KesikÇayır
New member
- Katılım
- 26 Mar 2021
- Mesajlar
- 1,744
- Puanları
- 0
Vakanüvis yazdı: Güç, yerli çalışmalar, dışa bağımlılık Abdülhamit ile İttihat Terakki farkı
Vakanüvis
Türkiye’nin güç alanında yerli kaynak arayışlarını artırmasının olumlu sonuçları görülmeye devam ediyor. Daha birkaç gün evvel, Sakarya Gaz Sahası’ndaki Türkali-2 tespit kuyusundaki akış testinin günlük 650 bin metreküpe yükseldiği haberleri yayınlandı. bu biçimdesi haberler, birlikteinde güç alanında yerli kaynaklara yönelme, bu alandaki muhalif ve muavafık görüşler ile tarihî kimi anekdotları da gündeme getiriyor. Bu çerçevede, Osmanlı İmparatorluğu yıkılırken petrol arama çalışmalarındaki bir ayrıntı ibretlik.
BİRİNCİ PETROL FERMANI II. ABDÜLHAMİD’DEN
Doç. Dr. Az Yurtoğlu’nun “Cumhuriyet Periyodunda Türkiye’de Petrol Arama Politikaları” (Gazi Akademik Bakış, C. 10, S. 20, 2017) başlıklı makalesindeki bir ayrıntı, yerli güç arayışlarındaki güç savaşlarını, kimi idarelerin “etkilenişi” ve akabinde Türkiye’nin çıkarlarının korunamaması ve gibisi konularda çarpıcı ipuçları veriyor. Osmanlı Devleti hudutları içerisinde petrol aramalarına birinci sahne olan yer, İskenderun yakınlarında bulunan Çengen Köyü muhitiydi. Bu havalinin imtiyazı 1887 yılında II. Abdülhamid tarafınca yayınlanan bir fermanla periyodun sadrazamlarından Kamil Paşa’ya verilmişti. Birebir yıl içerisinde Ahmet Necati Beyefendi isminde birine devredilen bu imtiyaz, 1889 tarihinde Hasan Tahsin isminde öteki bir şahsa daha devredilmişti. Bu havalideki sondaj çalışmaları, 10 küçük kule ile sürdürülmüş, güçlü gaz emareleri de görülmüş fakat savaş kaidelerinden dolayı çalışmalar bir süre daha sonra akamete uğramıştı.
BİRİNCİ PETROL ARAMALARI ŞAHISLAR TARAFINDAN İLKEL ALETLERLE YAPILIYORDU
O periyotta petrol aramalarına sahne olan bir diğer mıntıka da Musul bölgesiydi. Bu bölgedeki petrol kaynakları, birinci başlarda arazi sahipleri tarafınca bulunmaya çalışılıyordu. Arazi sahipleri, ilkel el sondajı aletleriyle kuyular açıyordu. Bu kuyular iltizam adabıyla işletiliyordu. Bu uygulamada, petrol de tıpkı bir tarım eseri üzere kabul ediliyor, şahıslar elde edilen petrolden devlete hisse veriyorlardı.
ABDÜLHAMİD YABANCILARIN ELİNE GEÇMESİN DİYE PETROL ALANLARINI SATIN ALDI
Lakin petrolün stratejik ehemmiyetini bilen II. Abdulhamid, bu alandaki faaliyetler arttıkça tedbir almaya başlamıştı. Padişah; şahıs mülklerindeki sondaj çalışmalarının, yabancı devletlerin ortacılar vasıtasıyla toprakları satın alması üzere tesirlere maruz kalmasını önlemek için yerleri bedelini ödeyerek buraları ferdî mülkü haline getirmeye başlamıştı. Bu uygulamada vakit zaman bir daha iltizam adabı kullanılsa da toprakların sahibinin II. Abdülhamid olmasından dolayı bir sorun yaşanmıyordu. Osmanlı İmparatorluğu’ndaki petrol arama çalışmaları uzun yıllar bu türlü devam etmişti.
