- Katılım
- 25 Eyl 2020
- Mesajlar
- 2,594
- Puanları
- 38
TKP Genel Sekreteri Kemal Okuyan, Sedat Peker’in açıklamalarıyla çalkalanan gündemi kıymetlendirdi.
Gazeteci Şule Aydın görüntülerin toplumdaki karşılığı ve tesirini sorarak programa başladı. Okuyan bu soruyu şu biçimde yanıtladı:
“Türkiye’ye dönerse eski işlerini sürdüremez, yaratılan imaj işlerine yaramaz. Kendisi de bir efor gösteriyor, imaj yaratmaya çalışıyor. “Temiz değilim, kurtarıcı değilim” diyor fakat Türkiye toplumu, muhalefet etrafı o kadar çaresiz bırakıldı ki fazlaca kolay peşine takılıyor. Bir kişi daha sırada bekliyor aslında; Cem Uzan. O da örgütü olmadan siyasete girdi. İnsanlara tehditler yağdıran, şantaj yapan birisi müthiş oylar aldı. Türkiye’de bu biçimde bir alışkanlık var. Toplum çaresiz bırakıldığında kahraman yaratma isteği doğuyor. Alışılmış Peker profesyonel bir imaj veriyor, görüntülerinin kurgusu da o denli. Aslında her görüntüde yeni olgu diyebileceğimiz 2 ya da 3 şey oluyor, 5 dakikada söylenecek bir şeyi uzatıyor. Göze çarpmayan bir olgu da var; İşin edebiyat kısmı en az somut bilgiler kadar kıymetli. Bu kahraman yaratılması sıkıntısı üzücü ancak. Ben Peker’in savlarının yanlışsız olduğunu düşünüyorum. Bu cins bir hesaplaşma içine giren bir insan palavra söyleme muhtaçlığı duymaz. Zira söylemiş olduklerinden epey daha fazlası gerçek. Öte yandan “Organize hata örgütü” dünyanın en saçma lafı. Atilla Aşut işaret etmişti, organize olmayan örgüt esasen olmaz. Ne yaptığı ve ne iş yaptığı muhakkak Peker’in. Beşerler ‘Cumhurbaşkanı ol oy verelim’ derken de içtenler. Kolay kahraman yaratıp gözden çıkaran toplumlar örgütsüz toplumlardır. Ne yazık ki örgütsüz toplumlar da kabahat örgütlerine taparlar.”
‘Erdoğan’ı üzmeyecek geçiş formülleri konuşuluyor’
Şule Aydın Anadolu Ajansı muhabirinin sorusunu hatırlatarak “bu çıkışlardan AKP içerisindeki hengameyi mı okumak lazım?” sorusunu yöneltti. Dar manasıyla AKP’yi değil, MHP’yi de içine alarak pahalandırmak gerektiğini söyleyen Okuyan şunları söylemiş oldu:
“Bizim eleştirip, ‘parçası değiliz’ dediğimiz muhalefetin stratejisi, iktidar bloğunu içerden çözmek, kesim koparmak. Babacan, Davutoğlu eklendi, daha evvel eklenenler var, demek ki biraz muvaffakiyet var. Bunun birden çok sebebi var. Muhalefet bu parçayı koparamazsak seçmen çoğunluğu elde edemeyiz diyor ancak sorun bundan ibaret değil sorun. AKP iktidarının “başarı öyküsü” hem emperyalist merkezler tıpkı vakitte Türkiye’deki büyük sermaye sınıfının önemli yığınağıyla gerçekleşti. Bu takviyenin fazlaca açık ki bir kısmı gitti lakin bu çizgiden bir daha de sermaye sınıfı vazgeçmek istemiyor. Sermayeye AKP’nin en büyük yeterliliği kuralsızlık. kimi vakit rahatsızlıklarını lisana getirseler de büyük paralar kazandılar, sermaye hareketine müsaadeler, tabiat talanı üzere. Daima yasal düzenlemelerle sendikal haklar da askıya alındı. Bunun devamını istiyorlar. bu biçimde da şu akıllara geliyor: Erdoğan’ın gücünü biraz azaltacak biçimde AKP’yi tırpanlamak. hem de AKP’de fazla yıpranmış ve cebini gereğinden çok dolduran, öne çıkan aktörlerin etkisizleştirilip, devam etmek. Bu daha evvel de denendi. örneğin “Yenikapı Ruhu” dendiği vakit 15 Temmuz’dan daha sonra, bu sermaye etraflarının bir projesiydi, CHP de atladı bunun üzerine çabucak. Bizim muhalefet sermayenin istediği tahlile yöneliyor. CHP’nin, İYİP’in, Saadet Partisi’nin ve başka muhalefetin, sermayenin ve yurt haricindeki emperyalist merkezlerin önereceği haricinde tahlilleri yok, onları ikna etmek zorundalar. Artık o yüzden de Türkiye’de “AKP’li bir çözüm” ya da “AKP’siz Erdoğan’lı çözüm” üzere AKP Türkiye’sini biraz sürdürücek bir tahlil arayışı var. Tüm bu olanlarla bunların ilgisi ne? Peker’in açıklamasında AKP’nin kimi isimleri korunuyor. Üç isim verebilirim; Akar, Fidan ve Kalın. Son periyotta AKP’de siyasi polemiklere girmeyen kendini yıpratmayan aktörler bunlar. Bilhassa Kalın kıymetli bir stratejik akıl AKP içerisinde; gündelik şeylerden uzak duruyor. örneğin Erkan Uğur sorununu mesela kendi açısından yeterli yönetti. Muhakkak ki AKP’de birtakım ögeler devre dışı kalacak; Soylu olur, Damat olur, Ağar olur bunu bilemem. Fakat eninde sonunda bazılarından vazgeçmek zorunda kalacaklar. Burada diğer aktörler öne çıkacak.
