- Katılım
- 25 Eyl 2020
- Mesajlar
- 2,594
- Puanları
- 38
TKP: Göçmen sorunu emek meselesidir
Türkiye Komünist Partisi son günlerde mülteciler üzerinden yürütülen tartışmalar ve yaşanan provokatif akınlar üzerine bir açıklama yayımladı.
“Göçmen sorunu emek sorunudur” başlıklı açıklamada “TKP, göçmen çalışanları sınıf uğraşının asli bir ögesi olarak görmekte ve bu çabayı büyütmek maksadıyla hareket etmeyi temel misyonlarından saymaktadır” denildi.
Açıklamanın tamamı şöyleki:
Türkiye Komünist Partisi, göçmen personelleri sınıf gayretinin asli bir ögesi olarak görmekte ve bu çabayı büyütmek maksadıyla hareket etmeyi temel misyonlarından saymaktadır. Günlük pratiğimizde bu nazaranvin karşılığını vermek her vakit için daha öncelikli olsa da son günlerde mültecilik konusu üzerinden yürütülen tartışmalar ve yaşanan provokatif taarruzlar üzerine aşağıdaki açıklamayı kamuoyu ile paylaşmayı gerekli görüyoruz:
1) Türkiye’de halihazırda bulunan göçmenlere yapılan her türlü hak ihlalinin karşısında durmak; göçmen emeği sömürüsüne, mültecilere uygulanan şiddete, baskılara, ırkçılığa, milliyetçiliğe karşı durmak emekten yana olanlar için temel siyasi ve insani prensip olmalıdır. Türkiye’nin sıhhat, eğitim, konut, ulaşım, güvenlik, şiddet, bayana yönelik şiddet, gericilik vd. başlıklardaki problemlerinin kaynağı göçmenlerin varlığı değil, şahsen kapitalist iktidarların politikalarıdır. Kapitalist bir ülke olarak Türkiye, eşitlikçi bir tertip kurulana kadar, yedek işgücü ordusunun her daim kenarda tutulacağı bir ülke olacaktır. ötürüsıyla işsizliğin ya da sermayenin işçileri düşük fiyatlara mahkum etmesinin niçini de mülteciler değil, sermaye sisteminin işleyiş sistemidir. Keza gericilik de emperyalizmin-kapitalizmin emekçi sınıfını manipüle etme araçlarından biridir. Örgütlü, biroldukça kaynağı harekete geçirmiş bir ideolojidir ve gericilikle çaba, göçmenlerin rastgele bir dine mensup olması ile arbede etmek üzerinden değil, bu ideolojinin kaynağını kurutmakla mümkün olabilir.
2) AKP’nin yürüttüğü mülteci siyasetinin, en başta kendisine ve sermayeye çıkar sağladığı unutulmamalıdır. İktidarın ve ortağının attığı her adımın, odunsuz karşısında olunmalı, halk düşmanlarının söylemlerinde, davranışlarında en ufak bir uygun niyet aranmamalıdır.
3) Sistem muhalefetinin, mültecileri geldikleri ülkeye bakılırsa ayıran, ırkçılığa meydan veren ve adeta sadece mülteci oldukları için cezalandırmaya varan açıklamaları ve hareketleri de son derece ikiyüzlüdür. Bu yaklaşımı savunan bireylerin birçoklarının kendisi yahut etrafı için yurtharicinde, emperyalist ülkelerde bir gelecek hayal ettiği de sır değildir.
4) Kapitalizm günden güne çürüyen ve çürüten bir sistemdir. Bu manada her geçen günün bundan evvelkinden daha karanlık ve olumsuz olduğu yargısında bulunulabilir. Lakin “mültecilerdilk önce” ile başlayan her cümle, hem ırkçılık barındırmaktadır, birebir vakitte emek sömürüsünün sürat kesmeden sürdüğü, yolsuzlukların, özelleştirmelerin, talanın yaşandığı Türkiye’ye ait bilimsel olmayan bir değerlendirmedir.
