Barcali
Active member
- Katılım
- 14 Şub 2021
- Mesajlar
- 1,145
- Puanları
- 38
Stephen Hawking’in kara delik teoremi müşahedelerle kanıtlandı Hawking’in 1971’de Einstein’ın genel nazaranlilik kuramından türettiği kara delik alanı teoremi, bir kara deliğin yüzey alanının vakit içinde azalmasının imkansız olduğunu söylüyor. Çünkü kara deliklere yaklaşan hiç bir obje kurtulamıyor ve onlar tarafınca yutuluyor.
Bu niçinle teoreme bakılırsa karadeliğin yüzey alanı kütlesiyle bir arada artıyor. Bu da kapalı bir sistemde entropinin (bir sistemdeki rastgelelik ve düzensizlik) her vakit arttığını belirten temel bir fizik kanunuyla yakından bağlı. Yani bir kara deliğin entropisi, yüzey alanıyla orantılı olduğu için her ikisinin de her vakit artması gerekiyor.
Lakin bununla birlikte Hawking ışınımu diye bilinen küçük ölçülerde güç kaybı niçiniyle yüzey alanının, kara delik döndükçe küçülmesi bekleniyor.
MIT araştırmacıları Maximiliano Isi, Will M. Farr ve öbürleri, bir kara deliğin içine bir objeyi, kara deliğin alanın küçülmesine niye olacak biçimde döndürebilecekleri kadar sertçe fırlatmanın mümkün olup olmayacağını merak etti.
Çünkü alan teoremine bakılırsa, daha fazla kütlenin yüzey alanında niye olacağı artış, dönüşün niye olacağı azalmadan her vakit daha ağır basmalıydı.
Bunu test etmek için araştırmacılar, şimdiye kadar tespit edilen birinci yerçekimi dalgaları olan GW150914’ten gelen bilgileri inceledi.
Bu dalgalar, daha büyük bir dönen kara delik oluşturmak üzere birleşen iki kara delikten elde edilmiş ve 2015’te LIGO gözlemevinde keşfedilmişti.
NASA da kelam konusu dalgaları şu biçimde görselleştirmişti:
Araştırmacılar, dataları birleşme öncesi ve daha sonrası olmak üzere ikiye böldü ve kara deliklerin yüzey alanlarını hesapladı.
Yeni oluşturulan kara deliğin yüzey alanı, birinci iki kara deliğin yüzey alanlarının birleşiminden daha büyüktü. Bulgular, Hawking’in alan teoremini yüzde 95 katiyen doğruluyordu.
Physical Review Letters isimli hakemli bilimsel mecmuada yayımlanan araştırmanın müellifleri, sonuçların bulmayı umdukları şeyle hayli uyumlu olduğunu tabir etti.
Araştırmacılarbir daha sonraki adımda, kara deliklere dair daha fazlaca bilgi toplamak için daha fazla kütleçekimsel dalgadan gelen bilgileri incelemeyi hedefliyor.
Kaynak: Independent Türkçe
Bu niçinle teoreme bakılırsa karadeliğin yüzey alanı kütlesiyle bir arada artıyor. Bu da kapalı bir sistemde entropinin (bir sistemdeki rastgelelik ve düzensizlik) her vakit arttığını belirten temel bir fizik kanunuyla yakından bağlı. Yani bir kara deliğin entropisi, yüzey alanıyla orantılı olduğu için her ikisinin de her vakit artması gerekiyor.
Lakin bununla birlikte Hawking ışınımu diye bilinen küçük ölçülerde güç kaybı niçiniyle yüzey alanının, kara delik döndükçe küçülmesi bekleniyor.
MIT araştırmacıları Maximiliano Isi, Will M. Farr ve öbürleri, bir kara deliğin içine bir objeyi, kara deliğin alanın küçülmesine niye olacak biçimde döndürebilecekleri kadar sertçe fırlatmanın mümkün olup olmayacağını merak etti.
Çünkü alan teoremine bakılırsa, daha fazla kütlenin yüzey alanında niye olacağı artış, dönüşün niye olacağı azalmadan her vakit daha ağır basmalıydı.
Bunu test etmek için araştırmacılar, şimdiye kadar tespit edilen birinci yerçekimi dalgaları olan GW150914’ten gelen bilgileri inceledi.
Bu dalgalar, daha büyük bir dönen kara delik oluşturmak üzere birleşen iki kara delikten elde edilmiş ve 2015’te LIGO gözlemevinde keşfedilmişti.
NASA da kelam konusu dalgaları şu biçimde görselleştirmişti:
Araştırmacılar, dataları birleşme öncesi ve daha sonrası olmak üzere ikiye böldü ve kara deliklerin yüzey alanlarını hesapladı.
Yeni oluşturulan kara deliğin yüzey alanı, birinci iki kara deliğin yüzey alanlarının birleşiminden daha büyüktü. Bulgular, Hawking’in alan teoremini yüzde 95 katiyen doğruluyordu.
Physical Review Letters isimli hakemli bilimsel mecmuada yayımlanan araştırmanın müellifleri, sonuçların bulmayı umdukları şeyle hayli uyumlu olduğunu tabir etti.
Araştırmacılarbir daha sonraki adımda, kara deliklere dair daha fazlaca bilgi toplamak için daha fazla kütleçekimsel dalgadan gelen bilgileri incelemeyi hedefliyor.
Kaynak: Independent Türkçe