2050’de bugünkünden %3500 daha fazla lityuma muhtaçlık olacak CEM COŞKUN/BERLİN
Kovid-19 salgını, Ukrayna’nın işgali ve birlikteinde gelen güç krizi, Avrupa’nın bilhassa yeşil dönüşüm için kullandığı ham unsurların tedarikindeki devamlılık meselelerini ortaya çıkardı.
AB Komisyonu’nun iç pazardan sorumlu üyesi Thierry Breton’a bakılırsa, Avrupa’da birincil ve ikincil ham husus kapasitelerini geliştirmeye yönelik stratejik bir yaklaşım olmaksızın; yeşil dönüşüm, teknolojik liderlik ve sürdürülebilirlik neredeyse imkânsız.
Avrupa Metal Sanayicileri Birliği Eurometaux’nun Belçika’da bulunan Leuven Katolik Üniversitesi’ne yaptırdığı bir araştırmaya göre, Avrupa Birliği önümüzdeki senelerda pak güç teknolojilerinin üretiminde daha fazla ham unsur tedarik etmek zorunda kalacak. Örneğin, pil sanayisinde bugünkünden yüzde 3500 daha fazla lityuma ve yüzde 330 daha fazla kobalta gereksinim duyulacak.
Avrupa’nın iklim maksatlarında ve yeşil dönüşüm planlarında bir değişiklik şayet olmazsa, ham unsur gereksinimi her yıl kademeli olarak artacak ve 2050’ye gelindiğinde devasa yükseklikte ölçülere ulaşacak.
Sayılarla 2050 yılı
-5 milyon ton alüminyum (bugünkü kullanıma göre %33 artış)
-5 milyon ton bakır (+%35)
-800.000 ton lityum (+%3500)
-400.000 ton nikel (+%100)
-300.000 ton çinko (+%10-15)
-200.000 ton silikon (+%45)
-60.000 ton kobalt (+%330)
Araştırma, 2050 yılına kadar pak güç teknolojilerini sürdürülebilir kılmak için gerekli şartları özetliyor. Bunu yaparken de AB sonları ortasında madenciliğe, arıtma kapasitesini artırmaya yönelik çalışmalara ve ithalat kaynaklarını çeşitlendirmeye odaklanıyor.
“Madenciliğe yatırım cazibeli hale getirilmeli”
Araştırmanın baş müellifi Liesbet Gregoir, Euractiv’e yaptığı değerlendirmede “Avrupa birincil metal ham unsurları için artan tedarik açığını nasıl kapatacağına ivedilikle karar vermeli” dedi. Gregoir, şirketlerin madenciliğe yatırım yapmasının alımlı hale getirilmesi gerektiğinin altını çizerek, “İzin prosedürleri uzun vakit alıyor. Bu yüzden şeffaf davranıp, madenciliğin gerekli olduğuna kamuoyunu ikna etmeli ve halk takviyesini ardımıza almalıyız. Çevresel tesiri var lakin bu tesirler yönetilebilir” açıklamasında bulundu.
Yeni madenlerin açılması, kömür madenciliğinden uzaklaşan bölgelerde istihdam yaratacak olsa da bunun için Avrupa’da bir zihniyet değişikliğine muhtaçlık olduğu ortada. Lakin öteki taraftan da AB’nin alüminyum, nikel ve bakır tedarikinde Rusya’ya bağımlı olması mevcut şartlarda üretimde sorun yaratıyor.
Bu niçinle Avrupa Kurulu bütünsel bir siyaset oluşturmaya; Avrupa’nın lokal tedarik, arıtma ve geri dönüşüm yeteneklerini artırmaya odaklanıyor. Bir taraftan da ithalatta kaynak çeşitliliği yaratmanın yollarını arıyor.
Kovid-19 salgını, Ukrayna’nın işgali ve birlikteinde gelen güç krizi, Avrupa’nın bilhassa yeşil dönüşüm için kullandığı ham unsurların tedarikindeki devamlılık meselelerini ortaya çıkardı.
AB Komisyonu’nun iç pazardan sorumlu üyesi Thierry Breton’a bakılırsa, Avrupa’da birincil ve ikincil ham husus kapasitelerini geliştirmeye yönelik stratejik bir yaklaşım olmaksızın; yeşil dönüşüm, teknolojik liderlik ve sürdürülebilirlik neredeyse imkânsız.
Avrupa Metal Sanayicileri Birliği Eurometaux’nun Belçika’da bulunan Leuven Katolik Üniversitesi’ne yaptırdığı bir araştırmaya göre, Avrupa Birliği önümüzdeki senelerda pak güç teknolojilerinin üretiminde daha fazla ham unsur tedarik etmek zorunda kalacak. Örneğin, pil sanayisinde bugünkünden yüzde 3500 daha fazla lityuma ve yüzde 330 daha fazla kobalta gereksinim duyulacak.
Avrupa’nın iklim maksatlarında ve yeşil dönüşüm planlarında bir değişiklik şayet olmazsa, ham unsur gereksinimi her yıl kademeli olarak artacak ve 2050’ye gelindiğinde devasa yükseklikte ölçülere ulaşacak.
Sayılarla 2050 yılı
-5 milyon ton alüminyum (bugünkü kullanıma göre %33 artış)
-5 milyon ton bakır (+%35)
-800.000 ton lityum (+%3500)
-400.000 ton nikel (+%100)
-300.000 ton çinko (+%10-15)
-200.000 ton silikon (+%45)
-60.000 ton kobalt (+%330)
Araştırma, 2050 yılına kadar pak güç teknolojilerini sürdürülebilir kılmak için gerekli şartları özetliyor. Bunu yaparken de AB sonları ortasında madenciliğe, arıtma kapasitesini artırmaya yönelik çalışmalara ve ithalat kaynaklarını çeşitlendirmeye odaklanıyor.
“Madenciliğe yatırım cazibeli hale getirilmeli”
Araştırmanın baş müellifi Liesbet Gregoir, Euractiv’e yaptığı değerlendirmede “Avrupa birincil metal ham unsurları için artan tedarik açığını nasıl kapatacağına ivedilikle karar vermeli” dedi. Gregoir, şirketlerin madenciliğe yatırım yapmasının alımlı hale getirilmesi gerektiğinin altını çizerek, “İzin prosedürleri uzun vakit alıyor. Bu yüzden şeffaf davranıp, madenciliğin gerekli olduğuna kamuoyunu ikna etmeli ve halk takviyesini ardımıza almalıyız. Çevresel tesiri var lakin bu tesirler yönetilebilir” açıklamasında bulundu.
Yeni madenlerin açılması, kömür madenciliğinden uzaklaşan bölgelerde istihdam yaratacak olsa da bunun için Avrupa’da bir zihniyet değişikliğine muhtaçlık olduğu ortada. Lakin öteki taraftan da AB’nin alüminyum, nikel ve bakır tedarikinde Rusya’ya bağımlı olması mevcut şartlarda üretimde sorun yaratıyor.
Bu niçinle Avrupa Kurulu bütünsel bir siyaset oluşturmaya; Avrupa’nın lokal tedarik, arıtma ve geri dönüşüm yeteneklerini artırmaya odaklanıyor. Bir taraftan da ithalatta kaynak çeşitliliği yaratmanın yollarını arıyor.