ahmetbeyler
Active member
- Katılım
- 25 Eyl 2020
- Mesajlar
- 25,839
- Puanları
- 36
Danilho Doekhi köşe bayrağına doğru koşarken formasını yırtıyor. Kafa golü sadece takımı ve taraftarları değil, Susanne Kopplin'i de memnun etti. 1. FC Union Berlin'de takım menajeridir. Kutlama yaparken yırttığı formayı yıkadı, katladı ve soyunma odasındaki yerine düzgün bir şekilde yerleştirdi. Çünkü konu sahaya ve takıma geldiğinde o meşhur “her şeyin kızı”.
Susanne Kopplin'in kulakları her zaman oyunculara açıktır
Dahası: 61 yaşındaki oyuncu, oyunculara her zaman açık olan ve özellikle Köpenick'e gelen yeni oyunculara destek veren iyi bir ruha sahip. Bu nedenle özellikle oyuncular onu bir takım liderinden daha fazlası olarak görüyor. “O harika bir insan, aslında kulüpteki ikinci bir anne gibi. Her oyuncuyla ilgileniyor ve elinden geldiğince yardım etmeye çalışıyor. İki yıl önce Union'a geldiğimde bana çok destek verdiler; ister dairemde onarım işi düzenlemek ister bir banka hesabı açmak olsun. Onun burada olmasından dolayı çok mutluyuz” diyor Danilho Doekhi.
Hollandalı, başlangıçta anlatılan sahnelerle dikkatleri üzerine çekerken, Susanne Kopplin perde arkasında çalıştı. Ancak perşembe günü 'Birlik – Tüm Günlerin En İyisi' belgeselinin sinemalarda gösterime girmesiyle birlikte ekranların yıldızı olacak. 1963'te o zamanlar Doğu Berlin'de doğan Kopplin, ekip lideri olarak iş “benim hayatım, ben bu şekilde seçtim” diyor. Okuldan sonra televizyon elektroniği alanında elektrikçi olarak eğitim aldı. Daha sonra vites değiştirdi ve Duvar'ın yıkılmasından sonra inşaat ve mobilya marangozluğu yaptı.
En küçük oğlu Björn, futbol kariyerine 1. FC Union Berlin'de başladığında onu takip eder. Susanne Kopplin'in Eiserne'nin gençlik bölümünde gönüllü olarak çalışmaya başladığı ve oradaki altyapı takımlarıyla ilgilendiği yıl 1996'ydı. O zamanlar Union'da pek bir şey olmuyordu. Kuzeydoğu Bölge Ligi'nde rakipler Lok Altmark Stendal veya Sachsen Leipzig'di. O zamanlar Bundesliga ya da Şampiyonlar Ligi söz konusu bile olamazdı. Ancak o zamanlar 61 yaşındaki oyuncu için bir şey her zaman önemliydi: “Oğlumla aynı altyapı takımında olmamaya çalıştım çünkü annemin her zaman orada olmasını istemiyordum. Bu süre zarfında insanlarla aramın çok iyi olduğunu ve insanlarla çalışmaktan hoşlandığımı fark ettim.”
Susanne Kopplin'in oğlu Björn'ü bir yıl içinde görmesi nadirdir.Matthias Koch/imago
Oğlu 2004 yılında FC Bayern Münih gençlik takımına geçtiğinde Susanne Kopplin, Eiserne'de kaldı. Onu gençlik departmanındaki işine son vermeye zorlayan şey bu değişiklik değil, sırt sorunlarıdır. 2016 yılında kulüp ona profesyonel kadronun takım lideri olma fırsatını sundu. Erkek egemen futbol dünyasında bir yer ediniyor ve kabul ediyor: Susanne Kopplin şu anda profesyonel erkek takımının 13 kişilik koçluk ve fonksiyonel takımında Marie-Louise Eta ile birlikte iki kadından biri.
