Barcali
Active member
- Katılım
- 14 Şub 2021
- Mesajlar
- 1,145
- Puanları
- 38
Hisli hologram: Yakında dostunuzın elini sanal olarak sıkabilirsiniz Glasgow Üniversitesi’nde esnek elektronik ve algılama teknolojileri üzerine çalışan bir küme, “aerohaptik” kullanan ve hava jetleriyle dokunma hissi yaratan bir hologram sistemi geliştirdi. Bu hava jetleri insanların parmaklarına, ellerine ve bileklerine dokunma hissi veriyor.
Takımdan Ravinder Dahiya, The Conversation’a bahisle ilgili yazdığı yazısında, bu değişen teknolojinin, dünyanın öbür ucundaki birinin sanal avatarıyla tanışmamıza ve onların tokalaşmasını nitekim hissetmemize müsaade verecek biçimde geliştirilebileceğini söz ediyor. Bu, Star Trek’teki sanal güverte üzere bir teknoloji geliştirmenin birinci adımları bile olabilir.
Çalışmalarını sürdüren grup, dokunma hissini yaratmak için bilgisayar tarafınca oluşturulan grafikleri, denetimli hava jetleriyle eşleştirmek için çok uygun fiyatlı ve piyasada bulunan modülleri kullanıyor.
İLLÜZYON TEKNİĞİ KULLANILIYOR
Grup, 3d bir sanal manzaranın yanılsamasını sağlayan grafikler kullanıyor. Kullanılan teknoloji, bir nevi Viktorya devri tiyatro izleyicilerinin sahnede doğaüstü manzaralarla heyecanlanmasına niye olan ve Pepper’s Ghost olarak bilinen 19. yüzyıl illüzyon tekniğinin çağdaş bir veryasyonu olarak açıklanıyor.
Sistem, rastgele bir ek ekipmana gereksinim duymadan, iki boyutlu bir imajın uzayda asılı üzere görünmesini sağlamak maksadıyla cam ve aynalar kullanıyor. Ve hava yoluyla dokunsal geri bildirim yaratılıyor.
Sistemi oluşturan aynalar, bir tarafı açık olan piramit biçiminde düzenlenmiş durumda. Kullanıcılar ellerini açık taraftan koyuyor ve piramidin ortasındaki -boş alanda yüzer üzere görünen- objelerle etkileşime giriyor. Objeler, ekseriyetle görüntü oyunlarında 3d obje ve dünyalar oluşturmak için kullanılan bir yazılım programı tarafınca oluşturulan ve denetim edilen grafikler.
Piramidin çabucak altında, kullanıcıların ellerinin ve parmaklarının hareketlerini izleyen bir sensör ve karmaşık dokunma hissi yaratmak için hava jetlerini onlara yönlendiren tek bir hava nozulu (memesi) bulunuyor.
Genel olarak sistem, göğüs hareketlerini denetim etmek için programlanmış elektronik donanım tarafınca yönlendiriliyor. Bunu da hava nozulunun, kullanıcıların ellerinin hareketlerine uygun taraf ve kuvvet kombinasyonlarıyla cevap vermesini sağlayan bir algoritma sağlıyor.
“Aerohaptik” sistemin yeteneklerini gösterme yollarından biri de gerçeğe yakın bir biçimde dokunulabilen, yuvarlanabilen ve sektirilebilen bir basketbol topunun etkileşimli projeksiyonu. Hava jetlerinden gelen dokunmatik geri bildirim, basketbol topunun sanal yüzeyiyle modüle ediliyor.
Kullanıcılar, sanal topu değişken bir kuvvetle itebiliyor ve avuçlarında sert bir zıplama yahut yumuşak bir zıplamanın nasıl hissettirdiği konusunda ortaya çıkan farkı hissedebiliyor. Bir basketbol topunu sektirmek kadar sıradan görünen bir şey bile hareketin fiziğini modellemek ve bu hissin hava jetleriyle nasıl yinelayabileceğini modellemek açısından oldukça sıkıntı. Ravinder Dahiya da “Ekip olarak epey çalışmamız gerekti” diyor.
GELECEĞİN KOKULARI
Grup, sisteme ek fonksiyonlar eklemek için şimdiden cesurca denemeler yapıyor. Yakında, kullanıcıların sıcak yahut soğuk yüzeyleri hissetmelerini sağlamak için hava akışının sıcaklığını değiştirebilmeyi umuyorlar. Ayrıyeten, hava akışına koku ekleme, kullanıcıların dokunmanın yanı sıra koklamalarına müsaade vererek sanal objelere yönelik “hislerini derinleştirme” mümkünlüğünü da araştırıyorlar.
Sistemin tesir alanı ve teknolojisi geliştikçe, epey çeşitli kesimlerde kullanılabileceği umuluyor. Bu süratle gelişen teknolojinin, hantal ekipman giymek zorunda kalmadan daha sürükleyici görüntü oyunu tecrübeleri sunmak ve beraberinde daha ikna edici telekonferanslara da müsaade verebileceği düşünülüyor.
