KesikÇayır
New member
- Katılım
- 26 Mar 2021
- Mesajlar
- 1,744
- Puanları
- 0
Çocukları tasalarından uzaklaştıracak en güzel 8 yol Çocukların kimi vakit korkması olağandır. Hatta yeterli bir şey olabilir. Ne de olsa, çocuğunuz biraz korkmasa, karşıdan gelen trafiğe girmeyi yahut uçurumdan atlamayı iki sefer düşünmez. Dehşet onları inançta tutmak içindir.
Lakin kimi vakit çocuklar, aslında tehdit oluşturmayan objelerden yahut durumlardan korkabilirler. Örneğin, topluluk önünde konuşma korkusu yahut yataklarının altında gizlenen canavarlar. Bu telaş, yapmak istedikleri şeyleri de yapmalarını engelleyebilir.
Çocuğunuzun tasasına nasıl reaksiyon verdiğiniz, korkulu hislerle nasıl başa çıkmayı öğrendiklerinde büyük bir fark yaratacaktır. İşte, çocuğunuzun kaygılarıyla başa çıkmasına yarayacak en uygun tahliller;
1. HİSLERİNİ DOĞRULAYIN
Çocuğunuz bir şey için endişelendiğini söylemiş olduğinde, “Önemli değil” yahut “Endişelenme” üzere şeyler söylemek cazip gelebilir. Bu çeşit yansılar, çocuğunuzun hislerinin yanlış olduğu bildirisini verir. Bunun yerine, “Şu anda sahiden gergin hissediyor gibisin” yahut “Büyük bir kalabalığın önüne çıkmam gerekseydi ben de biraz endişelenirdim” üzere şeyler söyleyerek hislerini doğrulayın.
Akabinde, hudutlara karşın başarılı olabileceklerinden emin olduğunuzu söyleyen bir bildiri gönderin. “bu biçimde korkutucu şeyler yapmak sıkıntı fakat yapabileceğinden eminim” üzere bir şey söyleyin. Hangi sözleri seçerseniz seçin, “Endişelenmemelisiniz” yerine “Korkmakta sorun yok ve gözü pek olmayı seçebilirsiniz” söylemiş olduğinizden emin olun.
2. TEHLİKELERİ GERÇEK ANLAMASINI SAĞLAYIN
Çocuğunuzla derdin onları nasıl inançta tutması gerektiği hakkında konuşun. Örneğin, bir aslan tarafınca kovalanırlarsa, beyinleri bedenlerine tehlikede olduklarını bildirir. Terli avuç içi ve artan kalp atış suratı üzere bedenlerindeki değişiklikleri fark ederlerdi. Aslandan kaçmaya hazırlanırken ani bir güç patlaması yaşarlardı.
bu biçimde onlara beyinlerinin yanlış alarmı tetiklediği vakit içinder olduğunu da söyleyin. Bu yanlış alarmlar, mevt kalım sıkıntısından uzak durumlar karşısında ağır bir kaygı duymalarına niye olabilir. Yanlış alarmlar, basketbol kadrosuna girmeye çalışmak, epeyce sayıda insanın önünde konuşmak yahut büyük bir imtihana hazırlanmak üzere durumları içerebilir.
Kaygılı olduklarında, “Beyniniz şu anda size gerçek bir alarm mı veriyor yoksa yanlış bir alarm mı veriyor?” diye sorun. Akabinde, hangi hareketi yapacaklarına karar vermelerine yardımcı olun. Bu gerçek bir tehditse, alarm zillerini dinlemeleri ve kendilerini inançta tutmak için harekete geçmeleri gerektiğini açıklayın. Ancak yanlış alarmsa, dehşetleriyle yüzleşmek yeterli bir fikirdir.
3. OLUMSUZ NİYETLERLE ÇABA EDİN
Yetişkinler üzere, çocuğunuz da olumsuz düşünmeye eğilimlidir. Bu olumsuz fikir telaşa niye olabilir ve benlik hürmetini aşındırabilir. Aşağıda, onlara olumsuz kanılarını tanımlamayı, sorgulamayı ve olumlu kendi kendine konuşma kullanarak onları olumlu, gerçekçi fikirlere dönüştürmeyi öğretebileceğiniz birtakım hünerler bulunmaktadır.