Ve bu takımda her türlü görevi var: Oyunculardan biri oyun sırasında bir çift çiviyi kırarsa yeni bir çift getiriyor. Çamaşırları yıkıyor, formaları katlıyor ve kabini kuruyor. Sahadan uzakta, özellikle yeni oyuncuların kulübe ve şehre iyi yerleşmelerine yardımcı oluyor, aynı zamanda diğer herkesin günlük işleriyle ilgileniyor ve kalacak yer ve kreş bulma konusunda yardımcı oluyor.
Tek başına maç izleme şansı yok. Maç günlerinde, ister An der Alten Försterei stadyumunda ister deplasmanda olsun, günün her saatinde görev başındadır. “Bazen bir şişe boştur ya da bir cekete ihtiyaç vardır. Sürekli olarak her şeyi mümkün kılmaya ve böylece takıma zarar verecek her şeyi engellemeye çalışıyorum. O zaman maçı kendim izlemektense oyuncuların neye ihtiyacı olduğuna daha fazla dikkat ediyorum.” Başkalarının bir şeye ihtiyacı varsa o da oradadır. Bu nedenle kulüpte kendisine “İyi Peri Susi” deniyor.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Susanne Kopplin kendi stüdyosunda dengeyi buluyor
Tüm çalışmalara rağmen özel hayat çoğu zaman ihmal ediliyor. “Bu konuyu ailemle konuştum. İş, çok az boş zaman demektir. Kalan boş zamanımı kocamla paylaşmayı başardım.” Bazen sadece oğulları bu fırsatı kaçırıyor. En büyük oğlu Köln'de öğretmenlik yapıyor ve en azından “ona sarılabilmek” için bölgedeki tüm oyunlara geliyor. Björn şu anda Danimarka'da Randers FC adına oynuyor ve bu nedenle daha da uzakta.
Etrafındaki herkesi mutlu etme konusunda o sadece bir sanatçı değil. Boş zamanlarında resim yapıyor. Susanne Kopplin'in tutkusunu yaşayabileceği kendi stüdyosu “Pinselgehisper” var. Zaman zaman başkalarına da akrilik ve yağlı boyaların nasıl doğru şekilde kullanılacağını öğretiyor. Ama her şeyden önce 1. FC Union Berlin'de dürüst Berlin lehçesi ve açık sözlülüğüyle diğer insanlarla ilgileniyor. Oyuncular onun bu özelliğini tam olarak takdir ediyorlar.
Susanne Kopplin'in kulakları her zaman oyunculara açıktır
Dahası: 61 yaşındaki oyuncu, oyunculara her zaman açık olan ve özellikle Köpenick'e gelen yeni oyunculara destek veren iyi bir ruha sahip. Bu nedenle özellikle oyuncular onu bir takım liderinden daha fazlası olarak görüyor. “O harika bir insan, aslında kulüpteki ikinci bir anne gibi. Her oyuncuyla ilgileniyor ve elinden geldiğince yardım etmeye çalışıyor. İki yıl önce Union'a geldiğimde bana çok destek verdiler; ister dairemde onarım işi düzenlemek ister bir banka hesabı açmak olsun. Onun burada olmasından dolayı çok mutluyuz” diyor Danilho Doekhi.
Hollandalı, başlangıçta anlatılan sahnelerle dikkatleri üzerine çekerken, Susanne Kopplin perde arkasında çalıştı. Ancak perşembe günü 'Birlik – Tüm Günlerin En İyisi' belgeselinin sinemalarda gösterime girmesiyle birlikte ekranların yıldızı olacak. 1963'te o zamanlar Doğu Berlin'de doğan Kopplin, ekip lideri olarak iş “benim hayatım, ben bu şekilde seçtim” diyor. Okuldan sonra televizyon elektroniği alanında elektrikçi olarak eğitim aldı. Daha sonra vites değiştirdi ve Duvar'ın yıkılmasından sonra inşaat ve mobilya marangozluğu yaptı.