Son devirde muhalefet etraflarından de Erdoğan’ı üzmeyecek geçiş formülleri konuşuluyor. Bunların hepsi mümkün, zira muhalefet ve iktidarın uzlaştığı bir nokta var: Türkiye’de radikal halk hareketleri olmaksızın bir yumuşak geçiş. AKP’nin ‘fabrika ayarları’ dedikleri aşırılıkların budandığı bir tahlil arıyorlar. Bu olur olmaz farklı lakin ben Peker’in de buraya işaret ettiğini düşünüyorum. Muhalefetin muhakkak birtakım projelerine de eklemlenme hali var. Peker’i muhalefet konuşturuyor demiyorum fakat bir örtüşme hali var. Bu örtüşme olmasaydı Peker bu kadar konuşamazdı mümkün değil. AA muhabirinin kelamları filan da AKP’de, tabanında tartışılıyor artık. “Bu bu biçimde gitmez” diyenlerin sayısı artıyor. Taşrada siyasi istikrarları ekseriyetle o yerleşimlerin oto galericileri, beyaz eşya satıcıları üzere güçlü büyük iş etrafları belirler. Son periyotta AKP’den ayrılmalar başladığını duyuyoruz. Bu değerli bir göstergedir. Demek ki gündemde bir AKP içi çözülme var, bu hükümeti yıkmaya gdolayır mü bilemeyiz. Kartlar bir daha karılıyor. Peker de oraya oynuyor. Peker siyasi kimliği olan birisi. Seslendiği kitle ‘ülkücü’ topluluk. Burada Bahçeli’nin işini de fazlaca zorlaştırıyor. O topluluğun kulağını açıp dinlediği kişi artık Peker ve ‘siyasete girmeyeceğim’ diyor. Bütün bu gelişmeler Akşener’e yarıyor açık bir biçimde. İdeolojiyi paraya çeviren aktörlerin peşinden giden MHP kan kaybeder.”
‘Türkiye’de solun onayını almayan hiç bir şey meşrulaşamaz’
“Tüm görüntülerde ülkücü tabanın haz etmediği sembol isimler ve solla ilgili söylemiş oldukleri oluyor. “İyi ve makûs solcular vardır” ya da “Devlet benim için dokunulmazdır fakat devletin ortasında berbatlar vardır” üzere şeyler diyor. Artık sol niçin ortaya girdi? yıllardır bilinen bir kural var: Soldan onay almayan hiç bir şey yasallaşamaz. Solun Türkiye’de sayısal tartısı yok tahminen lakin ideolojik ve kültürel yükü var. Ergenekon süreci başladığında AKP ve Fethullah Gülen koalisyonu birinci olarak solun aklını esir almaya çalıştı ki yasallık kazansın bu operasyonlar. Bütün ikazlarımıza karşın bu tuzağa düşen bir sürü solcu oldu ve operasyon yasallık kazandı. ’12 Eylül Anayasasıyla hesaplaşma’da da tıpkı şey oldu. Peker’in söylemiş olduklerinin meşruiyeti için de solun bir kapı açması lazımdı, o kapı açıldı. Niçin ısrarla Nâzım Hikmet’ten bahsediyor? Bu tabana başından beri Türkiye’deki muhtemel muhalefet iktidar bloğunda yeni ittifaklara hazırlık yapıyor. Sorun sol mahallede Gül’ün, Davutoğlu’nun, Babacan’ın yenmesi yutulması değil ki. Türkiye solunun esasen freni patladı. Öbür tarafta solun bünyesinde alerji uyandırdığı bir kitle var. Sol, Nâzım Hikmet dendiği vakit aklına vatan hainliği gelen bir kitle var. Peker burayı da hazırlamaya çalışıyor. Siyasetçi değilim diyor lakin Türkiye’nin siyasi haritasına kıymetli müdahalelerde bulunuyor. Bütün bunlar siyasi bir hazırlık. Niçin ikide bir Turan diyor? Aktüel siyaset üzerinden milliyetçi kısmın hesaplaşmalarına seslense tehlikeli olur lakin Turan davasının gerçek hayatta karşılığı yok. Gerçek karşılığı olsa savaş demek aslında. Bütün haritaların alt üst olması demek, büyük Türk birliğini kuracağız diyorsun. Fakat gerçek karşılığı olmadığı için kimse önemsemiyor. “Nâzım Hikmet diyoruz lakin idealimiz orada duruyor” diyor. Bu kendi açısından akla yatkın bir strateji. Somut tezleri tabi kıymetli ve bunlar cürüm. Peker iktidar bloğundaki dağılmayı hızlandırıyor ve bunun sonuçları olacak. Muhalefet de bu süreçte etkileşim halinde. Buradan AKP’nin hasar almadan çıkabileceğini düşünmüyorum.
‘Peker AKP bloğunun bir kesimiydi, o blok koptu ve AKP’nin üzerine düştü’
Aydın Soylu’nun TRT’de katıldığı programı ve orada verdiği iletileri hatırlatarak, Erdoğan’ın sessizliğinin niçinini sordu. TKP Genel Sekreteri şöyleki karşılık verdi:
“Erdoğan fazlaca güç durumda. Direksiyon hakimiyeti değil sorun, ortada hakim olacak bir direksiyon yok. Oyun kuramıyordu aslına bakarsan, üstüne bu geldi. Gündemdeki isimler kıymetsiz değil. Bir Sıhhat Bakanı, Eğitim Bakanı tıpkı biçimde gündeme gelse kolay atlatır tahminen ancak biri aileden, biri Pelikancılardan, biri Ağar, biri Soylu ve anlaşılan devamı da gelecek. Burada karar vermek fazlaca güç lakin Erdoğan fabrika ayarları sıkıntısına ikna olduğunu gösterdiği anda bıçak üzere kesilir, devamı gelmez Soylu da ‘Ben de yakarım ortalığı’ diyemez. O yüzden bu süreçte Erdoğan kendisine bir baht tanınacağını biliyor lakin öte yandan da talih tanınacak Erdoğan hayli zayıf bir Erdoğan olur. Daha evvel bu dönemeçlerle karşılaştı Erdoğan, hengame etmeyi seçti. Yani sahiden de ona daima çıkış yolu gösterildi, kararsız kaldı ve sonunda hengame etti. Ben yakın bir gelecekte AKP’den beklenmedik istifalar gelebileceğini düşünüyorum. “Bir şey duyduğum için” değil, lakin bu mümkün. Erdoğan’ı kimi kararlara zorlama atılımları gelebilir. Bence sermaye sınıfı biraz daha denetim altında alınmış bir AKP ya da AKP gibisi yapı arayışı içerisinde. AKP’siz Erdoğan üzere duyumlar var, bütün bunlar da mümkün. Davutoğlu’nun, Babacan’ın muhalefet bloğunda olması yenilenmiş bir AKP çıkmasını mümkün hale getiriyor. yine altını çizeyim, bugünkü muhalefet radikal bir kopuş istemiyor. AKP’ye biriken reaksiyonun yumuşatılmasını ve daha meselesiz bir geçiş yaşanmasını istiyor. O yüzden de Erdoğan’a daima ‘sana bir çıkış yolu göstereceğiz’ tipi bildiriler veriyor. Fakat AKP ağır bir hasar aldı. Peker’i iktidar bloğunun bir kesimi olarak görüyorum ben. O modül koptu ve AKP’nin üzerine düştü. Oradan mesela Soylu’nun sağ çıkması epeyce güç.”
