Barcali
Active member
- Katılım
- 14 Şub 2021
- Mesajlar
- 1,145
- Puanları
- 38
‘Venüs, Dünya’daki hayatın nasıl yok olacağını gösterebilir’ BBC’nin Science Focus isimli tanınan bilim yayınında hususla ilgili bir yazı kaleme alan Bryne’a nazaran, çoğunlukla “Dünya’nın ikizi” diye anılan Venüs, Dünya’daki hayatın sonunun nasıl geleceğini gösterebilir.
2 Haziran’da NASA Yöneticisi Bill Nelson’ın, Venüs’e göndermek üzere DAVINCI+ ve VERITAS isimli iki yeni uzay aracı aracı geliştirdiklerini duyurmasıyla gezegen, gökbilim topluluğunda ilgi odağı haline geldi.
Bundan kısa mühlet daha sonra Avrupa Uzay Ajansı da 2030’ların başında EnVision isimli bir Venüs aracını fırlatmayı planladıklarını deklare etti.
Bu da akıllara “Venüs niye birden tanınan oldu?” sorusunu getirdi.
VENÜS’E GİTMEK niye BU KADAR DEĞERLİ?
Dünya’ya en yakın gezegen bulunmasına karşın Venüs’ü uzaktan gözlemlemek pek mümkün değil. Çünkü gezegeni örten epey kalın ve ağır bir atmosfer var. Bu niçinle Venüs’ün daha uygun incelenmesi için uzay aracı gönderilmesi gerekiyor.
Öte yandan yeni duyurulan nazaranvler, insanlığın Venüs’e gönderdiği birinci uzay araçları olmayacak. NASA da Avrupa Uzay Ajansı da gezegene daha evvel uzay araçları yollamış ve bir süre daha sonra bu nazaranvler sona ermişti.
Bu niçinle Paul Bryne, iki kurumun niye Venüs’e dönme sonucu aldığına dair kimi açıklamalarda bulunuyor. Buna nazaran bilim insanları “Evrende yalnız mıyız” sorusunu Venüs’te arayacak.
Diğer yıldızların yörüngesinde dönen gezegenlere ilgi artıyor. Şu anda onları tespit etme yeteneğimiz, Dünya ve Venüs üzere gezegenlere dayanıyor. Yani yıldızına yakın, kayalık gezegenlere odaklanıyoruz.
Bryne’a nazaran araştırmacılar, uzakta bir gezegen bulduklarında bunun Venüs’e mi yoksa Dünya’ya mı benzediğini ayırt edemiyor. meğer iki gezegen içinde büyük farklılıklar var. Örneğin Venüs’te yüzey sıcaklığı 470 derece. Boğucu atmosferi ise yüzde 96,5 oranında karbondoksitten oluşuyor.
Bu da temel bir sorunu gündeme getiriyor: Yeni bulunan gezegenler Venüs’teki üzere cehennem sıcakları mı yaşıyor yoksa üzerinde Dünya’daki üzere ağaçlar ve kuşlar mı var?
Bilim insanları işte bu ayrımı yapabilmek için Venüs’ü yakından incelemeye muhtaçlık duyuyor.
VENÜS NASIL BU HALE GELDİ?
Yeni misyonlar, Venüs’le ilgili temel bir sorunun yanıtlanmasını sağlayacak: Boyut, yapı, yaş ve yörünge bakımından Dünya’ya bu kadar benzeyen bir gezegen niye bu kadar farklı?
Bryne, “Venüs’ün nasıl oluştuğuna dair iki modelimiz var” diyor. Birincisine nazaran gezegen, her vakit bu biçimde müthiş şartlara sahipti. Yani bu şartlar daha oluşum evresinde ortaya çıktı.
“Buradaki fikir, Venüs’ün oluştuğu sırada Güneş’e epey yakın olması” diyen Bryne, kelamlarını şu biçimde sürdürüyor:
“Özellikle H2O (su), okyanusları oluşturacak kadar soğuyamadı ve sonunda karbondioksit dolu atmosfere tutundu. Bu, gezegenin kazandığı kadar ısı kaybedememesine niye oldu ve bu biçimdece gezegen daha baştan mahvoldu.”
İkinci senaryo ise Dünya’nın akıbeti açısından epey daha ilgi cazibeli. Çünkü bu modelde Venüs’ün başlangıçta okyanusları ve levha tektoniğiyle aslında tıpkı Dünya üzere olduğu öne sürülüyor.