Yakala: Olumsuz bir fikirle baş edebilmek için evvel onu fark edebilmeleri gerekir. çoğunlukla sahip oldukları olumsuz niyetlerin kısa bir listesini oluşturmalarına yardımcı olun.
Meydan oku: Çocuğunuzu, kaygılı niyetlerinin gerisindeki delilleri kıymetlendirmek için ipuçları toplayan bir dedektif üzere olmaya teşvik edin. Örneğin, kendilerine sık sık “Ben aptalım” diyorlarsa, kendilerine “Doğru mu? Aptal mıyım? Zeki olduğumu gösterdiğim vakit içinder oldu mu?” diye sormalarını isteyin. Bu onlara akıllarına gelen her olumsuz kanıyı kabul etmemeyi öğretecektir.
Değiştir: Kendi olumsuz konuşmalarını fark edip onlara meydan okuduklarında, son adım onu olumlu bir konuşmayla değiştirmektir. “Ah tatlım, aptal değilsin” demek için tez etme. Yalnızca size inanmayacaklar, beraberinde olumsuz niyetlerini nasıl değiştireceklerini de öğrenmeyecekler. Bunun yerine, “Kendilerini aptal sanan bir dostunuza ne söylerdiniz?” diye sorun. Nazik bir karşılık sunduklarında, birebir şeyi kendilerine söylemeleri için onları teşvik edin.
Kaygılı bir çocuğa inanç vermek kıymetli olsa da, daha sağlıklı kendi kendine konuşmayı kullanarak kendilerine nasıl nezaket ve şefkatle davranacaklarını öğretmek daha da kıymetlidir. Akabinde, itimat verici kelamlar söylemek için yanlarında olmadığınızda, kendilerini rahatlatabilirler.
4. DERİN NEFES ALMAYI ÖĞRETİN
Araştırmalar, yavaş ve derin nefes almanın tıpkı zamandapresyon birebir vakitte tasa belirtilerini azaltmaya yardımcı olabileceğini gösteriyor. Çocuğunuz anksiyeteye bağlı olarak yüksek nabza ve sıkı kaslara sahip olabilir. sıradan nefes idmanı yardımıyla bedeninin rahatlamasına yardımcı olabilirsiniz.
Nefeslerini denetim altına almalarına yardımcı olmanın süratli ve kolay bir yolu; pizzanın kokusunu almaktır. Bunu sevdikleri bir yiyeceğin kokusuyla da yapabilirsiniz.
– Bir dilim pizza hayal ettin. Lezzetli kokuyu içinize çekmek için burnundan derin nefes almasını söyleyin.
– Pizzayı soğutmasını isteyin. Ağzınızdan yavaşça üfleyerek pizzayı soğutuyormuş üzere yaptırın.
Bedenlerini sakinleştirmelerine yardımcı olmak için bu antrenmanları birkaç defa bir arada yapın. Kaygılı olduklarında bunu kendi kendilerine yapmalarını nasıl hatırlatabilecekleri hakkında konuşun.
5. ENDİŞELERİYLE ADIM ADIM YÜZLEŞMESİNİ SAĞLAYIN
Kaygılı çocuklar, kaygılarından kaçınmak için çoklukla çoka kaçarlar. Ne yazık ki, kaçınma sırf dertlerini artırır. Korkutucu gelse de, endişelerle yüzleşmek uzun vadede korkuyu gidermeye yardımcı olacaktır.
Çocuğunuz karanlıkta tek başına uyumak yahut yeni beşerlerle tanışmak üzere makul bir şeyden korkuyorsa, merdiven yaklaşımını kullanarak her seferinde küçük bir adımla endişeleriyle yüzleşmesine yardımcı olun. Bu yaklaşımın hedefi, orta derecede korkutucu bir şey yapmaları ve artık o kadar korkutucu olmayana kadar uygulamaya devam etmeleridir. Akabinde, bir daha sonraki adımı atabilirler.
Lakin yavaş hareket etmek kıymetlidir. Çocuğunuzu fazlaca korkutucu bir şey yapmaya zorlamaya çalışırsanız, daha fazla korkabilir ve uğraşlarınız geri tepebilir. Dehşetleriyle yüzleşmek ve genel gayelerine ulaşmak için atabilecekleri adımların bir listesini çıkarmak için çocuğunuzla bir arada çalışın.