‘Ekonomi özel şirketlerin elinde olduğu sürece “temiz siyaset” palavradır’
Okuyan son günlerde lisana getirilen “temiz siyaset” laflarına da değindi. Zenginliklerin özel şirketlerin elinde olduğu sürece pak siyasetin mümkün olmayacağını savunan Okuyan kelamlarına şöyleki devam etti:
“Örneğin Mansimov’u, yat limanı sorununu daha evvel bilmeyenler, “çökmüşler limana” imajını okudu. Pekala bu Azeri arkadaşımız nasıl bu kadar varlıklı olmuş? Nasıl gemiler almış? Nasıl Karadeniz’deki petrol nakliyatının 3’te 2’sine sahip olmuş? Burada bir paklık görmesin kimse. Azerbaycan Sovyetler Birliği’nin kesimiydi. Sovyetler yıkıldığında bu ‘iş insanı’ 23 yaşındaymış. Fecî bir süratle zenginleşmiş. Bu nasıl oluyor? Sovyet Azerbaycanı’nda özel fabrika yoktu, hepsi kamunun malıydı. Demek ki yağmalanmış büyük kısmı de bu arkadaşa düşmüş daha sonra komplo tezgah, Fetullahçılıkla suçlanma. Burada pak olan ne var? Bu kıssada yat limanının ucuza kapatılmasına odaklanırsanız “gariban adamın malına konmuşlar” dersiniz. Burada gariban Türkiye’deki, Azerbaycan’daki fakirlerdir. Rekabet nedir? Devlet ihalelerinde nasıl öne geçilir. Nedir bu ‘suç örgütleri’nin fonksiyonu? İhalelerde devreye girmek. Peker de bunları yaptı. Hatta bir sav Kavala için de gibisi bir şeyi yaptığına dair, F-16’ların modernizasyonunda rakip firmayı ‘caydırmış’. Fakat bu sıkıntının tabiatında var. Dünyanın her yerinde silah şirketleri birbirinin gözünü oyuyor. Özel dalda paklık, saçma. Kimileri arsızlaşıyor, göstere göstere yapıyor. Cengiz İnşaat üzere. Sermayenin olduğu her yerde olur bunlar. Bürokrasi kapitalist ülkelerde kaynakların nasıl kullanılacağına karar vermektir. İnsanın yanlış yapma özgürlüğü vardır lakin kabahat sürece hakkını nasıl engellersiniz, bu saçmalığın içine düşürmeden. Bu kıssada sistemin kendisi sorgulanmalı. Bürokrasi pak, ahlaklı olamaz. Bu insanın ruhuyla değil sistemin kendisiyle ilgili. Kirlenmemiş bürokrat olursa ayağını kaydırırlar. Dezenfektan satışı büyük bir özgüvenle yaptılar, ellerinde patladı. İnşaat yapan, ihaleye giren bir tek şirket diyemez ki, ‘ben bu oyunun haricindeyım’. O yüzden de bürokrasiden ya da siyasetten başlayamaz paklık. Siyasette şu biçimde paklık olur; ‘Biz bu saltanatı yıkacağız’ derseniz kendiniz korursunuz. Onun haricinde pak siyaset dünyanın hiç bir yerinde yok. Türkiye’yi Suriye’de savaşa sokmak için her türlü entrikayı çeviren Davutoğlu’nun pak siyaset demeye ne hakkı var?”
Cumhuriyet’in Soylu açıklaması hakkında gelen soruya Okuyan şöyleki karşılık verdi:
“İçişleri Bakanı daima medyayı tehdit ediyor. Cumhuriyet’i değişik biçimde gündeme getirdi. Cumhuriyet’in hangi çizgisi daha uygundur kıssalarına girmek güç benim için dışarıdan bir aktörüm lakin ‘Daha evvel yapılanların sorumluluğu bize ilişkin değildir’ demenin farklı yolları olabilirdi. Açıklama anlaşılır üzere değil. Soylu’yu teyit etmek Cumhuriyet’in vazifesi olamaz. Cumhuriyet’in açıklamasına dönük tepkilerdeki liberal tonla ortaklaşmıyorum fakat açıklama etik değil. Bugün AKP iktidarının bir tezine onay vermek durumunda değiliz, bu olacak iş değil. Lakin öte yandan bugün Cumhuriyet’te çalışan herkesi itham altında bırakan yaklaşım da sıcak bakılacak bir yaklaşım değil. Bu tartışmaya ben bir de şöyleki bakıyorum; Cumhuriyet’in geçmişten bugüne hiç bir çizgisi bize yakın olmadı. Bunu rahatlıkla söylüyorum lakin Cumhuriyet’in bir çizgisi, geleneği var ise, bunu Can Dündar temsil edemez. Onun temsil edebileceği öbür bir sürü yer var. Bunu bu tartışmadan bağımsız söylüyorum. Soylu’ya karşılık vermek için elli bin tane yol var. Bu ortada Türkiye’de bir sefer daha bir liberal rüzgar değişik bir biçimde esecek, esiyor da bunun altını çizmek lazım. Yetmez Ancak Evet’ten daha sonra yeni bir liberal rüzgar esiyor. Nereye evrilecek bakacağız.”