Bryne’ın aktardığına bakılırsa 1970’lerdeki Venüs misyonlarının en farklı keşiflerinden biri, döteryum-hidrojen oranı diye isimlendirilen kimyasal bir işaretle ilgiliydi.
Venüs’te, oranın Dünya’nınkinden yaklaşık 100 kat daha yüksek olduğunu keşfettik ve bunun en âlâ açıklaması, Venüs’ün evvelce bol su içerdiği ve daha sonra bu suyu kaybettiğiydi.
Bilim insanına nazaran bu senaryo geçerliyse Venüs’te yaşanan gizemli bir olay, gezegenin suyunu kaybederek son haline gelmesine niye oldu.
Bunu yapabileceğini düşünebildiğimiz tek süreç volkanlardır. Havaya fazlaca fazla karbondioksit salıyorlar. Jeolojik açıdan kısa bir süre ortasında gereğince büyük patlama olursa atmosfere bir iklim değişikliğini tetikleyebilecek kadar karbon salmak mümkündür.
YENİ MİSYONLARLA SORUNUN KARŞILIĞI BULUNABİLİR
NASA’nın DAVINCI+ uzay aracının bünyesinde Venüs’ün yörüngesine yerleşecek bir uzay aracı olacak. Lakin beraberinde bir paraşüt üzerinde bir saatliğine gezegene inecek bir sonda da yer alacak.
İşte bu sonda gezegenin döteryum-hidrojen oranını ölçecek. 1970’li senelerda yapılan ölçümlerde kusur hissesi oldukça yüksek olduğu için yeni ölçümler umut vaat ediyor.
Bu ölçümler, Venüs tarihinin daha yeterli anlaşılmasını sağlayabilir.
Bahsi geçen ikinci senaryo doğruysa gezegen, tıpkı anda birkaç yanardağın patlaması ve geri dönülmez iklim değişikliğine niye olmasıyla yaşanamaz hale gelmiş olabilir.
Bu yüzden Bryne, “Dünya çabucak hemen bunu yaşamadığı için şanslı mı?” diye soruyor.
Tahminen ‘normal’ olan Venüs’tür; tahminen de Dünya olağandışıdır. Venüs’te ne bulursak bulalım, kendi gezegenimizin tarihini, geleceğini ve hem de öbür yıldızların etrafında ne nazaranceğimizi anlamamız için değerli olacak.
Kaynak: Independent Türkçe
2 Haziran’da NASA Yöneticisi Bill Nelson’ın, Venüs’e göndermek üzere DAVINCI+ ve VERITAS isimli iki yeni uzay aracı aracı geliştirdiklerini duyurmasıyla gezegen, gökbilim topluluğunda ilgi odağı haline geldi.
Bundan kısa mühlet daha sonra Avrupa Uzay Ajansı da 2030’ların başında EnVision isimli bir Venüs aracını fırlatmayı planladıklarını deklare etti.
Bu da akıllara “Venüs niye birden tanınan oldu?” sorusunu getirdi.
VENÜS’E GİTMEK niye BU KADAR DEĞERLİ?
Dünya’ya en yakın gezegen bulunmasına karşın Venüs’ü uzaktan gözlemlemek pek mümkün değil. Çünkü gezegeni örten epey kalın ve ağır bir atmosfer var. Bu niçinle Venüs’ün daha uygun incelenmesi için uzay aracı gönderilmesi gerekiyor.
Öte yandan yeni duyurulan nazaranvler, insanlığın Venüs’e gönderdiği birinci uzay araçları olmayacak. NASA da Avrupa Uzay Ajansı da gezegene daha evvel uzay araçları yollamış ve bir süre daha sonra bu nazaranvler sona ermişti.
Bu niçinle Paul Bryne, iki kurumun niye Venüs’e dönme sonucu aldığına dair kimi açıklamalarda bulunuyor. Buna nazaran bilim insanları “Evrende yalnız mıyız” sorusunu Venüs’te arayacak.
Diğer yıldızların yörüngesinde dönen gezegenlere ilgi artıyor. Şu anda onları tespit etme yeteneğimiz, Dünya ve Venüs üzere gezegenlere dayanıyor. Yani yıldızına yakın, kayalık gezegenlere odaklanıyoruz.