En küçük oğlu Björn, futbol kariyerine 1. FC Union Berlin'de başladığında onu takip eder. Susanne Kopplin'in Eiserne'nin gençlik bölümünde gönüllü olarak çalışmaya başladığı ve oradaki altyapı takımlarıyla ilgilendiği yıl 1996'ydı. O zamanlar Union'da pek bir şey olmuyordu. Kuzeydoğu Bölge Ligi'nde rakipler Lok Altmark Stendal veya Sachsen Leipzig'di. O zamanlar Bundesliga ya da Şampiyonlar Ligi söz konusu bile olamazdı. Ancak o zamanlar 61 yaşındaki oyuncu için bir şey her zaman önemliydi: “Oğlumla aynı altyapı takımında olmamaya çalıştım çünkü annemin her zaman orada olmasını istemiyordum. Bu süre zarfında insanlarla aramın çok iyi olduğunu ve insanlarla çalışmaktan hoşlandığımı fark ettim.”
Susanne Kopplin'in oğlu Björn'ü bir yıl içinde görmesi nadirdir.Matthias Koch/imago
Oğlu 2004 yılında FC Bayern Münih gençlik takımına geçtiğinde Susanne Kopplin, Eiserne'de kaldı. Onu gençlik departmanındaki işine son vermeye zorlayan şey bu değişiklik değil, sırt sorunlarıdır. 2016 yılında kulüp ona profesyonel kadronun takım lideri olma fırsatını sundu. Erkek egemen futbol dünyasında bir yer ediniyor ve kabul ediyor: Susanne Kopplin şu anda profesyonel erkek takımının 13 kişilik koçluk ve fonksiyonel takımında Marie-Louise Eta ile birlikte iki kadından biri.
Ve bu takımda her türlü görevi var: Oyunculardan biri oyun sırasında bir çift çiviyi kırarsa yeni bir çift getiriyor. Çamaşırları yıkıyor, formaları katlıyor ve kabini kuruyor. Sahadan uzakta, özellikle yeni oyuncuların kulübe ve şehre iyi yerleşmelerine yardımcı oluyor, aynı zamanda diğer herkesin günlük işleriyle ilgileniyor ve kalacak yer ve kreş bulma konusunda yardımcı oluyor.
Tek başına maç izleme şansı yok. Maç günlerinde, ister An der Alten Försterei stadyumunda ister deplasmanda olsun, günün her saatinde görev başındadır. “Bazen bir şişe boştur ya da bir cekete ihtiyaç vardır. Sürekli olarak her şeyi mümkün kılmaya ve böylece takıma zarar verecek her şeyi engellemeye çalışıyorum. O zaman maçı kendim izlemektense oyuncuların neye ihtiyacı olduğuna daha fazla dikkat ediyorum.” Başkalarının bir şeye ihtiyacı varsa o da oradadır. Bu nedenle kulüpte kendisine “İyi Peri Susi” deniyor.
Günaydın Berlin
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Susanne Kopplin kendi stüdyosunda dengeyi buluyor
Tüm çalışmalara rağmen özel hayat çoğu zaman ihmal ediliyor. “Bu konuyu ailemle konuştum. İş, çok az boş zaman demektir. Kalan boş zamanımı kocamla paylaşmayı başardım.” Bazen sadece oğulları bu fırsatı kaçırıyor. En büyük oğlu Köln'de öğretmenlik yapıyor ve en azından “ona sarılabilmek” için bölgedeki tüm oyunlara geliyor. Björn şu anda Danimarka'da Randers FC adına oynuyor ve bu nedenle daha da uzakta.
Etrafındaki herkesi mutlu etme konusunda o sadece bir sanatçı değil. Boş zamanlarında resim yapıyor. Susanne Kopplin'in tutkusunu yaşayabileceği kendi stüdyosu “Pinselgehisper” var. Zaman zaman başkalarına da akrilik ve yağlı boyaların nasıl doğru şekilde kullanılacağını öğretiyor. Ama her şeyden önce 1. FC Union Berlin'de dürüst Berlin lehçesi ve açık sözlülüğüyle diğer insanlarla ilgileniyor. Oyuncular onun bu özelliğini tam olarak takdir ediyorlar.