‘Suç örgütlerinden kurtulmak için örgütlenmek zorundayız’
Aydın’ın “sol nasıl bir rüzgar estirecek sorusuna Okuyan şu biçimde cevap verdi:
“Zorluk derecesi yüksek bir devirdeyiz. AKP bloğundaki çatırdama çaresiz toplum bölümlerinde ‘acaba gidiyorlar mı’ heyecanı yaratıyor. Bir de kolay tahliller, siyaset şekli haline geldi. Bir orta da Fuat Avni vardı. Bunlar devrimci gayret açısından zorlaştırıcı faktörler. Zira biz kolaycı değil, gerçekçi tahlil üretiyoruz. Bir de şunu söylemek lazım, son görüntüde farklı bir şey vardı, Peker sıradan ‘ilkeler fazlaca da değerli değil, siyaset alanında devlet insanı hareket yapar’ dedi, Atatürk’ten örnekler verdi. Muhtemelen ön alıyor, kimi şeyler ortaya çıkar diye. Bu yaklaşım yaygınlaşmış durumda. Türkiye’de günü kurtarmak ve şimdiki istikrarlar ismine her tıp ilkesizliğe onay çıkmış durumda. Burada da sol bir daha bu siyaset üslubuna kapı araladı. Ayrıyeten Atatürk’e dair söylemiş oldukleri yanlışsız değil. “Bolşevikleri kandırdı, komünist rolü yaparak” dedi. Bunu da söylemek lazım, Sovyetleri Atatürk kandırmadı, iki taraf da karşı tarafı bilerek hareket etti. Zira iki tarafın da çıkarınaydı. Bolşevikler Mustafa Kemal’in ne olduğunu biliyorlardı, komünist zannetmiyorlardı. Ne Atatürk’te ne Lenin’de bir saflık var. Burada değerli olan prensipsizlik, kolaycı tahliller, her insanın herkesle işbirliği yapması ideolojisi Türkiye’ye girdi. ötürüsıyla işimiz güç ancak bunu biliyorduk ve elimizde kimi imkanlar var. Prensipsiz siyaset giderek daha fazla kişiyi ikna edemez oldu. İşsizlik ve açlık o denli boyutta ki, sistem içi tahlillere ikna olmayan önemli bir toplam var. Biz gücümüzü buradan alıyoruz ancak şu anda büyük siyaset sahnesinde görülmüyor. Fakat bu yol almadığımız manasına gelmez. Biz TKP olarak örgütsüzlüğün alıştırıldığı, örgüt dendiğinde insanların aklına cürüm örgütlerinin geldiği bir dünyada örgütlülüğü savunuyoruz. Bu toplum her şey için hakkını aramak için, gelecek için, cürüm örgütlerinden kurtulmak için örgütlenmek zorunda. Haziran sonuna kadar yeni semt konutları, personel konutları, köy konutları açıyoruz. Kendi çözümümüzü işçi halkın tahlili haline getirmek için her şeyi yapacağız. Türkiye halkı bu kadar çaresiz değil. Susurluk kazası olduğunda partimizin ‘kamyon bekleme örgütlen’ sloganı vardı. ‘Video bekleme, örgütlen’. Ben de izliyorum, değersiz demiyorum. Lakin bununla yetinemeyiz. Üzerimize düşeni yapmazsak daha binlerce hata örgütü gelir, Soylu masraf uzunluklu gelir. O yüzden sıkıntının özüne inmeliyiz, sistem değişikliği demeye mecburuz. Dikiş tutmayan AKP değil, bu sistem. AKP bu tertibin bir devrine damga vurmuş bir siyasi parti. AKP yıkılsın, birebir yapıyı sürdürecek daha ihtimamlı bir hükümet mi gelsin isteniyor? Natürel ki AKP gitsin. AKP’nin bu memlekete yaptığı berbatlığın haddi hesabı yok. İnsanlarımızın aklıyla alay ettiler, gençlerimizin, çocuklarımızın geleceğini çaldılar. Bayana, etrafa, bilime düşman bir siyasi iktidar. Gitsin. Fakat bunu derken yerine gelecek olana ait bir irademizin olması gerekiyor. Yoksa Erdoğan gidecek Davutoğlu kılıklılar gelecek, bir de “temiz siyaset” filan diyecekler, uygunca hududumuz bozulacak. Biz sonuna kadar bu sistemi hem teşhir etmeye çalışacağız tıpkı vakitte bu sistemi değiştirmek için elimizden geleni yapacağız. Bu nizamın değişikliği yarının sorunu değil.”
‘Filistin’de laisist, devrimci, işçi karakterli bir direniş ortaya çıkmalı’
Son olarak İsrail’in Filistin’e akınları hakkında konuşan Okuyan şunları söylemiş oldu:
“Filistinliler’in yaşadığı vahim bir ıstırap ve yeni değil, yıllardır dehşetli bir taarruzla karşı karşıyalar. Öte yandan Filistin ismine konuşan aktörlere bakıyorsunuz, Filistin halkının yaşadığı trajediyle hiç bir alakası olmayan aktörler. Filistin davası diye bir şey yok. Filistin halkının bir çabası olması gerekiyor. Filistin’de herkes haklı değil. esasen Filistin tam olarak ne vakit kaybetmeye başladı? Filistin direnişine yapılan kimi yanlışlar kararı dincilerin hâkim olmaya başlamasıyla. Şu anda Filistin halkı İsrail saldırganlığıyla Hamas’ın aslında zıt kardeşler birbirlerini besliyorlar. Ve burada bir çıkış yok ne yazık ki. O yüzden de Filistin’de de laisist, devrimci, işçi karakterli bir direniş ortaya çıkıncaya kadar bu tablo ne yazık ki devam edecek. O yüzden de Hamas’ın üç tane roketinden filan heyecanlanmak değil sıkıntı. Kimin elinin kimin cebinde olduğu muhakkak olmayan Filistin hükümranları var. Enteresan bir şeyden de kelam etmek istiyorum, Almanya’da İsrail yanlısı bir sürü şov oldu geride bıraktığımız günlerde. O şovları destekleyenler içinde sağcılar, toplumsal demokrat parti,sosyal demokrasinin solunda olduğunu sav eden Alman sol partisi Linke ve bir de Barzaniciler vardı. Bunu şu yüzden söylüyorum, prensipsizlik konuştuk demin. Bir oturup düşünsünler Türkiye’dekiler biz kimlerle Avrupa’da dost olmaya çalışıyoruz. Türkiye’de fantastik halde Avrupa soluna dönük bir ilgi var. Bakın İsrail saldırganlığına dayanak mitinginden kelam ediyoruz. ‘İsrail’e anlayış gösterelim, antisemitizm de kötüdür’ çeşidi bir hassaslıktan kelam etmiyoruz. İsrail saldırganlığına takviye, İsrail bayraklarıyla birlikte. Türkiye’de bir romantizm var Avrupa solbuna dönük. Bu da prensipsizlik. Türkiye’de prensipli, programlı siyaseti, tutarlılığı, dün dündür bugün bugündür çeşidinden bir yalamalığı temsil etmeyecek güç soldu. O yüzden de sol ismine bir daha sol kıymetlerin savunulduğu bir siyasi çizgi gerekir. Sedat Peker’den medet uman bir sol… Tamam kıymetli şeyler söylüyor, hakikat şeyler söylüyor yani itirafları hakikat ancak bu biçimde bir sol bu ülkede halka umut veremez. O yüzden derhal kendimize çekidüzen vermek zorundayız. Savlarımızı ve unsurlarımızı daha fazla savunmak zorundayız.
Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı
Gazeteci Şule Aydın görüntülerin toplumdaki karşılığı ve tesirini sorarak programa başladı. Okuyan bu soruyu şu biçimde yanıtladı:
“Türkiye’ye dönerse eski işlerini sürdüremez, yaratılan imaj işlerine yaramaz. Kendisi de bir efor gösteriyor, imaj yaratmaya çalışıyor. “Temiz değilim, kurtarıcı değilim” diyor fakat Türkiye toplumu, muhalefet etrafı o kadar çaresiz bırakıldı ki fazlaca kolay peşine takılıyor. Bir kişi daha sırada bekliyor aslında; Cem Uzan. O da örgütü olmadan siyasete girdi. İnsanlara tehditler yağdıran, şantaj yapan birisi müthiş oylar aldı. Türkiye’de bu biçimde bir alışkanlık var. Toplum çaresiz bırakıldığında kahraman yaratma isteği doğuyor. Alışılmış Peker profesyonel bir imaj veriyor, görüntülerinin kurgusu da o denli. Aslında her görüntüde yeni olgu diyebileceğimiz 2 ya da 3 şey oluyor, 5 dakikada söylenecek bir şeyi uzatıyor. Göze çarpmayan bir olgu da var; İşin edebiyat kısmı en az somut bilgiler kadar kıymetli. Bu kahraman yaratılması sıkıntısı üzücü ancak. Ben Peker’in savlarının yanlışsız olduğunu düşünüyorum. Bu cins bir hesaplaşma içine giren bir insan palavra söyleme muhtaçlığı duymaz. Zira söylemiş olduklerinden epey daha fazlası gerçek. Öte yandan “Organize hata örgütü” dünyanın en saçma lafı. Atilla Aşut işaret etmişti, organize olmayan örgüt esasen olmaz. Ne yaptığı ve ne iş yaptığı muhakkak Peker’in. Beşerler ‘Cumhurbaşkanı ol oy verelim’ derken de içtenler. Kolay kahraman yaratıp gözden çıkaran toplumlar örgütsüz toplumlardır. Ne yazık ki örgütsüz toplumlar da kabahat örgütlerine taparlar.”
‘Erdoğan’ı üzmeyecek geçiş formülleri konuşuluyor’
Şule Aydın Anadolu Ajansı muhabirinin sorusunu hatırlatarak “bu çıkışlardan AKP içerisindeki hengameyi mı okumak lazım?” sorusunu yöneltti. Dar manasıyla AKP’yi değil, MHP’yi de içine alarak pahalandırmak gerektiğini söyleyen Okuyan şunları söylemiş oldu:
“Bizim eleştirip, ‘parçası değiliz’ dediğimiz muhalefetin stratejisi, iktidar bloğunu içerden çözmek, kesim koparmak. Babacan, Davutoğlu eklendi, daha evvel eklenenler var, demek ki biraz muvaffakiyet var. Bunun birden çok sebebi var. Muhalefet bu parçayı koparamazsak seçmen çoğunluğu elde edemeyiz diyor ancak sorun bundan ibaret değil sorun. AKP iktidarının “başarı öyküsü” hem emperyalist merkezler tıpkı vakitte Türkiye’deki büyük sermaye sınıfının önemli yığınağıyla gerçekleşti. Bu takviyenin fazlaca açık ki bir kısmı gitti lakin bu çizgiden bir daha de sermaye sınıfı vazgeçmek istemiyor. Sermayeye AKP’nin en büyük yeterliliği kuralsızlık. kimi vakit rahatsızlıklarını lisana getirseler de büyük paralar kazandılar, sermaye hareketine müsaadeler, tabiat talanı üzere. Daima yasal düzenlemelerle sendikal haklar da askıya alındı. Bunun devamını istiyorlar. bu biçimde da şu akıllara geliyor: Erdoğan’ın gücünü biraz azaltacak biçimde AKP’yi tırpanlamak. hem de AKP’de fazla yıpranmış ve cebini gereğinden çok dolduran, öne çıkan aktörlerin etkisizleştirilip, devam etmek. Bu daha evvel de denendi. örneğin “Yenikapı Ruhu” dendiği vakit 15 Temmuz’dan daha sonra, bu sermaye etraflarının bir projesiydi, CHP de atladı bunun üzerine çabucak. Bizim muhalefet sermayenin istediği tahlile yöneliyor. CHP’nin, İYİP’in, Saadet Partisi’nin ve başka muhalefetin, sermayenin ve yurt haricindeki emperyalist merkezlerin önereceği haricinde tahlilleri yok, onları ikna etmek zorundalar. Artık o yüzden de Türkiye’de “AKP’li bir çözüm” ya da “AKP’siz Erdoğan’lı çözüm” üzere AKP Türkiye’sini biraz sürdürücek bir tahlil arayışı var. Tüm bu olanlarla bunların ilgisi ne? Peker’in açıklamasında AKP’nin kimi isimleri korunuyor. Üç isim verebilirim; Akar, Fidan ve Kalın. Son periyotta AKP’de siyasi polemiklere girmeyen kendini yıpratmayan aktörler bunlar. Bilhassa Kalın kıymetli bir stratejik akıl AKP içerisinde; gündelik şeylerden uzak duruyor. örneğin Erkan Uğur sorununu mesela kendi açısından yeterli yönetti. Muhakkak ki AKP’de birtakım ögeler devre dışı kalacak; Soylu olur, Damat olur, Ağar olur bunu bilemem. Fakat eninde sonunda bazılarından vazgeçmek zorunda kalacaklar. Burada diğer aktörler öne çıkacak.
