Yangından kaçarken tekneyle açıldıkları gölde mahsur kaldılar Manavgat’ta 6 gündür devam eden orman yangını niçiniyle biroldukca kişi, konutundan ve iş yerinden oldu. Yüzlerce hektar ormanın da yandığı ilçede alevlerden en epey etkilenen noktalardan biri de Güzelyalı Mahallesi oldu. Manavgat Baraj Gölü kenarındaki mahallede biroldukça konut ve işyeri yangında hasar görürken, mahallenin bir kısmında 5 gün evvel başlayan elektrik ve su kesintisi devam ediyor.
Mahallede göl kenarındaki restoranın işletmecisi Hatice Enhoş, yangının ikinci günü akşamı, iş yerlerine ulaşamayacağını düşündü ancak şiddetli rüzgar niçiniyle göldeki teknesine hasar gelmesin, diye beklemeye başladı. bir süre daha sonra karşısındaki dağda dumanı fark eden Enhoş, eşini uyandırarak, mahalleden aracıyla çıkamayan çocuklarını da yanına çağırdı. Alevler bir anda etrafı sarıp, iş yerlerine hakikat gelince Enhoş ve birlikteindeki 13 kişi, gölde bağlı gezi teknesine bindi.
Tekneyle göle açılan küme, 112’yi arayıp yardım istedi. Bu sırada alevler, gölün etrafındaki tüm ormanlık alanlara sıçrayınca küme, tekneyi bağlayacakları yer bulamadı. Ağır dumandan kaynaklı görüş düzeyinin düştüğü gölde bebek, çocuk ve yaşlıların bulunduğu teknedekiler için dehşet dolu gece başlamış oldu.
GÖLDE 6 SAAT
Tekneyle saatler süren dolanma devam ederken, ağır dumandan etkilenen küme, arkadaşlarının tavsiyesi üzerine koltuklardaki süngerleri kesip, ıslattıktan daha sonra ağız ve burunlarını kapatıp dumandan korunmaya çalıştı. Yaklaşık 6 saat daha sonra sabahın birinci saatlerinde küme, tekneyle restorana döndü. Karaya indiklerinde birbirlerine sarılıp ağlayan gruptakiler, yangının restoranın yanına kadar geldiğini fakat iş yerlerine hasar vermediğini görür görmez sevindi.
‘GÖLÜN DÖRT BİR TARAFI YANMAYA BAŞLADI’
Yangının kendilerine yanlışsız geleceğini düşünmediklerini söyleyen Hatice Enhoş, O gece burada yangın yoktu lakin rüzgardan dolayı tekneyi beklemek için uyumadım. Bir anda karşıdan siyah duman yükseldi. Eşimi uyandırdım ve çocuklarımızı çağırdık çabucak. 2,5 yaşında torunum ve yaşlı annemi gitmeleri için otomobile bindirdik lakin araç, alevler niçiniyle gidemediği için geri döndüler. Onlar da burada kalmak zorunda kaldı. Alevler üzerimize gerçek gelince bota binerek tekneye gittik ve açıldık. Tekneye binip açılınca gölün dört bir tarafı yanmaya başladı” dedi.
‘BÖYLE YANGIN HAYATIMDA GÖRMEDİM’
Yardım için birfazlaca yeri aradıklarını lakin dönüş alamadıklarını söyleyen Enhoş, bu biçimde bir yangın ömrümde görmedim. Gitmeyi düşündüğümüz yerlerde de yangın başlayınca bu mevkide dolanmaya başladık. her insanın elinde birer telefon ile 112’yi aradık. Gölün üzerindeki dumandan alevler dahi gözükmüyordu.
İnsanı zehirleyecek cinsten duman ve neredeyse 80 kilometre hızla esen fırtına vardı. Allah’tan teknemizin gündüzden deposu doluymuş ve yedekte de 50 litre yakıt varmış. O an mazotun bittiği yere kadar gideceğiz, dedik. Herkesi aradık lakin bize ulaşan olmadı” diye konuştu.