Ayrıyeten, klinisyenlerin hastalara yönelik tedaviler üzerinde işbirliği yapmasına ve hastaların sürece daha fazla dahil ve bilgili hissetmelerine yardımcı olması bekleniyor. bu biçimdelikle hekimler, tümör hücrelerinin özelliklerini görüntüleyebilir, hissedebilir, üzerine konuşabilir ve hastalara tıbbi bir prosedür için planlar gösterebilir.
([email protected])
Takımdan Ravinder Dahiya, The Conversation’a bahisle ilgili yazdığı yazısında, bu değişen teknolojinin, dünyanın öbür ucundaki birinin sanal avatarıyla tanışmamıza ve onların tokalaşmasını nitekim hissetmemize müsaade verecek biçimde geliştirilebileceğini söz ediyor. Bu, Star Trek’teki sanal güverte üzere bir teknoloji geliştirmenin birinci adımları bile olabilir.
Çalışmalarını sürdüren grup, dokunma hissini yaratmak için bilgisayar tarafınca oluşturulan grafikleri, denetimli hava jetleriyle eşleştirmek için çok uygun fiyatlı ve piyasada bulunan modülleri kullanıyor.
İLLÜZYON TEKNİĞİ KULLANILIYOR
Grup, 3d bir sanal manzaranın yanılsamasını sağlayan grafikler kullanıyor. Kullanılan teknoloji, bir nevi Viktorya devri tiyatro izleyicilerinin sahnede doğaüstü manzaralarla heyecanlanmasına niye olan ve Pepper’s Ghost olarak bilinen 19. yüzyıl illüzyon tekniğinin çağdaş bir veryasyonu olarak açıklanıyor.
Sistem, rastgele bir ek ekipmana gereksinim duymadan, iki boyutlu bir imajın uzayda asılı üzere görünmesini sağlamak maksadıyla cam ve aynalar kullanıyor. Ve hava yoluyla dokunsal geri bildirim yaratılıyor.
Sistemi oluşturan aynalar, bir tarafı açık olan piramit biçiminde düzenlenmiş durumda. Kullanıcılar ellerini açık taraftan koyuyor ve piramidin ortasındaki -boş alanda yüzer üzere görünen- objelerle etkileşime giriyor. Objeler, ekseriyetle görüntü oyunlarında 3d obje ve dünyalar oluşturmak için kullanılan bir yazılım programı tarafınca oluşturulan ve denetim edilen grafikler.
Piramidin çabucak altında, kullanıcıların ellerinin ve parmaklarının hareketlerini izleyen bir sensör ve karmaşık dokunma hissi yaratmak için hava jetlerini onlara yönlendiren tek bir hava nozulu (memesi) bulunuyor.
Genel olarak sistem, göğüs hareketlerini denetim etmek için programlanmış elektronik donanım tarafınca yönlendiriliyor. Bunu da hava nozulunun, kullanıcıların ellerinin hareketlerine uygun taraf ve kuvvet kombinasyonlarıyla cevap vermesini sağlayan bir algoritma sağlıyor.
“Aerohaptik” sistemin yeteneklerini gösterme yollarından biri de gerçeğe yakın bir biçimde dokunulabilen, yuvarlanabilen ve sektirilebilen bir basketbol topunun etkileşimli projeksiyonu. Hava jetlerinden gelen dokunmatik geri bildirim, basketbol topunun sanal yüzeyiyle modüle ediliyor.
Kullanıcılar, sanal topu değişken bir kuvvetle itebiliyor ve avuçlarında sert bir zıplama yahut yumuşak bir zıplamanın nasıl hissettirdiği konusunda ortaya çıkan farkı hissedebiliyor. Bir basketbol topunu sektirmek kadar sıradan görünen bir şey bile hareketin fiziğini modellemek ve bu hissin hava jetleriyle nasıl yinelayabileceğini modellemek açısından oldukça sıkıntı. Ravinder Dahiya da “Ekip olarak epey çalışmamız gerekti” diyor.
GELECEĞİN KOKULARI
Grup, sisteme ek fonksiyonlar eklemek için şimdiden cesurca denemeler yapıyor. Yakında, kullanıcıların sıcak yahut soğuk yüzeyleri hissetmelerini sağlamak için hava akışının sıcaklığını değiştirebilmeyi umuyorlar. Ayrıyeten, hava akışına koku ekleme, kullanıcıların dokunmanın yanı sıra koklamalarına müsaade vererek sanal objelere yönelik “hislerini derinleştirme” mümkünlüğünü da araştırıyorlar.
Sistemin tesir alanı ve teknolojisi geliştikçe, epey çeşitli kesimlerde kullanılabileceği umuluyor. Bu süratle gelişen teknolojinin, hantal ekipman giymek zorunda kalmadan daha sürükleyici görüntü oyunu tecrübeleri sunmak ve beraberinde daha ikna edici telekonferanslara da müsaade verebileceği düşünülüyor.
Ayrıyeten, klinisyenlerin hastalara yönelik tedaviler üzerinde işbirliği yapmasına ve hastaların sürece daha fazla dahil ve bilgili hissetmelerine yardımcı olması bekleniyor. bu biçimdelikle hekimler, tümör hücrelerinin özelliklerini görüntüleyebilir, hissedebilir, üzerine konuşabilir ve hastalara tıbbi bir prosedür için planlar gösterebilir.
Yükleniyor…
theconversation.com
([email protected])