6. BAHİSTEN UZAKLAŞMALARINA YARDIMCI OLUN
Çocuğunuz muhakkak bir tasayla meşgul olduğunda, “Bu hususta yapabileceğiniz bir şey var mı?” diye sorun. Yanıtınız evet ise, sorunu çözmelerine yardımcı olun. Örneğin, bir imtihandan endişeleniyorlarsa, ders çalışmak yeterli bir fikir olabilir. Yahut basketbol kadrosuna girememekten endişeleniyorlarsa, hünerlerini geliştirebilirler.
Lakin, hava durumu yahut öbür birinin davranışı üzere denetim edemeyecekleri şeyler hakkında endişeleniyorlarsa, denetim edebilecekleri tek şeyin nasıl reaksiyon verdikleri olduğu gerçeğini tartışın. Makûs hava şartlarından nasıl en yeterli biçimde yararlanabilecekleri yahut birisi onlara makûs davrandığında nasıl reaksiyon verebilecekleri hakkında konuşun.
Akabinde, mevzudan uzaklaşmalarına yardımcı olun. Daima telaş, onları bir telaş durumunda tutacaktır, bu yüzden ruh halini değiştirmek için kanalı değiştirmelerine yardımcı olun. Kanalı değiştirmenin tesirli bir yolu, onları bedenlerini hareket ettirmeye ve bir aktiviteye katılmaya teşvik etmektir. Bir angarya üzerinde çalışmak, dışarıda koşuşturmak yahut oyun oynamak, onları kaygılardan uzaklaştırmanın kimi sıradan yollarıdır.
7. EBEVEYNLİK ÜSLUBUNUZU FARKINDA OLUN
Kimi ebeveynlik usulleri çocuğunuzun derdini daha da kötüleştirebilir, bu niçinle ebeveynlik üslubunuza ve çocuğunuzla olan etkileşimlerinize bir göz atmak değerlidir. Hem otoriter tıpkı vakitte sınırsız ebeveynlik çocuklar içinde depresyon ve anksiyete daha yüksek oranlarda irtibatlıdır.
Harikalığı beklemek ve çocuğunuzun her hareketini denetim etmek, kendinizde ve çocuğunuzda korkuyu tetiklemenin kesin yoludur. Çocuğunuzun daima olarak başarılı olması için baskı hissetmesine niye olabilir, bu da onları kaygı ve kendinden kuşku duyma hisleriyle felce uğratabilir.
tıpkı vakitte, sınırsız ebeveynlik yaklaşımı pek de yanıt değildir. Müsaade verici ebeveynlik, çocuğun kendi seçimine o kadar fazlaca şey bırakır ki, telaş da yaratabilir. Çocuğunun hayatın günlük meseleleriyle başa çıkmasına müsaade veren ebeveynler, daha fazla dayanıklılık ve sağlıklı başa çıkma stratejileri geliştirmelerine yardımcı olur.
8. PROFESYONELLERDEN YARDIM İSTEYİN
Çocuğunuzun tasası iki haftadan uzun sürerse, bir çocuk hekimiyle konuşun. Oluşan telaşın günlük işleyişini engellemesine müsaade veremezsiniz. Örneğin, okula devamları yahut notları korkularından etkileniyorsa yahut dehşetleri niçiniyle toplumsal faaliyetlere katılmakta zorlanıyorlarsa, profesyonel dayanağa muhtaçlıkları olabilir.
Çocuklarda anksiyete bozuklukları (genelleşmiş anksiyete bozukluğu, travma daha sonrası gerilim bozukluğu, toplumsal fobi ve özel fobiyi içerebilir) yaygındır. Anksiyete bozuklukları tedavi edilebilir, lakin birden fazla vakit tanınmaz ve teşhis edilmez. Çocuğunuzun anksiyete bozukluğu olabileceğini düşünüyorsanız, çocuk tabibi ile konuşun. Çocuk tabibi, çocuğunuzu tedavi için bir akıl sıhhati uzmanına yönlendirebilir.