Bryne’a nazaran araştırmacılar, uzakta bir gezegen bulduklarında bunun Venüs’e mi yoksa Dünya’ya mı benzediğini ayırt edemiyor. meğer iki gezegen içinde büyük farklılıklar var. Örneğin Venüs’te yüzey sıcaklığı 470 derece. Boğucu atmosferi ise yüzde 96,5 oranında karbondoksitten oluşuyor.
Bu da temel bir sorunu gündeme getiriyor: Yeni bulunan gezegenler Venüs’teki üzere cehennem sıcakları mı yaşıyor yoksa üzerinde Dünya’daki üzere ağaçlar ve kuşlar mı var?
Bilim insanları işte bu ayrımı yapabilmek için Venüs’ü yakından incelemeye muhtaçlık duyuyor.
VENÜS NASIL BU HALE GELDİ?
Yeni misyonlar, Venüs’le ilgili temel bir sorunun yanıtlanmasını sağlayacak: Boyut, yapı, yaş ve yörünge bakımından Dünya’ya bu kadar benzeyen bir gezegen niye bu kadar farklı?
Bryne, “Venüs’ün nasıl oluştuğuna dair iki modelimiz var” diyor. Birincisine nazaran gezegen, her vakit bu biçimde müthiş şartlara sahipti. Yani bu şartlar daha oluşum evresinde ortaya çıktı.
“Buradaki fikir, Venüs’ün oluştuğu sırada Güneş’e epey yakın olması” diyen Bryne, kelamlarını şu biçimde sürdürüyor:
“Özellikle H2O (su), okyanusları oluşturacak kadar soğuyamadı ve sonunda karbondioksit dolu atmosfere tutundu. Bu, gezegenin kazandığı kadar ısı kaybedememesine niye oldu ve bu biçimdece gezegen daha baştan mahvoldu.”
İkinci senaryo ise Dünya’nın akıbeti açısından epey daha ilgi cazibeli. Çünkü bu modelde Venüs’ün başlangıçta okyanusları ve levha tektoniğiyle aslında tıpkı Dünya üzere olduğu öne sürülüyor.
Bryne’ın aktardığına bakılırsa 1970’lerdeki Venüs misyonlarının en farklı keşiflerinden biri, döteryum-hidrojen oranı diye isimlendirilen kimyasal bir işaretle ilgiliydi.
Venüs’te, oranın Dünya’nınkinden yaklaşık 100 kat daha yüksek olduğunu keşfettik ve bunun en âlâ açıklaması, Venüs’ün evvelce bol su içerdiği ve daha sonra bu suyu kaybettiğiydi.
Bilim insanına nazaran bu senaryo geçerliyse Venüs’te yaşanan gizemli bir olay, gezegenin suyunu kaybederek son haline gelmesine niye oldu.
Bunu yapabileceğini düşünebildiğimiz tek süreç volkanlardır. Havaya fazlaca fazla karbondioksit salıyorlar. Jeolojik açıdan kısa bir süre ortasında gereğince büyük patlama olursa atmosfere bir iklim değişikliğini tetikleyebilecek kadar karbon salmak mümkündür.
YENİ MİSYONLARLA SORUNUN KARŞILIĞI BULUNABİLİR
NASA’nın DAVINCI+ uzay aracının bünyesinde Venüs’ün yörüngesine yerleşecek bir uzay aracı olacak. Lakin beraberinde bir paraşüt üzerinde bir saatliğine gezegene inecek bir sonda da yer alacak.
İşte bu sonda gezegenin döteryum-hidrojen oranını ölçecek. 1970’li senelerda yapılan ölçümlerde kusur hissesi oldukça yüksek olduğu için yeni ölçümler umut vaat ediyor.
Bu ölçümler, Venüs tarihinin daha yeterli anlaşılmasını sağlayabilir.
Bahsi geçen ikinci senaryo doğruysa gezegen, tıpkı anda birkaç yanardağın patlaması ve geri dönülmez iklim değişikliğine niye olmasıyla yaşanamaz hale gelmiş olabilir.
Bu yüzden Bryne, “Dünya çabucak hemen bunu yaşamadığı için şanslı mı?” diye soruyor.
Tahminen ‘normal’ olan Venüs’tür; tahminen de Dünya olağandışıdır. Venüs’te ne bulursak bulalım, kendi gezegenimizin tarihini, geleceğini ve hem de öbür yıldızların etrafında ne nazaranceğimizi anlamamız için değerli olacak.
Kaynak: Independent Türkçe