” ekersen yürek biçersin.
Her şey yetişmeye bağlıdır… Her şeyin bir kültürü vardır. Şampiyonluk da bir kültürdür.
Aslında Trabzonspor topluluğunun ve taraftarının şampiyonluk kültürü vardır. Büyük grup refleksine sahiptir.
Lakin daima bir pürüze takılıp şampiyonluğu kaybetmek, umut tazelemekten yorgun düşürmüştür Trabzonspor’u. Bu kültürü tahrip etmiştir.
Geldiğimiz noktada Karadeniz grubunun tek rakibi kendi psikolojisidir.
Benjamin Disraeli’nin tanımı harikadır; “Zihninizi büyük kanılarla besleyin, zira asla kanılarınızın ötesine geçemeyeceksiniz.”
Sivas ve Giresun birlikteliklerinden daha sonra tenkitlerin dozajı yükseldi.
halbuki bu kadro Konya’dan 9, ezeli rakipleri FB’den 15, BJK’dan 16, GS’den 24 puan öndedir. Yani Trabzonspor gerisinden gelenleri dağıtmış, emin adımlarla amaca koşmaktadır.
Şampiyonluğa giden hiç bir yol düz değildir. şüphesiz mahzurlar olacaktır. Beklenmedik kadrolara karşı puan kaybedilecektir. Bu yeni bir şey değildir. Her grubun başına gelmiştir, gelecektir.
Pekala bu biçimde “şampiyonluğa giden yol düz olmalıdır” üzere yorum yapanlara ne diyeceğiz?
Şampiyonluğa yaklaşıldığı her kezinde daima bir pürüze takılmış olmak bu biçimdesine bir dönemde bile tasanın dozajında fark yaratmıyor.
Muhtemel bir Galatasaray yenilgisinin kaygıyı daha da büyütecek olması trajikomik bir durumdur.
Rakipsiz olduğu ligde rakibi kendi psikolojisidir Trabzonspor’un.
halbuki Bordo Mavili grup yapılan desteklerle hayli daha güçlenmiştir. Birinci yarıya oranla takım kalitesi daha epey artmıştır. İki önemli eksiği sol bek ve sağ ön fazlaca yeterli transferlerle giderilmiştir. Puchacz epeyce yeterli bir sol bek, Visca üzere Türkiye’nin en güzel sağ önü alınmıştır. Bu iki isme ek bir öbür isim daha katılmış gruba. Uzun mühlet yedek kulübesinde oturan Denswill’in kumaşı epey yeterli çıkmıştır. Topu oyuna sokuşu mükemmel. Edgar’ın eksikliğini mutlaka hissettirmeyecek kalitede. Hatta fazlaca daha verimli olacak sinyali vermiştir.
Artık Trabzonspor için birbirini tamamlayan epey istikrarlı bir ekip diyebiliriz. Eksikler takıma katıldığında birinci yarıdaki Trabzonspor’dan fazlaca daha güzel bir Trabzonspor izleme imkanımız vardır.
Tabi insan sormadan edemiyor. Hal bu biçimdeyken “Bu kadar gerginlik ve tasa hastalıklı bir yapının işareti değil mi?”
Son kelam Robin Sharma’dan: “Yaşamda sizi engelleyen ne olduğunuz değildir. Sizi durduran ne olmadığınız fikridir.”
Spor müellifi Hasan Al, Trabzonspor’un şampiyonluk talihini Cumhuriyet’e kıymetlendirerek dikkat edilmesi gereken noktaları vurguladı.
Hasan Al’ın değerlendirmesinin tamamı şöyle:
“Cuma günü demir yolu personelleri paydosa hazırlanmaktadır. Birkaç eşyasını almak için vagona giren personelin üzerine kapı kapanır. Sesini duyurmaya çalışır fakat başaramaz. Arkadaşları erken çıktığını düşünür. Vagon trenin buzdolabıdır. Pazartesi mesai başladığında kapı açılır, personelin vagonun ortasında cansız bir biçimde yattığı görülür. Ölen personel üşümemek için üzerini gazete kağıtlarıyla örtmeye çalışmıştır. Yapılan otopsi kararında personelin donarak öldüğü tespit edilir… halbuki buzdolabının motoru bozuktur. Ve çalışmamaktadır. Vagonun ısısı da beden sıcaklığı seviyesindedir. Olağanda emekçinin donarak ölmesine niye olacak fiziki ortam yoktur.”