Her korku çeşidinin kendine has belirtileri ve ötürüsıyla kendi tedavisi vardır. Ekseriyetle anksiyete tedavisi konuşma terapisini içerir, lakin ilaç tedavisini de içerebilir. Bir ruh sıhhati uzmanı, çocuğunuzun kaygılı hisleriyle başa çıkma hünerlerini öğrenmesine ve kimi kaygılarıyla yüzleşmek için inanç oluşturmasına yardımcı olabilir.
Lakin kimi vakit çocuklar, aslında tehdit oluşturmayan objelerden yahut durumlardan korkabilirler. Örneğin, topluluk önünde konuşma korkusu yahut yataklarının altında gizlenen canavarlar. Bu telaş, yapmak istedikleri şeyleri de yapmalarını engelleyebilir.
Çocuğunuzun tasasına nasıl reaksiyon verdiğiniz, korkulu hislerle nasıl başa çıkmayı öğrendiklerinde büyük bir fark yaratacaktır. İşte, çocuğunuzun kaygılarıyla başa çıkmasına yarayacak en uygun tahliller;
1. HİSLERİNİ DOĞRULAYIN
Çocuğunuz bir şey için endişelendiğini söylemiş olduğinde, “Önemli değil” yahut “Endişelenme” üzere şeyler söylemek cazip gelebilir. Bu çeşit yansılar, çocuğunuzun hislerinin yanlış olduğu bildirisini verir. Bunun yerine, “Şu anda sahiden gergin hissediyor gibisin” yahut “Büyük bir kalabalığın önüne çıkmam gerekseydi ben de biraz endişelenirdim” üzere şeyler söyleyerek hislerini doğrulayın.
Akabinde, hudutlara karşın başarılı olabileceklerinden emin olduğunuzu söyleyen bir bildiri gönderin. “bu biçimde korkutucu şeyler yapmak sıkıntı fakat yapabileceğinden eminim” üzere bir şey söyleyin. Hangi sözleri seçerseniz seçin, “Endişelenmemelisiniz” yerine “Korkmakta sorun yok ve gözü pek olmayı seçebilirsiniz” söylemiş olduğinizden emin olun.
2. TEHLİKELERİ GERÇEK ANLAMASINI SAĞLAYIN
Çocuğunuzla derdin onları nasıl inançta tutması gerektiği hakkında konuşun. Örneğin, bir aslan tarafınca kovalanırlarsa, beyinleri bedenlerine tehlikede olduklarını bildirir. Terli avuç içi ve artan kalp atış suratı üzere bedenlerindeki değişiklikleri fark ederlerdi. Aslandan kaçmaya hazırlanırken ani bir güç patlaması yaşarlardı.
bu biçimde onlara beyinlerinin yanlış alarmı tetiklediği vakit içinder olduğunu da söyleyin. Bu yanlış alarmlar, mevt kalım sıkıntısından uzak durumlar karşısında ağır bir kaygı duymalarına niye olabilir. Yanlış alarmlar, basketbol kadrosuna girmeye çalışmak, epeyce sayıda insanın önünde konuşmak yahut büyük bir imtihana hazırlanmak üzere durumları içerebilir.
Kaygılı olduklarında, “Beyniniz şu anda size gerçek bir alarm mı veriyor yoksa yanlış bir alarm mı veriyor?” diye sorun. Akabinde, hangi hareketi yapacaklarına karar vermelerine yardımcı olun. Bu gerçek bir tehditse, alarm zillerini dinlemeleri ve kendilerini inançta tutmak için harekete geçmeleri gerektiğini açıklayın. Ancak yanlış alarmsa, dehşetleriyle yüzleşmek yeterli bir fikirdir.
3. OLUMSUZ NİYETLERLE ÇABA EDİN
Yetişkinler üzere, çocuğunuz da olumsuz düşünmeye eğilimlidir. Bu olumsuz fikir telaşa niye olabilir ve benlik hürmetini aşındırabilir. Aşağıda, onlara olumsuz kanılarını tanımlamayı, sorgulamayı ve olumlu kendi kendine konuşma kullanarak onları olumlu, gerçekçi fikirlere dönüştürmeyi öğretebileceğiniz birtakım hünerler bulunmaktadır.
Yakala: Olumsuz bir fikirle baş edebilmek için evvel onu fark edebilmeleri gerekir. çoğunlukla sahip oldukları olumsuz niyetlerin kısa bir listesini oluşturmalarına yardımcı olun.