Son devirde muhalefet etraflarından de Erdoğan’ı üzmeyecek geçiş formülleri konuşuluyor. Bunların hepsi mümkün, zira muhalefet ve iktidarın uzlaştığı bir nokta var: Türkiye’de radikal halk hareketleri olmaksızın bir yumuşak geçiş. AKP’nin ‘fabrika ayarları’ dedikleri aşırılıkların budandığı bir tahlil arıyorlar. Bu olur olmaz farklı lakin ben Peker’in de buraya işaret ettiğini düşünüyorum. Muhalefetin muhakkak birtakım projelerine de eklemlenme hali var. Peker’i muhalefet konuşturuyor demiyorum fakat bir örtüşme hali var. Bu örtüşme olmasaydı Peker bu kadar konuşamazdı mümkün değil. AA muhabirinin kelamları filan da AKP’de, tabanında tartışılıyor artık. “Bu bu biçimde gitmez” diyenlerin sayısı artıyor. Taşrada siyasi istikrarları ekseriyetle o yerleşimlerin oto galericileri, beyaz eşya satıcıları üzere güçlü büyük iş etrafları belirler. Son periyotta AKP’den ayrılmalar başladığını duyuyoruz. Bu değerli bir göstergedir. Demek ki gündemde bir AKP içi çözülme var, bu hükümeti yıkmaya gdolayır mü bilemeyiz. Kartlar bir daha karılıyor. Peker de oraya oynuyor. Peker siyasi kimliği olan birisi. Seslendiği kitle ‘ülkücü’ topluluk. Burada Bahçeli’nin işini de fazlaca zorlaştırıyor. O topluluğun kulağını açıp dinlediği kişi artık Peker ve ‘siyasete girmeyeceğim’ diyor. Bütün bu gelişmeler Akşener’e yarıyor açık bir biçimde. İdeolojiyi paraya çeviren aktörlerin peşinden giden MHP kan kaybeder.”
‘Türkiye’de solun onayını almayan hiç bir şey meşrulaşamaz’
“Tüm görüntülerde ülkücü tabanın haz etmediği sembol isimler ve solla ilgili söylemiş oldukleri oluyor. “İyi ve makûs solcular vardır” ya da “Devlet benim için dokunulmazdır fakat devletin ortasında berbatlar vardır” üzere şeyler diyor. Artık sol niçin ortaya girdi? yıllardır bilinen bir kural var: Soldan onay almayan hiç bir şey yasallaşamaz. Solun Türkiye’de sayısal tartısı yok tahminen lakin ideolojik ve kültürel yükü var. Ergenekon süreci başladığında AKP ve Fethullah Gülen koalisyonu birinci olarak solun aklını esir almaya çalıştı ki yasallık kazansın bu operasyonlar. Bütün ikazlarımıza karşın bu tuzağa düşen bir sürü solcu oldu ve operasyon yasallık kazandı. ’12 Eylül Anayasasıyla hesaplaşma’da da tıpkı şey oldu. Peker’in söylemiş olduklerinin meşruiyeti için de solun bir kapı açması lazımdı, o kapı açıldı. Niçin ısrarla Nâzım Hikmet’ten bahsediyor? Bu tabana başından beri Türkiye’deki muhtemel muhalefet iktidar bloğunda yeni ittifaklara hazırlık yapıyor. Sorun sol mahallede Gül’ün, Davutoğlu’nun, Babacan’ın yenmesi yutulması değil ki. Türkiye solunun esasen freni patladı. Öbür tarafta solun bünyesinde alerji uyandırdığı bir kitle var. Sol, Nâzım Hikmet dendiği vakit aklına vatan hainliği gelen bir kitle var. Peker burayı da hazırlamaya çalışıyor. Siyasetçi değilim diyor lakin Türkiye’nin siyasi haritasına kıymetli müdahalelerde bulunuyor. Bütün bunlar siyasi bir hazırlık. Niçin ikide bir Turan diyor? Aktüel siyaset üzerinden milliyetçi kısmın hesaplaşmalarına seslense tehlikeli olur lakin Turan davasının gerçek hayatta karşılığı yok. Gerçek karşılığı olsa savaş demek aslında. Bütün haritaların alt üst olması demek, büyük Türk birliğini kuracağız diyorsun. Fakat gerçek karşılığı olmadığı için kimse önemsemiyor. “Nâzım Hikmet diyoruz lakin idealimiz orada duruyor” diyor. Bu kendi açısından akla yatkın bir strateji. Somut tezleri tabi kıymetli ve bunlar cürüm. Peker iktidar bloğundaki dağılmayı hızlandırıyor ve bunun sonuçları olacak. Muhalefet de bu süreçte etkileşim halinde. Buradan AKP’nin hasar almadan çıkabileceğini düşünmüyorum.
‘Peker AKP bloğunun bir kesimiydi, o blok koptu ve AKP’nin üzerine düştü’
Aydın Soylu’nun TRT’de katıldığı programı ve orada verdiği iletileri hatırlatarak, Erdoğan’ın sessizliğinin niçinini sordu. TKP Genel Sekreteri şöyleki karşılık verdi:
“Erdoğan fazlaca güç durumda. Direksiyon hakimiyeti değil sorun, ortada hakim olacak bir direksiyon yok. Oyun kuramıyordu aslına bakarsan, üstüne bu geldi. Gündemdeki isimler kıymetsiz değil. Bir Sıhhat Bakanı, Eğitim Bakanı tıpkı biçimde gündeme gelse kolay atlatır tahminen ancak biri aileden, biri Pelikancılardan, biri Ağar, biri Soylu ve anlaşılan devamı da gelecek. Burada karar vermek fazlaca güç lakin Erdoğan fabrika ayarları sıkıntısına ikna olduğunu gösterdiği anda bıçak üzere kesilir, devamı gelmez Soylu da ‘Ben de yakarım ortalığı’ diyemez. O yüzden bu süreçte Erdoğan kendisine bir baht tanınacağını biliyor lakin öte yandan da talih tanınacak Erdoğan hayli zayıf bir Erdoğan olur. Daha evvel bu dönemeçlerle karşılaştı Erdoğan, hengame etmeyi seçti. Yani sahiden de ona daima çıkış yolu gösterildi, kararsız kaldı ve sonunda hengame etti. Ben yakın bir gelecekte AKP’den beklenmedik istifalar gelebileceğini düşünüyorum. “Bir şey duyduğum için” değil, lakin bu mümkün. Erdoğan’ı kimi kararlara zorlama atılımları gelebilir. Bence sermaye sınıfı biraz daha denetim altında alınmış bir AKP ya da AKP gibisi yapı arayışı içerisinde. AKP’siz Erdoğan üzere duyumlar var, bütün bunlar da mümkün. Davutoğlu’nun, Babacan’ın muhalefet bloğunda olması yenilenmiş bir AKP çıkmasını mümkün hale getiriyor. yine altını çizeyim, bugünkü muhalefet radikal bir kopuş istemiyor. AKP’ye biriken reaksiyonun yumuşatılmasını ve daha meselesiz bir geçiş yaşanmasını istiyor. O yüzden de Erdoğan’a daima ‘sana bir çıkış yolu göstereceğiz’ tipi bildiriler veriyor. Fakat AKP ağır bir hasar aldı. Peker’i iktidar bloğunun bir kesimi olarak görüyorum ben. O modül koptu ve AKP’nin üzerine düştü. Oradan mesela Soylu’nun sağ çıkması epeyce güç.”
