Tokyo 2020 Olimpiyatları: Köpek balıkları ve timsahlarla kano egzersizi Avustralyalı olimpik kanocu Jo Brigden-Jones “Boğa köpekbalıklarının kayık ve kanoları itip devirmeye çalıştığı biliniyor” diyor.
“Suda büyük bir çırpıntı olduğunda köpek balığının orada olduğunu anlıyorsunuz.”
Brigden-Jones günlük antrenmanlarını sürdürdüğü suları, keskin dişli tehlikeli hayvanlarla paylaşıyor olmaktan huzursuz görünmüyor (boğa köpekbalıklarının büyük beyazlar kadar tehlikeli olmadığını söylüyor) fakat 2metre 40 santim uzunluğunda ve 130 kilo yükünde bir etoburla birebir suyu paylaşmak birçok insanın kabusu olabilir.
Üstelik antrenman yaptığı sularda yalnızca köpek balıkları değil timsahlar da vardı ancak Brigden-Jones’un Olimpiyat oyunlarına geliş sürecindeki hayatında sıradışı olan tek şey bu değil.
Bir yandan Covid ile çabanın ön saflarında yer aldı ve küçük kekler pişirip sattı.
GÜNDÜZ EGZERSİZ GECE MESAİ
Tokyo Jo Brigden-Jones’un katıldığı ikinci olimpiyat oyunları. pek fazlaca sportmen iki olimpiyat içinde tam vakitli olarak egzersize odaklanıyor.
Ama Jo, seçkin bir atlet olmasının yanısıra, geceleri de paramedik (acil tıp teknisyeni) olarak çalışıyor ve hayat kurtarıyor.
Bir yandan ırmaklarda ve spor salonlarında antrenmanlarını sürdürürken, geceleri ambulansta acil yardım davetlerine yetişiyor ve fazla mesai yapıyor.
Bir de bütün bunları Covid salgınının yaşandığı periyotta yaptığını düşünün.
“Olimpik seçmeler yaklaşırken esirgeyici maske ve donanım kullanması hayli değerli hale geldi. Kendinizi bilinmeyenlerle dolu tehlikeli bir ortama atıyorsunuz.”
‘OLİMPİYATLAR ERTELENİNCE YIKILDIM’
Jo 2020 Tokyo Olimpiyatları’nın ertelendiği açıklanmadan bir kaç hafta evvel elemeleri geçip olimpiyatlara katılma hakkını elde etmişti.
“Ertelemeyi duyar duymaz feci biçimde yıkıldım ve çöktüm fakat niye ertelendiğini de büsbütün anladım.”
“Fakat her günümü ve hayatımı bu tek amaca odaklamak için yaptığım tercihler ve fedakarlıklardan daha sonra bunun 12 ay ertelenmesi benim için hayli büyük bir darbe oldu.”
Üstelik Jo 33 yaşına gelmişti ve Tokyo’dan daha sonra, artık olimpik sporculuktan emekli olmayı planlıyordu.
Tokyo 2020 onun için bir nevi uzun bir spor mesleğinin sonundaki armağan üzere olacaktı zira 2008 ve 2016’daki olimpiyatlarda seçmeleri hayli küçük farklarla kaybetmişti ve omzundan fazlaca büyük bir ameliyat geçirmişti.
“Yaşı büyük bir atlet olarak ve bedenimin artık dağılmaya başladığını, adeta güç bela bantlanarak bir ortada durabildiğini bildiğim için, bir yıl daha her gün ağır bir antrenman sürecine dayanıp dayanamayacağımı sorguladım. Kabullenmesi fazlaca güç oldu.”
‘SPOR DIŞINDA BİR HAYATIM OLDUĞUNU BİLMEK’
Jo’nun spor mesleği 13 yaşında spora yetenekli çocukların alındığı bir eğitim programına kabul edildiğinde başlamıştı.
Gücü ve kollarının özellikleriyle kürek, pedal sporlarında başarılı olacağı düşünülmüştü.
“Kanoculuğun ne olduğundan bile haberim yoktu” diyor. Ancak başlar başlamaz bu spora bayılmıştı.
Ancak yapmayı fazlaca sevdiği öbür bir iş daha vardı.
“Tıpla ilgili şeyler daima ilgimi çekerdi ve vakit içinde acil tıp teknisyeni olarak, ortasında yaşadığınız topluma faydalı şeyler yapmanın ne kadar zevkli, heyecanlı ve tatmin edici bir iş olduğunu keşfettim.”
Vakit ve güç bakımından tüketici de olsa Jo, seçkin bir atlet olarak antrenmanlarını sürdürürken beraberinde çalışıyor olmanın yararını gördüğünü söylüyor.