Meydan oku: Çocuğunuzu, kaygılı niyetlerinin gerisindeki delilleri kıymetlendirmek için ipuçları toplayan bir dedektif üzere olmaya teşvik edin. Örneğin, kendilerine sık sık “Ben aptalım” diyorlarsa, kendilerine “Doğru mu? Aptal mıyım? Zeki olduğumu gösterdiğim vakit içinder oldu mu?” diye sormalarını isteyin. Bu onlara akıllarına gelen her olumsuz kanıyı kabul etmemeyi öğretecektir.
Değiştir: Kendi olumsuz konuşmalarını fark edip onlara meydan okuduklarında, son adım onu olumlu bir konuşmayla değiştirmektir. “Ah tatlım, aptal değilsin” demek için tez etme. Yalnızca size inanmayacaklar, beraberinde olumsuz niyetlerini nasıl değiştireceklerini de öğrenmeyecekler. Bunun yerine, “Kendilerini aptal sanan bir dostunuza ne söylerdiniz?” diye sorun. Nazik bir karşılık sunduklarında, birebir şeyi kendilerine söylemeleri için onları teşvik edin.
Kaygılı bir çocuğa inanç vermek kıymetli olsa da, daha sağlıklı kendi kendine konuşmayı kullanarak kendilerine nasıl nezaket ve şefkatle davranacaklarını öğretmek daha da kıymetlidir. Akabinde, itimat verici kelamlar söylemek için yanlarında olmadığınızda, kendilerini rahatlatabilirler.
4. DERİN NEFES ALMAYI ÖĞRETİN
Araştırmalar, yavaş ve derin nefes almanın tıpkı zamandapresyon birebir vakitte tasa belirtilerini azaltmaya yardımcı olabileceğini gösteriyor. Çocuğunuz anksiyeteye bağlı olarak yüksek nabza ve sıkı kaslara sahip olabilir. sıradan nefes idmanı yardımıyla bedeninin rahatlamasına yardımcı olabilirsiniz.
Nefeslerini denetim altına almalarına yardımcı olmanın süratli ve kolay bir yolu; pizzanın kokusunu almaktır. Bunu sevdikleri bir yiyeceğin kokusuyla da yapabilirsiniz.
– Bir dilim pizza hayal ettin. Lezzetli kokuyu içinize çekmek için burnundan derin nefes almasını söyleyin.
– Pizzayı soğutmasını isteyin. Ağzınızdan yavaşça üfleyerek pizzayı soğutuyormuş üzere yaptırın.
Bedenlerini sakinleştirmelerine yardımcı olmak için bu antrenmanları birkaç defa bir arada yapın. Kaygılı olduklarında bunu kendi kendilerine yapmalarını nasıl hatırlatabilecekleri hakkında konuşun.
5. ENDİŞELERİYLE ADIM ADIM YÜZLEŞMESİNİ SAĞLAYIN
Kaygılı çocuklar, kaygılarından kaçınmak için çoklukla çoka kaçarlar. Ne yazık ki, kaçınma sırf dertlerini artırır. Korkutucu gelse de, endişelerle yüzleşmek uzun vadede korkuyu gidermeye yardımcı olacaktır.
Çocuğunuz karanlıkta tek başına uyumak yahut yeni beşerlerle tanışmak üzere makul bir şeyden korkuyorsa, merdiven yaklaşımını kullanarak her seferinde küçük bir adımla endişeleriyle yüzleşmesine yardımcı olun. Bu yaklaşımın hedefi, orta derecede korkutucu bir şey yapmaları ve artık o kadar korkutucu olmayana kadar uygulamaya devam etmeleridir. Akabinde, bir daha sonraki adımı atabilirler.
Lakin yavaş hareket etmek kıymetlidir. Çocuğunuzu fazlaca korkutucu bir şey yapmaya zorlamaya çalışırsanız, daha fazla korkabilir ve uğraşlarınız geri tepebilir. Dehşetleriyle yüzleşmek ve genel gayelerine ulaşmak için atabilecekleri adımların bir listesini çıkarmak için çocuğunuzla bir arada çalışın.