‘Ekonomi özel şirketlerin elinde olduğu sürece “temiz siyaset” palavradır’
Okuyan son günlerde lisana getirilen “temiz siyaset” laflarına da değindi. Zenginliklerin özel şirketlerin elinde olduğu sürece pak siyasetin mümkün olmayacağını savunan Okuyan kelamlarına şöyleki devam etti:
“Örneğin Mansimov’u, yat limanı sorununu daha evvel bilmeyenler, “çökmüşler limana” imajını okudu. Pekala bu Azeri arkadaşımız nasıl bu kadar varlıklı olmuş? Nasıl gemiler almış? Nasıl Karadeniz’deki petrol nakliyatının 3’te 2’sine sahip olmuş? Burada bir paklık görmesin kimse. Azerbaycan Sovyetler Birliği’nin kesimiydi. Sovyetler yıkıldığında bu ‘iş insanı’ 23 yaşındaymış. Fecî bir süratle zenginleşmiş. Bu nasıl oluyor? Sovyet Azerbaycanı’nda özel fabrika yoktu, hepsi kamunun malıydı. Demek ki yağmalanmış büyük kısmı de bu arkadaşa düşmüş daha sonra komplo tezgah, Fetullahçılıkla suçlanma. Burada pak olan ne var? Bu kıssada yat limanının ucuza kapatılmasına odaklanırsanız “gariban adamın malına konmuşlar” dersiniz. Burada gariban Türkiye’deki, Azerbaycan’daki fakirlerdir. Rekabet nedir? Devlet ihalelerinde nasıl öne geçilir. Nedir bu ‘suç örgütleri’nin fonksiyonu? İhalelerde devreye girmek. Peker de bunları yaptı. Hatta bir sav Kavala için de gibisi bir şeyi yaptığına dair, F-16’ların modernizasyonunda rakip firmayı ‘caydırmış’. Fakat bu sıkıntının tabiatında var. Dünyanın her yerinde silah şirketleri birbirinin gözünü oyuyor. Özel dalda paklık, saçma. Kimileri arsızlaşıyor, göstere göstere yapıyor. Cengiz İnşaat üzere. Sermayenin olduğu her yerde olur bunlar. Bürokrasi kapitalist ülkelerde kaynakların nasıl kullanılacağına karar vermektir. İnsanın yanlış yapma özgürlüğü vardır lakin kabahat sürece hakkını nasıl engellersiniz, bu saçmalığın içine düşürmeden. Bu kıssada sistemin kendisi sorgulanmalı. Bürokrasi pak, ahlaklı olamaz. Bu insanın ruhuyla değil sistemin kendisiyle ilgili. Kirlenmemiş bürokrat olursa ayağını kaydırırlar. Dezenfektan satışı büyük bir özgüvenle yaptılar, ellerinde patladı. İnşaat yapan, ihaleye giren bir tek şirket diyemez ki, ‘ben bu oyunun haricindeyım’. O yüzden de bürokrasiden ya da siyasetten başlayamaz paklık. Siyasette şu biçimde paklık olur; ‘Biz bu saltanatı yıkacağız’ derseniz kendiniz korursunuz. Onun haricinde pak siyaset dünyanın hiç bir yerinde yok. Türkiye’yi Suriye’de savaşa sokmak için her türlü entrikayı çeviren Davutoğlu’nun pak siyaset demeye ne hakkı var?”
Cumhuriyet’in Soylu açıklaması hakkında gelen soruya Okuyan şöyleki karşılık verdi:
“İçişleri Bakanı daima medyayı tehdit ediyor. Cumhuriyet’i değişik biçimde gündeme getirdi. Cumhuriyet’in hangi çizgisi daha uygundur kıssalarına girmek güç benim için dışarıdan bir aktörüm lakin ‘Daha evvel yapılanların sorumluluğu bize ilişkin değildir’ demenin farklı yolları olabilirdi. Açıklama anlaşılır üzere değil. Soylu’yu teyit etmek Cumhuriyet’in vazifesi olamaz. Cumhuriyet’in açıklamasına dönük tepkilerdeki liberal tonla ortaklaşmıyorum fakat açıklama etik değil. Bugün AKP iktidarının bir tezine onay vermek durumunda değiliz, bu olacak iş değil. Lakin öte yandan bugün Cumhuriyet’te çalışan herkesi itham altında bırakan yaklaşım da sıcak bakılacak bir yaklaşım değil. Bu tartışmaya ben bir de şöyleki bakıyorum; Cumhuriyet’in geçmişten bugüne hiç bir çizgisi bize yakın olmadı. Bunu rahatlıkla söylüyorum lakin Cumhuriyet’in bir çizgisi, geleneği var ise, bunu Can Dündar temsil edemez. Onun temsil edebileceği öbür bir sürü yer var. Bunu bu tartışmadan bağımsız söylüyorum. Soylu’ya karşılık vermek için elli bin tane yol var. Bu ortada Türkiye’de bir sefer daha bir liberal rüzgar değişik bir biçimde esecek, esiyor da bunun altını çizmek lazım. Yetmez Ancak Evet’ten daha sonra yeni bir liberal rüzgar esiyor. Nereye evrilecek bakacağız.”