5) Her ülkenin kendi kaynaklarını, imkanlarını gerçekçi bir halde kıymetlendirme, kısa ve uzun vadeli merkezi planlamasını buna göre yapma hakkı vardır. olağan olarak sıkıntı durumda kalan, savaştan, yoksulluktan, cihatçılıktan kaçmaya mecbur kalmış beşerler ile imkanları ölçüsünde dayanışmak da devrimci ahlakın ve sosyalizmin bir gereğidir. Bu manada bir ülkenin göçmen akışını “nicel” büyüklüklerle denetim etmesi, “şu kadar mülteciye evet, bu kadarına hayır” demesi kelam konusu olmamalıdır. Lakin göçmen siyasetinin bir ülkenin siyasal-kültürel-ekonomik bütün istikrarlarını bozacak formda emperyalist ülkeler ve burjuva iktidar tarafınca kullanılmasına göz yumulamaz. AKP iktidarı geniş bir coğrafyada birfazlaca ülkenin iç işlerine karışarak göç olgusunu tırmandıran bir siyasi öznedir ve göçmenleri kendi ajandası için istediği üzere kullanmaktadır. bu biçimdesi bir göçmen siyasetine karşı olmayı ırkçılık ve yabancı düşmanlığı ile eşitleyen yaklaşımlar kolaycılıktır ve liberalizmden beslenmektedir. Dahası, ırkçılığın yüzeysel kullanıldığı bu biçimdesi bir yaklaşım gerçek ırkçılığın mahkum edilmesini de engellemektedir. Bu tabloda komünistler göç olgusunun tertip siyasetinin farklı kutupları tarafınca manipüle edilmesine karşı çift istikametli bir uğraş örgütlemek durumundadır.
6) Mülteciler üzerinden emperyalist ülkelerle pazarlık yapılması, insanların hayatlarına karşılık dış borç finansmanı, vize serbestisi vb. beklentileri içine girilmesi, birtakım vaatler için şantaj ögesi olarak “mültecileri huduttan salarız” üzere insanlık dışı sözlerin kullanılması en az ırkçılık kadar kabahattir, ahlaksızlıktır, onursuzluktur. Mülteciler hakkında hiç bir akçeli pazarlığa girişilmemeli ve milletlerarası görüşmeler dayanışma prensibi üzerinden yürütülmelidir.
7) Irkçı hamaset ve provokasyonlar ülkemize sırf daha fazla yıkım ve barbarlık getirecektir. Gelecek nesillerin barış inancı ve insan sevgisi ile yetişmelerini engelleyecek, düşmancıl niyetlerin hakimiyetine yol açacaktır. Bu, hem yurttaşlarımız hem mülteciler için geçerlidir, kimsenin çocukların zihnini bu türlü kirletmeye hakkı yoktur.
8) Ülkemizde mülteci probleminin temel sebebi işverenlerin ucuz iş gücü ve kâr iştahı ile birlikte emperyalizm ile işbirliği ve AKP’nin yayılmacı, fetihçi dış siyasetidir. İç ve dış siyasette bu yaklaşım terk edilmediği sürece mülteci sorunu tüm işçi halkların aleyhine büyümeye devam etme riskini taşıyacaktır. Derhal ABD, AB, NATO üzere emperyalist hükümet ve örgütler ile bağlar koparılmalı, bu bağların getirdiği tüm yükümlülükler ve askeri misyonlar bitmiş oldurilmelidir.
9) Türkiye Komünist Partisi, 13. Kongre’de alınan sonucun gereklerini yerine getirmeye devam etmektedir. Kongre’nin çabucak ertesinde Göçmen Personel Ofisi kurulmuş ve parti örgütleri, sınıf çabasını göçmen işçilerle bir arada örgütlemek üzere somut adımlar atmaya başlamıştır. Sömürüye, şiddete, ırkçılığa karşı gayrette bir arada güçlenmek, bunun için gerekli özgün araçları geliştirmek, lisan ve bağlantı pürüzlerini aşmak, türel başlıklarda dayanışmak ismine çalışmalarımız sürmektedir. Bu adımların kimilerinin kazanımla sonuçlanması sevindirici olmakla bir arada, epey daha fazlasını yapmak gerektiğinin farkındayız. Bu vesileyle partimiz işçilerin özgürce, kardeşçe, eşitlik ortasında yaşayacağı bir ülke için yurtsever ve enternasyonalist prensiplerle uğraş etmeye var gücüyle devam edeceğini bir defa daha ilan eder.
Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı
Türkiye Komünist Partisi son günlerde mülteciler üzerinden yürütülen tartışmalar ve yaşanan provokatif akınlar üzerine bir açıklama yayımladı.
“Göçmen sorunu emek sorunudur” başlıklı açıklamada “TKP, göçmen çalışanları sınıf uğraşının asli bir ögesi olarak görmekte ve bu çabayı büyütmek maksadıyla hareket etmeyi temel misyonlarından saymaktadır” denildi.
Açıklamanın tamamı şöyleki:
Türkiye Komünist Partisi, göçmen personelleri sınıf gayretinin asli bir ögesi olarak görmekte ve bu çabayı büyütmek maksadıyla hareket etmeyi temel misyonlarından saymaktadır. Günlük pratiğimizde bu nazaranvin karşılığını vermek her vakit için daha öncelikli olsa da son günlerde mültecilik konusu üzerinden yürütülen tartışmalar ve yaşanan provokatif taarruzlar üzerine aşağıdaki açıklamayı kamuoyu ile paylaşmayı gerekli görüyoruz:
1) Türkiye’de halihazırda bulunan göçmenlere yapılan her türlü hak ihlalinin karşısında durmak; göçmen emeği sömürüsüne, mültecilere uygulanan şiddete, baskılara, ırkçılığa, milliyetçiliğe karşı durmak emekten yana olanlar için temel siyasi ve insani prensip olmalıdır. Türkiye’nin sıhhat, eğitim, konut, ulaşım, güvenlik, şiddet, bayana yönelik şiddet, gericilik vd. başlıklardaki problemlerinin kaynağı göçmenlerin varlığı değil, şahsen kapitalist iktidarların politikalarıdır. Kapitalist bir ülke olarak Türkiye, eşitlikçi bir tertip kurulana kadar, yedek işgücü ordusunun her daim kenarda tutulacağı bir ülke olacaktır. ötürüsıyla işsizliğin ya da sermayenin işçileri düşük fiyatlara mahkum etmesinin niçini de mülteciler değil, sermaye sisteminin işleyiş sistemidir. Keza gericilik de emperyalizmin-kapitalizmin emekçi sınıfını manipüle etme araçlarından biridir. Örgütlü, biroldukça kaynağı harekete geçirmiş bir ideolojidir ve gericilikle çaba, göçmenlerin rastgele bir dine mensup olması ile arbede etmek üzerinden değil, bu ideolojinin kaynağını kurutmakla mümkün olabilir.
2) AKP’nin yürüttüğü mülteci siyasetinin, en başta kendisine ve sermayeye çıkar sağladığı unutulmamalıdır. İktidarın ve ortağının attığı her adımın, odunsuz karşısında olunmalı, halk düşmanlarının söylemlerinde, davranışlarında en ufak bir uygun niyet aranmamalıdır.
3) Sistem muhalefetinin, mültecileri geldikleri ülkeye bakılırsa ayıran, ırkçılığa meydan veren ve adeta sadece mülteci oldukları için cezalandırmaya varan açıklamaları ve hareketleri de son derece ikiyüzlüdür. Bu yaklaşımı savunan bireylerin birçoklarının kendisi yahut etrafı için yurtharicinde, emperyalist ülkelerde bir gelecek hayal ettiği de sır değildir.
4) Kapitalizm günden güne çürüyen ve çürüten bir sistemdir. Bu manada her geçen günün bundan evvelkinden daha karanlık ve olumsuz olduğu yargısında bulunulabilir. Lakin “mültecilerdilk önce” ile başlayan her cümle, hem ırkçılık barındırmaktadır, birebir vakitte emek sömürüsünün sürat kesmeden sürdüğü, yolsuzlukların, özelleştirmelerin, talanın yaşandığı Türkiye’ye ait bilimsel olmayan bir değerlendirmedir.