6. BAHİSTEN UZAKLAŞMALARINA YARDIMCI OLUN
Çocuğunuz muhakkak bir tasayla meşgul olduğunda, “Bu hususta yapabileceğiniz bir şey var mı?” diye sorun. Yanıtınız evet ise, sorunu çözmelerine yardımcı olun. Örneğin, bir imtihandan endişeleniyorlarsa, ders çalışmak yeterli bir fikir olabilir. Yahut basketbol kadrosuna girememekten endişeleniyorlarsa, hünerlerini geliştirebilirler.
Lakin, hava durumu yahut öbür birinin davranışı üzere denetim edemeyecekleri şeyler hakkında endişeleniyorlarsa, denetim edebilecekleri tek şeyin nasıl reaksiyon verdikleri olduğu gerçeğini tartışın. Makûs hava şartlarından nasıl en yeterli biçimde yararlanabilecekleri yahut birisi onlara makûs davrandığında nasıl reaksiyon verebilecekleri hakkında konuşun.
Akabinde, mevzudan uzaklaşmalarına yardımcı olun. Daima telaş, onları bir telaş durumunda tutacaktır, bu yüzden ruh halini değiştirmek için kanalı değiştirmelerine yardımcı olun. Kanalı değiştirmenin tesirli bir yolu, onları bedenlerini hareket ettirmeye ve bir aktiviteye katılmaya teşvik etmektir. Bir angarya üzerinde çalışmak, dışarıda koşuşturmak yahut oyun oynamak, onları kaygılardan uzaklaştırmanın kimi sıradan yollarıdır.
7. EBEVEYNLİK ÜSLUBUNUZU FARKINDA OLUN
Kimi ebeveynlik usulleri çocuğunuzun derdini daha da kötüleştirebilir, bu niçinle ebeveynlik üslubunuza ve çocuğunuzla olan etkileşimlerinize bir göz atmak değerlidir. Hem otoriter tıpkı vakitte sınırsız ebeveynlik çocuklar içinde depresyon ve anksiyete daha yüksek oranlarda irtibatlıdır.
Harikalığı beklemek ve çocuğunuzun her hareketini denetim etmek, kendinizde ve çocuğunuzda korkuyu tetiklemenin kesin yoludur. Çocuğunuzun daima olarak başarılı olması için baskı hissetmesine niye olabilir, bu da onları kaygı ve kendinden kuşku duyma hisleriyle felce uğratabilir.
tıpkı vakitte, sınırsız ebeveynlik yaklaşımı pek de yanıt değildir. Müsaade verici ebeveynlik, çocuğun kendi seçimine o kadar fazlaca şey bırakır ki, telaş da yaratabilir. Çocuğunun hayatın günlük meseleleriyle başa çıkmasına müsaade veren ebeveynler, daha fazla dayanıklılık ve sağlıklı başa çıkma stratejileri geliştirmelerine yardımcı olur.
8. PROFESYONELLERDEN YARDIM İSTEYİN
Çocuğunuzun tasası iki haftadan uzun sürerse, bir çocuk hekimiyle konuşun. Oluşan telaşın günlük işleyişini engellemesine müsaade veremezsiniz. Örneğin, okula devamları yahut notları korkularından etkileniyorsa yahut dehşetleri niçiniyle toplumsal faaliyetlere katılmakta zorlanıyorlarsa, profesyonel dayanağa muhtaçlıkları olabilir.
Çocuklarda anksiyete bozuklukları (genelleşmiş anksiyete bozukluğu, travma daha sonrası gerilim bozukluğu, toplumsal fobi ve özel fobiyi içerebilir) yaygındır. Anksiyete bozuklukları tedavi edilebilir, lakin birden fazla vakit tanınmaz ve teşhis edilmez. Çocuğunuzun anksiyete bozukluğu olabileceğini düşünüyorsanız, çocuk tabibi ile konuşun. Çocuk tabibi, çocuğunuzu tedavi için bir akıl sıhhati uzmanına yönlendirebilir.
Her korku çeşidinin kendine has belirtileri ve ötürüsıyla kendi tedavisi vardır. Ekseriyetle anksiyete tedavisi konuşma terapisini içerir, lakin ilaç tedavisini de içerebilir. Bir ruh sıhhati uzmanı, çocuğunuzun kaygılı hisleriyle başa çıkma hünerlerini öğrenmesine ve kimi kaygılarıyla yüzleşmek için inanç oluşturmasına yardımcı olabilir.