‘Suç örgütlerinden kurtulmak için örgütlenmek zorundayız’
Aydın’ın “sol nasıl bir rüzgar estirecek sorusuna Okuyan şu biçimde cevap verdi:
“Zorluk derecesi yüksek bir devirdeyiz. AKP bloğundaki çatırdama çaresiz toplum bölümlerinde ‘acaba gidiyorlar mı’ heyecanı yaratıyor. Bir de kolay tahliller, siyaset şekli haline geldi. Bir orta da Fuat Avni vardı. Bunlar devrimci gayret açısından zorlaştırıcı faktörler. Zira biz kolaycı değil, gerçekçi tahlil üretiyoruz. Bir de şunu söylemek lazım, son görüntüde farklı bir şey vardı, Peker sıradan ‘ilkeler fazlaca da değerli değil, siyaset alanında devlet insanı hareket yapar’ dedi, Atatürk’ten örnekler verdi. Muhtemelen ön alıyor, kimi şeyler ortaya çıkar diye. Bu yaklaşım yaygınlaşmış durumda. Türkiye’de günü kurtarmak ve şimdiki istikrarlar ismine her tıp ilkesizliğe onay çıkmış durumda. Burada da sol bir daha bu siyaset üslubuna kapı araladı. Ayrıyeten Atatürk’e dair söylemiş oldukleri yanlışsız değil. “Bolşevikleri kandırdı, komünist rolü yaparak” dedi. Bunu da söylemek lazım, Sovyetleri Atatürk kandırmadı, iki taraf da karşı tarafı bilerek hareket etti. Zira iki tarafın da çıkarınaydı. Bolşevikler Mustafa Kemal’in ne olduğunu biliyorlardı, komünist zannetmiyorlardı. Ne Atatürk’te ne Lenin’de bir saflık var. Burada değerli olan prensipsizlik, kolaycı tahliller, her insanın herkesle işbirliği yapması ideolojisi Türkiye’ye girdi. ötürüsıyla işimiz güç ancak bunu biliyorduk ve elimizde kimi imkanlar var. Prensipsiz siyaset giderek daha fazla kişiyi ikna edemez oldu. İşsizlik ve açlık o denli boyutta ki, sistem içi tahlillere ikna olmayan önemli bir toplam var. Biz gücümüzü buradan alıyoruz ancak şu anda büyük siyaset sahnesinde görülmüyor. Fakat bu yol almadığımız manasına gelmez. Biz TKP olarak örgütsüzlüğün alıştırıldığı, örgüt dendiğinde insanların aklına cürüm örgütlerinin geldiği bir dünyada örgütlülüğü savunuyoruz. Bu toplum her şey için hakkını aramak için, gelecek için, cürüm örgütlerinden kurtulmak için örgütlenmek zorunda. Haziran sonuna kadar yeni semt konutları, personel konutları, köy konutları açıyoruz. Kendi çözümümüzü işçi halkın tahlili haline getirmek için her şeyi yapacağız. Türkiye halkı bu kadar çaresiz değil. Susurluk kazası olduğunda partimizin ‘kamyon bekleme örgütlen’ sloganı vardı. ‘Video bekleme, örgütlen’. Ben de izliyorum, değersiz demiyorum. Lakin bununla yetinemeyiz. Üzerimize düşeni yapmazsak daha binlerce hata örgütü gelir, Soylu masraf uzunluklu gelir. O yüzden sıkıntının özüne inmeliyiz, sistem değişikliği demeye mecburuz. Dikiş tutmayan AKP değil, bu sistem. AKP bu tertibin bir devrine damga vurmuş bir siyasi parti. AKP yıkılsın, birebir yapıyı sürdürecek daha ihtimamlı bir hükümet mi gelsin isteniyor? Natürel ki AKP gitsin. AKP’nin bu memlekete yaptığı berbatlığın haddi hesabı yok. İnsanlarımızın aklıyla alay ettiler, gençlerimizin, çocuklarımızın geleceğini çaldılar. Bayana, etrafa, bilime düşman bir siyasi iktidar. Gitsin. Fakat bunu derken yerine gelecek olana ait bir irademizin olması gerekiyor. Yoksa Erdoğan gidecek Davutoğlu kılıklılar gelecek, bir de “temiz siyaset” filan diyecekler, uygunca hududumuz bozulacak. Biz sonuna kadar bu sistemi hem teşhir etmeye çalışacağız tıpkı vakitte bu sistemi değiştirmek için elimizden geleni yapacağız. Bu nizamın değişikliği yarının sorunu değil.”
‘Filistin’de laisist, devrimci, işçi karakterli bir direniş ortaya çıkmalı’
Son olarak İsrail’in Filistin’e akınları hakkında konuşan Okuyan şunları söylemiş oldu:
“Filistinliler’in yaşadığı vahim bir ıstırap ve yeni değil, yıllardır dehşetli bir taarruzla karşı karşıyalar. Öte yandan Filistin ismine konuşan aktörlere bakıyorsunuz, Filistin halkının yaşadığı trajediyle hiç bir alakası olmayan aktörler. Filistin davası diye bir şey yok. Filistin halkının bir çabası olması gerekiyor. Filistin’de herkes haklı değil. esasen Filistin tam olarak ne vakit kaybetmeye başladı? Filistin direnişine yapılan kimi yanlışlar kararı dincilerin hâkim olmaya başlamasıyla. Şu anda Filistin halkı İsrail saldırganlığıyla Hamas’ın aslında zıt kardeşler birbirlerini besliyorlar. Ve burada bir çıkış yok ne yazık ki. O yüzden de Filistin’de de laisist, devrimci, işçi karakterli bir direniş ortaya çıkıncaya kadar bu tablo ne yazık ki devam edecek. O yüzden de Hamas’ın üç tane roketinden filan heyecanlanmak değil sıkıntı. Kimin elinin kimin cebinde olduğu muhakkak olmayan Filistin hükümranları var. Enteresan bir şeyden de kelam etmek istiyorum, Almanya’da İsrail yanlısı bir sürü şov oldu geride bıraktığımız günlerde. O şovları destekleyenler içinde sağcılar, toplumsal demokrat parti,sosyal demokrasinin solunda olduğunu sav eden Alman sol partisi Linke ve bir de Barzaniciler vardı. Bunu şu yüzden söylüyorum, prensipsizlik konuştuk demin. Bir oturup düşünsünler Türkiye’dekiler biz kimlerle Avrupa’da dost olmaya çalışıyoruz. Türkiye’de fantastik halde Avrupa soluna dönük bir ilgi var. Bakın İsrail saldırganlığına dayanak mitinginden kelam ediyoruz. ‘İsrail’e anlayış gösterelim, antisemitizm de kötüdür’ çeşidi bir hassaslıktan kelam etmiyoruz. İsrail saldırganlığına takviye, İsrail bayraklarıyla birlikte. Türkiye’de bir romantizm var Avrupa solbuna dönük. Bu da prensipsizlik. Türkiye’de prensipli, programlı siyaseti, tutarlılığı, dün dündür bugün bugündür çeşidinden bir yalamalığı temsil etmeyecek güç soldu. O yüzden de sol ismine bir daha sol kıymetlerin savunulduğu bir siyasi çizgi gerekir. Sedat Peker’den medet uman bir sol… Tamam kıymetli şeyler söylüyor, hakikat şeyler söylüyor yani itirafları hakikat ancak bu biçimde bir sol bu ülkede halka umut veremez. O yüzden derhal kendimize çekidüzen vermek zorundayız. Savlarımızı ve unsurlarımızı daha fazla savunmak zorundayız.
Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı