Barcali
Active member
- Katılım
- 14 Şub 2021
- Mesajlar
- 1,145
- Puanları
- 38
Amatör gökbilimciler keşfetti: Jüpiter kadar büyük bir gezegen TOI-2180 b ismi verilen devasa gezegen 379 ışık yılı uzaklıkta, yaklaşık 76 santigrat derece sıcaklığa sahip ve yıldızının etrafında dönmesi 261 gün sürüyor. Bu, Güneş Sistemi’mizin haricindeki öbür birfazlaca gaz devine nazaran hayli daha uzun. Gezegen, Dünya’dan daha sıcak olduğu biçimde benzeri ötegezegenler için olağandışı derecede soğuk.
TOI-2180 b’nin Jüpiter’den daha ağır olduğu ve kütlesinin Dünya’nın 105 katı kadar fazla olduğu düşünülüyor. Bu da hidrojen ve helyum üzere elementlerden meydana gelmediğine işaret ediyor.
Halkaları ve yörüngesinde uyduları da olabilir ama bu, Güneş Sistemi’mizin haricinde çabucak hemen kesin olarak tespit edilmiş bir şey değil.
Öbür gezegenleri keşfetmek için NASA’nın teleskop bilgilerini kullanan yurttaşlar, “dünya çapında birleştirici bir çabayla” profesyonel gökbilimcilerle işbirliği yaptı. Profesyonel gökbilimciler dataları taramak için algoritmalar kullanırken yurttaş bilim insanları da LcTools isimli bir programdan yararlanarak bunları gözleriyle inceledi.
Bu, eski ABD deniz subayı Tom Jacobs’un TOI-2180 yıldızından gelen yıldız ışığının 24 saatlik bir süre ortasında yüzde 0,5’ten daha az karardığını gösteren bir data dizisi fark etmesiyle sonuçlandı. Kulağa pek önemli bir şey değilmiş üzere gelse de datalar bu kararmadan yörüngedeki bir gezegenin sorumlu olabileceğine işaret ediyor.
Bilim insanları gezegen geçerken kararan ışık ölçüsünü ölçerek gezegenin büyüklüğünü ve öteki ölçümlerle birlikte yoğunluğunu varsayım edebilir. Lakin bu biçimde bir geçiş fakat yıldız ve gezegen onları gözlemleyen teleskopla tıpkı hizaya geldiyse görülebilir.
New Mexico Üniversitesi’nden yardımcı doçent Diana Dragomir şu biçimde konuştu:
“Bu yeni keşifle… TESS [NASA’nın Geçiş Halindeki Ötegezegen Araştırma Uydusu] gözlemlerinden öğrenebileceğimiz gezegen tiplerinin sonlarını zorluyoruz.”
TESS özel olarak bu biçim uzun yörüngeli ötegezegenleri bulmak için tasarlanmamıştı ancak yurttaş bilim insanlarının sayesinde takımımız bir daha de bu ender mücevherleri çıkarıyor.
Yurttaş bilim insanlarının elleriyle sarf ettikleri gayret birtakım durumlarda yeni gezegenleri tespit etmede algoritmaların işinden daha üstündür.
Kaliforniya Riverside Üniversitesi’nden Paul Dalba şu tabirleri kullandı:
“Bir milyon ışık eğrisinden geçebilen ve tekil geçiş olaylarını sağlam biçimde tanımlayabilen kod yazmak sahiden sıkıntı.”
Tekil geçiş olayı bizim bakış açımızdan gezegen yıldızın önünden geçtiğinde meydana gelirken bilgisayar algoritmaları tek bir yıldızdan birden çok geçiş olayı tespit ederek gezegen arar.
Bu, insanların kodu hâlâ yendiği bir alan.
Araştırmaya dayalı bir makale geçen perşembe Astronomical Journal isimli bilimsel mecmuada yayımlandı.
Kaynak: Independent Türkçe
TOI-2180 b’nin Jüpiter’den daha ağır olduğu ve kütlesinin Dünya’nın 105 katı kadar fazla olduğu düşünülüyor. Bu da hidrojen ve helyum üzere elementlerden meydana gelmediğine işaret ediyor.
Halkaları ve yörüngesinde uyduları da olabilir ama bu, Güneş Sistemi’mizin haricinde çabucak hemen kesin olarak tespit edilmiş bir şey değil.
Öbür gezegenleri keşfetmek için NASA’nın teleskop bilgilerini kullanan yurttaşlar, “dünya çapında birleştirici bir çabayla” profesyonel gökbilimcilerle işbirliği yaptı. Profesyonel gökbilimciler dataları taramak için algoritmalar kullanırken yurttaş bilim insanları da LcTools isimli bir programdan yararlanarak bunları gözleriyle inceledi.
Bu, eski ABD deniz subayı Tom Jacobs’un TOI-2180 yıldızından gelen yıldız ışığının 24 saatlik bir süre ortasında yüzde 0,5’ten daha az karardığını gösteren bir data dizisi fark etmesiyle sonuçlandı. Kulağa pek önemli bir şey değilmiş üzere gelse de datalar bu kararmadan yörüngedeki bir gezegenin sorumlu olabileceğine işaret ediyor.
Bilim insanları gezegen geçerken kararan ışık ölçüsünü ölçerek gezegenin büyüklüğünü ve öteki ölçümlerle birlikte yoğunluğunu varsayım edebilir. Lakin bu biçimde bir geçiş fakat yıldız ve gezegen onları gözlemleyen teleskopla tıpkı hizaya geldiyse görülebilir.
New Mexico Üniversitesi’nden yardımcı doçent Diana Dragomir şu biçimde konuştu:
“Bu yeni keşifle… TESS [NASA’nın Geçiş Halindeki Ötegezegen Araştırma Uydusu] gözlemlerinden öğrenebileceğimiz gezegen tiplerinin sonlarını zorluyoruz.”
TESS özel olarak bu biçim uzun yörüngeli ötegezegenleri bulmak için tasarlanmamıştı ancak yurttaş bilim insanlarının sayesinde takımımız bir daha de bu ender mücevherleri çıkarıyor.
Yurttaş bilim insanlarının elleriyle sarf ettikleri gayret birtakım durumlarda yeni gezegenleri tespit etmede algoritmaların işinden daha üstündür.
Kaliforniya Riverside Üniversitesi’nden Paul Dalba şu tabirleri kullandı:
“Bir milyon ışık eğrisinden geçebilen ve tekil geçiş olaylarını sağlam biçimde tanımlayabilen kod yazmak sahiden sıkıntı.”
Tekil geçiş olayı bizim bakış açımızdan gezegen yıldızın önünden geçtiğinde meydana gelirken bilgisayar algoritmaları tek bir yıldızdan birden çok geçiş olayı tespit ederek gezegen arar.
Bu, insanların kodu hâlâ yendiği bir alan.
Araştırmaya dayalı bir makale geçen perşembe Astronomical Journal isimli bilimsel mecmuada yayımlandı.
Kaynak: Independent Türkçe