KesikÇayır
New member
- Katılım
- 26 Mar 2021
- Mesajlar
- 1,744
- Puanları
- 0
Çocuğunuzun otizm olabileceğinin 11 işareti Otizmli çocuklar yaşıtlarından farklı düşünür, konuşur ve davranır. Çoklukla kendilerini büsbütün kaptırmış üzere görünebilirler ve öteki beşerlerle oynamaktan yahut etkileşim kurmaktan fazla parmaklarını hareket ettirmekle daha fazla ilgileniyor üzere görünebilirler. Bunun sebebi, otizmin klasik semptomlarının kelamlı irtibat becerilerindeki eksikliklerle işaretlenmesidir. Öğlen yemeğinde ne istediklerini bulmak yahut keyifli mu yoksa üzgün mü olduklarını bilmek kadar sıradan bir şey son derece güç olabilir. kimi vakit bir çocuğun bu bozukluğa sahip olduğuna dair işaretler bariz olabilir, fakat öbür vakit içinderda küçük detaylara özel dikkat gösterilmelidir.
1. 12 AYI DOLDURMADAN EVVEL
6 ve 12 aylık bebeklerde otizm belirtilerini tanımaya başlayabilirsiniz. Ekseriyetle, ebeveynler yahut çocukla etkileşime girenler, küçük çocuğun hayatın birinci yılında tipik başarılara ulaşmadığını fark ettiğinde olur. Birtakım işaretler şunlardır:
– Yeni yüzlere dikkat etmezler,
– Yüksek seslere reaksiyon vermezler,
– Objeleri tutmazlar,
– Bir ebeveynin gülümsemesine yanıt vermezler,
– Hareketlerle dikkat çekmeye çalışmazlar,
– Beşerlerle etkileşimli oyunlara katılmaya ilgileri yoktur.
2. EMPATİ GÖSTEREMEZLER
Otizmli çocukların empati ve sempati göstermesi yahut öteki birinin bakış açısını ortak bir biçimde anlaması sıkıntı olabilir. Bu niçinle, kayıtsız ve düşmanca görünebilirler. Sıkıntı bir duruma nasıl reaksiyon vereceklerini bilemezler, biri yaralandığında gülebilirler ya da öteki birinin acısına ya da sevincine hayli az hisle ya da hiç his olmadan reaksiyon verebilirler.
3. SEVDİKLERİNE İLGİ GÖSTERMEZLER
Otizmli çocuklar, ebeveynleri, kardeşleri yahut tıpkı yaşlarındaki öteki çocuklarla duygusal bağ kurmaya ilgi duymadan uzaklıklı davranabilirler. Göz temasından kaçınmaya ve yalnız kalmaya eğilimlidirler, bu niçinle duygusal olarak dünyadan kopukturlar. Lakin bu, onların hisleri olmadığı manasına gelmez, yalnızca onları nasıl söz edeceklerini bilmedikleri manasına gelir.
4. HİSLERİNİ TANIMLAMAKTA ZORLANIRSINIZ
Var olan farklı otizm düzeyleri niçiniyle bozukluğu olan birtakım çocuklar, hislerini kendi yaştaki çocuklara emsal biçimde gösterebilir (mesela, acı hissederlerse ağlayabilirler). Fakat, ekseriyetle hislerini göstermekte zorlanırlar. Ayrıyeten duygusal olarak hassas olmadıkları yahut reaksiyonlarının biraz abartılı olduğu da görünebilir. Örneğin, epey çabuk sinirlenebilirler ve küçük rahatsızlıklara hayli üzülebilirler.
5. yineLAYAN RUTİNLERİ SÜRDÜRÜRLER
İlgilerini çeken aktiviteleri yaparken kısıtlı ve yinelayan kalıplar geliştirirler. Çoklukla, onları çeken şeyler tüm dikkatlerini gerektirir ve birebir söze odaklanmak yahut yenidenlamak için uzun vakit harcayabilirler. Her gün ne olacağını bilmek için günlük bir rutini sürdürmeyi severler. Örneğin, okula daima tıpkı yoldan gitmek ya da akşam yemeğinde büsbütün birebir yemeği yemek isterler. Rutinlerinde ne kadar katı olduklarından dolayı, değişiklik yapmak onlar için anlaşılmaz olabilir ve bunu büsbütün reddedebilirler.