‘YA DUMANDAN YA ATEŞTEN ÖLECEĞİZ’
Kurtarılmak için toplumsal medyadan ileti yazıp, yayın yaptığını belirten Enhoş, ‘Beni kurtarmayın; 2,5 yaşında bebeğimiz var, onu kurtarın. Ya dumandan ya ateşten öleceğiz’ dedim. Gölde tıp attık daima. Mevkimizi soruyorlardı lakin bilmiyorduk zira yalnızca caminin minaresini görüyordum. Bir arkadaşımız ‘Bottaki can yeleklerini kesin. İçerisindeki süngerleri ıslatıp ağzınızı ıslatın’ dedi ancak o yarar olmayınca minderleri kesip süngerlerini bu türlü kullandık” dedi.
‘GÖLDEKİ KÜLLÜ SUYU İÇTİK’
İskeleye çıkınca epeyce sevindiklerini söyleyen Enhoş, Dumandan boğazlarımız kuruduğu için gölün içerisindeki küllü, kömürlü sudan içtik. Kabus üzere bir geceydi. Herkes ‘imdat’ dedi lakin imdada yetişen olmadı. Sabah bir daha her yer dumanlıydı. Gidelim restorana bir bakalım, dedik. Biraz yaklaşınca restoranın yanmadığını fark ettim. Çok sevindim. Gölden çıktığımızda elemanım bana ‘Sana sarılmak istiyorum’ dedi. İkimiz sarıldık 15 dakika kadar bir arada bağırarak ağladık. İskeleye hepimiz üst üste yattık” diye konuştu.
Yaşadıkları için şanslı olduklarını belirten Enhoş, Çocuklar ağlıyordu ‘Anne bu ne vakit bitecek’ diyorlardı. Hiç kimseye ulaşamadık. Biz ölseydik ‘Allah rahmet eylesin. Niçin tekneyle çıktılar ki’ diyeceklerdi. niçinini bilmiyorlar ki niçini bulunduğumuz yerden hiç bir çıkış noktası olmadığı için göle atladık. Yerimiz göle sıfır olduğu için dört bir tarafımızdan yangın sardığı için göle çıktık. Sabaha kadar dolandık, mazot bitmedi, kıyıya çarpmadık” dedi. (DHA)
Mahallede göl kenarındaki restoranın işletmecisi Hatice Enhoş, yangının ikinci günü akşamı, iş yerlerine ulaşamayacağını düşündü ancak şiddetli rüzgar niçiniyle göldeki teknesine hasar gelmesin, diye beklemeye başladı. bir süre daha sonra karşısındaki dağda dumanı fark eden Enhoş, eşini uyandırarak, mahalleden aracıyla çıkamayan çocuklarını da yanına çağırdı. Alevler bir anda etrafı sarıp, iş yerlerine hakikat gelince Enhoş ve birlikteindeki 13 kişi, gölde bağlı gezi teknesine bindi.
Tekneyle göle açılan küme, 112’yi arayıp yardım istedi. Bu sırada alevler, gölün etrafındaki tüm ormanlık alanlara sıçrayınca küme, tekneyi bağlayacakları yer bulamadı. Ağır dumandan kaynaklı görüş düzeyinin düştüğü gölde bebek, çocuk ve yaşlıların bulunduğu teknedekiler için dehşet dolu gece başlamış oldu.
GÖLDE 6 SAAT
Tekneyle saatler süren dolanma devam ederken, ağır dumandan etkilenen küme, arkadaşlarının tavsiyesi üzerine koltuklardaki süngerleri kesip, ıslattıktan daha sonra ağız ve burunlarını kapatıp dumandan korunmaya çalıştı. Yaklaşık 6 saat daha sonra sabahın birinci saatlerinde küme, tekneyle restorana döndü. Karaya indiklerinde birbirlerine sarılıp ağlayan gruptakiler, yangının restoranın yanına kadar geldiğini fakat iş yerlerine hasar vermediğini görür görmez sevindi.
‘GÖLÜN DÖRT BİR TARAFI YANMAYA BAŞLADI’
Yangının kendilerine yanlışsız geleceğini düşünmediklerini söyleyen Hatice Enhoş, O gece burada yangın yoktu lakin rüzgardan dolayı tekneyi beklemek için uyumadım. Bir anda karşıdan siyah duman yükseldi. Eşimi uyandırdım ve çocuklarımızı çağırdık çabucak. 2,5 yaşında torunum ve yaşlı annemi gitmeleri için otomobile bindirdik lakin araç, alevler niçiniyle gidemediği için geri döndüler. Onlar da burada kalmak zorunda kaldı. Alevler üzerimize gerçek gelince bota binerek tekneye gittik ve açıldık. Tekneye binip açılınca gölün dört bir tarafı yanmaya başladı” dedi.
‘BÖYLE YANGIN HAYATIMDA GÖRMEDİM’
Yardım için birfazlaca yeri aradıklarını lakin dönüş alamadıklarını söyleyen Enhoş, bu biçimde bir yangın ömrümde görmedim. Gitmeyi düşündüğümüz yerlerde de yangın başlayınca bu mevkide dolanmaya başladık. her insanın elinde birer telefon ile 112’yi aradık. Gölün üzerindeki dumandan alevler dahi gözükmüyordu.
İnsanı zehirleyecek cinsten duman ve neredeyse 80 kilometre hızla esen fırtına vardı. Allah’tan teknemizin gündüzden deposu doluymuş ve yedekte de 50 litre yakıt varmış. O an mazotun bittiği yere kadar gideceğiz, dedik. Herkesi aradık lakin bize ulaşan olmadı” diye konuştu.
‘YA DUMANDAN YA ATEŞTEN ÖLECEĞİZ’
Kurtarılmak için toplumsal medyadan ileti yazıp, yayın yaptığını belirten Enhoş, ‘Beni kurtarmayın; 2,5 yaşında bebeğimiz var, onu kurtarın. Ya dumandan ya ateşten öleceğiz’ dedim. Gölde tıp attık daima. Mevkimizi soruyorlardı lakin bilmiyorduk zira yalnızca caminin minaresini görüyordum. Bir arkadaşımız ‘Bottaki can yeleklerini kesin. İçerisindeki süngerleri ıslatıp ağzınızı ıslatın’ dedi ancak o yarar olmayınca minderleri kesip süngerlerini bu türlü kullandık” dedi.
‘GÖLDEKİ KÜLLÜ SUYU İÇTİK’
İskeleye çıkınca epeyce sevindiklerini söyleyen Enhoş, Dumandan boğazlarımız kuruduğu için gölün içerisindeki küllü, kömürlü sudan içtik. Kabus üzere bir geceydi. Herkes ‘imdat’ dedi lakin imdada yetişen olmadı. Sabah bir daha her yer dumanlıydı. Gidelim restorana bir bakalım, dedik. Biraz yaklaşınca restoranın yanmadığını fark ettim. Çok sevindim. Gölden çıktığımızda elemanım bana ‘Sana sarılmak istiyorum’ dedi. İkimiz sarıldık 15 dakika kadar bir arada bağırarak ağladık. İskeleye hepimiz üst üste yattık” diye konuştu.
Yaşadıkları için şanslı olduklarını belirten Enhoş, Çocuklar ağlıyordu ‘Anne bu ne vakit bitecek’ diyorlardı. Hiç kimseye ulaşamadık. Biz ölseydik ‘Allah rahmet eylesin. Niçin tekneyle çıktılar ki’ diyeceklerdi. niçinini bilmiyorlar ki niçini bulunduğumuz yerden hiç bir çıkış noktası olmadığı için göle atladık. Yerimiz göle sıfır olduğu için dört bir tarafımızdan yangın sardığı için göle çıktık. Sabaha kadar dolandık, mazot bitmedi, kıyıya çarpmadık” dedi. (DHA)