“Kariyerim boyunca gereğinden biraz fazla çalıştığım periyotlar olmuş olabilir, ya da gereksinimim olduğu kadar dinlenme fırsatı bulamamış olabilirim. Zira ya antrenmandan işe koşmam ya da gece nöbetinden daha sonra egzersiz yapmam gerekebiliyordu. Ancak bunu yaptım zira sporda başarılı olamazsam bunun haricinde bir ömrüm olacağını biliyordum. Bugün hala kanoculuğa devam edebiliyor olmam da bu sayede oldu” diyor.
KÜÇÜK KEKLER DE YAPIP SATIYOR
Jo, ertelenen Tokyo Olimpiyatları için egzersizlerini sürdürürken, Avustralya da Covid salgını yüzünden sıkı tedbirler uygulamaya başlamıştı. Bu Jo’yu kimi sıkıntı kararlar almaya mecbur etti.
Olimpik kadronun öbür üyeleriyle bir arada farkı bir eyalette oluşturulan bir antrenman kümesine katılması gerekti ve bir sıhhat teknisyeni olarak işini de oraya aldırdı.
Tayininin çıkmasını beklerken yeni bir de mesleğe girişecekti: Küçük kekler pişirip satmak.
“Kek yapmak daima tutkuyla sevdiğim bir şeydi. Tatlıyı da fazlaca severim. Bu benim için bir hobiyi bir yan işi çevirip para kazanmaya dönüşmüş oldu” diyor.
Fakat yaptığı kekler, kilolarını korumak zorunda olan atletlere nazaran değildi.
“Kek yapıyorsanız ödün vermemelisiniz. Kestirme tekniklere başvuramaz, şekeri azaltamazsınız. Kek yapıyorsanız hakikaten kek üzere olmalı” diye ekliyor.
Sudaki sürprizler
Jo’nun, izolasyona alınan atlet egzersiz kampı da sürprizlerle doluydu.
“Pedallarken hiç rastlamadık, düzgün de oldu lakin yakında bir timsah çiftliği vardı bir gün oraya gittik” diye anlatıyor.
Orada çalışanlar, atletlere, Olimpiyat kampındaki kürek kulübünün sularında yakaladıkları dev bir timsahı göstermişler.
“Bunu öğrenmesek de olurdu” diye ekliyor gülerek.
Jo, Bayanlar 500 metre kano yarışlarında 6 Ağustos Cuma günü yarışacak.
“Suda büyük bir çırpıntı olduğunda köpek balığının orada olduğunu anlıyorsunuz.”
Brigden-Jones günlük antrenmanlarını sürdürdüğü suları, keskin dişli tehlikeli hayvanlarla paylaşıyor olmaktan huzursuz görünmüyor (boğa köpekbalıklarının büyük beyazlar kadar tehlikeli olmadığını söylüyor) fakat 2metre 40 santim uzunluğunda ve 130 kilo yükünde bir etoburla birebir suyu paylaşmak birçok insanın kabusu olabilir.
Üstelik antrenman yaptığı sularda yalnızca köpek balıkları değil timsahlar da vardı ancak Brigden-Jones’un Olimpiyat oyunlarına geliş sürecindeki hayatında sıradışı olan tek şey bu değil.
Bir yandan Covid ile çabanın ön saflarında yer aldı ve küçük kekler pişirip sattı.
GÜNDÜZ EGZERSİZ GECE MESAİ
Tokyo Jo Brigden-Jones’un katıldığı ikinci olimpiyat oyunları. pek fazlaca sportmen iki olimpiyat içinde tam vakitli olarak egzersize odaklanıyor.
Ama Jo, seçkin bir atlet olmasının yanısıra, geceleri de paramedik (acil tıp teknisyeni) olarak çalışıyor ve hayat kurtarıyor.
Bir yandan ırmaklarda ve spor salonlarında antrenmanlarını sürdürürken, geceleri ambulansta acil yardım davetlerine yetişiyor ve fazla mesai yapıyor.
Bir de bütün bunları Covid salgınının yaşandığı periyotta yaptığını düşünün.
“Olimpik seçmeler yaklaşırken esirgeyici maske ve donanım kullanması hayli değerli hale geldi. Kendinizi bilinmeyenlerle dolu tehlikeli bir ortama atıyorsunuz.”
‘OLİMPİYATLAR ERTELENİNCE YIKILDIM’
Jo 2020 Tokyo Olimpiyatları’nın ertelendiği açıklanmadan bir kaç hafta evvel elemeleri geçip olimpiyatlara katılma hakkını elde etmişti.