6. DUYUSAL SORUNLARI OLABİLİR
Birtakım durumlarda, otizmli çocuklar çok reaksiyon verebilir yahut duyusal uyaranları görmezden gelebilir. kimi vakit kendileriyle konuşan insanları görmezden gelebilirler, hatta sağır üzere görünebilirler. Fakat öbür vakit içinderda gürültüden, en yumuşak seslerden bile rahatsız olabilirler. Telefonun çalması üzere ani sesler, rahatsız edici sesi bastırmak için kulaklarını kapatarak ve yenidenlayan sesler çıkararak reaksiyon verecekleri rahatsızlığa niye olabilir. Çocuklar ayrıyeten dokunmaya (dokunulmaktan hoşlanmazlar) ve farklı doku tiplerine karşı fazlaca hassas olma eğilimindedir. Sırtlarına bir dokunuşta ya da derilerinde makul bir kumaşın hissinde sinebilirler.
7. ÇOK REAKSİYON VEREBİLİRLER
Olağan görünen bir durumda hislerini düzenlemekte zorluk çekebilir ve orantısız davranabilirler. Örneğin, bariz bir sebep olmadan çığlık atmaya, ağlamaya yahut histerik bir biçimde gülmeye başlayabilirler. Gerilimli olduklarında, yıkıcı ve hatta saldırgan davranışlar sergileyebilirler (bir şeyleri kırmak, diğerlerine vurmak yahut kendilerine ziyan vermek). Ek olarak, hareketli araçlar yahut yükseklikler üzere tehlikeli bir durumda olduklarını anlayamayabilirler, lakin hem de doldurulmuş bir hayvan üzere zararsız objelerden korkabilirler.
8. KONUŞMAKTA VE ANLAMAKTA ZAHMET ÇEKERLER
Tipik olarak çocuklar yaklaşık bir buçuk yaşına geldiklerinde konuşmaya yahut etkileşimde bulundukları insanların seslerini taklit etmeye başlarlar. Otizmli çocuklar kelam konusu olduğunda, lisan hünerlerini fazlaca ondan sonrasında geliştirirler. Olağandışı bir ses tonuyla, garip bir ritimle konuşabilir yahut muhakkak bir şey söyleme niyetinde olmadan sözleri ve cümleleri tekrar yeniden yine edebilirler. Bir konuşmayı başlatmakta yahut sürdürmekte zorlanırlar. Birtakım sıradan cümleleri yahut soruları anlamazlar ve söylenenleri harfi harfine alırlar. Mizah, ironi ve alaycılığı manaya yeteneklerinden mahrumdurlar.
9. DAVRANIŞLARINI yineLARLAR
Otizmli çocuklar çoklukla davranışlarında, etkinliklerinde ve ilgi alanlarında katı ve hatta saplantılıdır. Daima ellerini hareket ettirme, ileri geri sallanma yahut dönme üzere yenidenlayan beden hareketleri yapabilirler. Anahtarlar yahut ışık düğmeleri üzere objelere takıntılı hale gelirler ve onları oyuncak olarak kullanırlar. Çoklukla sayılar yahut semboller (haritalar yahut spor istatistikleri) içeren makul hususlara hayli ilgi duyma eğilimindedirler. Her şeyi makul bir sistemde tutmaları gerekir, mesela oyuncaklarını özel bir biçimde hizalarlar ve birinin bunu değiştirmesine müsamaha göstermezler. Olağandışı bir duruş sergilerler yahut garip bir biçimde hareket edebilirler.
10. KELAMSIZ BAĞLANTISI TERCİH EDERLER
Otizmli çocuklar, lisan gelişimi yavaş olduğu ve bunu yaptıktan daha sonra bile kendilerini tabir etmekte zorlandıkları için kelamsız irtibatı tercih ederl. Bir şeyi belirtmek için çizimler yahut jestler üzere hem fizikî tıpkı vakitte görsel araçları kullanabilirler.
11. YÜZ SÖZLERİNİ TANIMAKTA ZAHMET ÇEKERLER
Yüz sözlerini tanımakta zorluk çekebilirler (mesela, annelerinin kaşlarını çattığında onlara kızdığını anlamazlar). Ayrıyeten ses tonuyla ilgili iletişimsel sinyalleri de anlamıyorlar, yani konuşan kişinin bunu keyifli, üzgün yahut sonlu bir tonda yapıp yapmadığını nasıl ayırt edeceklerini bilmiyorlar. Çok hayalperest oldukları ve ekseriyetle kendi küçük dünyalarında yaşadıkları için gerçek ile hayali içinde ayrım yapmayı güç buluyorlar.
1. 12 AYI DOLDURMADAN EVVEL
6 ve 12 aylık bebeklerde otizm belirtilerini tanımaya başlayabilirsiniz. Ekseriyetle, ebeveynler yahut çocukla etkileşime girenler, küçük çocuğun hayatın birinci yılında tipik başarılara ulaşmadığını fark ettiğinde olur. Birtakım işaretler şunlardır:
– Yeni yüzlere dikkat etmezler,
– Yüksek seslere reaksiyon vermezler,
– Objeleri tutmazlar,
– Bir ebeveynin gülümsemesine yanıt vermezler,
– Hareketlerle dikkat çekmeye çalışmazlar,
– Beşerlerle etkileşimli oyunlara katılmaya ilgileri yoktur.
2. EMPATİ GÖSTEREMEZLER
Otizmli çocukların empati ve sempati göstermesi yahut öteki birinin bakış açısını ortak bir biçimde anlaması sıkıntı olabilir. Bu niçinle, kayıtsız ve düşmanca görünebilirler. Sıkıntı bir duruma nasıl reaksiyon vereceklerini bilemezler, biri yaralandığında gülebilirler ya da öteki birinin acısına ya da sevincine hayli az hisle ya da hiç his olmadan reaksiyon verebilirler.
3. SEVDİKLERİNE İLGİ GÖSTERMEZLER
Otizmli çocuklar, ebeveynleri, kardeşleri yahut tıpkı yaşlarındaki öteki çocuklarla duygusal bağ kurmaya ilgi duymadan uzaklıklı davranabilirler. Göz temasından kaçınmaya ve yalnız kalmaya eğilimlidirler, bu niçinle duygusal olarak dünyadan kopukturlar. Lakin bu, onların hisleri olmadığı manasına gelmez, yalnızca onları nasıl söz edeceklerini bilmedikleri manasına gelir.
4. HİSLERİNİ TANIMLAMAKTA ZORLANIRSINIZ
Var olan farklı otizm düzeyleri niçiniyle bozukluğu olan birtakım çocuklar, hislerini kendi yaştaki çocuklara emsal biçimde gösterebilir (mesela, acı hissederlerse ağlayabilirler). Fakat, ekseriyetle hislerini göstermekte zorlanırlar. Ayrıyeten duygusal olarak hassas olmadıkları yahut reaksiyonlarının biraz abartılı olduğu da görünebilir. Örneğin, epey çabuk sinirlenebilirler ve küçük rahatsızlıklara hayli üzülebilirler.
5. yineLAYAN RUTİNLERİ SÜRDÜRÜRLER
İlgilerini çeken aktiviteleri yaparken kısıtlı ve yinelayan kalıplar geliştirirler. Çoklukla, onları çeken şeyler tüm dikkatlerini gerektirir ve birebir söze odaklanmak yahut yenidenlamak için uzun vakit harcayabilirler. Her gün ne olacağını bilmek için günlük bir rutini sürdürmeyi severler. Örneğin, okula daima tıpkı yoldan gitmek ya da akşam yemeğinde büsbütün birebir yemeği yemek isterler. Rutinlerinde ne kadar katı olduklarından dolayı, değişiklik yapmak onlar için anlaşılmaz olabilir ve bunu büsbütün reddedebilirler.