5) Her ülkenin kendi kaynaklarını, imkanlarını gerçekçi bir halde kıymetlendirme, kısa ve uzun vadeli merkezi planlamasını buna göre yapma hakkı vardır. olağan olarak sıkıntı durumda kalan, savaştan, yoksulluktan, cihatçılıktan kaçmaya mecbur kalmış beşerler ile imkanları ölçüsünde dayanışmak da devrimci ahlakın ve sosyalizmin bir gereğidir. Bu manada bir ülkenin göçmen akışını “nicel” büyüklüklerle denetim etmesi, “şu kadar mülteciye evet, bu kadarına hayır” demesi kelam konusu olmamalıdır. Lakin göçmen siyasetinin bir ülkenin siyasal-kültürel-ekonomik bütün istikrarlarını bozacak formda emperyalist ülkeler ve burjuva iktidar tarafınca kullanılmasına göz yumulamaz. AKP iktidarı geniş bir coğrafyada birfazlaca ülkenin iç işlerine karışarak göç olgusunu tırmandıran bir siyasi öznedir ve göçmenleri kendi ajandası için istediği üzere kullanmaktadır. bu biçimdesi bir göçmen siyasetine karşı olmayı ırkçılık ve yabancı düşmanlığı ile eşitleyen yaklaşımlar kolaycılıktır ve liberalizmden beslenmektedir. Dahası, ırkçılığın yüzeysel kullanıldığı bu biçimdesi bir yaklaşım gerçek ırkçılığın mahkum edilmesini de engellemektedir. Bu tabloda komünistler göç olgusunun tertip siyasetinin farklı kutupları tarafınca manipüle edilmesine karşı çift istikametli bir uğraş örgütlemek durumundadır.
6) Mülteciler üzerinden emperyalist ülkelerle pazarlık yapılması, insanların hayatlarına karşılık dış borç finansmanı, vize serbestisi vb. beklentileri içine girilmesi, birtakım vaatler için şantaj ögesi olarak “mültecileri huduttan salarız” üzere insanlık dışı sözlerin kullanılması en az ırkçılık kadar kabahattir, ahlaksızlıktır, onursuzluktur. Mülteciler hakkında hiç bir akçeli pazarlığa girişilmemeli ve milletlerarası görüşmeler dayanışma prensibi üzerinden yürütülmelidir.
7) Irkçı hamaset ve provokasyonlar ülkemize sırf daha fazla yıkım ve barbarlık getirecektir. Gelecek nesillerin barış inancı ve insan sevgisi ile yetişmelerini engelleyecek, düşmancıl niyetlerin hakimiyetine yol açacaktır. Bu, hem yurttaşlarımız hem mülteciler için geçerlidir, kimsenin çocukların zihnini bu türlü kirletmeye hakkı yoktur.
8) Ülkemizde mülteci probleminin temel sebebi işverenlerin ucuz iş gücü ve kâr iştahı ile birlikte emperyalizm ile işbirliği ve AKP’nin yayılmacı, fetihçi dış siyasetidir. İç ve dış siyasette bu yaklaşım terk edilmediği sürece mülteci sorunu tüm işçi halkların aleyhine büyümeye devam etme riskini taşıyacaktır. Derhal ABD, AB, NATO üzere emperyalist hükümet ve örgütler ile bağlar koparılmalı, bu bağların getirdiği tüm yükümlülükler ve askeri misyonlar bitmiş oldurilmelidir.
9) Türkiye Komünist Partisi, 13. Kongre’de alınan sonucun gereklerini yerine getirmeye devam etmektedir. Kongre’nin çabucak ertesinde Göçmen Personel Ofisi kurulmuş ve parti örgütleri, sınıf çabasını göçmen işçilerle bir arada örgütlemek üzere somut adımlar atmaya başlamıştır. Sömürüye, şiddete, ırkçılığa karşı gayrette bir arada güçlenmek, bunun için gerekli özgün araçları geliştirmek, lisan ve bağlantı pürüzlerini aşmak, türel başlıklarda dayanışmak ismine çalışmalarımız sürmektedir. Bu adımların kimilerinin kazanımla sonuçlanması sevindirici olmakla bir arada, epey daha fazlasını yapmak gerektiğinin farkındayız. Bu vesileyle partimiz işçilerin özgürce, kardeşçe, eşitlik ortasında yaşayacağı bir ülke için yurtsever ve enternasyonalist prensiplerle uğraş etmeye var gücüyle devam edeceğini bir defa daha ilan eder.
Kaynak: (BHA) – Beyaz Haber Ajansı