Barcali
Active member
- Katılım
- 14 Şub 2021
- Mesajlar
- 1,145
- Puanları
- 38
Tarihi DNA örnekleri Kuzey Kutbu’nda iki milyon yıl evvelki hayatı ortaya koydu Bugün Grönland’ın kuzeyi bir kutup çölü. Fakat topraktan çıkarılan genetik bilgiler, bir vakit içinder bölgedeki ömrün epeyce daha farklı bulunmasına yol açan güçlü bir bitki ve hayvan dizisini ortaya çıkardı.
Bilim insanları, huş ve kavak ağaçları içinde dolaşan fil gibisi mamutlar, ren geyiği ve kazların ve atnalı yengeçleri ve su yosunları dahil deniz ömrünün genetik izlerini buldu.
Araştırma, Nature mecmuasında yayımlandı.
Araştırmayı yürüten Kopenhag Üniversitesi ve Cambridge Üniversitesi’nden Profesör Eske Willerslev, Kuzey Kutbu cinsleri ve ılıman çeşitlerin yan yana yaşadığı bu karışımın çağdaş vakitte bir benzerinin olmadığını söylemiş oldu.
BBC Örnekler, Grönland’daki ıssız bir ortamdan toplandı
Araştırma, Grönland’ın en kuzeyindeki Kap København Formasyonu ismi verilen bir alanda gerçekleştirildi.
Şimdiye kadar, vakti geri alıp bu bölgenin iki milyon yıl evvel nasıl olduğunu anlamak zordu. Bu periyoda ilişkin hayvan fosilleri burada son derece az görülüyor.
Prof. Willerslev, “Aslında, Kap København’da, makro büyüklükteki fosiller aracılığıyla şimdiye kadar keşfedilen tek hayvan yaban tavşanı dişisi ve gübre böceği. Bu niçinle insanların, bu biçimdelar orada ne tıp bir fauna olduğu hakkında hiç bir fikri yoktu” dedi.
Ekip bunun yerine çevresel DNA’ya (veya eDNA) yöneldi. Bu, bitkilerden ve hayvanlardan – mesela deri hücrelerinden yahut dışkılardan – dökülen ve etraflarında biriken genetik malzeme manasına geliyor.
Bu teknik doğal etrafın korunmasında artık yaygın olarak kullanılıyor. Örneğin, bir damla deniz suyunda bulunan DNA’yı incelemek, tek tek hayvanları goremeseniz bile, okyanusun bir bölümünde hayatış olan tüm canlıları ortaya çıkarabilir.
Grönland’da grup, Erken Buzul Çağı’nın bu biçimdedaki biyolojisine bakmak için eski toprak örneklerini kullandı.
Erken Buzul Çağı’nın çalıları, bitkileri, eğrelti otları ve ağaçların içinde büyüyen yosunlarıyla dolu bir orman ekosistemi buldular.
Kemirgen, ren geyiği ve kaz üzere canlıların DNA’larının keşfinin yanı sıra mamut DNA’sının ortaya çıkarılması bir sürpriz oldu.
Prof. Willerslev, BBC’ye Grönland’da fil gibisi hayvanları daha evvel kimsenin bulmadığını söylemiş oldu.
İki milyon yıl evvel, Grönland’ın kuzeyi artık olduğundan epey daha sıcaktı. Ortalama yıllık sıcaklıklar yaklaşık 11-19 °C daha yüksekti.
Prof. Willerslev, “Bize asıl söylemiş olduği şey, biyolojik organizmaların esnekliğinin – nerede yaşayabilecekleri yahut hangi bitki ve hayvanların bir arada yaşayabilecekleri – düşündüğümüzden çok daha büyük olduğudur” dedi.
Topraktan DNA elde etmek ve sıralamak kolay olmadı, kullanılacak en uygun tekniği bulmak grubun yıllarını aldı. Hatta genetik hususun bu kadar uzun mühlet yaşamasının mümkün olmayabileceğini bile düşündüler.
Prof. Willerslev, “2005’te bir makale yazdım ve onda DNA’nın bir milyon yıldan fazla yaşayamayacağını düşündüğümü söylemiş oldum ve işte iki milyon yıllık DNA ile karşı karşıyayız” dedi.
DNA ile toprak içindeki kimyasal tepkinin bozulmayı yavaşlattığını düşünüyor.
“DNA elektrik yüklü moleküllerdir ve toprakta gördüğümüz minerallerin birçoğu da elektrik yüklüdür. Bu niçinle DNA temel olarak katı minerallere tutunur ve bunu yaptığında resen bozunma suratını azaltır.”
Diğer yerleşim yerlerinde bozulmamış daha fazla çevresel DNA bulunursa keşif, çağlar öncesine bakış açımızı değiştirebilir.
Bilim insanları, huş ve kavak ağaçları içinde dolaşan fil gibisi mamutlar, ren geyiği ve kazların ve atnalı yengeçleri ve su yosunları dahil deniz ömrünün genetik izlerini buldu.
Araştırma, Nature mecmuasında yayımlandı.
Araştırmayı yürüten Kopenhag Üniversitesi ve Cambridge Üniversitesi’nden Profesör Eske Willerslev, Kuzey Kutbu cinsleri ve ılıman çeşitlerin yan yana yaşadığı bu karışımın çağdaş vakitte bir benzerinin olmadığını söylemiş oldu.
BBC Örnekler, Grönland’daki ıssız bir ortamdan toplandı
Araştırma, Grönland’ın en kuzeyindeki Kap København Formasyonu ismi verilen bir alanda gerçekleştirildi.
Şimdiye kadar, vakti geri alıp bu bölgenin iki milyon yıl evvel nasıl olduğunu anlamak zordu. Bu periyoda ilişkin hayvan fosilleri burada son derece az görülüyor.
Prof. Willerslev, “Aslında, Kap København’da, makro büyüklükteki fosiller aracılığıyla şimdiye kadar keşfedilen tek hayvan yaban tavşanı dişisi ve gübre böceği. Bu niçinle insanların, bu biçimdelar orada ne tıp bir fauna olduğu hakkında hiç bir fikri yoktu” dedi.
Ekip bunun yerine çevresel DNA’ya (veya eDNA) yöneldi. Bu, bitkilerden ve hayvanlardan – mesela deri hücrelerinden yahut dışkılardan – dökülen ve etraflarında biriken genetik malzeme manasına geliyor.
Bu teknik doğal etrafın korunmasında artık yaygın olarak kullanılıyor. Örneğin, bir damla deniz suyunda bulunan DNA’yı incelemek, tek tek hayvanları goremeseniz bile, okyanusun bir bölümünde hayatış olan tüm canlıları ortaya çıkarabilir.
Grönland’da grup, Erken Buzul Çağı’nın bu biçimdedaki biyolojisine bakmak için eski toprak örneklerini kullandı.
Erken Buzul Çağı’nın çalıları, bitkileri, eğrelti otları ve ağaçların içinde büyüyen yosunlarıyla dolu bir orman ekosistemi buldular.
Kemirgen, ren geyiği ve kaz üzere canlıların DNA’larının keşfinin yanı sıra mamut DNA’sının ortaya çıkarılması bir sürpriz oldu.
Prof. Willerslev, BBC’ye Grönland’da fil gibisi hayvanları daha evvel kimsenin bulmadığını söylemiş oldu.
İki milyon yıl evvel, Grönland’ın kuzeyi artık olduğundan epey daha sıcaktı. Ortalama yıllık sıcaklıklar yaklaşık 11-19 °C daha yüksekti.
Prof. Willerslev, “Bize asıl söylemiş olduği şey, biyolojik organizmaların esnekliğinin – nerede yaşayabilecekleri yahut hangi bitki ve hayvanların bir arada yaşayabilecekleri – düşündüğümüzden çok daha büyük olduğudur” dedi.
Topraktan DNA elde etmek ve sıralamak kolay olmadı, kullanılacak en uygun tekniği bulmak grubun yıllarını aldı. Hatta genetik hususun bu kadar uzun mühlet yaşamasının mümkün olmayabileceğini bile düşündüler.
Prof. Willerslev, “2005’te bir makale yazdım ve onda DNA’nın bir milyon yıldan fazla yaşayamayacağını düşündüğümü söylemiş oldum ve işte iki milyon yıllık DNA ile karşı karşıyayız” dedi.
DNA ile toprak içindeki kimyasal tepkinin bozulmayı yavaşlattığını düşünüyor.
“DNA elektrik yüklü moleküllerdir ve toprakta gördüğümüz minerallerin birçoğu da elektrik yüklüdür. Bu niçinle DNA temel olarak katı minerallere tutunur ve bunu yaptığında resen bozunma suratını azaltır.”
Diğer yerleşim yerlerinde bozulmamış daha fazla çevresel DNA bulunursa keşif, çağlar öncesine bakış açımızı değiştirebilir.