“Ertelemeyi duyar duymaz feci biçimde yıkıldım ve çöktüm fakat niye ertelendiğini de büsbütün anladım.”
“Fakat her günümü ve hayatımı bu tek amaca odaklamak için yaptığım tercihler ve fedakarlıklardan daha sonra bunun 12 ay ertelenmesi benim için hayli büyük bir darbe oldu.”
Üstelik Jo 33 yaşına gelmişti ve Tokyo’dan daha sonra, artık olimpik sporculuktan emekli olmayı planlıyordu.
Tokyo 2020 onun için bir nevi uzun bir spor mesleğinin sonundaki armağan üzere olacaktı zira 2008 ve 2016’daki olimpiyatlarda seçmeleri hayli küçük farklarla kaybetmişti ve omzundan fazlaca büyük bir ameliyat geçirmişti.
“Yaşı büyük bir atlet olarak ve bedenimin artık dağılmaya başladığını, adeta güç bela bantlanarak bir ortada durabildiğini bildiğim için, bir yıl daha her gün ağır bir antrenman sürecine dayanıp dayanamayacağımı sorguladım. Kabullenmesi fazlaca güç oldu.”
‘SPOR DIŞINDA BİR HAYATIM OLDUĞUNU BİLMEK’
Jo’nun spor mesleği 13 yaşında spora yetenekli çocukların alındığı bir eğitim programına kabul edildiğinde başlamıştı.
Gücü ve kollarının özellikleriyle kürek, pedal sporlarında başarılı olacağı düşünülmüştü.
“Kanoculuğun ne olduğundan bile haberim yoktu” diyor. Ancak başlar başlamaz bu spora bayılmıştı.
Ancak yapmayı fazlaca sevdiği öbür bir iş daha vardı.
“Tıpla ilgili şeyler daima ilgimi çekerdi ve vakit içinde acil tıp teknisyeni olarak, ortasında yaşadığınız topluma faydalı şeyler yapmanın ne kadar zevkli, heyecanlı ve tatmin edici bir iş olduğunu keşfettim.”
Vakit ve güç bakımından tüketici de olsa Jo, seçkin bir atlet olarak antrenmanlarını sürdürürken beraberinde çalışıyor olmanın yararını gördüğünü söylüyor.
“Kariyerim boyunca gereğinden biraz fazla çalıştığım periyotlar olmuş olabilir, ya da gereksinimim olduğu kadar dinlenme fırsatı bulamamış olabilirim. Zira ya antrenmandan işe koşmam ya da gece nöbetinden daha sonra egzersiz yapmam gerekebiliyordu. Ancak bunu yaptım zira sporda başarılı olamazsam bunun haricinde bir ömrüm olacağını biliyordum. Bugün hala kanoculuğa devam edebiliyor olmam da bu sayede oldu” diyor.
KÜÇÜK KEKLER DE YAPIP SATIYOR
Jo, ertelenen Tokyo Olimpiyatları için egzersizlerini sürdürürken, Avustralya da Covid salgını yüzünden sıkı tedbirler uygulamaya başlamıştı. Bu Jo’yu kimi sıkıntı kararlar almaya mecbur etti.
Olimpik kadronun öbür üyeleriyle bir arada farkı bir eyalette oluşturulan bir antrenman kümesine katılması gerekti ve bir sıhhat teknisyeni olarak işini de oraya aldırdı.
Tayininin çıkmasını beklerken yeni bir de mesleğe girişecekti: Küçük kekler pişirip satmak.
“Kek yapmak daima tutkuyla sevdiğim bir şeydi. Tatlıyı da fazlaca severim. Bu benim için bir hobiyi bir yan işi çevirip para kazanmaya dönüşmüş oldu” diyor.
Fakat yaptığı kekler, kilolarını korumak zorunda olan atletlere nazaran değildi.
“Kek yapıyorsanız ödün vermemelisiniz. Kestirme tekniklere başvuramaz, şekeri azaltamazsınız. Kek yapıyorsanız hakikaten kek üzere olmalı” diye ekliyor.
Sudaki sürprizler
Jo’nun, izolasyona alınan atlet egzersiz kampı da sürprizlerle doluydu.
“Pedallarken hiç rastlamadık, düzgün de oldu lakin yakında bir timsah çiftliği vardı bir gün oraya gittik” diye anlatıyor.
Orada çalışanlar, atletlere, Olimpiyat kampındaki kürek kulübünün sularında yakaladıkları dev bir timsahı göstermişler.
“Bunu öğrenmesek de olurdu” diye ekliyor gülerek.
Jo, Bayanlar 500 metre kano yarışlarında 6 Ağustos Cuma günü yarışacak.