6. DUYUSAL SORUNLARI OLABİLİR
Birtakım durumlarda, otizmli çocuklar çok reaksiyon verebilir yahut duyusal uyaranları görmezden gelebilir. kimi vakit kendileriyle konuşan insanları görmezden gelebilirler, hatta sağır üzere görünebilirler. Fakat öbür vakit içinderda gürültüden, en yumuşak seslerden bile rahatsız olabilirler. Telefonun çalması üzere ani sesler, rahatsız edici sesi bastırmak için kulaklarını kapatarak ve yenidenlayan sesler çıkararak reaksiyon verecekleri rahatsızlığa niye olabilir. Çocuklar ayrıyeten dokunmaya (dokunulmaktan hoşlanmazlar) ve farklı doku tiplerine karşı fazlaca hassas olma eğilimindedir. Sırtlarına bir dokunuşta ya da derilerinde makul bir kumaşın hissinde sinebilirler.
7. ÇOK REAKSİYON VEREBİLİRLER
Olağan görünen bir durumda hislerini düzenlemekte zorluk çekebilir ve orantısız davranabilirler. Örneğin, bariz bir sebep olmadan çığlık atmaya, ağlamaya yahut histerik bir biçimde gülmeye başlayabilirler. Gerilimli olduklarında, yıkıcı ve hatta saldırgan davranışlar sergileyebilirler (bir şeyleri kırmak, diğerlerine vurmak yahut kendilerine ziyan vermek). Ek olarak, hareketli araçlar yahut yükseklikler üzere tehlikeli bir durumda olduklarını anlayamayabilirler, lakin hem de doldurulmuş bir hayvan üzere zararsız objelerden korkabilirler.
8. KONUŞMAKTA VE ANLAMAKTA ZAHMET ÇEKERLER
Tipik olarak çocuklar yaklaşık bir buçuk yaşına geldiklerinde konuşmaya yahut etkileşimde bulundukları insanların seslerini taklit etmeye başlarlar. Otizmli çocuklar kelam konusu olduğunda, lisan hünerlerini fazlaca ondan sonrasında geliştirirler. Olağandışı bir ses tonuyla, garip bir ritimle konuşabilir yahut muhakkak bir şey söyleme niyetinde olmadan sözleri ve cümleleri tekrar yeniden yine edebilirler. Bir konuşmayı başlatmakta yahut sürdürmekte zorlanırlar. Birtakım sıradan cümleleri yahut soruları anlamazlar ve söylenenleri harfi harfine alırlar. Mizah, ironi ve alaycılığı manaya yeteneklerinden mahrumdurlar.
9. DAVRANIŞLARINI yineLARLAR
Otizmli çocuklar çoklukla davranışlarında, etkinliklerinde ve ilgi alanlarında katı ve hatta saplantılıdır. Daima ellerini hareket ettirme, ileri geri sallanma yahut dönme üzere yenidenlayan beden hareketleri yapabilirler. Anahtarlar yahut ışık düğmeleri üzere objelere takıntılı hale gelirler ve onları oyuncak olarak kullanırlar. Çoklukla sayılar yahut semboller (haritalar yahut spor istatistikleri) içeren makul hususlara hayli ilgi duyma eğilimindedirler. Her şeyi makul bir sistemde tutmaları gerekir, mesela oyuncaklarını özel bir biçimde hizalarlar ve birinin bunu değiştirmesine müsamaha göstermezler. Olağandışı bir duruş sergilerler yahut garip bir biçimde hareket edebilirler.
10. KELAMSIZ BAĞLANTISI TERCİH EDERLER
Otizmli çocuklar, lisan gelişimi yavaş olduğu ve bunu yaptıktan daha sonra bile kendilerini tabir etmekte zorlandıkları için kelamsız irtibatı tercih ederl. Bir şeyi belirtmek için çizimler yahut jestler üzere hem fizikî tıpkı vakitte görsel araçları kullanabilirler.
11. YÜZ SÖZLERİNİ TANIMAKTA ZAHMET ÇEKERLER
Yüz sözlerini tanımakta zorluk çekebilirler (mesela, annelerinin kaşlarını çattığında onlara kızdığını anlamazlar). Ayrıyeten ses tonuyla ilgili iletişimsel sinyalleri de anlamıyorlar, yani konuşan kişinin bunu keyifli, üzgün yahut sonlu bir tonda yapıp yapmadığını nasıl ayırt edeceklerini bilmiyorlar. Çok hayalperest oldukları ve ekseriyetle kendi küçük dünyalarında yaşadıkları için gerçek ile hayali içinde ayrım yapmayı güç buluyorlar.