Ne vakit ümitsizlik ve telaş üzerine tenkitler dinlemeye başlasam bu trajik öykü gelir aklıma.
İnsanların bilinçsizce kendine yaptığı berbatlığı kimse yapamaz.
Şampiyonla küme düşme içinde ince bir çizgi vardır. Bu çizgide psikolojidir.
Ömür çöplüğü, ağaca bakıp ormanı gözden kaçıranlarla doludur.
En hoş bayanın kendini berbat hissetmesi. Çok zeki insanın kendini aptal zannetmesi. Çok yetenekli insanın kendini yeteneksiz görmesi…
Düşünme yeteneksizliği ile ilgilidir.
Daha biroldukca örnek verebiliriz gücün güçsüzlüğüne…
“Keşke”lerle ruhunu yıpratırsın.
“İyi ki yaptımla” şampiyon olursun.
“Endişe” ekersen telaş, “cesaret” ekersen yürek biçersin.
Her şey yetişmeye bağlıdır… Her şeyin bir kültürü vardır. Şampiyonluk da bir kültürdür.
Aslında Trabzonspor topluluğunun ve taraftarının şampiyonluk kültürü vardır. Büyük grup refleksine sahiptir.
Lakin daima bir pürüze takılıp şampiyonluğu kaybetmek, umut tazelemekten yorgun düşürmüştür Trabzonspor’u. Bu kültürü tahrip etmiştir.
Geldiğimiz noktada Karadeniz grubunun tek rakibi kendi psikolojisidir.
Benjamin Disraeli’nin tanımı harikadır; “Zihninizi büyük kanılarla besleyin, zira asla kanılarınızın ötesine geçemeyeceksiniz.”
Sivas ve Giresun birlikteliklerinden daha sonra tenkitlerin dozajı yükseldi.
halbuki bu kadro Konya’dan 9, ezeli rakipleri FB’den 15, BJK’dan 16, GS’den 24 puan öndedir. Yani Trabzonspor gerisinden gelenleri dağıtmış, emin adımlarla amaca koşmaktadır.
Şampiyonluğa giden hiç bir yol düz değildir. şüphesiz mahzurlar olacaktır. Beklenmedik kadrolara karşı puan kaybedilecektir. Bu yeni bir şey değildir. Her grubun başına gelmiştir, gelecektir.
Pekala bu biçimde “şampiyonluğa giden yol düz olmalıdır” üzere yorum yapanlara ne diyeceğiz?
Şampiyonluğa yaklaşıldığı her kezinde daima bir pürüze takılmış olmak bu biçimdesine bir dönemde bile tasanın dozajında fark yaratmıyor.
Muhtemel bir Galatasaray yenilgisinin kaygıyı daha da büyütecek olması trajikomik bir durumdur.
Rakipsiz olduğu ligde rakibi kendi psikolojisidir Trabzonspor’un.
halbuki Bordo Mavili grup yapılan desteklerle hayli daha güçlenmiştir. Birinci yarıya oranla takım kalitesi daha epey artmıştır. İki önemli eksiği sol bek ve sağ ön fazlaca yeterli transferlerle giderilmiştir. Puchacz epeyce yeterli bir sol bek, Visca üzere Türkiye’nin en güzel sağ önü alınmıştır. Bu iki isme ek bir öbür isim daha katılmış gruba. Uzun mühlet yedek kulübesinde oturan Denswill’in kumaşı epey yeterli çıkmıştır. Topu oyuna sokuşu mükemmel. Edgar’ın eksikliğini mutlaka hissettirmeyecek kalitede. Hatta fazlaca daha verimli olacak sinyali vermiştir.
Artık Trabzonspor için birbirini tamamlayan epey istikrarlı bir ekip diyebiliriz. Eksikler takıma katıldığında birinci yarıdaki Trabzonspor’dan fazlaca daha güzel bir Trabzonspor izleme imkanımız vardır.
Tabi insan sormadan edemiyor. Hal bu biçimdeyken “Bu kadar gerginlik ve tasa hastalıklı bir yapının işareti değil mi?”
Son kelam Robin Sharma’dan: “Yaşamda sizi engelleyen ne olduğunuz değildir. Sizi durduran ne olmadığınız fikridir.”