İTTİHAT TERAKKİ BAŞA GELİR GELMEZ İMTİYAZI YABANCILARA VERDİ
Vakanüvis
Türkiye’nin güç alanında yerli kaynak arayışlarını artırmasının olumlu sonuçları görülmeye devam ediyor. Daha birkaç gün evvel, Sakarya Gaz Sahası’ndaki Türkali-2 tespit kuyusundaki akış testinin günlük 650 bin metreküpe yükseldiği haberleri yayınlandı. bu biçimdesi haberler, birlikteinde güç alanında yerli kaynaklara yönelme, bu alandaki muhalif ve muavafık görüşler ile tarihî kimi anekdotları da gündeme getiriyor. Bu çerçevede, Osmanlı İmparatorluğu yıkılırken petrol arama çalışmalarındaki bir ayrıntı ibretlik.
BİRİNCİ PETROL FERMANI II. ABDÜLHAMİD’DEN
Doç. Dr. Az Yurtoğlu’nun “Cumhuriyet Periyodunda Türkiye’de Petrol Arama Politikaları” (Gazi Akademik Bakış, C. 10, S. 20, 2017) başlıklı makalesindeki bir ayrıntı, yerli güç arayışlarındaki güç savaşlarını, kimi idarelerin “etkilenişi” ve akabinde Türkiye’nin çıkarlarının korunamaması ve gibisi konularda çarpıcı ipuçları veriyor. Osmanlı Devleti hudutları içerisinde petrol aramalarına birinci sahne olan yer, İskenderun yakınlarında bulunan Çengen Köyü muhitiydi. Bu havalinin imtiyazı 1887 yılında II. Abdülhamid tarafınca yayınlanan bir fermanla periyodun sadrazamlarından Kamil Paşa’ya verilmişti. Birebir yıl içerisinde Ahmet Necati Beyefendi isminde birine devredilen bu imtiyaz, 1889 tarihinde Hasan Tahsin isminde öteki bir şahsa daha devredilmişti. Bu havalideki sondaj çalışmaları, 10 küçük kule ile sürdürülmüş, güçlü gaz emareleri de görülmüş fakat savaş kaidelerinden dolayı çalışmalar bir süre daha sonra akamete uğramıştı.
BİRİNCİ PETROL ARAMALARI ŞAHISLAR TARAFINDAN İLKEL ALETLERLE YAPILIYORDU
O periyotta petrol aramalarına sahne olan bir diğer mıntıka da Musul bölgesiydi. Bu bölgedeki petrol kaynakları, birinci başlarda arazi sahipleri tarafınca bulunmaya çalışılıyordu. Arazi sahipleri, ilkel el sondajı aletleriyle kuyular açıyordu. Bu kuyular iltizam adabıyla işletiliyordu. Bu uygulamada, petrol de tıpkı bir tarım eseri üzere kabul ediliyor, şahıslar elde edilen petrolden devlete hisse veriyorlardı.
ABDÜLHAMİD YABANCILARIN ELİNE GEÇMESİN DİYE PETROL ALANLARINI SATIN ALDI
Lakin petrolün stratejik ehemmiyetini bilen II. Abdulhamid, bu alandaki faaliyetler arttıkça tedbir almaya başlamıştı. Padişah; şahıs mülklerindeki sondaj çalışmalarının, yabancı devletlerin ortacılar vasıtasıyla toprakları satın alması üzere tesirlere maruz kalmasını önlemek için yerleri bedelini ödeyerek buraları ferdî mülkü haline getirmeye başlamıştı. Bu uygulamada vakit zaman bir daha iltizam adabı kullanılsa da toprakların sahibinin II. Abdülhamid olmasından dolayı bir sorun yaşanmıyordu. Osmanlı İmparatorluğu’ndaki petrol arama çalışmaları uzun yıllar bu türlü devam etmişti.
İTTİHAT TERAKKİ BAŞA GELİR GELMEZ İMTİYAZI YABANCILARA VERDİ